این بیماری مسری باکتریایی آمیزشی را بشناسید!! (2 نکته مهم)
“`html
عفونت‌های کلامیدیایی شایع‌ترین بیماری آمیزشی باکتریایی در دنیا هستند و عامل آن میکروبی به نام «کلامیدیا تراکوماتیس» می‌باشد.
در گذشته، مهم‌ترین بیماری ناشی از کلامیدیا، «تراخم» بود که یک بیماری چشمی است و از دلایل شایع نابینایی محسوب می‌شود، اما الان بیشتر نوعی از این باکتری که باعث عفونت در دستگاه تناسلی می‌شود، شایع شده است.
کلامیدیاها انگل‌های داخل سلولی هستند و برخی ویژگی‌های فیزیکی آنها شبیه ویروس‌هاست. این میکروب‌ها باعث التهاب در مجرای ادرار، واژن، گردن رحم، لوله‌های رحمی، مقعد و تخمدان‌ها می‌شوند.
چون کلامیدیا یک عفونت داخل سلولی است، تشخیص آن با روش‌های معمول آزمایشگاهی مشکل است.
این بیماری ممکن است بدون علامت یا با علایم خفیف و موقتی باشد، اما با گذشت زمان، عوارض خود را به‌ویژه در زنان نشان می‌دهد.
بیشتر افرادی که به بیماری‌های آمیزشی کلامیدیایی مبتلا هستند، چون از آلودگی خود به این میکروب بی‌خبرند، برای آزمایش یا درمان مراجعه نمی‌کنند. اگر همسر نیز درمان نشود، فرد دوباره پس از درمان مبتلا خواهد شد.
کلامیدیا از هر نوع رابطه زناشویی انتقال پیدا می‌کند و ممکن است هنگام زایمان طبیعی از مادر به نوزاد منتقل شود. به همین دلیل، عفونت در خانم‌ها و دختران جوان که هنوز گردن رحم‌شان به‌خوبی توسعه نیافته است، بیشتر شایع است.
علایم عفونت کلامیدیایی
بیشتر بیماران مبتلا به کلامیدیا علامتی ندارند و این بیماری به «بیماری خاموش» مشهور است. این بیماری یک دوره نهفته دارد که به مدت زمانی گفته می‌شود که طول می‌کشد تا علایم بیماری پس از آلوده شدن به میکروب یا ویروس ظاهر شوند.
این دوره نهفته در عفونت کلامیدیایی 14 تا 3 روز است. در خانم‌ها، عفونت ابتدا گردن رحم و مجرای ادرار را درگیر می‌کند. حدود 75 درصد خانم‌ها مبتلا، بدون علامت هستند.
اگر علایمی وجود داشته باشد، معمولاً شامل ترشح غیرطبیعی واژن و سوزش هنگام ادرار است. حتی اگر عفونت از گردن رحم به لوله‌های رحمی گسترش یابد، امکان دارد بیمار بدون علایم باشد.
در برخی از خانم‌ها، ممکن است درد در قسمت تحتانی شکم، درد در کمر، درد هنگام برقراری روابط زناشویی، تهوع، تب و خونریزی در فواصل عادت ماهیانه‌ها احساس شوند.
گاهی عفونت کلامیدیایی گردن رحم به ناحیه مقعد نیز منتشر می‌شود. بیشتر مردان مبتلا هم بدون علامت هستند، اما برخی از آنها ترشح سفید یا روشن از مجرای ادرار و سوزش هنگام ادرار دارند.
مردان همچنین ممکن است دچار سوزش و خارش در نوک مجرای ادرار شوند.
افراد در معرض خطر
خطر ابتلا به کلامیدیا در رابطه زناشویی بدون حفاظت در این افراد بیشتر است:
1. دختران و خانم‌های جوان
2. مبتلایان به دیابت یا قند
3. کسانی که وضعیت سلامت عمومی آنها نامناسب است.
4. افرادی که در هوای گرم هستند یا به هر دلیل دیگری، رطوبت و گرمای ناحیه تناسلی آنها ممکن است افزایش یابد.
5. خانم‌هایی که از دوش واژینال استفاده می‌کنند.
عوارض عفونت کلامیدیایی
برخلاف سوزاک که بیماری پر سروصدایی است، کلامیدیا معمولاً هیچ علامتی ندارد، اما عواقب آن می‌تواند بیشتر از سوزاک باشد.
“`
یکی از قسمت‌های مرتبط با بیضه‌ها در مردان، اپیدیدیم است. وقتی این قسمت عفونت کند، کیسه بیضه بزرگ و قرمز شده و درد شدیدی به وجود می‌آید.
این عفونت را در زبان پزشکی «اپیدیدیمیت» می‌نامند. شایع‌ترین دلیل بروز اپیدیدیمیت، عفونت کلامیدیایی است. قطر اپیدیدیم در بعضی قسمت‌ها کمتر از یک میلی‌متر است و اگر عفونت رخ دهد، ممکن است این قسمت بسته شود.
اسپرم از بیضه‌ها به اپیدیدیم می‌رود و سپس از طریق لوله منی وارد مایع منی می‌شود. اگر مردی هر دو طرف اپیدیدیمیت را داشته باشد، بسته شدن آن دو طرف می‌تواند باعث ناباروری شود. در این صورت، اندازه بیضه‌ها طبیعی است ولی تعداد اسپرم در مایع منی به صفر می‌رسد.
گاهی ممکن است مردان جوان متوجه شوند که تعداد اسپرم در مایع منی آنها صفر است و این مسئله برایشان عجیب باشد. گاهی اوقات، زوج‌هایی که قبلاً یک فرزند دارند وقتی قصد دارند فرزند دوم داشته باشند، متوجه می‌شوند مرد نابارور شده است. یکی از دلایل این موضوع عفونت دو طرفه اپیدیدیم است.
با این بیماری مسری باکتریایی آشنا شوید!!
در برخی نقاط جهان، 30 تا 40 درصد آسیب‌های لوله‌های رحمی به دلیل عفونت‌های کلامیدیایی است. خطر بارداری خارج رحمی در زنانی که به بیماری التهابی لگن دچار هستند، 6 تا 10 برابر بیشتر از سایرین است و 40 تا 50 درصد از بارداری‌های خارج رحمی به دلیل این بیماری است.
خطر ابتلا به بیماری ایدز در افرادی که عفونت کلامیدیایی دارند، 5 برابر افرادی است که آلوده نیستند. دیگر عوارض کلامیدیا ممکن است عفونت چشم‌ها باشد؛ در صورتی که دست آلوده به ترشحات کلامیدیایی با چشم تماس پیدا کند، عفونت چشمی به نام التهاب ملتحمه به وجود می‌آید، که اگر درمان نشود، می‌تواند منجر به نابینایی شود.
اگر عفونت کلامیدیایی در خانم‌ها درمان نشود، ممکن است باعث زایمان زودرس شود. در صورتی که عفونت گردن رحم در خانم باردار وجود داشته باشد، این عفونت می‌تواند در زمان زایمان به نوزاد منتقل شود و نوزاد ممکن است در چشم، دهان، حلق و دستگاه تنفسی خود به مشکل بربخورد.
تشخیص
امروزه در بسیاری از کشورها برنامه‌ای برای بررسی این عفونت در زنان وجود دارد. با دریافت اطلاعات دقیق، می‌توان برای خانمی که احتمال عفونت دارد، اقدام به بررسی کرد.
در سال 1382، 1052 زن بین 15 تا 49 سال که به 5 درمانگاه زنان و مامایی در تهران مراجعه کرده بودند، از نظر وجود عفونت کلامیدیایی بررسی شدند. حدود 12 درصد این خانم‌ها تست PCR مثبت برای کلامیدیا داشتند.
در جامعه‌ای که بیش از 4 درصد خانم‌ها به کلامیدیا مبتلا هستند، توصیه می‌شود که خانم‌ها از نظر وجود این عفونت مورد بررسی قرار گیرند.
امروزه تست‌های بسیار حساسی وجود دارند که با استفاده از آنها می‌توان بیماری را هم از ترشحات گردن رحم و هم از طریق ادرار شناسایی کرد.
در مردان نیز برای تشخیص از نمونه‌هایی که از داخل مجرای ادرار گرفته می‌شوند، استفاده می‌شود. بهترین تست تشخیصی برای هر دو جنس، استفاده از PCR است. برای درمان عفونت‌های کلامیدیایی، داروهای بسیار موثری وجود دارد.
