باز هم درباره آرتروز وروشهای پیشگیری ازآن (2 نکته مهم)

آرتروز، که به آن استئوآرتریت هم گفته می‌شود، یک نوع التهاب در مفاصل است. در این بیماری، غضروفی که مفصل را پوشانده است آسیب می‌بیند و به تدریج از بین می‌رود. وقتی غضروف دچار آسیب می‌شود، استخوان‌ها با یکدیگر برخورد می‌کنند و این موضوع باعث درد و محدودیت در حرکت فرد می‌شود. مفاصل زانو، ران، انگشتان دست، گردن، کمر و ستون فقرات از جمله بخش‌هایی هستند که بیشتر در معرض این بیماری قرار دارند.

با بی‌تحرکی طولانی‌مدت مفاصل و عدم فعالیت، احتمال بروز آرتروز افزایش می‌یابد و یکی از نشانه‌های اولیه آن درد در زانو است. وقتی فعالیت نداشته باشید، مفاصل خشک می‌شوند و بعد از مدتی، حرکت پاها سخت می‌شود. افرادی که این علائم را مشاهده می‌کنند، باید حتماً به پزشک مراجعه کنند.

دلیل دقیق بروز این بیماری مشخص نیست، اما در خانم‌ها بیشتر شایع است. برخی از عواملی که تا کنون شناسایی شده‌اند شامل سن بالا (بیشتر در افراد بالای 40 سال) است، اما در جوانان نیز دیده می‌شود. همچنین ناهنجاری‌های استخوانی، ورزشکارانی که مدام در معرض آسیب هستند، تصادفات رانندگی، عدم تحرک، کمبود فعالیت بدنی، و چاقی از عوامل دیگر بروز آرتروز می‌باشند.

در ابتدای بیماری، درد کم است، اما اگر اقدام کافی صورت نگیرد و به پزشک مراجعه نشود، به تدریج درد بیشتر می‌شود و می‌تواند خواب فرد را مختل کند و احساس خستگی به او بدهد.

افرادی که آرتروز دارند باید در مکان‌های صاف پیاده‌روی کنند، از بالا و پایین رفتن از پله‌ها کم کنند، فعالیت‌های سخت و کارهای دستی سنگین را محدود کنند و از برداشتن اجسام سنگین خودداری نمایند.

اگر این افراد چاق هستند، باید وزن خود را کاهش دهند و ورزش‌هایی مانند شنا و پیاده‌روی انجام دهند، زیرا این ورزش‌ها باعث تقویت مفاصل می‌شوند. در طول روز نیز باید چند دقیقه استراحت کنند و فعالیت بدنی آن‌ها نباید به مفاصل فشار زیادی وارد کند. در حین نشستن، خوابیدن و راه رفتن، وضعیت بدن باید صحیح باشد. همچنین انجام ورزش‌های سبک برای گردن، دست‌ها، کمر و پاها به صورت روزانه می‌تواند به جلوگیری از خشکی مفاصل کمک کند. غذای مناسب شامل مواد لبنی، ماهی، و مواد غذایی حاوی کلسیم نیز لازم است تا بدن آن‌ها قوی‌تر شود.

تمام این فعالیت‌ها باید زیر نظر پزشک معالج انجام شود.