بعد از مرگ چه بلایی سر بدن ما میآید؟

اگرچه تجربهی مرگ برای شما یا اطرافیانتان ممکن است بسیار ناراحتکننده باشد، اما آنچه بعد از مرگ برای بدن رخ میدهد، واقعاً جذاب است.
به طور کلی، وقتی یک فرد میمیرد و تنفسش قطع میشود، هر چند سلولهای بدنش دیگر اکسیژن دریافت نمیکنند، اما آنها به مدت چند دقیقه به فعالیت خود ادامه میدهند. بعد از این مدت، بدن شروع به تولید دیاکسید کربن میکند. جالب است بدانید که دیاکسید کربن یک گاز اسیدی است و به همین دلیل باعث میشود که کیسههای سلولی پاره شوند، آن هم کیسههایی که آنزیم دارند.
دقیقاً در بدن چه اتفاقاتی میافتد؟
در واقع در این فرآیند، بدن شروع به هضم سلولها از درون به بیرون میکند و در این فرایند مایعی سرشار از مواد مغذی تولید میشود. پس از حدود یک هفته، این مایع مغذی موجب تغذیهی باکتریها و قارچها میشود که به تجزیهی بیشتر اندامها و ماهیچهها کمک میکند و بیش از 400 نوع مادهی شیمیایی و گاز تولید میکند. احتمالاً برای شما جالب باشد که بدانید این مواد شیمیایی شامل فریون (که در یخچالها استفاده میشود)، بنزن، و گوگرد (که بوی بدی مانند باتلاق و تخممرغ گندیده دارد) و تتراکلرید کربن (که قبلاً در کپسولهای آتشنشانی مورد استفاده قرار میگرفت و امروز به عنوان مادهای سمی شناخته میشود) میباشد.
چه چیزی از بدن باقی میماند؟
در این مرحله از تجزیهی بدن، گوشت خیلی کمی روی جسد میماند و بقیه آنها نیز توسط انواع حشرات و انگلها خورده میشود. اما حشرات استخوانها را حفظ میکنند و با گذشت زمان، پروتئینهای موجود در استخوانها هم تجزیه میشوند. در پایان، تنها مادهی معدنی باقیمانده در استخوانها هیدروکسی آپاتیت است که در نهایت به گرد و غبار تبدیل میشود.
در پایان، باید گفت که آگاهی از آنچه بعد از مرگ برای بدنمان میافتد میتواند به ما کمک کند تا نگاهی متفاوت به این اتفاق طبیعی داشته باشیم و یادآور شود که بعد از مرگ میتوانیم بخشی از چرخهی طبیعت باشیم و با بدنمان سهمی هرچند کوچک در تغذیهی خاک و دیگر جانداران داشته باشیم.