بیماری بوون چیست و چه علائمی دارد؟ (2 نکته مهم)

همه چیز در مورد بیماری بوون

بیماری بوون یک بیماری پوستی نسبتاً نادر است که در آن افرادی که مبتلا هستند، لکه‌های قرمز بر روی پوست خود دارند. این بیماری بیشتر بر روی بخش‌هایی از پوست تأثیر می‌گذارد که در معرض تابش نور خورشید قرار دارند. بیماری بوون فقط روی لایه سطحی پوست که به آن اپیدرم می‌گویند، تأثیر می‌گذارد. معمولاً ضایعات این بیماری دردناک نیستند و ممکن است هیچ علامتی هم نداشته باشند. در اکثر موارد، درمان این بیماری موفقیت‌آمیز است. بیماری بوون به عنوان یک نوع پیش‌سرطان شناخته می‌شود، اما خطر ابتلا به سرطان پوست در افرادی که دچار این بیماری هستند، کمتر از ۱۰ درصد است. این بیماری معمولاً افراد مسن را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
علت دقیق بیماری بوون هنوز مشخص نشده است، ولی عواملی مانند تابش ملایم نور خورشید ممکن است در ایجاد آن نقش داشته باشند. این بیماری در سال ۱۹۱۲ توسط دکتر JT Bowen به جامعه پزشکی معرفی شد و به نام کارسینوم سلول‌های سنگ‌فرشی نیز شناخته می‌شود. این نوع بیماری به طور کلی یکی از اشکال ابتدایی و غیر تهاجمی کارسینوم سلول‌های سنگ‌فرشی در لایه اپیدرم محسوب می‌شود.

علائم و نشانه های بیماری بوون

معمولاً، بیماری بوون موجب ایجاد یک لکه پوستی خشک و زیر می‌شود. این لکه‌ها ممکن است صاف یا کمی برآمده باشند. این ضایعات معمولاً بدون علامت هستند، اما در برخی موارد ممکن است دچار خارش، زخم، خونریزی یا درد شوند. در بیشتر موارد، تنها یک لکه روی پوست وجود دارد، اما حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد افراد مبتلا ممکن است چندین لکه در نواحی مختلف بدن داشته باشند. هرچند که این بیماری معمولاً در نواحی از پوست که در معرض تابش نور خورشید قرار دارند، دیده می‌شود، اما می‌تواند در هر نقطه‌ای از بدن، حتی در قسمت‌هایی که معمولاً در معرض نور نیستند، نیز ظاهر شود.
به طور معمول، سر، گردن، کف دست و روی قفسه سینه ممکن است تحت تأثیر این بیماری قرار بگیرند. اندازه لکه‌ها می‌تواند از چند میلی‌متر تا چند سانتی‌متر متفاوت باشد. افراد مبتلا به بیماری بوون در معرض خطر ابتلا به سرطان پوست هستند، هرچند که این خطر تخمین زده شده کمتر از ۱۰ درصد است. اما این احتمال در افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، می‌تواند بیشتر باشد. این بیماری به عنوان یک نوع سرطان سلول‌های سنگ‌فرشی شناخته می‌شود و سرطان سلول‌های سنگ‌فرشی دومین نوع شایع سرطان پوست در سطح جهان است.

علل ایجاد بیماری بوون

علت دقیق بیماری بوون هنوز مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد نور شدید خورشید و روند پیری دو عامل اصلی در ایجاد این بیماری هستند. افرادی که پوست سفیدی دارند و زمان زیادی را در معرض نور خورشید قرار می‌گیرند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. همچنین، افرادی که داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کنند (که معمولاً برای درمان بیماری‌های خود ایمنی تجویز می‌شود) نیز نسبت به افراد معمولی با خطر بیشتری مواجه هستند.
افرادی که دچار ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) هستند نیز در معرض خطر بیماری بوون هستند. ویروس‌های پاپیلوم انسانی مجموعه‌ای از بیش از ۱۵۰ ویروس هستند که برخی از آن‌ها می‌توانند عامل ابتلا به سرطان باشند.
ویروس‌های HPV 16، ۱۸، ۳۴ و ۴۸ می‌توانند باعث بیماری بوون در ناحیه تناسلی شوند. HPV 16 اغلب با پیشرفت بیماری بوون ارتباط دارد و علت برخی از موارد سرطان دهانه رحم نیز محسوب می‌شود. سایر ویروس‌ها مانند HPV 2، ۱۶، ۳۴ و ۳۵ کمتر با این بیماری مرتبط هستند. به نظر می‌رسد تماس طولانی‌مدت با آرسنیک نیز یکی از عوامل خطر برای ایجاد بیماری بوون باشد. آرسنیک نوعی عنصر فلزی بی‌طعم و بی‌رنگ است که در صنایعی مختلف کاربرد دارد.مطابق با تحقیقات پزشکی، آرسنیک می‌تواند طی ۱۰ سال یا بیشتر موجب ایجاد بیماری بوون شود. در گذشته، آرسنیک در آب شرب وجود داشت و همچنین در برخی داروهای پزشکی به کار می‌رفت. امروزه تماس با آرسنیک به مراتب کمتر از گذشته است.

روش های تشخیص بیماری بوون

تشخیص بیماری بوون بر اساس شناسایی علائم خاص، تاریخچه پزشکی بیمار و بررسی کامل بالینی انجام می‌شود. با این حال، این اختلال می‌تواند به راحتی با سایر مشکلات پوستی مانند اگزما یا پسوریازیس اشتباه گرفته شود. چرا که ممکن است علائمی مشابه داشته باشند. اما در برخی موارد نیز ممکن است …
“““html

بیماری بوون ممکن است در معاینه پوستی عادی تشخیص داده شود. برای تأیید تشخیص این بیماری، پزشک ممکن است بیوپسی یا نمونه‌برداری از بافت آسیب دیده را انجام دهد. در این روش، نمونه‌ای از بافت گرفته شده و زیر میکروسکوپ بررسی می‌شود. بیوپسی می‌تواند به پزشک کمک کند تا تشخیص دهد که آیا بیماری بوون دارد یا خیر و با سایر مشکلات پوستی که علائم مشابهی دارند، چه تفاوتی دارد. نمونه برداشته شده باید به اندازه کافی عمیق باشد تا احتمال تشخیص کارسینوم سلول‌های سنگفرشی رد شود.

روش‌های درمان بیماری بوون

در حال حاضر درمان قطعی برای بیماری بوون وجود ندارد، ولی چندین روش می‌توانند به کاهش علائم کمک کنند و همه آنها معمولاً نتایج خوبی دارند. انتخاب درمان مناسب برای هر فرد به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:

• محل آسیب
• اندازه، ضخامت و تعداد ضایعات
• وجود یا عدم وجود علائم خاص
• سن فرد و سلامت عمومی او.

برای افرادی که به بیماری بوون مبتلا هستند، گزینه‌های درمان متعددی وجود دارد، از جمله:

• شیمی‌درمانی موضعی
• کریوتراپی
• کورتاژ
• درمان فوتودینامیک
• جراحی

اکثر این درمان‌ها شانس موفقیت زیادی دارند. ممکن است که پاسخ دو بیمار به یک درمان خاص متفاوت باشد. انتخاب روش درمان برای بیماری بوون به خود بیمار و شرایط او بستگی دارد. برخی اشخاص ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند و پزشکان از آنها می‌خواهند که صبر کنند. که این شامل افراد سالخورده‌ای می‌شود که ضایعات‌شان به آرامی رشد می‌کند.

شیمی‌درمانی
شیمی‌درمانی موضعی به معنای استفاده از کرم‌های مخصوصی است که به‌طور مستقیم بر روی ضایعات به کار می‌روند. دو دارویی که معمولاً برای درمان بیماری بوون استفاده می‌شوند عبارتند از:

• ۵ فلوئوروآرکسیل
• ایمیویموود ۵٪

این درمان‌ها می‌توانند به‌تنهایی یا همراه با روش‌های دیگر استفاده شوند. ۵ فلوئوروآرکسیل با از بین بردن سلول‌های غیرطبیعی پوست به درمان کمک می‌کند و معمولاً باید یک یا دو بار در روز به مدت حداقل دو هفته استفاده شود. داروی ایمیویموود ۵٪ نیز معمولاً برای ضایعات بزرگتر و نواحی خاصی از بیماری بوون به کار می‌رود.

جراحی
بسیاری از افرادی که به بیماری بوون مبتلا هستند برای برداشتن ضایعات به جراحی نیاز دارند. این جراحی معمولاً ساده و موفقیت‌آمیز است. یک نوع خاص از جراحی به نام جراحی میکروسکوپ Mohs نیز ممکن است برای برخی افراد مبتلا به بیماری بوون، به ویژه کسانی که ضایعات بزرگ در نواحی حساس دارند، پیشنهاد شود. بر اساس مطالعات، جراحی Mohs بالاترین نرخ درمانی را در میان گزینه‌های درمانی دارد.

کریوتراپی
کریوتراپی نیز برای درمان بیماری بوون به کار می‌رود. این روش شامل استفاده از سرما برای تخریب بافت‌های آسیب‌دیده است. در این روش، ماده‌ای مانند نیتروژن مایع یا گاز آرگون به‌طور مستقیم به ضایعه تزریق می‌شود. کریوتراپی برای ضایعات کوچک یا تک مؤثر است.

دیگر روش‌های درمان
در درمان افراد مبتلا به بیماری بوون، یکی دیگر از روش‌های جراحی استفاده از کورتاژ با کوتریت یا الکتروکوتر است. در این روش، ضایعه پوستی به‌طور کامل حذف می‌شود. این کار معمولاً تحت بیهوشی انجام می‌شود. درمان فوتودینامیک نیز روشی است که در آن از داروی حساس به نور به همراه منبع نوری خاص استفاده می‌شود. این روش برای درمان افرادی که ضایعات بزرگی دارند مؤثر است. در حین درمان فوتودینامیک، این دارو توسط سلول‌های آسیب‌دیده جذب می‌شود و سپس نور برای فعالسازی دارو و نابودی سلول‌های آسیب‌دیده به پوست تابانده می‌شود. در گذشته، اشعه ایکس یا پرتودرمانی هم برای درمان افراد مبتلا به بیماری بوون به‌ویژه کسانی که نمی‌توانستند جراحی شوند، استفاده می‌کردند، اما امروزه کمتر از این روش بهره‌برداری می‌شود.

روش‌های جلوگیری از بیماری بوون

مهم‌ترین راه برای کاهش خطر ابتلا به بیماری بوون، محدود کردن یا جلوگیری از قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید است. پوشیدن لباس‌های مناسب، استفاده از کرم‌های ضد آفتاب و پرهیز از برنزه کردن پوست می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری بوون کمک کند.