راهنمای نگهداری و تکثیر درختچه توری (2 نکته مهم)
“`html
معرفی انواع درختچه توری
درختچه توری یک گیاه زینتی معروف در سراسر دنیا است. این درخت یا درختچه به جنس Lagerstroemia تعلق دارد و در خانواده Lythraceae (حنا) قرار می‌گیرد. این گیاه بومی آسیاست و در کشورهای چین، کره و ژاپن یافت می‌شود.
درختچه توری در مناطق گرم و خشک بهترین رشد را دارد و در نور مستقیم خورشید به خوبی پرورش می‌یابد، اما در شرایط ساحلی و مرطوب خوب رشد نمی‌کند. این گیاه نمی‌تواند سرما و یخبندان طولانی را تحمل کند. یکی از مشکلات درختچه توری، جابجایی سخت آن است و همچنین به تولید جوش و پاجوش‌های زیاد معروف است.
گیاه شناسی درختچه توری
این جنس، انواع مختلفی دارد که یا خزان پذیر هستند یا همیشه سبز. گونه indica که نوع خزان پذیر است، گل‌هایی به رنگ‌های سفید، صورتی، کرمی، قرمز و ارغوانی دارد. این گل‌های زیبا به صورت خوشه‌ای بر روی شاخه‌ها قرار می‌گیرند و زیبایی خاصی به این گیاه می‌بخشند. نکته مهم دیگر این است که گل‌های این گیاه مدت طولانی می‌مانند و در تابستان شکوفا شده و بین ۲ تا ۴ ماه می‌مانند. پوست درختچه توری هر سال می‌ریزد و رنگ آن خاکستری و صاف است. برگ‌های آن کوچک و سبز تیره هستند و در پاییز به رنگ نارنجی درمی‌آیند. میوه آن به شکل کپسول است و بذرهای آن قهوه‌ای مایل به سیاه می‌باشد.
شرایط نگهداری درختچه توری
آبیاری توری :
این گیاه برای گلدهی و شاداب ماندن نیاز به آبیاری منظم، به خصوص در تابستان که هوا گرم است، دارد. بهترین زمان آبیاری زمانی است که خاک تقریباً خشک شده باشد. خاک نباید خیلی خیس باشد، زیرا آب ایستاده می‌تواند باعث پوسیدگی ریشه شود.
نور مورد نیاز توری :
این گیاه به نور کامل و مستقیم نیاز دارد. کمبود نور می‌تواند باعث رنگ پریدگی برگ‌ها، ریزش غنچه‌ها و کاهش گلدهی شود و همچنین بیماری‌های قارچی را افزایش دهد.
کود مورد نیاز توری :
در کل، درختچه توری گیاهی با نیازهای غذایی کم است. فقط کافی است در اواخر زمستان بعد از هرس، یک فنجان کود شیمیایی کامل به هر متر مربع از خاک اضافه کنید تا نیاز گیاه در فصل رشد تامین شود. همچنین می‌توانید در پای بوته‌ها، لایه‌ای به ضخامت ۵ سانتیمتر از کمپوست یا پهن اسبی پوسیده اضافه کنید.
خاک مناسب توری :
بهترین خاک برای کاشت درختچه توری، مخلوطی از خاک تازه باغچه و خاک برگ است. هر سال در پاییز باید مقداری خاک مناسب در پای بوته‌ها اضافه شود. این کار سبب می‌شود که ریشه‌های سطحی کاملاً پوشیده شده و در زمستان از سرما محافظت شوند و همچنین در حین از بین بردن علف‌های هرز آسیب نبینند.
روش هرس درختچه توری
هرس باید فقط در فصل زمستان انجام شود و برای حذف شاخه‌های زیادی که به هم نزدیک هستند، توصیه می‌شود. قطع سر شاخه‌های گل‌های پیر در تابستان می‌تواند باعث گلدهی دوباره شود. زیرا گل‌های درختچه توری روی شاخه‌های یک ساله تشکیل می‌شوند، بنابراین برای افزایش تولید شاخه‌های گلدهی، لازم است که در اواخر زمستان هر سال، شاخه‌های قدیمی هرس شوند.
برای اجازه دادن به نور و هوا برای ورود به تمام قسمت‌های داخلی گیاه، باید از تراکم بیش از حد پرهیز کرد.
“““html
شاخه‌های شکسته، بیمار و آفت‌زده معمولاً جایی برای شیوع آفات و بیماری‌ها هستند. به همین دلیل، حذف این شاخه‌ها در زمستان، پیش از این که گیاه شروع به رشد کند، برای حفظ سلامت آن ضروری است. با حذف کامل شاخه‌های پیر در درختچه‌های مسن، می‌توان آنها را به تولید شاخه‌های جدید ترغیب کرد و بدین ترتیب درختچه را جوان‌تر نمود.
روش تکثیر درختچه توری
تکثیر درختچه به دو روش کاشت بذر و قلمه می‌تواند انجام گیرد، اما معمولاً روش قلمه بیشتر رایج است.
برای تهیه قلمه، ساقه‌های جوانی که نیمه خشبی شده‌اند و مغز آنها بسته است، انتخاب می‌شوند. طول قلمه باید بین ۷ تا ۱۴ سانتیمتر باشد. اگر قلمه دارای برگ باشد، تنها چند برگ در انتهای شاخه باید نگه‌داشته شود و بقیه حذف شوند. وجود برگ و جوانه‌ها تأثیر زیادی بر ریشه‌زایی قلمه دارد. زیرا جوانه منبع تولید هورمون‌هایی به نام اکسین و برگ‌ها منبع تولید قند هستند که هر دو برای ریشه‌زایی ضروری‌اند. بلافاصله پس از تهیه قلمه‌ها، باید آنها را در گلخانه و در محیط مناسبی بکاریم.
آفات و بیماری‌های درختچه توری
شته یکی از آفات شایع در پرورش درخت توری است. برای حل این مشکل می‌توان از قارچ‌کش‌ها استفاده کرد و همچنین گیاه را در مناطق آفتابی کاشت و از خیس شدن برگ‌ها جلوگیری کرد.
کاربرد درختچه توری
این درختچه به عنوان یک درختچه زینتی، در کاشت توده‌ای، فضای سبز، باغ‌ها، پارک‌ها، حواشی خیابان‌ها، بزرگراه‌ها و بولوارها استفاده می‌شود.
بیشتر بخوانید:
سایت رضیم
“`
