شرایط نگهداری از سهره در زمستان (2 نکته مهم)

نکاتی که در فصل زمستان برای نگهداری سهره باید توجه کرد

سهره یا فنچ ها (finches) گروهی از پرندگانی هستند که دانه و حشره میخورند، منقاری کوتاه و قوی دارند و پرهای رنگارنگی دارند. این پرنده زیبا در زمستان به مراقبت بیشتری نیاز دارد و باید از نظر تغذیه و محیط به آن توجه کنیم. بیایید با هم روش‌هایی برای گرم نگه داشتن سهره در فصل سرد آشنا شویم.

مراقبت و تغذیه سهره در زمستان

غذای پرندگان: دانه‌های مخصوص فنچ‌ها به راحتی قابل دسترسی هستند. این پرندگان روزانه فقط یک قاشق چای‌خوری دانه مصرف می‌کنند و به ندرت بیش از حد می‌خورند، اما ممکن است در زمان ناراحتی یا در هوای سرد، بیشتر بخورند.

مکمل: مکمل‌های غذایی برای این پرندگان مهم است و باید در ظرفی جداگانه برای آن‌ها قرار داده شود.

جوانه و ارزن: دانه‌های جوانه‌زده و ارزن مرطوب نیز غذایی محبوب برای این پرندگان است.

پروتئین: غذاهای پروتئین‌دار شامل تخم‌مرغ، شیر، گندم خیس‌خورده، حشرات مانند کرم‌ها و مگس‌ها و غذای سگ است.

ویتامین‌ها: سهره‌ها از روغن کُد و ویتامین D به ویژه اگر از نور آفتاب دور هستند، به این مواد نیاز دارند.

کلسیم: پوست تخم‌مرغ منبع خوبی از کلسیم است که به سهره‌ها کمک می‌کند تا منقار قوی‌تری داشته باشند.

مکمل‌های درمانی گهگاهی: غذاهای شامل سبزیجاتی مانند اسفناج، جوجه تازه، هویج، قاصدک، کاهو و همچنین کمی سیب و گلابی نیز مناسب است. عسل و میوه نیز برای آن‌ها مغذی است.

آب: هر روز آب تازه برای سهره فراهم کنید و می‌توانید ویتامین‌ها و مواد معدنی محلول را به آب اضافه کنید.

حمام: حداقل هفته‌ای یک بار با قرار دادن ظرف آبی در قفس، سهره را استحمام کنید. استحمام به قوی‌تر شدن عضلات آن‌ها کمک می‌کند.

نظافت پرنده: گاهی ناخن‌های سهره نیاز به کوتاه شدن دارند، اما مراقب باشید که آن‌ها را از ته نگیرید چون ممکن است خونریزی کنند.

ویژگی‌های سهره سالم

چشم‌های سهره باید مشکی و براق باشد.
پرنده باید محکم روی پای خود بایستد و پاهایش را کاملاً بسته نگه دارد.
بال‌هایش باید روی پشتش جمع باشند و هرچه نوک بال‌ها بیشتر روی هم چیده شوند، سهره قوی‌تر است.
دور نوک و اطراف پاها و ساق پاهاش نباید زائده‌هایی مثل جوش یا زخم داشته باشد.
اگر سهره از قفس خارج شود نباید خود را جمع کند و پف کند.
پرهایش باید صاف و براق باشند.
بخش استخوانی پرهای بلند بال‌هایش و دمش نباید ضخیم شده باشد.

ویژگی‌های سهره بیمار

چشم‌هایش اشک‌آلود و جمع شده‌اند و شکل گردی ندارند.
اطراف دهان و پاهایش زخم یا برآمدگی وجود دارد.
بال‌هایش را نمی‌تواند جمع کند.
روی پاهایش نمی‌ایستد و در حال خوابیده روی چوب یا کف قفس نشسته است.
به حالت جمع و پف کرده می‌نشیند.
دانه‌ها را برمی‌دارد اما نمی‌خورد و به کف قفس می‌اندازد.
فضله‌اش آبکی است.

پیشگیری از بیماری سهره

به یاد داشته باشید که پیشگیری از بیماری بسیار آسان‌تر از درمان آن است. سهره خود را به خوبی بشناسید و روی رفتار، آواز و عادات او دقت کنید. فقط زمانی که سهره‌تان رفتار غیرعادی داشته باشد، به احتمال بیماری آن فکر کنید.

اگرچه روش‌های درمانی مانند دادن آنتی‌بیوتیک‌ها به ویژه برای بیماری‌های عفونی باکتریایی بسیار مؤثر است، اما نکته اصلی این است که درمان سهره باید بلافاصله بعد از مشاهده نشانه‌ها آغاز شود. پرنده بیمار می‌تواند به سرعت ضعیف شود. بنابراین موفقیت درمان به زمان بستگی دارد و باید به محض بروز نشانه‌ها، درمان آغاز شود.

نشانه‌های بارز یک بیماری عفونی در سهره شامل کاهش فعالیت و اشتها، تغییر در مدفوع و احتمالاً ترشحات از چشم و بینی پرنده است. سهره بیمار معمولاً افسرده به نظر می‌آید و ممکن است مدت طولانی با چشمان بسته روی میله قفس استراحت کند. اگر با سهره بیمار مواجه شدید، باید فوراً او را به مکانی گرم (با دمای حدود ۲۵ درجه سانتی‌گراد) منتقل کنید.

“`html

این کار کمک می‌کند تا دمای بدن سهره به حداقل برسد. مطمئن شوید که حتی اگر پرنده نتواند به میله‌های داخل قفس برود، آب و غذا در دسترسش باشد. بسیاری از پرندگان بیمار از خوردن غذا سرباز می‌زنند، اما همه آنها آب می‌نوشند. به همین دلیل بهتر است داروها را به این روش به آنها بدهید.

سرماخوردگی در سهره

وقتی سهره سرما خورده باشد، بدنش پف می‌کند و چشم‌هایش اشک‌آلود و جمع‌شده می‌شود. فضله‌های او آبکی و سبز رنگ می‌شود و اگر پرنده نر باشد و در حال آواز خواندن باشد، از خواندن می‌افتد. اگر فصل پرریزی پرنده باشد، ریختن پرهایش متوقف می‌شود. برای درمان، باید قفس سهره را گرم نگه دارید و در صورت امکان، پارچه‌ای ضخیم روی قفس بیندازید که اطراف قفس را بپوشاند. مقداری پودر آنتی‌بیوتیک به آب پرنده که قبلاً جوشیده و سرد شده باشد اضافه کنید. این آب را باید روزی دو بار عوض کنید و این کار را حداقل تا سه روز ادامه دهید. غذای پرنده باید شامل شاهدانه و تخم کاسنی باشد. اگر پرنده ضعیف شده باشد، دانه‌های جوانه‌زده در اختیارش بگذارید.