علائم و نشانه هاي بيماري کرون (2 نکته مهم)

شاید تا به حال اسم بیماری کرون را نشنیده باشید، اما اگر به علائم و نشانه‌های آن توجه کنید، ممکن است در اطرافتان افرادی را بشناسید که ممکن است به این بیماری مبتلا باشند، بدون اینکه خودشان از آن مطلع باشند.

بیماری کرون یک بیماری التهابی مزمن است که می‌تواند نواحی مختلف دستگاه گوارش را از دهان تا مقعد تحت تأثیر قرار دهد. این بیماری باعث التهاب و زخم در جداره روده می‌شود و می‌تواند به انسداد کامل یا نسبی روده منجر شود.
با اینکه هنوز علت دقیق این بیماری مشخص نیست، شروع آن معمولاً بین سنین ۱۵ تا ۳۰ سالگی اتفاق می‌افتد. برخی عوامل مانند وراثت، محیط، اختلالات سیستم عصبی، باکتری‌های روده‌ای و رژیم غذایی پرپروتئین حیوانی می‌توانند در بروز آن نقش داشته باشند.

علائم بیماری
بیماری کرون معمولاً ماه‌ها یا حتی سال‌ها قبل از اینکه تشخیص داده شود در بدن فرد وجود دارد و فرد به هیچ‌وجه از آن مطلع نیست. دکتر اژدرکش تأکید می‌کند که تأخیر در رشد کودکان می‌تواند یکی از نشانه‌های بیماری کرون باشد. همچنین کاهش وزن، تب‌های مکرر، اسهال مزمن آبکی و دردهای شکمی (که با رفتن به دستشویی بهبودی پیدا نمی‌کنند) علائم داخلی این بیماری هستند. از طرفی، مشکلات پوستی، درد مفاصل، التهاب چشم و اختلالات کبدی از علائم خارج روده‌ای به شمار می‌روند.

دوره بیماری
به گفته دکتر اژدرکش، معمولاً این بیماری ناحیه انتهایی روده کوچک و روده بزرگ را درگیر می‌کند. التهاب در این نواحی می‌تواند باعث ایجاد فیستول (سوراخ شدن دیواره روده) یا تنگ شدن روده و انسداد شود. تشخیص این بیماری با توجه به علائم بالینی، معاینه فیزیکی، تصویربرداری از روده و تست‌های آزمایشگاهی انجام می‌گیرد.
وی خاطرنشان می‌کند که روده را می‌توان از طریق کولونوسکوپی بررسی کرد و در این حین می‌توان نمونه‌برداری از بافت روده انجام داد تا بیماری تشخیص داده شود. باید دانست که نمونه‌برداری از بافت روده به دلیل نداشتن حس درد، هیچ دردی به همراه ندارد.

درمان بیماری
درمان بیماری بستگی به ناحیه درگیر در دستگاه گوارش و علائم موجود دارد. دکتر اژدرکش برخی داروها مثل سولفاسالازین، آمینوسالیسيلات، گلوکوکورتیکوئید و داروهای تعدیل‌کننده سیستم ایمنی را برای درمان بیماری کرون مؤثر می‌داند.
او می‌گوید که در طول زمان، مشکلات روده‌ای و التهاب مداوم ممکن است به سلامت فرد آسیب برساند، اما خوشبختانه بسیاری از این مشکلات قابل پیش‌بینی و قابل پیشگیری هستند و اگر هم به وجود بیایند، معمولاً با موفقیت درمان می‌شوند.

تغذیه درمانی
وی اشاره می‌کند که مداخلات تغذیه‌ای در این بیماران اهمیت زیادی دارد. به طور کلی، توصیه‌های غذایی برای مبتلایان به کرون شامل رژیم غذایی با فیبر کم، حذف شیر و لبنیات، و اجتناب از محرک‌هایی مثل قهوه و ادویه است. همچنین رژیم غذایی پرپروتئین و پرکالری زیر نظر متخصص تغذیه و استراحت منظم در طول روز می‌تواند به بهبودی بیمار کمک کند.
به گفته این پزشک، بیماران باید در صورت داشتن اسهال چرب، میزان چربی رژیم غذایی خود را کاهش دهند و به جای آن از مکمل‌های ویتامین و املاح، به ویژه ویتامین‌های B6، B12، C، D، E، آهن، مس، روی، منیزیم، پتاسیم و کلسیم استفاده کنند.

چند توصیه پزشکی
دکتر اژدرکش توصیه می‌کند که بهتر است بیماران وعده‌های غذایی را در دفعات بیشتر و با حجم کمتر مصرف کنند و برای تقویت استخوان‌ها، دریافت ویتامین D و کلسیم را افزایش دهند. او می‌گوید که بیماران باید به آرامی غذاها را بجوند و از مصرف داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی مثل پروفن که می‌تواند وضعیت بیماری را بدتر کند، خودداری کنند.
منبع:afarinesh-daily.com