معرفی داروی ترک اعتیاد نالتروکسان (2 نکته مهم)
موارد مصرف و عوارض نالتروکسان
نالتروکسان (Naltrexone) یک دارو است که برای درمان اعتیاد افرادی که تریاک مصرف می‌کنند، استفاده می‌شود. این دارو معمولاً به صورت کپسول در دسترس است و برخی اوقات برای ترک اعتیاد به الکل نیز تجویز می‌شود. شاید شما بدانید که مواد مخدر، به ویژه تریاک، بر روی سلول‌های عصبی تأثیر می‌گذارند و ابتدا احساس لذت و سرخوشی را ایجاد کرده اما در نهایت به اعتیاد منجر می‌شوند.
نالترکسان اینگونه عمل می‌کند که گیرنده‌های مواد مخدر در مغز و سیستم عصبی را مسدود می‌کند. اینها به این معنی است که دیگر احساساتی مانند شادی و سرخوشی که از مصرف این مواد داشتید، تجربه نخواهید کرد. دانستن این نکته به شما کمک می‌کند که از مصرف مواد اعتیادآور و الکل دوری کنید. درمان با نالتروکسان باید تحت نظارت یک پزشک متخصص صورت گیرد و مهم است که در طول درمان به طور مرتب به پزشک مراجعه کنید.
اگر به الکل یا مواد مخدر اعتیاد داشته‌اید و حالا تصمیم به ترک گرفته‌اید، پزشک ممکن است نالتروکسان را برای شما تجویز کند تا از بازگشت به مصرف مجدد الکل یا مواد جلوگیری کند. ترکیب این دارو با داروهای دیگر می‌تواند به کنترل وابستگی شما به مواد کمک کند و فرایند ترک را ساده‌تر نماید.
مکانیسم اثر نالتروکسان
نالترکسون به گیرنده‌های اوپیوئیدی متصل می‌شود و تأثیرات داروهای اوپیوئیدی و مواد مخدر طبیعی را کاهش می‌دهد. این کار به طرز چشمگیری وابستگی فیزیکی و لذت ناشی از مصرف این مواد را کاهش می‌دهد و بنابراین علاقه فرد به مصرف دوباره آنها را کمتر می‌کند. اما، استفاده از این دارو ممکن است باعث بروز علائم قطع در افرادی که وابسته به اوپیوئید‌ها هستند، شود. نحوه اثر این دارو بر کاهش تمایل به مصرف الکل هنوز به طور کامل مشخص نیست.
فارماکوکینتیک نالتروکسان
این دارو به سرعت جذب می‌شود و تقریباً به طور کامل داخل بدن متابولیزه می‌شود. بیشترین مقدار آن در کبد پردازش می‌شود (98%) و دفع آن عمدتاً از طریق کلیه‌ها انجام می‌شود. نیمه عمر آن نیز حدود 4 ساعت است.
نقاط قوت و ضعف درمان اعتیاد با نالتروکسان
نالتروکسان به دلیل مزایای متعددی که در مقایسه با دیگر داروهای درمان اعتیاد به الکل و مواد مخدر دارد، بسیار محبوب است. این دارو به خاطر دلایل زیر یکی از گزینه‌های پرفروش در درمان اعتیاد به شمار می‌رود:
- اگر طبق دستور پزشک مصرف شود، کاملاً ایمن و مؤثر است.
- نالترکسان اعتیادآور نیست، بنابراین فرد می‌تواند هر زمان که خواست مصرف آن را متوقف کند بدون اینکه دچار علائم خماری شود و نیازی به کاهش تدریجی دوز ندارد.
- این دارو باعث نشئگی یا مشکلات تنفسی نمی‌شود.
- نالترکسان اثر طولانی مدتی دارد، به ویژه اگر به صورت ماهانه تزریق شود.
- به آسانی به گیرنده‌های مواد مخدر متصل می‌شود.
- برای افرادی که می‌خواهند هر گونه مواد مخدر یا الکل را ترک کنند، مفید است.
- نالترکسان باعث افسردگی نمی‌شود، هرچند برخی از بیماران ممکن است در طول درمان تغییرات رفتاری را احساس کنند.
درمان ترک اعتیاد با نالترکسان برای چه کسانی مناسب است؟
قبل از شروع درمان اعتیاد با نالتروکسان، باید آزمایش‌های لازم انجام شود تا پزشک مطمئن شود که این روش درمانی مناسب است. بهترین کاندیداها برای درمان با نالتروکسان، افرادی هستند که:
- سم‌زدایی از الکل و مواد مخدر را کامل کرده‌اند. معمولاً برای اطمینان از عدم وجود مصرف فعال مواد، آزمایش اعتیاد انجام می‌شود تا فرد در زمان مصرف نالتروکسان، دچار علائم خماری نشود.
- اگر تحت درمان قرار نگیرند، احتمال بازگشت آنها به مصرف مواد وجود دارد.
- آنها انگیزه کافی برای ترک اعتیاد و دوری از مواد مخدر و الکل دارند.
- برخی پس از مصرف داروهای ترک اعتیاد دیگری مثل متادون یا بوپرنورفین دوباره به اعتیاد برگشته‌اند.
- به مدت کوتاهی یا به میزان کم مواد مخدر مصرف کرده‌اند.
- فعلاً داروهای دیگری برای ترک اعتیاد مصرف می‌کنند، اما دوست دارند که آن را به نالترکسان تغییر دهند.
“`html
شروع درمان ترک اعتیاد با نالترکسان
زمانی که پزشک مطمئن شود که درمان با نالترکسان بی‌خطر است، درمان آغاز می‌شود. برخی از بیماران در حالی که هنوز الکل یا مواد مخدر مصرف می‌کنند، درمان را شروع می‌کنند. در این حالت، درمان معمولاً به صورت چند مرحله‌ای انجام می‌شود. پروتکل درمان با نالترکسان شامل مراحل زیر است:
ارزیابی نیازهای بیمار در زمان مصرف دارو
- غربالگری سم‌شناسی (از طریق خون، تنفس یا ادرار) برای تعیین سطح مواد در بدن بیمار.
- معاینه بالینی برای بررسی مشکلات و عوارضی مثل ناراحتی کبدی که ممکن است مصرف نالترکسان را دشوار کند.
- سم‌زدایی الکل و مواد مخدر.
- برای مصرف‌کنندگان مواد مخدر، می‌توان چند روز با مخلوط بوپرنورفین یا نالوکسون (سابوکسون) درمان انجام داد و سپس دوز دارو به تدریج کاهش می‌یابد تا بیمار دچار علائم خماری نشود.
- درمان با نالتروکسان با دوز 25 میلی‌گرم خوراکی آغاز می‌شود.
- درمان با نالترکسون با دوز 50 میلی‌گرم خوراکی نیز می‌تواند شروع شود.
- اگر بیمار داروی خوراکی را خوب تحمل کند، آمپول درون عضلانی نالتروکسان تزریق می‌شود.
- البته بسته به مرکز درمانی و نیازهای بیمار، ممکن است تفاوت‌هایی در برنامه درمانی وجود داشته باشد؛ اما اصول کلی درمان به همین شکل است.
مصرف نالترکسان در دوران حاملگی
C – مطالعات کافی درباره مصرف این دارو در حیوانات نشان داده که اثرات جانبی دارد، اما در مورد انسان اطلاعات کافی موجود نیست. با این حال، مزایای مصرف این دارو در زنان حامله ممکن است بیشتر از خطرات آن باشد. یا شاید هیچ مطالعه‌ای در حیوانات و یا اطلاعات کافی در مورد انسان در دسترس نباشد.
مصرف نالترکسان در دوران شیردهی
هنوز مطالعات کافی درباره تأثیر نالترکسان بر جنین انسان انجام نشده، اما در آزمایش‌های حیوانی، این دارو تراتوژن نبوده است. باید با احتیاط مصرف شود. در مورد ترشح آن به شیر مادر اطلاعاتی وجود ندارد، بنابراین بهتر است تجویز این دارو به زنان شیرده با احتیاط انجام گیرد.
نکاتی که قبل از مصرف نالترکسان باید در نظر گرفت
برخی داروها برای افراد با شرایط خاص مناسب نیستند و برخی دیگر فقط در صورت نیاز به درمان تکمیلی تجویز می‌شوند. بنابراین، قبل از مصرف نالترکسان، پزشک باید از موارد زیر مطلع باشد:
- اگر در 10 روز گذشته هر نوع دارو حاوی ماده مخدر مصرف کرده‌اید، مثل: داروهای آرام‌بخش یا داروهای سرماخوردگی.
- اگر هرگونه مشکل کبدی یا کلیوی دارید.
- اگر باردار هستید یا به نوزاد خود شیر می‌دهید.
- اگر در حال حاضر داروی خاصی مصرف می‌کنید. این داروها شامل تمام داروهای تجویزی و غیرتجویزی می‌شوند، حتی داروهای گیاهی و مکمل‌ها.
- اگر سابقه واکنش آلرژیک به یک دارو دارید.
تداخلات مهم نالترکسان
- برخی داروهایی که ممکن است با نالترکسان تداخل کنند، عبارتند از: داروهای ضد سرفه…
- برخی داروها مانند دکسترومتورفان، دی سولفیرام، داروهای ضد اسهال مثل دیفنوکسیلات، داروهای مسکن و مخدر همچون کدئین، هیدروکودون و پروپوکسیفن، و همچنین تیوریدازین ممکن است با نالتروکسان تداخل کنند.
- نالترکسان ممکن است بر نتایج آزمایش‌های خاص، از جمله تست مواد مخدر، تأثیر بگذارد و نتایج نادرستی به همراه داشته باشد. قبل از انجام آزمایش‌ها، به کارکنان آزمایشگاه اطلاع دهید که از این دارو استفاده کرده‌اید.
- هنوز مشخص نیست که آیا می‌توان نالتروکسان را همزمان با دی سولفیرام مصرف کرد یا نه، ولی به خاطر اثرات منفی هر دو روی کبد، بهتر است که این دو دارو را همزمان استفاده نکنید.
- همچنین، مصرف همزمان نالتروکسان و تیوریدازین ممکن است باعث خواب‌آلودگی شدید شود.
“““html
موارد منع مصرف نالتروکسان
استفاده از نالتروکسان در بیمارانی که اوپیوییدها را به صورت درمانی مصرف می‌کنند، ممنوع است چرا که می‌تواند باعث ایجاد علائم ترک شدید شود. این علائم ممکن است در عرض 5 دقیقه شروع شوند و تا 48 ساعت نیز ادامه یابند. از آن جا که نالتروکسان می‌تواند خطر سرکوب تنفسی و عوارض دیگر را افزایش دهد، باید حداقل 48 ساعت قبل از هر نوع جراحی که ممکن است به اوپیویید نیاز داشته باشد، قطع شود.
اگر بیمار به مشکلات کبدی مبتلا باشد، باید با احتیاط از نالتروکسان استفاده کند و در بیماران با هپاتیت حاد یا نارسایی کبدی، مصرف آن ممنوع است. همچنین در بیماران با مشکلات کلیوی، باید با احتیاط تجویز شود.
هشدارها در مورد نالتروکسان
قبل از شروع درمان با نالتروکسان و در هنگام دوره درمان، لازم است که تست‌های عملکرد کبد انجام شود و اگر مشکلات قابل توجهی مشاهده شد، باید دارو قطع شود.
توصیه‌های دارویی نالتروکسان
1- درمان با نالتروکسان باید حداقل 7 تا 10 روز بعد از قطع مصرف اوپیویدها و پایان علائم ترک آغاز شود. ترک اوپیوییدها باید از طریق آزمایش ادرار یا آزمون نالوکسان تأیید شود.
2. در مواقع اضطراری که به ضد دردهای اوپیوئیدی نیاز است، باید دوزهای بالایی از اوپیوییدها برای غلبه بر اثرات نالتروکسان استفاده شود. این کار باید در بیمارستان و تحت نظارت پزشک انجام شود. همچنین در صورت نیاز به جراحی انتخابی، نالتروکسان باید چند روز قبل از عمل قطع گردد.
نکات پزشکی نالتروکسان
ضروری است که عملکرد کبدی به صورت منظم در حین درمان پایش شود.
شرایط نگهداری نالتروکسان
این دارو باید در ظرف‌هایی که نفوذ هوا را به حداقل می‌رسانند، نگهداری شود.
داروهای هم‌گروه نالتروکسان
- نالمیفن
- نالوکسان
سایت رضیم
“`
