معرفی سگ عراقی و خصوصیات نژادی آن (2 نکته مهم)
سگ عراقی یا پشدر
سگ عراقی یا سگ پشدر (Pshdar) یکی از نژادهای معروف سگ در منطقه کردستان است که به صورت عمومی و خاص شناخته می‌شود. این نژاد یکی از بهترین و قدرتمندترین سگ‌های نگهبان در دنیا به شمار می آید.
این سگ به نام‌های سگ عراقی، سگ پژدر و سگ پشدر نیز شناخته می‌شود. این نژاد مخصوص مناطق کردستان در ایران و عراق می‌باشد و در مناطق مختلفی از ایران مانند آذربایجان و کردستان به آسانی پیدا می‌شود.
قدرت بدنی و شجاعت این سگ، سبب شده تا طرفداران زیادی در بین سگ‌های نگهبان پیدا کند. سگ عراقی مانند سگ سرابی عمدتاً توسط چوپان‌ها استفاده می‌شود و از گله در برابر حملات حیوانات وحشی مانند گرگ، خرس و پلنگ محافظت می‌کند.
این سگ جزو قوی‌ترین سگ‌های نگهبان در جهان محسوب می‌شود و به دلیل عدم شناخته شدن به عنوان نژادی خاص، به نوعی گمنام مانده است. این سگ تمام ویژگی‌ها و خصوصیات یک سگ نگهبان مطلوب را داراست.
تاریخچه نژاد سگ عراقی
سگ عراقی یکی از قدیمی‌ترین نژادهای سگ در خاورمیانه و حتی در سراسر جهان است. با توجه به تحقیقاتی که انجام شده، پیدایش این سگ به هزاره سوم قبل از میلاد برمی‌گردد. در گذشته، این سگ جزو سگ‌های وحشی و خطرناک به شمار می‌رفت تا اینکه توسط انسان اهلی شد و در کنار چوپانان قرار گرفت.
مردم کرد در عراق و ایران در گذشته و حتی اکنون این سگ را نگهداری می‌کنند، اما نوع نگهداری و تربیت سگ پشدر در طول تاریخ به طور کلی تغییر کرده است.
در گذشته، سگ عراقی به عنوان نگهبان گله، خانه و حتی برای شکار استفاده می‌شد، اما امروز این سگ‌ها توسط مربیانی در سراسر ایران تربیت شده‌اند تا برای نگهبانی از باغ‌ها، کارخانه‌ها و شرکت‌ها آماده شوند.
برخی باستان‌شناسان نیز ادعا کرده‌اند که در مناطق کردستان تخته‌سنگ‌هایی یافته‌اند که نقش‌هایی شبیه به سگ پشدر دارد و می‌گویند این نژاد به چند هزار سال پیش، یعنی حدود ۵۰۰۰ سال قبل از میلاد به دوران آشوریان برمی‌گردد.
مشخصات و خصوصیات نژادی سگ عراقی
با توجه به آنچه که تا کنون یاد گرفتید، می‌دانید که این سگ، ویژگی‌هایی مانند شجاعت، قدرت و وفاداری را دارد و به عنوان یک سگ مستقل با جثه بزرگ به شمار می‌رود.
زیرا این نژاد سگ معمولاً در مناطق کوهستانی و سخت کردستان ایران و عراق تربیت شده است، بنابراین از نظر بدنی بسیار محکم و مقاوم است.
پوست سگ پشدر دولایه است؛ لایه درونی به عنوان عایق قوی در برابر گرما و سرما عمل می‌کند و لایه خارجی نیز مقاومت خوبی در برابر برف و باران دارد و از زخم‌های ناشی از درگیری‌های سگ‌ها جلوگیری می‌کند.
این سگ‌ها دارای انواع مختلفی هستند که هر یک رنگ و نوع موی متفاوتی دارند. برخی دارای موهای بلند و برخی دیگر موی کوتاه دارند. این سگ‌ها قابلیت دارند تا خود را با شرایط و محیط‌های مختلف سازگار کنند.
با اینکه این سگ‌ها قوی و خطرناک هستند، اما بسیار باهوش و فداکار نیز می‌باشند. این نژاد دارای حس غریزه قوی است و می‌تواند افراد خوب را از بد تشخیص دهد (به معنای افرادی که قصد آسیب زدن دارند یا دزدی می‌کنند).
رابطه این سگ با دیگر سگ‌ها چندان خوب نیست و معمولاً دوست دارند که همیشه رهبری گروه را در دست داشته باشند. این سگ‌ها افراد خانواده را خوب می‌شناسند و رابطه خوبی با آن‌ها دارند، اما در برابر افراد غریبه بسیار محتاط و جدی هستند که این می‌تواند باعث ایجاد ترس در دیگران شود.
مشخصات ظاهری سگ عراقی
سگ‌های عراقی معمولاً سر بزرگ و گردی دارند. بینی و دهان آن‌ها به رنگ تیره و سیاه است. پوست بدن‌شان نرم و شل است، اما پوست دور گردن و دهان‌شان معمولاً چروک‌دار است.
نکته جالب این است که معمولاً در سگ‌های جنگی گوش‌ها را می‌برند تا در زمان مبارزه آسیب‌پذیری کمتری داشته باشند، اما گوش‌های سگ عراقی اصلاً بریده نمی‌شود و این یک نشان از اصالت این نژاد است.
دم این سگ‌ها معمولاً کوتاه و به سمت چپ یا بالا قرار می‌گیرد. رنگ‌های شایع این نژاد شامل سفید، سیاه، قهوه‌ای، قرمز و آبی است. ارتفاع میانگین سگ پشدر نر حدود ۷۰ تا ۸۰ سانتیمتر و سگ‌های ماده حدود ۶۵ تا ۷۵ سانتیمتر است.
خصوصیات رفتاری سگ عراقی
برای اینکه از ویژگی‌های خوب این نژاد بهره‌مند شوید، لازم است که آن‌ها را به درستی تربیت کنید. سگ‌های پشدر به عنوان سگ نگهبان و گله‌دار استفاده می‌شوند و خاصیت حمله به هر تهدیدی را دارند، بنابراین نباید قلاده آن‌ها را در جاهای شلوغ باز بگذارید. این سگ‌ها به صاحب خود وفادار و گوش به فرمان هستند و رابطه خوبی با کودکان و اعضای خانواده دارند. هوش این نژاد در سطح متوسط و بالاست و آماده یادگیری آموزش‌ها هستند. آن‌ها می‌توانند به هر حیوانی از قبیل خرس، گرگ و گراز حمله کنند.
سن سگ عراقی
اگر سگ‌های پشدر در شرایط مناسب تغذیه و نگهداری قرار بگیرند، به طور متوسط ۱۰ تا ۱۳ سال عمر می‌کنند. اما اگر از آن‌ها در مسابقات جنگی استفاده شود، سن آن‌ها به ۶ تا ۸ سال کاهش می‌یابد.
شرایط نگهداری سگ عراقی
سگ‌های عراقی به پیاده‌روی‌های طولانی در طول روز نیاز دارند تا انرژی خود را تخلیه کنند. بنابراین باید در محیط‌های وسیعی مثل باغ یا حیاط بزرگ نگهداری شوند و زندگی کردن در آپارتمان برای آن‌ها مناسب نیست.
بیشتر بخوانید:
