واقعیت جهان،آیا جهان ما واقعی است یا یک توهم است!؟

آیا دنیای ما واقعی است یا یک تصویر هولوگرامی در کل جهان؟ آیا روزی می‌توانیم رازهای هستی را فاش کنیم و به سوالات بزرگ انسان پاسخ دهیم؟ این سوالات در طول تاریخ همیشه ذهن بشر را درگیر کرده‌اند. یکی از مهم‌ترین رویدادها در این زمینه در سال ۱۹۸۲ و در دانشگاه پاریس اتفاق افتاد. یک گروه پژوهشی به رهبری فیزیکدان آلن اسپکت آزمایشی انجام داد که ممکن است مهم‌ترین آزمایش قرن بیستم باشد و برخی معتقدند که کشف او ممکن است علم را به‌طرز قابل توجهی تغییر دهد.

اسپکت و تیم او متوجه شدند که در شرایط خاصی، ذرات زیراتمی مانند الکترون‌ها می‌توانند بدون توجه به فاصله بین آنها، با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. این ارتباط ممکن است ده فوت دورتر یا حتی یک میلیارد مایل دورتر باشد. هر ذره همواره از وضعیت دیگری آگاه است.

واقعیت جهان

چالش این کشف آن است که قانون اینشتین را زیر سوال می‌برد که می‌گوید هیچ ارتباطی نمی‌تواند سریع‌تر از سرعت نور حرکت کند. این موضوع می‌تواند باعث شود تا برخی فیزیکدانان تلاش کنند تا نتایج اسپکت را به روشی پیچیده توجیه کنند.

فیزیکدان دانشگاه لندن، دیوید بوهم، بر این باور است که یافته‌های اسپکت نشان می‌دهد که واقعیت عینی وجود ندارد و در واقع، دنیا یک هولوگرام بزرگ و پیچیده است. برای درک این نظر باید ابتدا درباره هولوگرام‌ها صحبت کنیم. یک هولوگرام عکسی سه‌بعدی است که با استفاده از لیزر ساخته می‌شود.

برای ساخت هولوگرام، شیئی که می‌خواهیم عکاسی کنیم را ابتدا در نور یک اشعه لیزر قرار می‌دهیم. سپس یک اشعه لیزر دیگر به آن نور برخورد می‌کند و الگوی خاصی را ایجاد می‌کند. وقتی فیلم ظاهر می‌شود، به نظر می‌رسد یک الگوی عجیب و نامشخص از نور و خطوط تاریک است. اما وقتی این فیلم با یک اشعه لیزر دیگر روشن می‌شود، یک تصویر سه‌بعدی از شیء اصلی پدیدار می‌شود.

اگر یک هولوگرام از یک گل سرخ را از وسط دو نیم کنیم و آن را با اشعه لیزر روشن کنیم، می‌بینیم که هر نیمه تصویر کامل گل سرخ را نشان می‌دهد. حتی اگر این نیمه‌ها دوباره نصف شوند، هرکدام هنوز هم تصویر اصلی را به‌صورت کوچکتر شامل می‌شود. برخلاف تصاویر معمولی، هر بخش از یک هولوگرام شامل تمام اطلاعات موجود در کل تصویر است. این ویژگی «کل به جزء» به ما درک جدیدی از سازمان و نظم می‌دهد.

در طول تاریخ علم، سایه‌ای از تعصب بر سر علم بوده که سعی در درک پدیده‌های فیزیکی داشته است. بوهم معتقد است که دلیل اینکه ذرات زیراتمی با وجود فاصله‌ای که از یکدیگر دارند، قادرند با هم ارتباط داشته باشند، این نیست که پیام‌های نامشخصی بین آنها رد و بدل می‌شود، بلکه واقعیت این است که فاصله آنها یک توهم است. او می‌گوید که این ذرات موجودیت‌های مستقل نیستند، بلکه بخشی از یک منبع بنیادی هستند.

برای اینکه درک بهتری از نظر او داشته باشید، بوهم مثال زیر را می‌زند. تصور کنید یک ماهی در یک آکواریوم وجود دارد و شما نمی‌توانید به طور مستقیم آکواریوم را ببینید، بلکه از دو دوربین تلویزیونی که یکی در جلوی آکواریوم و دیگری در کنار آن قرار دارد، تصویر را مشاهده می‌کنید. در این شرایط، شما ممکن است فکر کنید که ماهی‌ها در هر تصویر موجودیت‌های جداگانه‌ هستند.

اما با گذشت زمان و ادامه تماشا، متوجه می‌شوید که ارتباط خاصی بین آنها وجود دارد. وقتی یکی از ماهی‌ها دور می‌زند، دیگری هم حرکتی مشابه ولی کمی متفاوت انجام می‌دهد. اگر شما از زاویه دید کامل این وضعیت بی‌خبر باشید، ممکن است تصور کنید که این ماهی‌ها…

“`

باید همه چیز به صورت همزمان با هم در ارتباط باشد، اما واضح است که این فکر درست نیست.

بوهم می‌گوید که دقیقا همین موضوع در آزمایش اسپکت بین ذرات زیر اتمی اتفاق می‌افتد. طبق نظر او، ارتباط سریعتر از نور بین این ذرات به ما می‌گوید که واقعیتی عمیق‌تر وجود دارد که ما از آن بی‌خبر هستیم. این واقعیت یک بعد پیچیده‌تر بالاتر از ابعاد عادی ماست، شبیه به یک آکواریوم. او می‌گوید ما ذرات زیر اتمی را به صورت جدا از هم می‌بینیم زیرا فقط بخشی از واقعیت آنها را درک می‌کنیم. در واقع، این ذرات به صورت جداگانه وجود ندارند، بلکه آنها بخش‌هایی از یک وجود عمیق‌تر و بنیادی‌تر هستند که به طور هولوگرافیک و نامرئی ظهور می‌کنند، مانند گل سرخی که قبلاً درباره‌اش صحبت کردیم. از آنجا که در فیزیک، واقعیت از تصویرهای خیالی شکل می‌گیرد، جهان نیز به نوعی خود یک تصویر هولوگرام است.

در یک جهان هولوگرافیک، حتی زمان و فضا نیز نمی‌توانند به عنوان واقعیت‌های اصلی در نظر گرفته شوند. زیرا در جهانی که هیچ چیز واقعاً جدا از چیزهای دیگر نیست، مفاهیمی مانند مکان به هم می‌ریختند. زمان و فضای سه‌بعدی هم باید مانند تصاویر ماهی‌ها بر روی تلویزیون به عنوان تصاویری که از یک نظم عمیق‌تر ناشی می‌شوند، در نظر گرفته شوند. در این واقعیت عمیق‌تر، گذشته، حال و آینده همه به طور همزمان وجود دارند.

اخبار گجتی