جانوران و طبیعت

۷ بیماری دستگاه تنفسی اسب + راه درمان (2 نکته مهم)

بهترین آپلیکیشن آشپزی

بیماری های دستگاه تنفسی اسب

بیماری‌های تنفسی اسب‌ها شامل موارد زیر است:

  1. بیماری انسداد مزمن ریوی
  2. آنفولانزا
  3. فلج حنجره
  4. بیماری استرانگل
  5. کرم ریه
  6. هرپس ویروسی اسبی تیپ یک
  7. خونریزی ریوی پس از تمرین

1. بیماری انسداد مزمن ریوی در اسب

این بیماری باعث تنگی و انسداد در مجاری هوای اسب می‌شود. انسداد ممکن است به خاطر انقباض عضلات دیواره برونش‌ها و همچنین به خاطر جمع شدن موکوس غلیظ باشد که معمولاً در نتیجه التهاب کیسه‌های هوایی ایجاد می‌شود.

این مشکل به انسداد مزمن ریوی در اسب تنگی برونش هم معروف است. دلایل این انسداد معمولاً ناشی از حساسیت شدید به اسپورهای قارچ است که از طریق تنفس به دستگاه تنفسی اسب می‌رسند.

اولین نشانه بیماری انسداد مزمن ریوی ترشح بینی است که در هنگام تغذیه و صبح‌های زود بیشتر مشخص می‌شود.

بسیاری از مالکان اسب به این علامت توجه نمی‌کنند و فکر می‌کنند که طبیعی است.

هر چه تعداد برونشیول‌های تنگ شده بیشتر شود، فعالیت‌های ورزشی اسب کاهش می‌یابد، اما معمولاً این علامت توجه مالک را جلب نمی‌کند مگر اینکه اسب قبلاً بسیار فعال بوده و حالا فعالیتش به شدت کاهش یافته باشد.

علامت مهمی که معمولاً برای مالکان هشداردهنده است، افزایش سرفه است، مخصوصاً زمانی که مربی در اصطبل حرکت می‌کند یا وقتی اسب از زمین بلند می‌شود. این سرفه باعث می‌شود موکوس غلیظ که راه‌های تنفسی را مسدود کرده، جدا شود.

درمان بیماری تنفسی انسداد مزمن ریوی در اسب

بسیاری از اسب‌ها با ماندن در چراگاه به حالت طبیعی خود برمی‌گردند.

اگر این کار امکان‌پذیر نبود، باید زمان حضور اسب در اصطبل را کاهش داد.

محیطی با هوای پاک می‌تواند به درمان کمک کند. هیچ‌گاه نباید در زیر این اسب کاه باشد. برای کف اصطبل از کاغذ پاره، کود گیاهی یا تراشه‌های چوب خشک و تمیز استفاده کنید.

مناطق گرم و مرطوب احتمال آلودگی قارچی را افزایش می‌دهد. برای شروع، باید اصطبل را از گرد و غبار پاک کرد و هوای آن به‌صورت مداوم تهویه شود.

درب سقف اصطبل هرگز نباید بسته باشد. همچنین، نباید اصطبل در نزدیکی کاه و یونجه باشد، زیرا احتمال انتقال گرد و غبار آنها به اصطبل وجود دارد.

رژیم هوای پاک برای درمان انسداد مزمن ریوی در اسب

  1. کف اصطبل باید کاملاً تمیز باشد.
  2. همه دیوارها و سقف اصطبل باید با جاروبرقی تمیز شوند.
  3. اصطبل باید از جریان هوای اصطبل‌های نزدیک دور نگه داشته شود.
  4. از کارکرد درست تجهیزات تهویه مطمئن شوید.
  5. برای کف اصطبل از براده چوب، کود گیاهی یا تکه‌های کاغذ استفاده کنید.
  6. کف اصطبل را تمیز و خشک نگهدارید.

داروهای مؤثر برای درمان انسداد ریوی مزمن اسب

  1. کلن بوترول به شکل خوراکی تأثیر خوبی بر کاهش انقباض برونش دارد. استفاده از این دارو به همراه رژیم هوای پاک می‌تواند در بهبود وضعیت اسب بسیار مؤثر باشد.
  2. برای اسب‌هایی که علائم ندارند، می‌توان از اسپری سدیم کروموگلیکات برای جلوگیری از آزاد شدن هیستامین و مواد دیگر در ریه استفاده کرد. این اسپری می‌تواند خطر آلودگی به قارچ در کاه و یونجه را کاهش دهد.

بیشتر بخوانید::

۷ بیماری دستگاه تنفسی اسب + راه درمان (2 نکته مهم)

2. آنفولانزا در اسب

در اسب‌ها دو نوع ویروس آنفولانزا وجود دارد که شامل:

  1. سویه پراک تیپ ۱
  2. سویه میامی تیپ ۲

آنفولانزای اسبی یکی از بیماری‌های تنفسی بسیار جدی است که به‌ویژه در کره‌ها ممکن است منجر به مرگ شود.

اسب‌های مبتلا به این بیماری معمولاً ترشح بینی دارند و به‌طور مکرر سرفه می‌کنند که این سرفه‌ها معمولاً مرطوب هستند.

این اسب‌ها به‌طور کلی بیمار به نظر می‌رسند و دمای بدنی بالایی دارند. اگر به اسب بیش از حد فشار وارد شود قبل از اینکه به طور کامل بهبود یابد، ممکن است عضلات قلب او به دلیل عفونت دچار آسیب دائمی شوند.

“`html

ضعیف شود.

درمان آنفولانزا در اسب

آنفولانزای اسبی امری کم اتفاق می‌افتد. چون واکسن‌های بسیار مؤثری برای جلوگیری از آن وجود دارد که ایمنی خوبی دارند.

تزریق واکسن در اسب‌های مسابقه‌ای اهمیت زیادی دارد. حداقل تعداد تزریق‌های مورد نیاز، دو بار است که باید به فواصل ۲۱ تا ۹۱ روز انجام شود. اولین یادآوری باید بین ۱۵۰ تا ۲۱۰ روز بعد از تزریق اولیه باشد و بعد از آن، واکسن به صورت سالیانه تجویز می‌شود.

هیچ راهی برای کشتن ویروس‌های آنفولانزا وجود ندارد. اسب پس از ابتلا به این بیماری باید به مدت ۶ هفته استراحت کامل کند تا از بروز مشکلات قلبی جلوگیری شود.

بیشتر بخوانید::

هر نچه که در مورد بیماری آنفولانزا در اسب و درمان آن باید بدانید!


3. بیماری فلج حنجره در اسب

این بیماری می‌تواند فلج ناقص یا کامل باشد. در این وضعیت، عصب راجعه حنجره که به عضلات مربوط می‌شود و راه تنفس را با کنار زدن طناب‌های صوتی باز می‌کند، دچار فلج می‌شود.

معمولاً عصب سمت چپی تحت تأثیر قرار می‌گیرد و در زمان تمرینات شدید، این عصب نمی‌تواند طناب صوتی را کنار بزند.

این وضعیت باعث ایجاد مشکلات تنفسی قابل توجهی می‌شود و صداهای خس خس به هنگام فعالیت شدید ایجاد می‌کند.

درمان فلج حنجره اسب

اگر اسب به دلیل فلج حنجره صدای خرناس داشت، اما هنوز قادر به انجام فعالیت‌های ورزشی باشد و هیچ ضعفی در سیستم تنفسی‌اش نداشته باشد، نیازی به نگرانی نیست.

سال‌ها درمان فلج حنجره با عمل جراحی شناخته می‌شد که در این روش کیسه پرده‌ای را از پشت طناب صوتی برداشته می‌شد.

این عمل در برخی موارد می‌تواند باعث کاهش صدا شود.

اگر فلج حنجره به عملکرد اسب آسیب زده باشد، می‌توان از عمل تای بک که یکی از روش‌های درمانی است، استفاده کرد.

در این عمل، طناب صوتی به دیواره کناری دوخته می‌شود تا مسیر عبور هوا گسترش یابد.

بیشتر بخوانید::

منظور از فلج حنجره در اسب چیست و چگونه درمان می‌شود


4. بیماری استرانگل (گورم یا کتو) در اسب

استرانگل، عفونتی است که به غدد لنفاوی اطراف حنجره و زیر فک مربوط می‌شود. این بیماری توسط باکتری استرپتوکوکوس اکوئی ایجاد می‌شود.

دمای بدن اسب آلوده در این بیماری بالا می‌رود و ترشحات زیادی از بینی خارج می‌شود که بوی ناخوشایندی دارند.

غدد لنفاوی در نزدیکی زاویه فک به شدت متورم می‌شوند و ممکن است دچار ترکیدگی شوند، که در این صورت چرک غلیظی از آنها خارج می‌شود.

اسب ممکن است در تنفس دچار مشکل شود. این بیماری معمولاً اسب‌های جوان را بیشتر تحت تأثیر قرار می‌دهد.

درمان استرانگل در اسب

چرک‌های ناشی از بینی و آبسه‌های ترکیده می‌توانند بسیار عفونت‌زا باشند.

رعایت دقیق اصول بهداشتی در مورد پوشش و وسایل اسب، پیشگیری از شیوع باکتری به سایر اسب‌ها را تضمین می‌کند.

در مراحل حاد بیماری، درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها بسیار مؤثر است. استفاده از کمپرس آب گرم میتواند به بهبود آبسه‌ها کمک کند.

با باز شدن آبسه‌ها، وضعیت اسب به طور قابل توجهی بهبود می‌یابد.

بیشتر بخوانید::

بیماری تنفسی استرانگل (گورم یا کتو) در اسب چیست؟ و چگونه می‌توان درمان کرد.


5. بیماری تنفسی کرم ریه در اسب

این بیماری به دلیل وجود انگل به نام دیکتیو کولوس آرنفیلدی در ریه‌های اسب به وجود می‌آید.

کرم‌های بالغ تخم‌گذاری می‌کنند و این تخم‌ها توسط موکوس ریه‌ها خارج می‌شوند و به چراگاه می‌روند و در آنجا به لارو تبدیل می‌شوند.

اسب این لاروها را هنگام چرا خوردن می‌بلعد.

“““html

و لارو دوباره به ریه‌ها وارد می‌شود و در آنجا به چرخه زندگی خود ادامه می‌دهد.

معمولا رشد لارو در ریه‌ها اتفاق می‌افتد.

اکثر عفونت‌هایی که در اسب‌ها رخ می‌دهد به دلیل تخم‌های کرم‌های ریوی هستند که در ریه‌های الاغ‌ها زندگی می‌کنند.

بیشتر الاغ‌ها به کرم‌های ریوی آلوده‌اند ولی این کرم‌ها در آنها مشکلی ایجاد نمی‌کنند و فقط در اسب‌ها علائم مختلفی نشان می‌دهند.

کرم ریه در اسب باعث سرفه مزمن می‌شود. این نوع سرفه به شکل غیرعادی در هنگام چرا اتفاق می‌افتد و در اصطبل دیده نمی‌شود.

اسب ممکن است علامت دیگری نداشته باشد. گاهی اوقات ممکن است ترشحاتی از بینی داشته باشد.

در موارد شدید، تنفس اسب سخت می‌شود. تشخیص بر اساس دیدن تخم کرم در مدفوع چندان قابل اعتماد نیست.

اگر اسب به کرم ریه مبتلا باشد، در نمونه‌ای که از موکوس موجود در حنجره تهیه می‌شود، سلول‌های غیرطبیعی پیدا می‌شود. مطمئن‌ترین روش برای تشخیص بیماری، بررسی پاسخ به درمان است.

روش درمان کرم ریه در اسب

برای جلوگیری از ابتلای اسب به الاغ‌ها نزدیک نشوید و حداقل برای یک سال اسب را به چراگاه نبرید.

آیورمکتین به عنوان یک داروی مؤثر در دزهای معمولی، یکی از روش‌های درمان کرم ریه اسب است.

بیشتر بخوانید::

کرم ریه در اسب چیست؟ و داروی درمان آن آیورمکتین است


6. بیماری تنفسی هرپس ویروس اسبی تیپ (EHVI I)

هرپس ویروس اسبی تیپ I یک ویروس تنفسی است اما گاهی ممکن است به سقط جنین در مادیان‌ها و یا فلج شدن آنها نیز منجر شود.

این عفونت شایع است و ممکن است شبیه سرماخوردگی به نظر برسد.

زمانی که ویروس وارد بدن اسب می‌شود، عوارض آن بسته به وضعیت ایمنی اسب متفاوت است.

برخی از اسب‌ها هیچ علامتی ندارند و برخی دیگر بیمار می‌شوند. ویژگی این ویروس این است که بعضی از اسب‌ها ناقل خاموش هستند و بدون اینکه علائمی نشان دهند، ویروس را منتقل می‌کنند.

حملات این بیماری ممکن است به طور مکرر رخ دهد و بدون اینکه ایمنی در بدن ایجاد شود، دوباره تکرار شود.

پس از اینکه عفونت طبیعی با EHVI ایجاد شد، ایمنی حاصل شده تنها تا 6 ماه دوام دارد.

اولین علامت عفونت با EHVI افزایش دمای بدن است که این افزایش دما قبل از بروز بیماری اتفاق می‌افتد و صاحب اسب ممکن است متوجه نشود.

مهم است که دمای بدن اسب‌هایی که با اسب آلوده در ارتباط هستند، زیر نظر باشد.

در اوایل بیماری ترشحات شفاف از بینی اسب خارج می‌شود اما به تدریج این ترشحات غلیظ و چرکی می‌شوند و اسب شروع به سرفه می‌کند.

این سرفه معمولاً بیش از دو هفته ادامه دارد و غدد لنفاوی اطراف گلو و زیر فک به صورت خفیف متورم می‌شوند.

برخی اسب‌ها این علائم را ندارند ولی اکثر آنها حداقل چند روزی علائم را بروز می‌دهند. در اسب‌هایی که تحت استرس هستند، مانند اسب‌های مسابقه‌ای، این دوره ممکن است به چندین ماه برسد.

تشخیص دقیق EHVI کار ساده‌ای است. می‌توان با استفاده از یک سواب از ترشحات بینی اسب نمونه‌گیری کرد و آن را آزمایش کرد.

این کار به شناسایی سریع ویروس کمک می‌کند، اما این آزمایش تنها زمانی مؤثر است که درجه حرارت اسب بالا باشد.

یک روش دیگر این است که در روزهای دهم تا چهاردهم بعد از شروع عفونت می‌توان از حیوان نمونه خون گرفت و آن را با نمونه‌های اولیه مقایسه کرد تا بفهمیم کدام ویروس باعث تحریک سیستم ایمنی شده است.

روش درمان هرپس ویروس اسبی تیپ (EHVI I)

چون این ویروس باعث عفونت تنفسی می‌شود، داشتن هوای پاک و سالم بسیار اهمیت دارد.

هیچ دارویی برای از بین بردن خود ویروس وجود ندارد. بعد از عفونت اولیه تنفسی، اسب ممکن است به دلیل حرکات ورزشی دچار خونریزی ریوی شود.

  1. اهمیت درمانی آنتی بیوتیک‌ها اینجاست که از بروز عفونت‌های ثانویه در ریه‌ها جلوگیری می‌کنند.
  2. موکولیتیک‌ها مانند اسپوتولوزین به کاهش غلظت موکوس کمک می‌کنند.
  3. “““html

    1. کلبوترول کمک می‌کند تا راه‌های هوا باز بمانند و همچنین مانع از جمع شدن موکوس میشود. نباید در مواقع سرفه اسب تلاش کنیم تا سرفه آن را متوقف کنیم، زیرا اسب با سرفه‌اش می‌تواند موکوس را از ریه‌های خود خارج کند.
    2. ایزوله کردن اسب و رعایت بهداشت، مانند تمیز کردن وسایل اسب، در جلوگیری از پخش ویروس بسیار اهمیت دارد. اگر اسب در اصطبل حرکت کند، درب آن باید بسته شود. همچنین، اسب‌های جدید نباید با سایر اسب‌ها در یک جا قرار بگیرند.

    این نکات در پیشگیری از بیماری‌ها بسیار مهم هستند. واکسن‌های خوبی برای جلوگیری از این بیماری وجود دارند که تنفس اسب را در برابر ویروس EHVI ایمن می‌کنند.

    این ایمنی مشابه ایمنی ناشی از ابتلا به عفونت طبیعی است، ولی فقط به مدت شش ماه مؤثر است و بعد باید دوباره واکسینه شود.

    بیشتر بخوانید::

    آیا می دانید هرپس ویروس اسبی چیست؟ آیا می دانید با چه داروهایی درمان می‌شود؟


    7. خونریزی ریوی متعاقب تمرین EIPJ در اسب

    به EIPH اپیستاکسی هم گفته می‌شود. ولی از نظر علمی این دو وضعیت متفاوت ہیں. در EIPH خونریزی از ریه‌ها اتفاق می‌افتد و این خون به بینی می‌رسد.

    این مشکل ناشی از فشار ناشی از تمرینات است ولی اپیستا کسی به معنی خونریزی از بینی است.

    علامت مشخصه هر دو مشکل خون دماغ است، و حدود 10 درصد از اسب‌هایی که خون دماغ می‌شوند، منبع خونریزی‌شان از ریه است و این معمولاً پس از تمرینات شدید اتفاق می‌افتد.

    مالک اسب در این لحظه نمی‌تواند به درستی مشکل اصلی را شناسایی کند مگر با معاینه چهارچوبی.

    این دستگاه قادر است از لارنکس اسب عبور کند و تا ناحیه نای پایین برود و خونریزی را نشان دهد.

    پس هر اسبی ممکن است بعد از تمرین خونریزی از بینی داشته باشد، اما مشکل وقتی جدی است که این خونریزی به طور مکرر رخ دهد.

    این خونریزی به خاطر فشار زیاد بر قسمت بالایی ریه اتفاق می‌افتد. این مشکل در اسب‌هایی که به انسداد ریوی مزمن مبتلا هستند، شایع‌تر است.

    این مشکل معمولاً در اسب‌های مسابقه‌ای که در مرحله آخر مسابقه فشار زیادی بر روی دستگاه تنفسی خود دارند، مشاهده می‌شود.

    عملکرد درمانی ریوی متعاقب تمرین EIPJ

    اگر اسب شما به طور منظم خونریزی دارد، دیگر برای هر اقدام دیر است و کار چندانی نمی‌توان کرد. زیرا آسیب وارد شده به ریه‌ها ممکن است دائمی باشد.

    در این مرحله، تنها راه کاهش تمرینات است تا فشار بر قسمت بالایی ریه را کاهش دهیم و احتمال بروز EIHP را کم کنیم.

    بعد از این اقدام، هوای پاک می‌تواند بسیار مفید باشد و در صورت نیاز می‌توان از داروهای منع کننده برونش مانند کلنبوترول استفاده کرد.

    داروی دیورتیک فروزماید نیز در پیشگیری از EIPH مؤثر است، ولی عملکرد دقیق این داروها هنوز به خوبی مشخص نیست.

    باید هر نوع مشکل تنفسی، مانند فلج حنجره و دیگر مواردی که باعث تنگی راه‌های تنفسی می‌شود، برطرف شود تا فشار بر سیستم تنفسی کاهش یابد.

    بیشتر بخوانید::

    خونریزی ریه در اسب و راه درمان آنها

    سایت رضیم
    “`

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا