آب آوردن قلب / راههای درمان آب آوردن قلب چیست ؟ (2 نکته مهم)

با مجله اینترنتی رضیم همراه باشید تا با آب آوردن قلب و درمان این عارضه آشنایی کامل پیدا کنید
علل آب آوردن قلب
آب آوردن قلب به معنای تجمع مایعی است که در اطراف قلب جمع میشود. این وضعیت میتواند علائم مختلفی را در فرد ایجاد کند که بستگی به میزان و سرعت تشکیل این مایع دارد. برخی از دلایل ایجاد این مشکل شامل: عفونتهای ویروسی، باکتریایی و قارچی، حمله قلبی ناگهانی، تابش اشعه، بیماریهای سرطانی، افزایش اوره در خون، بیماریهای خودایمنی مثل لوپوس و آرتریت روماتوئید، واکنشهای آلرژیک به داروها و شرایطی به نام میکسدم هستند.
به طور طبیعی، مایع در اطراف قلب کمتر از ۵۰ میلی لیتر است. اگر این مایع به آرامی جمع شود، غلاف اطراف قلب (پریکارد) میتواند به تدریج کشیده شود و در این حال، حتی تا ۲ لیتر مایع را بدون هیچ علامتی تحمل کند. برخی از بیماران ممکن است احساس فشار در قفسه سینه خود داشته باشند یا نشانههایی از فشار به اندامهای نزدیک مثل نای و نایژه را تجربه کنند.
تخلیه مایع اطراف قلب معمولاً زمانی انجام میشود که بیمار علائم داشته باشد و مایع برای مدت بیش از ۲ هفته جمع شده باشد، یا مایع احتمالا عفونی باشد یا باعث تامپوناد قلبی شود.
علایم آب آوردن قلب
گاهی اوقات ممکن است مقدار زیادی مایع در غلاف اطراف قلب جمع شود و بیمار هیچ نشانهای نداشته باشد، به ویژه اگر این مایع به آرامی افزایش یافته باشد.
اگر علائم ناشی از افیوژن پریکارد بروز کند، این علائم شامل موارد زیر هستند:
- کوتاه شدن نفس یا مشکل در نفس کشیدن (تنگی نفس)
- ناراحتی هنگام نفس کشیدن به حالت دراز کش (ارتوپنه)
- درد در قفسه سینه، معمولاً در پشت استخوان جناغ یا سمت چپ قفسه سینه که در هنگام نفس کشیدن بدتر میشود و وقتی بیمار نشسته باشد، بهتر میشود.
- سرفه
- تب خفیف
- تندی تپش قلب
اگر سرعت تجمع مایع در اطراف قلب زیاد باشد، میتواند باعث بروز تامپوناد قلبی شود. در این حالت، مایع جمع شده اطراف قلب فشار به قلب وارد کرده و ورود خون به آن را مختل میکند. این مسئله موجب کاهش پمپاژ قلبی، افزایش فشار در سیاهرگها و افت فشار خون در فرد میشود. بنابراین، اگر تامپوناد قلبی به سرعت رخ دهد، فرد ممکن است دچار شوک شود. در مواردی که تجمع مایع به آرامی صورت گیرد، فرد میتواند علائم تنگی نفس و ضعف را تجربه کند.
درمان آب آوردن قلب
درمان آب آوردن قلب بستگی به شدت علائم و نیز علت تجمع مایع در اطراف قلب دارد. برای درمان این مشکل، ممکن است از دارو استفاده شود و همچنین نیاز به تخلیه مایع باشد.
قلب توسط یک دیواره عضلانی به دو نیمه راست و چپ تقسیم میشود. نیمه راست مربوط به خون سیاه و نیمه چپ مربوط به خون سرخ است. هر یک از این نیمهها حفرههای فرعی دارند: حفرههای بالایی که کوچکتر و نازکتر هستند، دهلیز نامیده میشوند و خون را دریافت میکنند. حفرههای پایینی که بزرگتر و ضخیمتر هستند بطنهای قلبی نام دارند و خون دریافتی را به بخشهای دیگر بدن پمپ میکنند. پس قلب چهار حفره دارد: دو دهلیز در بالا و دو بطن در پایین.
روش درمان افیوژن پریکارد به مقدار مایع جمع شده، علت آب آوردن قلب و تاثیر آن بر عملکرد قلب بستگی دارد. با درمان علل اساسی افیوژن پریکارد، معمولاً میتوان مشکل را حل کرد.
داروهای“`html
کاهش التهاب ناشی از آبآوردن قلب
اگر نشانههای تامپوناد وجود نداشته باشد یا خطر فوری نداشته باشد، پزشک ممکن است یکی از داروهای زیر را برای درمان التهاب پریکارد ناشی از آبآوردن قلب تجویز کند تا التهاب منجر به افیوژن پریکارد کاهش یابد:
- آسپیرین
- داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی مانند ایندومتاسین یا ایبوپروفن
- کلیشیسین (Colcrys)
- اگر بیمار به این داروها واکنش نشان ندهد یا بعد از درمان باز هم دچار افیوژن پریکارد شود، ممکن است پزشک یک کورتیکوستروئید مانند پردنیزون تجویز کند.
اگر مصرف داروهای ضد التهاب مشکل را حل نکرد، یا تامپوناد رخ داد یا احتمال آن وجود داشت، ممکن است کاردیولوژیست یکی از روشهای زیر را برای تخلیه مایع یا جلوگیری از انباشته شدن آن توصیه کند:
تخلیه مایع اطراف قلب
در این روش، یک سوزن به فضای پریکارد وارد میشود و سر دیگر سوزن به یک لوله (کاتتر) وصل میشود تا مایع از پریکارد خارج شود. این روش را پریکاردیوسنتز (pericardiocentesis) مینامند. برای انجام این کار، پزشک از وسایل تصویربرداری (مانند اکوکاردیوگرافی یا فلوروسکوپی) استفاده میکند. در طول این روش، قلب تحت نظر نوار قلب قرار میگیرد. در بسیاری از موارد، برای جلوگیری از تجمع مجدد مایع در اطراف قلب، چند روزی سوزن و کاتتر را در فضای پریکارد نگه میدارند تا این فضا کاملاَ تخلیه شود.
جراحی قلب باز برای درمان آبآوردن قلب
اگر خون در پریکارد وجود داشته باشد، بهویژه اگر به دلیل جراحی قلبی اخیر یا عوامل دیگر ایجاد شده باشد، ممکن است برای تخلیه پریکارد و ترمیم آسیب مرتبط نیاز به جراحی قلب باز باشد. گاهی، جراح ممکن است پریکارد را تخلیه کند و مسیری ایجاد کند تا در صورت لازم مایع به حفره شکم هدایت و در آنجا جذب شود.
درمان آبآوردن قلب با چسباندن لایهها
در این روش که به آن اسکلروز بین پریکاردی (intra pericardial sclerosis) میگویند، محلولی به فضای میان دو لایه پریکارد تزریق میشود که این لایهها را به هم میچسباند. این روش معمولا در صورت تکرار افیوژن پریکارد یا اگر افیوژن به دلیل سرطان باشد، استفاده میشود.
درمان آبآوردن قلب با برداشتن پریکارد
پریکاردیکتومی (pericardiectomy) به معنای برداشتن تمام یا بخشی از پریکارد است. این روش معمولا برای درمان افیوژن پریکارد انجام میشود، حتی اگر تخلیه با کاتتر صورت گرفته باشد. بدون پریکارد، قلب میتواند بهخوبی کار کند.
بیشتر بخوانید:
سایت رضیم
“`