آزمایش ادرار برای چیست و چگونه انجام میشود؟ (2 نکته مهم)
“`html
آزمایش ادرار
آزمایش ادرار یک تست است که در آن نمونه‌ای از ادرار فرد گرفته میشود تا بسیاری از مشکلات سلامتی را تشخیص دهد. این مشکلات شامل عفونت‌های دستگاه ادراری، بیماری‌های کلیوی و دیابت هستند.
آزمایش ادرار شامل بررسی ادرار از نظر ظاهر، غلظت و محتویات آن است. اگر نتایج این آزمایش غیرعادی باشد، ممکن است نشان‌دهنده وجود یک بیماری در بدن باشد.
برای مثال، عفونت مجاری ادراری می‌تواند رنگ ادرار را تغییر دهد، در حالی که در حالت عادی ادرار باید کاملاً شفاف باشد. یا اینکه افزایش پروتئین در ادرار ممکن است نشان‌دهنده مشکلاتی در کلیه‌ها باشد. اگر نتایج آزمایش ادرار غیر طبیعی باشد، در اکثر موارد پزشک برای پیدا کردن علت مشکل نیاز به آزمایش‌های بیشتری دارد.
آزمایش ادرار برای چه مواردی انجام میشود؟
آزمایش ادرار یک تست معمول است که به دلایل مختلفی انجام میشود که در زیر به توضیح آن می‌پردازیم.
۱. آزمایش ادرار برای بررسی سلامت کلی
پزشک ممکن است آزمایش ادرار را به عنوان یک آزمایش معمول برای بررسی بارداری، آزمایشات قبل از جراحی یا بررسی اختلالاتی مثل دیابت ، بیماری‌های کلیوی یا کبدی تجویز کند.
۲. آزمایش ادرار برای تشخیص مشکلات پزشکی
یک پزشک ممکن است برای تشخیص بعضی مشکلات پزشکی، مانند درد در ناحیه شکم یا کمر، تکرر ادرار یا درد هنگام ادرار کردن و وجود خون در ادرار ، آزمایش ادرار را توصیه کند. این آزمایش می‌تواند به مشخص شدن علت مشکلات فوق کمک نماید.
۳. آزمایش ادرار برای بررسی وضعیت بیماری
اگر بیماری‌هایی مانند بیماری‌های کلیوی یا مجاری ادراری تشخیص داده شوند، پزشک معمولاً برای بررسی وضعیت و درمان، آزمایش ادرار را تجویز می‌کند.
در آزمایشات دیگری مانند آزمایش بارداری، پزشکان به دنبال موارد دیگری هستند که در آزمایش‌های معمول ادرار وجود ندارد. برای مثال، تست بارداری به اندازه‌گیری هورمونی به نام گنادوتروپین کوریونیک انسانی (HCG) می‌پردازد یا غربالگری بعضی داروها و محصولات متابولیک که بسته به هدف آزمایش متفاوت است.
چگونه برای آزمایش ادرار آماده شویم؟
زمانی که آزمایش ادرار به تنهایی انجام میشود، معمولاً نیاز نیست که فرد قبل از آزمایش محدودیتی در غذا یا مایعات داشته باشد. اما اگر قرار است آزمایش‌های دیگری هم در همان زمان صورت گیرد، ممکن است نیاز باشد که برای مدت مشخصی قبل از آزمایش از خوردن و نوشیدن خودداری کنید. پزشک معمولاً دستورالعمل‌های خاصی ارائه می‌دهد.
ممکن است از بیمار خواسته شود تا صبح بعد از بیدار شدن، نمونه ادرار خود را در ظروف مخصوص جمع آوری کند؛ زیرا در این زمان، ادرار غلیظ‌تر است و نتایج غیرعادی ممکن است بهتر مشخص شوند. بسته به وضعیت بیمار، نمونه ادرار ممکن است در خانه یا در مطب پزشک جمع‌آوری شود.
برای دستیابی به نتایج دقیق‌تر، نمونه‌گیری باید به صورت زیر انجام شود:
- مجرای ادرار را تمیز کنید، به طوری که زنان باید لبه‌های بیرونی واژن را از جلو به عقب پاک کنند و مردان نیز باید سر آلت تناسلی را تمیز کنند.
- ادرار را در توالت شروع کنید.
- ظرف جمع‌آوری ادرار را زیر جریان ادرار قرار دهید.
- حداقل یک تا دو اونس، معادل ۳۰ تا ۵۹ میلی‌لیتر، ادرار در ظرف جمع‌آوری کنید.
- نمونه جمع‌آوری شده را طبق دستور پزشک تحویل دهید.
- سعی کنید نمونه جمع‌آوری شده را در مدت کمتر از ۶۰ دقیقه به آزمایشگاه برسانید. در غیر این صورت، نمونه را در یخچال نگهداری کنید، مگر اینکه پزشک دستور دیگری بدهد.
در بعضی موارد، پزشک ممکن است از یک لوله نازک و منعطف (کاتتر) برای جمع‌آوری نمونه ادرار از مثانه استفاده کند.
“`
ادرار به منظور بررسی به آزمایشگاه فرستاده میشود و بعد از آن می‌توانید به فعالیت‌های روزمره خود ادامه دهید.
روش نمونه‌گیری ادرار
در آزمایشگاه، نمونه ادرار به سه روش مختلف بررسی میشود: اول روش بصری، دوم روش نواری و سوم روش میکروسکوپی.
1. روش بصری
در این روش، تکنسین آزمایشگاه، نمونه ادرار را به لحاظ ظاهری بررسی می‌کند. رنگ ادرار باید روشن و شفاف باشد. اگر ادرار تیره باشد یا بوی غیرطبیعی بدهد، ممکن است نشان‌دهنده وجود مشکلی مانند عفونت باشد.
2. روش نواری
در این روش، یک نوار نازک پلاستیکی که با مواد شیمیایی خاص پوشانده شده است، درون ادرار قرار می‌گیرد تا از طریق آن به ناهنجاری‌های موجود در ادرار پی ببرند.
3. روش میکروسکوپی
در این روش، چند قطره از نمونه ادرار را زیر میکروسکوپ قرار می‌دهند تا به صورت دقیق‌تر بررسی کنند.
ترجمه شده مجله اینترنتی رضیم
احمد روشن زاده
