آشنایی با آبیاری کوزه ای، مزایا و معایب آن (2 نکته مهم)
آبیاری با ظروف سفالی یا (آبیاری کوزه‌ای)
آبیاری کوزه‌ای یک راه ابتکاری است که ایرانیان برای آبیاری گیاهان در مناطق خشک و نیمه‌خشک ابداع کرده‌اند. در این شیوه، یک کوزه در کنار گیاه قرار می‌گیرد و پر از آب می‌شود تا گیاه کم‌کم آب را از کوزه بگیرد. این روش به روز شده و هنوز هم در دنیا استفاده می‌شود.
مزایا:
صرفه‌جویی در مصرف آب: با آبیاری کوزه‌ای می‌توانید آب کمتری مصرف کنید، چون آب به طور مستقیم بر روی گیاه ریخته می‌شود و کمتر تبخیر می‌شود.
کاهش ریسک ابتلا به بیماری‌ها: در این روش آب فقط در نزدیکی ساقه گیاه ریخته می‌شود، بنابراین احتمال بروز بیماری‌های گیاهی کاهش می‌یابد.
رشد بهتر گیاهان: این روش به رشد بهتر گیاهان کمک می‌کند، چون آب مستقیماً به ریشه گیاه می‌رسد و گیاهان به شکلی مؤثرتر تغذیه می‌شوند.
معایب:
زمان‌بر بودن: این روش ممکن است زمان زیادی ببرد و برای آبیاری باغچه‌های بزرگ کار سختی باشد.
نیاز به توانایی فیزیکی: آبیاری با کوزه به توانایی فیزیکی نیاز دارد؛ زیرا باید کوزه‌های پر را برداشت و به گیاه ریخت و این کار برای بعضی افراد ممکن است دشوار باشد.
عدم توزیع یکنواخت آب: آب ممکن است به صورت یکنواخت بر روی گیاهان نریزد و برخی گیاهان با کمبود آب مواجه شوند در حالی که برخی دیگر بیش از حد آب بگیرند.
ویژگی‌های آبیاری کوزه‌ای
در روزهای اول که کوزه در خاک قرار می‌گیرد، به دلیل مکش خاک خشک، آب زیادی را به خاک می‌دهد. اما بعد از یک یا دو روز که خاک به اندازه کافی مرطوب شد، میزان آبی که کوزه به خاک می‌دهد، کاهش می‌یابد. با رشد گیاهان اطراف کوزه و کم شدن رطوبت خاک، کوزه دوباره شروع به آبیاری می‌کند. این آبیاری به گونه‌ای است که از نفوذ آب به عمق خاک جلوگیری می‌کند.
از دیگر ویژگی‌های این سیستم، تصفیه آب است که در کشاورزی مناطق خشک استفاده می‌شود. آبی که در کوزه ریخته می‌شود، از لایه‌های سفالی کوزه تصفیه می‌شود و می‌توان آبی که کمی شور است را نیز در کشاورزی استفاده کرد. همچنین، به دلیل جلوگیری از تبخیر، با کمترین مقدار آب می‌توان بیشترین محصول را برداشت.
منبع : خانه طبیعت
