آشنایی با انواع بیماری های رایج در بلدرچین (2 نکته مهم)

شایع ترین بیماری های بلدرچین ، پیشگیری و درمان

بلدرچین، پرنده‌ای کوچک و زیبا، یکی از منابع مهم گوشت در بسیاری از کشورها از جمله ایران است. مانند سایر پرندگان، این پرنده نیز ممکن است به بیماری مبتلا شود، اما اگر به درستی از آن مراقبت کنید، احتمال بیماری شدنش بسیار کم خواهد بود.

برای کاهش بیماری‌ها در بلدرچین، رعایت بهداشت، ضدعفونی کردن هوا و محیط و دیزاین ایمن محل نگهداری بسیار مهم است. اگر از روش‌های سنتی مانند فضایی باز برای پرورش بلدرچین استفاده می‌کنید، این پرنده بیشتر در معرض بیماری قرار می‌گیرد، زیرا احتمال تماس آن با اشیاء آلوده بیشتر است. در مقابل، در روش‌های صنعتی مانند قفس‌های مکانیزه، احتمال بیمار شدن پرنده به شدت کاهش می‌یابد، چون در این روش، بلدرچین با چیزهای آلوده تماس ندارد، مگر اینکه بیماری از طریق هوا، آب یا غذا به او منتقل شود.

لیست بیماری های بلدرچین :

• بیماری آنفولانزا
• بیماری آبله
• بیماری نیوکاسل
• بیماری آنسفالومیلیت
• بیماری مارک

بیماری آنفولانزا

علایم :

در مراحل اولیه و خفیف بیماری، علائم مانند بی‌حالی، مشکلات تنفسی و اسهال مشاهده می‌شود. در مراحل حاد، این بیماری موجب التهاب کیسه‌های هوایی و سینوس‌ها می‌شود، به طوری که سینوس‌ها پر از موادی مشابه پنیر می‌شوند. گاهی اوقات جوجه بلدرچین‌ها یا حتی بلدرچین‌های بالغ به طور ناگهانی خفه می‌شوند زیرا مجاری تنفسی‌شان پر از این مواد می‌شود. همچنین علائم دیگری مانند مشکلات شدید تنفسی، آبریزش از چشم‌ها و کبودی در نقاط مختلف بدن، کاهش تولید تخم در گله‌های مادر و تخم‌گذار نیز دیده می‌شود.

پیشگیری و درمان :

مهم‌ترین راه برای جلوگیری از بیماری‌ها، رعایت بهداشت مناسب است، به این معنی که باید از تماس مستقیم یا غیرمستقیم بلدرچین با هر نوع شی یا موجود آلوده دوری کنید. برای درمان در مراحل اولیه، می‌توان از واکسیناسیون استفاده کرد.

بیماری آبله

علایم:

معمولاً دوره کمون بیماری ۱۵ روز و دوره ابتلا به آن ۴۰ روز طول می‌کشد و این بیماری می‌تواند محیط را برای چندین ماه آلوده کند. تاول‌هایی روی سر، پلک‌ها و هر نقطه بدون پر بلدرچین‌ها ظاهر می‌شود که به سرعت بزرگ‌تر شده و به یکدیگر می‌چسبند و سپس رنگ قهوه‌ای به خود می‌گیرند و در نهایت خشک شده و می‌ریزند. همچنین ورم در پرده نازک چشم و وجود زخم در دهان باعث می‌شود پرنده نتواند به‌راحتی غذا و آب بخورد.

پیشگیری و درمان:

اولین و کم‌هزینه‌ترین راه برای مقابله با این بیماری، رعایت بهداشت، ضدعفونی منظم محیط و فراهم کردن تهویه مناسب است. حشرات از اصلی‌ترین ناقلین بیماری‌ها هستند، بنابراین باید از ورود حشرات به داخل سالن جلوگیری کرد. همچنین واکسیناسیون تمامی پرنده‌ها در برابر این بیماری ضروری است. تقویت غذا و استفاده از جیره‌ای آسان و شستن محیط با مواد ضدعفونی‌کننده و تمیز نگه داشتن آن از فضولات، روش‌های مؤثری در پیشگیری هستند.

بیماری نیوکاسل

علایم:

آبریزش بینی، مشکلات تنفسی، خرخر، عطسه، نفس نفس زدن، افسردگی، تشنگی، بی‌اشتهایی، فلج و دیگر علائم شامل کاهش سریع تولید تخم و تغییر در پوست تخم‌مرغ‌ها می‌تواند از علائم این بیماری باشد. همچنین اسهال سبز، پنومونی، سرفه و ضعف در پاها و بال‌ها از دیگر نشانه‌ها است.

پیشگیری و درمان:

بهترین راه برای پیشگیری از این بیماری، رعایت بهداشت، تمیز نگه داشتن محیط و ضدعفونی مداوم پرندگان است. همچنین می‌توان از واکسیناسیون کمک گرفت که این کار به سه روش انجام می‌شود: ترکیب واکسن با آب آشامیدنی، اسپری کردن آن یا تزریق آن به صورت عضلانی. بهترین روش، ترکیب واکسن با آب آشامیدنی است. استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها نیز برای درمان این بیماری می‌تواند مؤثر باشد.

بیماری آنسفالومیلیت

علایم:

این بیماری به سن پرنده وابسته است. هر چه پرنده بزرگ‌تر باشد، احتمال برداشتن ویروس کمتر می‌شود. بنابراین، جوجه‌های تازه به دنیا آمده در معرض خطر بیشتری هستند. از مهم‌ترین نشانه‌های این بیماری می‌توان به ضعیف شدن جوجه‌ها پس از خروج از تخم و گیجی آن‌ها اشاره کرد. این گیجی می‌تواند به قدری شدید شود که پرنده نتواند تعادل خود را حفظ کند و به همین دلیل کمتر حرکت کرده و معمولاً بر روی مفاصل پاهای خود نشسته است. اگر بیماری پیشرفت کند، پرنده ممکن است فلج شده و در اثر تشنگی یا گرسنگی از بین برود.

پیشگیری و درمان:

این ویروس از طریق مدفوع سرایت می‌کند و می‌تواند مدتی در محیط زنده بماند، بنابراین لازم است همیشه محیط را از فضولات پاک‌سازی کرده و ضدعفونی کنید. برای جلوگیری از انتقال بیماری به جوجه‌ها، باید پرنده مادر را با واکسن از طریق آب یا تزریق واکسینه کنید. پرندگان بیمار باید در محلی جداگانه نگهداری شوند تا از مرگ آن‌ها در اثر تشنگی یا گرسنگی جلوگیری شود.

بیماری مارک

علایم:

مارک یک بیماری عصبی است که به اعصاب بلدرچین آسیب می‌زند. وقتی این بیماری به بدن پرنده وارد شود، باید حدود سه هفته صبر کرد تا علائم آن ظاهر شود.
از علائم بیماری می‌توان به فلج شدن گردن، بال‌ها و پاها اشاره کرد؛ پرنده نمی‌تواند سرپا بایستد و در زمانی که روی زمین است، یکی از پاهایش را به عقب و دیگری را به جلو می‌گذارد و بال‌هایش آویزان می‌شوند. در حالتی شدید، علائمی چون عدم تعادل، فلج شدن یک طرفه یا دو طرفه، کاهش وزن به دلیل از دست دادن اشتها و در نهایت مرگ پرنده ممکن است رخ دهد.

پیشگیری و درمان:

رعایت نکات بهداشتی، ضدعفونی کردن محیط و پاکسازی مداوم از فضولات روش‌های عمومی برای پیشگیری هستند. سپس باید تمامی پرندگان را در برابر بیماری مارک واکسینه کرد.

این بیماری ویروسی است و درمان خاصی در نظر گرفته نمی‌شود، اما برای کمک به پرندگان بیمار، باید آن‌ها را از بقیه جدا کرده و با تقویت غذا و تهویه مناسب هوای محیط و حفظ رطوبت مناسب به حفظ آن‌ها اهمیت دهید تا از مرگ آن‌ها جلوگیری شود.

منبع : پروه صنعتی اسکندری