آشنایی با ایگوانا و روش های نگهداری آن (2 نکته مهم)
معرفی ایگوانا
ایگوانا (Iguana) یکی از محبوب‌ترین نوع مارمولک‌هاست که مردم به عنوان حیوان خانگی از آن نگهداری می‌کنند. ایگوانا نیاز به غذا و شرایط خاصی دارد. این حیوان می‌تواند به اندازه قابل توجهی رشد کند، عمر طولانی داشته باشد و بسیار قوی است. آنها به سختی می‌توانند با انسان‌ها سازگار شوند و اگر به درستی از آنها مراقبت نشود، ممکن است حالت پرخاشگری پیدا کنند.
ایگواناها گروهی از خزندگان با جثه‌های نسبتاً بزرگ هستند که به خانواده مارمولک‌ها تعلق دارند. زیستگاه اصلی آنها در جنگل‌های مرکزی و جنوبی آمریکاست و همچنین در مناطق کارائیب زندگی می‌کنند. برخی از گونه‌های ایگوانا در درختان نزدیک رودخانه‌ها و آب زندگی می‌کنند، در حالی که برخی دیگر بر روی زمین سکونت دارند. به خاطر ظاهر زیبا و جثه بزرگتر آنها نسبت به مارمولک‌های رایج، ایگواناها در میان کسانی که به داشتن حیوانات خانگی خاص علاقه‌مندند، محبوبیت زیادی دارند.
نگهداری از ایگوانا به معنای مسئولیت‌پذیری بالا است و به مراقبت زیادی نیاز دارند. این بدان معنا نیست که ایگواناها نمی‌توانند حیوانات خانگی خوبی باشند، اما نیازمند توجه ویژه‌ای هستند و صاحبان آنها باید انتظار واقع‌بینانه‌ای داشته باشند. بسیاری از کسانی که خزندگان را به عنوان حیوان خانگی انتخاب می‌کنند، اطلاعات کمی درباره انتخاب، طول عمر، نوع غذای مناسب و هزینه‌های نگهداری دارند. در سال‌های اخیر، مردم متوجه شده‌اند که نگهداری از ایگوانا مسئولیتی بزرگ و طولانی‌مدت است و به همین دلیل محبوبیت آنها کاهش یافته است.
در اسارت، ایگواناها معمولاً بین ۱۰ تا ۱۲ سال عمر می‌کنند، اما در شرایط مناسب ممکن است تا ۲۰ سال هم زنده بمانند. ایگواناهای سبز در اسارت می‌توانند بسیار بزرگ شوند و وزن آنها تا ۹ کیلوگرم و طول آنها تا ۲۱۰ سانتیمتر برسد.
خصوصیت مشترک ایگوانا
ایگواناها شناگران بسیار خوبی هستند. آنها دارای قدرت بینایی عالی‌اند و می‌توانند حرکت اجسام و موجودات را از فواصل دور تشخیص دهند. این توانایی به آنها کمک می‌کند تا غذا پیدا کنند و از نزدیکی شکارچیان آگاه شوند، معمولاً قبل از آنکه شکارچیان خودشان متوجه ایگوانا شوند. گفته می‌شود که ایگواناها می‌توانند از طریق سیگنال‌های بصری و ارتباطات چشمی خاصی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. آنها این کار را با انجام حرکات سریع چشمی انجام می‌دهند و ایگواناهای دیگر از قدرت بینایی ویژه‌یشان می‌توانند این حرکات را تشخیص دهند.
هرچند ایگواناها ترجیح می‌دهند در جنگل‌ها و بالای درختان زندگی کنند، اما به راحتی می‌توانند با محیط‌های باز و صاف سازگار شوند. با این حال، آنها همواره سعی می‌کنند نزدیک آب زندگی کنند. ایگواناها شناگران بسیار ماهری هستند و معمولاً برای فرار از شکار شدن به درون آب می‌پرند. آنها درختانی را برای زندگی در بالای خود انتخاب می‌کنند که بالای آب قرار دارند، تا در صورت خطر بتوانند به سرعت به آب بپرند و خود را نجات دهند. ایگوانا قادر است تا ۲۸ دقیقه در زیر آب باقی بماند و به طور کامل از خطر در امان باشد.
شکل ظاهری ایگوانا
ایگواناها در هر پا پنج انگشت دارند و یک پوست گوشتی در زیر چانه خود دارند که به آن غبغب می‌گویند. غبغب به تنظیم دمای بدن کمک می‌کند و همچنین در نمایش قدرت و جذب جفت مؤثر است. تمام ایگواناها دارای خارهایی بر پشت خود هستند که شبیه به دایناسورها در امتداد بدن قرار دارد.
دم طولانی و شبیه به شلاق آنها یک مکانیزم دفاعی محسوب می‌شود و می‌تواند ضربات دردناکی به دشمن بزند. ایگواناها مانند بیشتر مارمولک‌ها، اگر دم آنها توسط دشمن گرفته شود، می‌توانند دم خود را بیندازند و به سرعت فرار کنند و بعد از مدتی دم جدیدی رشد می‌کند.
“`html
خلق و خو و رفتار ایگوانا
ایگواناها حیوانات پیچیده‌ای هستند. برای اینکه ایگوانا در منزل آرام باشد، نیاز به تربیت و آموزش دارد که این موضوع می‌تواند چالش‌برانگیز باشد؛ زیرا تماس با انسان برای این حیوان غیرمعمول است و ممکن است به آن اعتراض کند. ایگواناهای جوان بسیار پرتحرک هستند اما ایگواناهای بزرگ و بالغ ممکن است خیلی کند و آرام باشند، حداقل در قفس خود. وقتی که ایگوانا در بیرون از قفس است، برخی از آنها ممکن است بخواهند بر روی صاحب خود بالا بروند. ایگواناها پاهای تیزی دارند، بنابراین اگر حیوان به این کار علاقه‌مند است، لازم است که لباس و محافظت خوبی داشته باشید.
ایگواناها هرگز به طور کامل اهلی نمی‌شوند. اغلب آنها صاحب خود را نمی‌شناسند و وقتی در بیرون از قفس باشند، سعی می‌کنند فرار کنند. همچنین، ایگوانای بزرگ قادر است آسیب‌های جدی با دم خود وارد کند، حتی می‌تواند استخوان انسان را با دمش بشکند. بنابراین باید احتیاط‌های لازم را به ویژه در کنار کودکان یا سایر حیوانات رعایت کنید.
تغذیه ایگوانا
یکی از نکات کلیدی برای داشتن ایگوانای سالم، تغذیه ی درست آنها است. در گذشته بسیاری فکر می‌کردند که اگر ایگوانا با غذای گربه تغذیه شود، سریع‌تر رشد می‌کند؛ اما بعداً متوجه شدند که پروتئین زیاد می‌تواند به مشکلات کلیوی و کاهش طول عمر ایگوانا منجر شود. ایگواناها به طور طبیعی گیاه‌خوارند و به خاطر آنکه از حشرات تغذیه نمی‌کنند، نیازی به مواد پروتئینی ندارند.
ایگواناها نیاز به سبزیجات تیره‌برگ، برخی میوه‌ها و مکمل‌های کلسیم دارند تا سالم بمانند. مکمل کلسیم و میوه‌ها باید یک بار در هفته به رژیم غذایی‌شان اضافه شوند. ایگواناهای جوان به تغذیه روزانه احتیاج دارند، اما ایگواناهای بالغ به این حد از تغذیه نیاز ندارند. لازم به ذکر است که از رژیم غذایی با پروتئین بالا باید پرهیز کنید و ایگوانا باید همیشه به آب تازه دسترسی داشته باشد.
نگهداری از ایگوانا
نگهداری از حیوانات خاص مانند ایگوانا، نیاز به شرایط و تجهیزات خاص دارد که قبل از ورود این خزنده به خانه‌تان باید از آنها آگاه باشید. در ادامه به مهم‌ترین نکات در خصوص نگهداری از ایگوانا اشاره می‌کنیم.
محفظه نگهداری از ایگوانا
ایگواناهای سبز در سال‌های ابتدایی زندگی خود به سرعت رشد می‌کنند و به مکانی نیاز دارند که با اندازه آنها مناسب باشد. یک محفظه شیشه‌ای با حجم ۱۱۰ سانتیمتر مکعب بهترین اندازه برای شروع است، اما وقتی ایگوانا به ۹۰ سانتیمتر برسد، باید فضای زندگی‌شان را به ۲۱۰ سانتیمتر مکعب افزایش دهید. اگر حیوان خانگی شما بزرگتر از ۱۲۰ سانتیمتر باشد، به یک محوطه سفارشی نیاز دارید تا از آن به درستی نگهداری کنید.
یک قانون خوب این است که محفظه ایگوانا باید حداقل ۱.۵ برابر طول بدن آن عرض و ۰.۷۵ برابر طول بدن آن ارتفاع داشته باشد. در رابطه با بستر قفس ایگوانا، شما می‌توانید از هر چیزی که دوست دارید، به طور ساده یا فانتزی استفاده کنید. روزنامه‌ها یا کاغذهای ساده بسته‌بندی مناسب هستند. فقط توجه داشته باشید که بستر انتخابی شما باید همیشه تمیز و قابل تعویض باشد.
نکته دیگری که باید به آن توجه کنید این است که ایگواناها معمولاً در یک محل خاص دفن می‌کنند، که این کار تمیز کردن بستر را آسان‌تر می‌کند. یکی از گزینه‌های دیگر برای بستر، پت یونجه است.
“`
قیمت این ایگواناها بسیار مناسب است و به راحتی می‌توانند خورده شوند بدون اینکه مشکلی برایشان پیش بیاید.
شاخه‌ها و مخفیگاه برای نگهداری از ایگوانا
ایگواناهای سبز نوعی مارمولک درختی هستند، به این معنا که آنها دوست دارند روزهای خود را روی درختان و شاخه‌ها بگذرانند. بنابراین، خیلی مهم است که شاخه‌هایی را برای استراحت و آفتاب گرفتن ایگوانا فراهم کنید.
شاخه‌ها را به گونه‌ای قرار دهید که به شکل مورب در سراسر قفس ایگوانا باشند. اجازه دهید بین شاخه‌ها فضای خالی وجود داشته باشد تا نور به بدن ایگوانا برسد، اما نباید به گونه‌ای باشد که ایگوانا همیشه در معرض نور شدید قرار بگیرد و بسوزد.
نور و گرما برای نگهداری از ایگوانا
حرارت یکی از مهم‌ترین عوامل برای رشد و نگهداری ایگواناهای سبز است. مانند دیگر خزندگان، نگه‌داشتن دمای مناسب بدن برای سوخت و ساز ایگواناها ضروری است. همواره اطمینان حاصل کنید که نور و حرارت کافی در محیط ایگوانای شما وجود دارد.
برای هضم صحیح غذا، ایگواناهای سبز باید بتوانند دمای بدن خود را تا ۳۲ درجه سانتی‌گراد افزایش دهند. شما می‌توانید این دما را با نصب یک لامپ از بیرون قفس ایجاد کنید و با این کار قفس را به یک محیط گرم تبدیل کنید.
از چند دماسنج استفاده کنید تا مطمئن شوید که دما در همه نقاط یکسان است و همچنین مطمئن شوید که در نزدیک‌ترین نقطه به لامپ، دما به هیچ عنوان به ۳۸ درجه سانتی‌گراد نمی‌رسد. استفاده از سنگ‌های داغ برای ایجاد گرما اصلاً توصیه نمی‌شود، چون ایگواناهای سبز با سنگ‌های داغ رابطه خوبی ندارند و ممکن است باعث سوختگی آنها شود.
در طبیعت، ایگواناهای سبز با چرخاندن خود به سمت خورشید، دمای بدن خود را تنظیم می‌کنند، نه اینکه در بین سنگ‌ها و سطوح گرم خوابیده باشند. اگرچه بسیاری از متخصصان با نگهداری ایگوانا بدون استفاده از اشعه فرابنفش موفق بوده‌اند، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض نور فرابنفش می‌تواند به تولید ویتامین دی در بدن ایگواناها کمک کند.
رطوبت هوا برای نگهداری از ایگوانا
ایگواناهای سبز از رطوبت بین ۷۰ تا ۸۰ درصد خوششان می‌آید و شما می‌توانید با گذاشتن یک ظرف بزرگ آب تمیز، رطوبت ایده‌آل را برای آنها فراهم کنید. بهتر است از یک رطوبت‌سنج استفاده کنید تا مطمئن شوید که رطوبت محیط در سطح مناسبی باقی می‌ماند. با مراقبت درست، تغذیه مناسب و کمی محبت، شما می‌توانید سال‌های زیادی از داشتن ایگوانای سبز خود لذت ببرید.
تولید مثل ایگوانا
ایگواناهای نر بالغ دارای منافذ کوچکی در زیر ران‌های خود هستند که در زمان جفت‌گیری بویی را منتشر می‌کنند (ماده‌ها منافذ کوچیک‌تری نسبت به نرها دارند). علاوه بر این، خارهایی که در امتداد پشت ایگواناهای نر قرار دارد، بزرگتر از ماده‌هاست که این موضوع کمک زیادی به تشخیص جنسیت آنها می‌کند.
ایگواناها تخم‌گذارند و ماده‌ها هر سال در زمان مشخصی بین ۳۰ تا ۷۰ تخم می‌گذارند. ایگوانای ماده بعد از تخم‌گذاری هیچ‌گونه مراقبتی از تخم‌ها نمی‌کند.
این جوجه‌ها پس از ۱۰ تا ۱۵ هفته از تخم بیرون می‌آیند و در ابتدای زندگی، از نظر شکل و رنگ خیلی شبیه والدین‌شان هستند، با این تفاوت که خارهای روی کمر ندارند. آنها به مدت یک سال در کنار والدین خود می‌مانند و بعد از آن به مسیر خود می‌روند.
پرورش ایگوآنا
ایگوآناها، برخلاف برخی دیگر از خزندگان، حیوانات باهوش و عاطفی هستند. اگر از سنین کودکی با صاحب خود در ارتباط باشند و محبت ببینند، می‌توانند صاحب خود را شناسایی کنند و معمولاً برای او خطرناک نیستند.
این حیوانات از بالا رفتن خیلی خوششان می‌آید و دوست دارند در نقاط بلند قرار بگیرند و به اطراف نگاه کنند. برای اینکه ایگوآنا بتواند بالا برود، باید وسایلی در قفس او قرار داد و همچنین می‌توان هفته‌ای چند بار او را از قفس خارج کرد و در یک اتاق بسته و با نظارت دقیق گذاشت تا با محیط آشنا شود.
متأسفانه، در فصل جفت‌گیری، برخی ایگوآناهای نر (به‌خصوص ایگوآنای سبز) ممکن است رفتارهای پرخاشگرانه‌ای داشته باشند و فقط با احتیاط و توجه به نیازهای آنها می‌توان این دوره را گذراند.
مشکلات رایج سلامتی ایگوآنا
شبیه به دیگر خزندگان خانگی، ایگوآناها ممکن است باکتری سالمونلا را حمل کنند که در دستگاه گوارش آنها وجود دارد اما برای خود آنها مشکلی ایجاد نمی‌کند. باید هنگام برخورد با آنها به اصول بهداشتی توجه کنید تا از انتقال این بیماری جلوگیری شود. اگر بچه‌های کوچک، زنان باردار یا افراد سالمند در تماس با ایگوآنا هستند، باید مراقبت بیشتری انجام شود. اگر ایگوآنا در خانواده‌ای زندگی می‌کند که افرادی در این گروه‌ها وجود دارند، ممکن است این حیوان خانگی مناسب شما نباشد. همچنین، اگر ایگوآنا در شرایط استرس قرار گیرد، ممکن است دمش بیفتد. دم او دوباره رشد می‌کند اما به زیبایی و بزرگی دم اصلی نخواهد بود.
چرا ایگوآنا برای شما مناسب است
- اگر علاقه‌مند به حیوانات خاص، به ویژه خزندگان هستید، ایگوآنا انتخاب خوبی برای شماست.
- نگهداری از آن بسیار ساده و راحت است.
- ایگوآناها هوش بسیار بالایی دارند و صاحب خود را شناسایی می‌کنند و حیواناتی عاطفی هستند.
- اینها نیازی به حضور دائمی شما ندارند و به همین دلیل اگر وقت زیادی را خارج از خانه بگذرانید، دچار افسردگی نمی‌شوند.
- به نسبت دیگر حیوانات خانگی، عمر طولانی‌تری دارند.
بیشتر بخوانید:
