آشنایی با داروی سینگولر (مونته لوکاست) (2 نکته مهم)

فواید مصرف و عوارض داروی سینگولر (مونته لوکاست)

سینگولر (مونته لوکاست) دارویی است که به کاهش علائم آلرژی کمک می‌کند و در جلوگیری از حملات آسم نیز موثر است. این دارو باعث کاهش احتقان بینی، عطسه، خارش و مشکلات چشمی ناشی از آلرژی می‌شود. برای افرادی که به آلرژی و آسم مبتلا هستند، سینگولر به کاهش التهاب در راه‌های هوایی کمک می‌کند. نحوه عملکرد این دارو به این صورت است که با جلوگیری از فعالیت یک ماده شیمیایی به نام لکوترین، که موجب ورم بینی و تولید زیاد موکوس می‌شود، کار می‌کند. این ماده شیمیایی همچنین باعث تنگ شدن راه‌های هوایی در زمان حمله آسم می‌شود که نفس کشیدن را سخت می‌کند.

سینگولر که با نام ژنریک مونته لوکاست هم شناخته می‌شود، در دوزهای ۵ و ۱۰ میلی‌گرم موجود است. همچنین شرکت سبحان دارو این دارو را با نام ملوکاست تولید کرده است.

مکانیسم اثر سینگولر (مونته لوکاست)

این دارو به خاطر تمایل زیادش به رسپتور سیستینیل لکوترین (CysLT1) می‌تواند فعالیت ماده شیمیایی LTD4 را در این گیرنده مهار کند. به همین دلیل، سینگولر می‌تواند برونکواسپاسم یا تنگی نفس ناشی از وجود آنتی‌ژن را در فازهای مختلف متوقف کند.

فارماکوکینتیک سینگولر (مونته لوکاست)

جذب: این دارو به سرعت از دستگاه گوارش جذب می‌شود. فراهمی‌زیستی آن 64 درصد و برای قرص‌های جویدنی 73 درصد است. وقتی دارو را با معده خالی مصرف کنید، مقادیر فراهمی‌زیستی قرص‌های جویدنی و اشکال گرانول یکسان است.
پخش: 99 درصد دارو به پروتئین‌های خون متصل می‌شود و حجم پخش آن در حالت یکنواخت حدود 8 تا 11 لیتر است.
متابولیسم: این دارو به طور کلی متابولیزه می‌شود، اما در دوز درمانی غلظت متابولیت‌های آن غیر قابل شناسایی است. در تحقیقات مشخص شده که سینگولر توسط دو سیستم سیتوکروم 3A4 و 2C9 متابولیزه می‌شود.
دفع: 86 درصد از دوز مصرفی دارو، متابولیزه و از طریق مدفوع دفع می‌شود. نیمه‌عمر دارو حدود 5/2 تا 5/5 ساعت است.

موارد و مقدار مصرف سینگولر (مونته لوکاست)

الف) آسم، رینیت آلرژیک فصلی، رینیت آلرژیک دائمی.

• بزرگسالان: 10 میلی‌گرم خوراکی یک بار در روز در هنگام غروب.
• کودکان 6 تا 14 سال: 5 میلی‌گرم (قرص‌های جویدنی) خوراکی یک بار در روز در هنگام غروب.
• کودکان 2 تا 5 سال: 4 میلی‌گرم (قرص‌های جویدنی) خوراکی یک بار در روز در هنگام غروب.
• کودکان 12 تا 23 ماهه (فقط آسم) : یک پاکت 4 میلی‌گرم حاوی گرانول دارو، خوراکی در هنگام غروب.
• کودکان 6 تا 23 ماهه (فقط رینیت آلرژیک دائمی) : یک پاکت 4 میلی‌گرم حاوی گرانول دارو، یک بار در روز در هنگام غروب.

ب) کهیر ایدیوپاتیک مزمن.

بزرگسالان: روزانه 5 تا 20 میلی‌گرم.

پ) پیشگیری از برونکواسپاسم ناشی از ورزش.

• بزرگسالان و نوجوانان بالای 15 سال: روزانه 10 میلی‌گرم خوراکی.
• کودکان 6 تا 14 سال: روزانه 5 میلی‌گرم خوراکی.

نحوه صحیح مصرف سینگولر (مونته لوکاست)

• هرگز از مقدار تجویز شده توسط پزشک بیشتر مصرف نکنید. این دارو را می‌توان با معده خالی یا همراه غذا مصرف کرد.
• اگر یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید،

“`html
از مصرف سینگولر به محض به یاد آوردن آن، استفاده کنید. اما اگر تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده است، از مصرف آن یا دو برابر کردن مقدار مصرف بعدی خودداری نمایید.

مصرف سینگولر (مونته لوکاست) در دوران بارداری

تحقیقات کافی درباره مصرف این دارو در حیوانات خطری برای جنین نشان نداده است. اما در مورد زنان باردار، پژوهش‌های کافی وجود ندارد. برخی از تحقیقات در حیوانات عوارض جانبی برای جنین را نشان داده‌اند. با این حال، در دوران سه ماهه اول بارداری، خطری برای جنین در زنانی که این دارو را مصرف کرده‌اند وجود ندارد و شواهدی درباره خطر در باقی دوران بارداری نیز موجود نیست.

مصرف سینگولر (مونته لوکاست) در دوران شیردهی

در دوران بارداری و شیردهی باید با احتیاط مصرف شود.

عوارض جانبی سینگولر (مونته لوکاست)

بطور کلی تمام داروها به همراه اثرات درمانی‌شان ممکن است عوارض جانبی نیز داشته باشند. اگرچه همه افراد عوارض ذکر شده را تجربه نمی‌کنند، اما در صورت بروز هر یک از آن‌ها، با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید. این عوارض شامل:

درد شکم، احساس خستگی، سرفه، دندان درد، اختلال در تعادل، سوء هاضمه، تب، التهاب معده و روده، عفونت تنفسی فوقانی، احتقان بینی، علائم شبیه آنفولانزا، راش پوستی، بی‌قراری، واکنش‌های حساسیتی (ورم صورت، لب‌ها، زبان و گلو)، کهیر و خارش، کابوس‌های شبانه، کبودی، اسهال، خواب‌آلودگی، توهم، هپاتیت، التهاب پانکراس، زودرنجی، درد مفاصل و عضلات، تهوع و استفراغ، تپش قلب، احساس کرختی و سوزن سوزن شدن در پاها و دست‌ها، تشنج و اختلال در خواب.

موارد احتیاط سینگولر (مونته لوکاست)

• مصرف این دارو در بیمارانی که مشکلات شدید کبدی دارند باید با احتیاط باشد.
• این دارو نباید به یکباره جایگزین داروهای استنشاقی یا خوراکی کورتیکوستروئید شود.
• این دارو نمی‌تواند به عنوان تنها درمان برای بیمارانی که پس از فعالیت دچار حملات آسم می‌شوند استفاده شود و آن‌ها باید رژیم درمانی معمول خود را ادامه دهند.
• پیشنهاد می‌شود افرادی که سابقه حساسیت به آسپرین و دیگر NSAIDs دارند، حتی اگر بعد از مصرف مونته لوکاست بهبودی داشته باشند، همچنان از مصرف این داروها پرهیز کنند.
• از آنجا که مصرف همزمان سینگولر (مونته لوکاست) با برخی داروها تداخل دارد، اگر از داروهای زیر استفاده می‌کنید، پزشک خود را مطلع کنید:
• مصرف همزمان سینگولر (مونته لوکاست) با فنوباربیتال و ریفامپین به دلیل افزایش متابولیسم کبدی مونته لوکاست، تداخل دارویی دارد.
• سینگولر (مونته لوکاست) می‌تواند نتایج آزمون‌های عملکرد کبد (ALT , AST) و ائوزینوفیل‌ها را تغییر دهد.

به جز موارد خاص که پزشک شما تشخیص داده است، سینگولر (مونته لوکاست) در شرایط زیر نباید مصرف شود:

• حساسیت به مونته لوکاست یا هر یک از اجزای آن
• همچنین، چون قرص جویدنی مونته لوکاست حاوی 2 میلی‌گرم آسپارتام است، افرادی که به این ماده حساسیت دارند باید در مصرف آن مراقب باشند.

“““html

توجه : این دارو نباید برای درمان فوری علائم حملات شدید آسم استفاده شود. به بیماران توصیه می‌شود که داروهای ضروری برای کنترل این حملات همیشه در دسترس داشته باشند.

تداخل دارویی سینگولر (مونته لوکاست)

مصرف سینگولر (مونته لوکاست) با داروهایی که آنزیم‌های کبدی را تحریک می‌کنند، ممکن است باعث کاهش سطح مونته لوکاست در بدن شود. اگر فنی توئین، فنوباربیطال و ریفامپین مصرف می‌کنید، باید دوز مونته لوکاست را تنظیم کنید.

شرایط نگهداری سینگولر (مونته لوکاست)

• دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.
• دارو را در دمای زیر 30 درجه سانتی‌گراد، دور از نور و رطوبت و درون جعبه حفظ کنید.
• از مصرف داروهای تاریخ گذشته جداً خودداری کنید.

بیشتر بخوانید:

این مطلب توسط بخش سلامت آماده شده است

مجله رضیم