آشنایی با روش کاشت کدو سبز در خانه (2 نکته مهم)

چگونه کدو سبز بکاریم؟

کدو سبز می‌تواند رنگی از سبز تیره تا روشن داشته باشد. این نوع کدو، یکی از کدوهای تابستانی است که ممکن است تا یک متر رشد کند، اما معمولاً برداشت آن در اندازهٔ کمتر از این انجام می‌شود. کدو سبز به همراه کدوهای دیگر، مانند کدو تنبل، در گروه کدوهای تخم پوست کاغذی (با نام علمی: Cucurbita pepo) قرار می‌گیرد.

در آشپزی، کدو سبز بیشتر به عنوان یک سبزی به کار می‌رود، یعنی به عنوان چاشنی خوش‌طعم یا بخشی از غذا پخته می‌شود. از نظر علمی، کدو سبز در واقع میوه‌ای است که از تخمدان گل رشد می‌کند.

گیاه شناسی کدو سبز

کدو سبز گیاهی یک ساله است که ساقه‌های رونده دارد، برگ‌های بلندی با کرک‌های بزرگ پوشیده و گل‌های زرد و درشت تولید می‌کند. این گل‌ها بعداً قسمت خوراکی گیاه را تشکیل می‌دهند. انواع مختلفی از کدو سبز وجود دارد که شامل کدو تنبل، کدو خورشتی و کدو استانبولی می‌باشد.

نیازهای زیست‌محیطی کدو سبز

برای کاشت کدو سبز، آب و هوای ملایم در زمان کاشت و هوای گرم برای رسیدن میوه نیاز است، اما هوای بسیار گرم می‌تواند باعث ریزش گل‌ها و هوای خیلی سرد می‌تواند موجب یخ زدن میوه‌ها شود. کدو به نور خورشید زیادی نیاز دارد و در دماهای پایین رشد خوبی نخواهد داشت. دمای حداقل برای جوانه‌زنی ۱۳ درجه سانتی‌گراد است. خاکی که برای کدو سبز مناسب است باید لومی و شنی با زهکشی و تهویه عالی باشد. همچنین کدو به مقدار مختصری کود ازته، فسفره و پتاسه نیاز دارد. pH مناسب برای رشد کدو ۶ تا ۷.۵ می‌باشد.

چگونگی کاشت کدو سبز

برای کاشت کدو سبز دو راه دارید: می‌توانید بذر آن را بکارید یا اینکه بوته‌های آماده‌اش را از بیرون تهیه کنید و در زمین بکارید. هنگام کاشت، می‌توانید بذرها را به صورت جوی و پشته‌ای یا خطی بکارید که به سایز زمین شما بستگی دارد.

آماده کردن زمین برای کاشت کدو سبز

قبل از کاشت کدو سبز، باید خاک را با مالچ و کود باغبانی مخلوط کنید تا مواد مغذی مورد نیاز برای رشد کدو سبز فراهم شود. pH خاک را تست کنید و در صورت نیاز آن را اصلاح کنید. اگر pH خاک بالاست، مقداری آهک اضافه کنید تا pH کاهش یابد، و اگر pH پایین است، با افزودن کود گیاهی آن را به حد مناسب برسانید. خاک کدو سبز باید دارای زهکشی خوب باشد، در غیر این صورت می‌توانید مقداری شن به آن اضافه کنید.

کاشت کدو سبز به صورت جوی و پشته‌ای

بعد از رفع سرمای هوا، خاک را به صورت جوی و پشته‌ای آماده کنید. پشته‌ها باید ۱۵ تا ۳۰ سانتی متر از زمین فاصله داشته باشند و عرضشان ۳۰ تا ۶۰ سانتی متر باشد. فاصله بین پشته‌ها باید ۵۰ تا ۱۰۰ سانتی متر باشد. بر روی پشته‌ها گودال‌هایی به عمق ۳ سانتی متر ایجاد کنید و در هر گودال ۴ یا ۵ بذر بکارید. فاصله گودال‌های کاشت باید ۷۵ سانتی متر باشد. بعد از جوانه‌زنی بذرها و تشکیل برگ‌های واقعی، آنها را تنک کنید و تنها دو یا سه بوته قوی‌تر را نگه دارید.

شما همچنین این امکان را دارید که ۴ تا ۶ هفته قبل از آخرین سرمای سال، بذرهای کدو سبز را در داخل خانه بکارید و پس از اینکه خطر سرما به طور کامل برطرف شد، بوته‌ها را به زمین اصلی منتقل کنید.

کاشت کدو سبز به صورت خطی

شما می‌توانید دانه‌های کدو سبز را بعد از اینکه از خطر سرما مطمئن شدید، بکارید. دمای مناسب برای کاشت کدو سبز حدود ۱۳ درجه سانتی‌گراد است. در هر گودال، دو یا سه دانه کدو سبز را در عمق ۳ سانتی‌متر بکارید. فاصله بین گودال‌ها باید ۷۵ سانتی‌متر و فاصله بین ردیف‌ها ۹۰ سانتی‌متر باشد. بعد از اینکه دانه‌ها جوانه زدند و برگ‌های واقعی تشکیل شدند، باید بوته‌ها را نازک کنید.

نکاتی در مورد رشد کدو سبز

وقتی نهال‌های کدو سبز ظاهر شدند، بهتر است دور آن‌ها مقداری مالچ بریزید. مالچ به حفظ رطوبت خاک کمک می‌کند و دمای زمین را ثابت نگه می‌دارد. این دو عامل باعث می‌شود که کدو سبز زودتر محصول بدهد و باردهی بیشتری نیز داشته باشد.

بوته‌های کدو سبز به طور متوسط هر هفته ۲ اینچ آب نیاز دارند. اگر بارندگی در منطقه شما کافی نیست، باید بصورت دستی آنها را آبیاری کنید. هنگام آبیاری، بهتر است از زیر برگ‌ها این کار را انجام دهید؛ زیرا آبیاری بارانی می‌تواند باعث ایجاد کپک پودری روی برگ‌ها شود.

کدوها را وقتی که هنوز کوچک هستند برداشت کنید زیرا طعم بهتری دارند و اگر برای فروش در بازار می‌کارید، کدوهای کوچک معمولاً بیشتر فروش می‌روند. وقتی کدوها به اندازه ۱۰ سانتی‌متر رسیدند، می‌توانید آنها را برداشت کنید. برای جدا کردن کدوها از بوته، از چاقو استفاده کنید.

آفات و بیماری های کدو سبز

شرایط خیلی گرم و خشک و کمبود مواد غذایی می‌تواند باعث آسیب به میوه‌ها شود. همچنین آفات مانند مگس میوه می‌توانند میوه‌ها را از بین ببرند.

گاهی اوقات، بوته‌های کدو سبز در ظاهر سالم به نظر می‌رسند و خوب رشد می‌کنند، اما بسیاری از گل‌ها می‌ریزند. میوه‌ها ممکن است رشد کنند ولی اگر گرده‌افشانی به درستی انجام نشود، زرد می‌شوند و از بین می‌روند. گیاهان خانواده کدوئیان مانند خربزه، کدو و هندوانه بدون گرده‌افشانی نمی‌توانند میوه تولید کنند.

شرایط آب و هوا تأثیر زیادی بر موفقیت گرده‌افشانی دارد. رطوبت زیاد می‌تواند مانع انتقال صحیح گرده‌ها شود. کدوها برای گرده‌افشانی به زنبورهای عسل نیاز دارند و در شرایط آب و هوای ابری و سرد، زنبورها نمی‌توانند پرواز کنند. همچنین، استفاده از سموم حشره‌کش در زمان گل‌دهی می‌تواند به زنبورها آسیب برساند و پس از آن گرده‌افشانی به خوبی انجام نمی‌شود.

گیاهان خانواده کدوئیان دارای گل‌های نر و ماده هستند که به طور جداگانه بر روی یک بوته رشد می‌کنند. ابتدا گل‌های نر باز می‌شوند و سپس گل‌های ماده. گرده‌افشانی تنها زمانی میسر است که گل‌های نر و ماده همزمان باز شوند. هر گل ماده فقط برای یک روز باز است و اوج زمان آن بین ساعت ۹ صبح تا ۴ بعد از ظهر است. برای اینکه یک گل ماده بتواند گرده را به مقدار کافی دریافت کند، نیاز به حدود ۱۵ بار بازدید زنبورهای عسل دارد. گل‌های که گرده‌افشانی نشده یا ناقص گرده‌افشانی شده می‌ریزند.

موفقیت در گرده‌افشانی در آب و هوای سرد کاهش می‌یابد. برای موفقیت بیشتر در گرده‌افشانی، باید تنش‌ها را به حداقل برسانید، فاصله بوته‌ها را به درستی تنظیم کنید و آبیاری و مدیریت آفات را به خوبی انجام دهید. مصرف بیش از حد کود ازته نیز می‌تواند باعث رشد زیاد شود و در نتیجه.

تشکیل گل‌ها کمتر می‌شود. برای بهبود گرده‌افشانی بوته‌های کدو، می‌توان به کندوهای زنبور عسل در مزرعه مراجعه کرد و باید از استفاده از حشره‌کش‌ها در زمان‌هایی که زنبورها فعال هستند، خودداری کرد.

آبیاری منظم به ویژه در شرایط خشک بسیار مهم است. هرچه میوه‌ها بزرگ‌تر می‌شوند، نیاز آنها به آب بیشتر می‌شود و این می‌تواند سبب رقابت بین میوه‌های بزرگ و کوچک برای دریافت آب کافی شود. نتیجه این رقابت ممکن است زرد شدن و ریزش میوه‌های کوچک باشد. اگر تعداد میوه‌ها بر روی یک بوته کاهش یابد و به یک یا دو عدد برسد، این می‌تواند به بزرگ‌تر شدن میوه‌ها کمک کند.

عوامل مختلفی می‌توانند باعث زرد شدن، ریزش یا از بین رفتن میوه‌ها در بوته‌های کدو شوند. تنش رطوبتی به دلیل گرما و خشکی شدید، کمبود مواد غذایی به دلیل عدم وجود عناصر مورد نیاز، می‌تواند باعث آسیب‌دیدن میوه‌ها شود. همچنین، برخی آفات مانند مگس میوه نیز می‌توانند ضررهایی به میوه‌ها بزنند.

کمبود کلسیم می‌تواند باعث پوسیدگی در محل گل‌گاه، زرد شدن میوه‌های کوچک و ریزش آنها شود. همچنین دماهای بالا، تنش‌های آبی و استفاده بیش از حد از کودهای حاوی نیتروژن و پتاسیم می‌تواند جذب کلسیم توسط گیاه را از خاک مشکل کند.

برای رفع کمبود برخی عناصر غذایی، به ویژه کلسیم و بور، کودهای زیر برای تقویت رشد بوته‌های کدو و جلوگیری از ریزش گل و میوه‌ها توصیه می‌شود: تکنوکل آمینو که حاوی ۱۰% کلسیم و ۰.۲% بور است، کود مایع کلسان که ۳۵% کلسیم دارد و کود مایع بوران که ۱۰% بور دارد.

بیشتر بخوانید: