آشنایی با فواید و مضرات گیاه کاکنج (2 نکته مهم)
“`html
معرفی خواص گیاه کاکنج
گیاه کاکنج در باغ‌ها و مزارع به صورت طبیعی رشد می‌کند. میوه این گیاه در فصل تابستان گل می‌دهد و میوه می‌آورد. در این مقاله، به بررسی خواص درمانی گیاه کاکنج در درمان برخی بیماری‌ها می‌پردازیم.
مشخصات گیاه کاکنج
کاکنج گیاهی علفی و چند ساله است که ارتفاع آن حدود ۵۰ سانتی‌متر یا بیشتر می‌شود. این گیاه ساقه‌ای زاویه‌دار به رنگ مایل به قرمز و برگ‌های سبز تیره و نامنظمی دارد. گل‌های آن به صورت جداگانه بر روی ساقه ظاهر می‌شوند. مادگی گل‌ها دارای تخمدانی بیضوی، بدون کرک، و دوخانه است و پس از رسیدن به میوه‌ای قرمز به اندازه گیلاس تبدیل می‌شود. این میوه در یک پرده قرمز رنگ محصور است که از رشد کاسه گل تشکیل می‌شود.
درون میوه، دانه‌های کوچک، مسطح و سفید رنگ وجود دارد. نوعی از این گیاه زینتی است که میوه آن بزرگ و سبز است و در گل‌فروشی‌ها به نام گرین بال شناخته می‌شود.
بخش‌های مورد استفاده گیاه کاکنج
مهمترین قسمت‌های استفاده شده از این گیاه، میوه و کاسه گل آن است. علاوه بر این، برگ‌ها و ساقه‌های آن نیز خواص دارویی دارند.
خواص درمانی گیاه کاکنج
- تصفیه خون
- مدر و ملین
- دفع کرم معده و اسید اوریک
- مفید برای کبد و صفرا
- قاعده‌آور و خردکننده سنگ کلیه
- ضد استسقاء
- درمان زخم مجاری ادرار و بواسیر
- تب‌بر و مفید برای برونشیت
- درمان تنگی نفس
موارد استفاده گیاه کاکنج در طب سنتی
پزشکان قدیمی از گیاه کاکنج برای درمان بیماری‌هایی مانند مشکلات کلیه، مثانه، زخم‌های مجاری ادراری، روماتیسم، بواسیر، هپاتیت، جوش و کورک، برونشیت و تنگی نفس استفاده می‌کردند. میوه کاکنج تب‌بر و قاعده‌آور است و همچنین به کاهش صفرا کمک می‌کند. توجه داشته باشید که میوه را باید همیشه از کاسه گل جدا کنید به دلیل جلوگیری از تلخی طعم آن. همچنین از میوه این گیاه برای تسهیل زایمان هم می‌توان بهره برد.
طریقه مصرف گیاه کاکنج
برای مصرف، باید ۵ تا ۱۰ گرم از گیاه را در یک لیوان آب دم کرده یا بجوشانید و روزی سه مرتبه مصرف کنید.
توصیه: استفاده بی‌رویه از این گیاه ممکن است مانع از بارداری شود و مصرف زیاد آن خطرناک است.
به یاد داشته باشید:
- مصرف کاکنج در رژیم غذایی برای افرادی که مزاج سرد دارند، توصیه نمی‌شود.
- بیش از ۵ گرم از این گیاه می‌تواند باعث مشکلات عصبی شود.
- مصرف بالای ۱۰ گرم آن می‌تواند کشنده باشد.
ترکیبات شیمیایی گیاه کاکنج
“““html
در میوه گیاه کاکنج اسید اسکوربیک (ویتامین C)، اسید سیتریک، قند و در برگ‌های آن ماده تلخی به نام فیزالین وجود دارد. از کاسبرگ و میوه این گیاه هم ماده رنگی به نام فیزالیین به دست می‌آید.
مهمترین مواد موجود در این گیاه شامل ویتاستروئیدها و کاروتنوئیدها می‌باشد. این گیاه سرشار از ویتامین C، جوهر لیمو و قندهای مختلف است.
درمان ناراحتی های پوستی با گیاه کاکنج
برای درمان مشکلات پوستی مانند جوش و کورک، می‌توان از ترکیب روغن و میوه سوخته این گیاه استفاده کرد.
رویش جغرافیایی گیاه کاکنج
این گیاه در تمام اروپا و آسیای مرکزی رشد می‌کند و در ایران بیشتر در نواحی مرکزی، استان‌های شمالی و شمال‌غربی، فارس و اصفهان دیده می‌شود.
نام های دیگر گیاه کاکنج
نام‌های دیگر این گیاه شامل «کاکُنه»، «گیلاس جهودان»، «کچومن» و نام عربی آن «جوزالمزج» و «حب اللهو» است. در زبان چینی هم به آن «گیاه فانوس» می‌گویند.
مضرات گیاه کاکنج
- استفاده از کاکنج در رژیم غذایی برای افراد با مزاج سرد بدون مصلح توصیه نمی‌شود.
- مصرف بیش از ۵ گرم از این گیاه ممکن است باعث اختلال عقل، ضعف اعصاب و جنون شود.
- مصرف بیش از ۱۰ گرم آن می‌تواند کشنده باشد.
- به دلیل تأثیر بر قاعدگی، مصرف این گیاه برای زنان باردار ممنوع است.
بیشتر بخوانید:
سایت رضیم
“`
