آشنایی با قرص ترک اعتیاد الکل دی سولفیرام  (2 نکته مهم)

موارد مصرف و عوارض قرص دی سولفیرام

دی سولفیرام (Disulfiram) برای کمک به افرادی که دچار اعتیاد به الکل هستند، استفاده می‌شود. این دارو فقط برای کسانی تجویز می‌شود که قبلاً الکل را ترک کرده و تحت درمان سم‌زدایی قرار گرفته‌اند. عملکرد دی سولفیرام به گونه‌ای است که نوشیدن الکل را دشوار می‌کند.

دی سولفیرام با ممانعت از تجزیه الکل در بدن کار می‌کند. در حالت طبیعی، وقتی شما الکل می‌نوشید، بدن آن را به ماده‌ای به نام استالدهید تبدیل می‌کند و سپس این ماده هم تجزیه می‌شود تا از بدن خارج شود. اما دی سولفیرام جلوی این فرآیند را می‌گیرد و باعث می‌شود که میزان استالدهید در خون افزایش یابد که منجر به احساس ناخوشایند می‌شود.

اگر شما در حالی که داروی دی سولفیرام را مصرف می‌کنید، حتی مقدار کمی الکل بنوشید، واکنش های شدید و ناخوشایندی خواهید داشت. این واکنش ممکن است حدود ۱۰ دقیقه بعد از نوشیدن الکل آغاز شود و ممکن است چند ساعت ادامه یابد. آگاهی از این موضوع به شما کمک می‌کند تا از مصرف الکل چشم‌پوشی کنید. به همین دلیل دی سولفیرام فقط به افرادی تجویز می‌شود که واقعاً مایل به ترک الکل هستند و در زمان مصرف این دارو، نباید الکل بنوشند.

مکانیسم اثر دی سولفیرام

اثر ضد الکل: این دارو به صورت دائمی فعالیت آنزیمی به نام آلدئید دهیدروژناز را متوقف می‌کند که مانع از تجزیه الکل می‌شود. بنابراین، سطح استالدهید در بدن به طور قابل توجهی افزایش می‌یابد و حتی تماس با مقدار کمی الکل می‌تواند عوارض شدیدی از جمله تهوع و استفراغ ایجاد کند. بعد از مصرف دی سولفیرام، تحمل به آن ایجاد نمی‌شود و با ادامه درمان، حساسیت به الکل بیشتر می‌شود.

فارماکوکینتیک دی سولفیرام

• زمان رسیدن به حداکثر غلظت در خون: ۴ ساعت
• حداکثر غلظت: ۲/۴mcg/mL
• مدت اثر: تا دو هفته
• شروع اثر: ۲-۱۲ ساعت
• متابولیسم: بیشتر در کبد (۸۰-۹۰٪)
• محصولات متابولیکی: دی اتیل دی تیواکاربامات
• آنزیم‌های مهار شونده: CYP2C9 و CYP2E1 در کبد.
• خروج از بدن: از راه مدفوع و تنفس.

موارد و مقدار مصرف دی سولفیرام

داروی کمکی در درمان وابستگی به الکل

برای بزرگسالان: حداکثر دوز دارو ۵۰۰ میلی‌گرم به صورت یک بار در روز صبح، به مدت یک تا دو هفته تجویز می‌شود. اگر بیمار دچار سرگیجه شد، بهتر است در ساعات بعدازظهر مصرف شود. برای ادامه درمان، دوز نگهدارنده از ۱۲۵ تا ۵۰۰ میلی‌گرم در روز (به‌طور متوسط ۲۵۰ میلی‌گرم) ادامه می‌یابد و تا زمانی که بیمار کنترل شود، ادامه خواهد داشت. مدت درمان می‌تواند چند ماه یا حتی سال‌ها باشد.

مصرف دی سولفیرام در دوران بارداری

این دارو در گروه C قرار دارد، به این معنا که در مطالعات روی حیوانات نشان داده شده است که ممکن است اثرات جانبی داشته باشد، اما در مورد انسان اطلاعات کافی وجود ندارد. بنابراین، در برخی موارد، مزایای استفاده از دارو برای زنان باردار ممکن است از خطرات آن بیشتر باشد، هرچند که اطلاعات محدودی موجود است.

عوارض جانبی دی سولفیرام

• اعصاب مرکزی: ممکن است باعث دلیریوم، افسردگی، گیجی، سردرد، خستگی و بی‌قراری شود.
• چشم و گوش: ممکن است به نوریت اپتیک منجر شود.
• دستگاه گوارش: ممکن است طعم فلزی یا مزه سیر در دهان احساس شود.

“`html

سایر عوارض: واکنش دیسولفیرام شامل قرمزی صورت، سردرد شدید، تنگی نفس، حالت تهوع، استفراغ شدید، تعریق، تشنگی، درد در قفسه سینه، تپش قلب، نفس تند و سریع، افت فشار خون، غش کردن، اضطراب، ضعف، تاری دید، سردرگمی، مشکلات مفاصل، واکنش‌های شدید، مشکلات تنفسی، و خطرات جدی مانند آسیب قلبی و حتی مرگ می‌شود.

موارد منع مصرف و احتیاط دی سولفیرام

این دارو در بیمارانی که الکل مصرف کرده‌اند و نزدیکی به 12 ساعت از آخرین مصرف الکل گذشته باشد، منع مصرف دارد. همچنین در بیمارانی که دچار اختلالات روانی، بیماری‌هایی از جمله مشکلات قلبی، یا حساسیت به دیسولفیرام یا دیگر مواد مشابه هستند، نباید استفاده شود. همچنین افرادی که از داروهایی مانند مترونیدازول، پاراآلدئید، یا محصولات حاوی الکل استفاده می‌کنند، بهتر است از این دارو دوری کنند.

در بیماران مبتلا به دیابت، کم کاری تیروئید، تشنج، مشکلات مغزی، بیماری‌های کلیوی یا کبدی، یا کسانی که همزمان با فنی‌توئین مصرف می‌کنند، این دارو با احتیاط باید استفاده شود. همچنین در زمان بارداری نباید از این دارو استفاده شود.

مسمومیت با دی سولفیرام و درمان آن

• مصرف بیش از حد این دارو می‌تواند به مشکلات گوارشی، استفراغ، اختلال در فعالیت مغز، سرگیجه، تغییر در هوشیاری، توهم و حتی کما منجر شود. درمان معمولاً شامل شستشوی معده و مراقبت‌های حمایتی است.
• واکنش‌هایی که شبیه به دیسولفیرام هستند معمولاً شدید نیستند، اما به دلیل خطر آریتمی و افت شدید فشار خون باید مراقبت‌های ویژه انجام شود. برای درمان شوک می‌توان از پلاسما یا محلول‌های الکترولیتی استفاده کرد. همچنین دوز بالای وریدی ویتامین C و سایر داروها ممکن است مفید باشد، اما کارایی آنها هنوز مشخص نیست. در صورت کاهش سطح پتاسیم، باید با مکمل‌های پتاسیم آن را درمان کرد.

تداخلات دارویی دی سولفیرام

1. استفاده همزمان با داروهایی مانند باربیتوراتها و کلرودیازوپوکساید می‌تواند سطح این دارو را در خون افزایش دهد.
2. ایزونیازید باعث افزایش خطر عدم تعادل و تغییر رفتار می‌شود و نباید با هم مصرف شوند.
3. همزمان مصرف با مترونیدازول می‌تواند باعث مشکلات روانی و سردرگمی شود، بنابراین بهتر است از ترکیب آنها پرهیز شود.
4. این دارو همچنین می‌تواند اثرات جانبی فنی‌توئین را افزایش دهد و نیاز است تا دوز آن کنترل شود.
5. علاوه بر این، دی سولفیرام می‌تواند اثرات ضدانعقادی وارفارین را افزایش دهد و لازم است که آزمایش اختلالات انعقادی انجام شود.
6. همزمان مصرف با ضدافسردگی‌های سه حلقه‌ای، به خصوص ایمی‌پرامین، می‌تواند منجر به وضعیت گیجی موقتی شود که نیاز به نظارت دارد.
7. استفاده همزمان با کافئین می‌تواند اثرات کافئین را شدیدتر کرده و مدت زمان اثر آن را افزایش دهد.
8. همچنین، مصرف همزمان با هر گونه محصول حاوی الکل می‌تواند واکنش‌هایی شبیه به دیسولفیرام ایجاد کند که ممکن است تا دو هفته پس از مصرف دیسولفیرام بروز کند. هر چه مدت زمان مصرف دارو بیشتر باشد، حساسیت به الکل افزایش می‌یابد.

ملاحظات اختصاصی دی سولفیرام

1- قبل از شروع درمان، معاینات جامع و آزمایشات مربوطه مانند CBC، آزمون‌های الکترولیتی و ترانس‌آمینازها باید انجام شود.

“““html

1- این دارو باید به طور منظم مصرف شود.
2- به اعضای خانواده بیمار بگویید هرگز بدون اطلاع او از این دارو استفاده نکنند چون ممکن است با مصرف الکل واکنش‌های شدیدی داشته باشد و حتی باعث مرگ شود.
3- از این دارو حداقل 12 ساعت بعد از مصرف الکل استفاده نکنید.
4- این دارو فقط باید در افرادی که انگیزه همکاری دارند و از حمایت روحی کافی برخوردارند، تجویز شود.

نکات مهمی که بیمار باید در حین مصرف دی سولفیرام بداند

1- درمان نیاز به دقت و مراقبت زیادی دارد. عوارض جانبی دی سولفیرام باید به بیماران توضیح داده شود و قبل از مصرف از آنها رضایت گرفته شود.
2- دی سولفیرام در پرهیز از الکل موثر است ولی الکلیسم را درمان نمی‌کند.
3- به بیمار بگویید که از هر نوع محصول حاوی الکل، حتی محصولات گیاهی و شربت‌های ضد سرفه اجتناب کند. حتی استفاده موضعی از محصولات حاوی الکل نیز می‌تواند عوارض مشابهی ایجاد کند.
4- این دارو ممکن است باعث خواب‌آلودگی شود.
5- قرص‌ها را می‌توان خرد کرده یا با مایعات ترکیب کرد.

نحوه نگه‌داری داروی دی سولفیرام

• تمام داروها را دور از دسترس کودکان قرار دهید.
• دارو را در جای خنک، خشک و دور از گرما و نور مستقیم نگهداری کنید.