آشنایی با موارد مصرف و عوارض قرص ناپروکسن (Naproxen) (2 نکته مهم)

همه چیز دربارهٔ قرص مسکن ناپروکسن

ناپروکسن یکی از داروهای ضد التهاب است که کورتون ندارد. این دارو برای تسکین دردهای مختلفی مثل التهاب مفاصل (آرتریت)، رگ به رگ شدن عضلات یا کبودی، کمردرد، نقرس و دردهای قاعدگی استفاده می‌شود. این نوع داروها به FDA به نام NSAIDs شناخته می‌شوند.

ناپروکسن با کاهش التهاب و تخفیف درد، به بهبود وضعیت افراد کمک می‌کند.

برخی از نام‌های تجاری این دارو شامل تداپروکس، ژلاپروکس، پروکساژل و مداکسن هستند. ناپروکسن به صورت قرص‌های ۲۵۰ و ۵۰۰ میلی‌گرمی و همچنین شیاف 500 میلی‌گرمی موجود است. این دارو بدون نسخه پزشک نیز در داروخانه‌ها به فروش می‌رسد.

چطور ناپروکسن کار می‌کند

ناپروکسن یکی از داروهایی است که از فعالیت آنزیم سیکلواکسیژناز جلوگیری می‌کند. این آنزیم وظیفه تبدیل اسید آراشیدونیک به پروستاگلاندین‌ها را دارد. دو نوع اصلی از این آنزیم وجود دارد: Cox-1 و Cox-2. این دارو با جلوگیری از تولید پروستاگلاندین‌ها، اثر تسکین‌دهنده و ضد التهابی خود را نشان می‌دهد.

چگونه ناپروکسن در بدن عمل می‌کند

این دارو به خوبی در دستگاه گوارش جذب می‌شود. زمان تاثیر آن در بدن حدود ۱۲ تا ۱۵ ساعت است و عمدتاً از طریق ادرار خارج می‌شود.

موارد استفاده از ناپروکسن

• آرتریت
• آرتروز یا ساییدگی مفاصل
• روماتیسم مفصلی
• اسپوندیلیت انکیلوزان
• التهاب تاندون
• دردهای استخوانی
• درد پس از جراحی
• دندان درد

قبل از مصرف ناپروکسن

قبل از استفاده از ناپروکسن، اگر شرایط زیر را دارید، حتماً به پزشک خود بگویید:

• بارداری یا شیردهی
• سن بالای 65 سال
• بیماری کبدی
• نارسایی کلیوی
• آسم یا سایر بیماری‌های آلرژیک
• زخم معده یا دوازدهه
• بیماری قلبی
• وجود خون در مدفوع
• بیماری لوپوس
• مصرف سایر داروها
• حساسیت به دیگر داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی
• پولیپ بینی
• بیماری‌های خونی
• مصرف الکل و سیگار

مقدار و روش مصرف ناپروکسن

دوز مصرفی ناپروکسن باید توسط پزشک مشخص شود، اما مقدار معمول این دارو به شرح زیر است:

برای درمان درد حاد نقرس:

شما باید ابتدا سه عدد قرص ناپروکسن 250 میلی‌گرمی را همزمان مصرف کنید و سپس تا زمانی که درد وجود دارد، هر 8 ساعت یک قرص مصرف نمایید. بهتر است این دارو با غذا خورده شود.

برای درمان درد و التهاب ناشی از آرتروز و روماتیسم:

دو بار در روز، یکی صبح و یکی شب، یک قرص ناپروکسن 250 میلی‌گرمی پس از غذا مصرف کنید.

اگر درد شما شدید است، بهتر است صبح و شب یک عدد قرص ناپروکسن 500 میلی‌گرمی با روکش خاص مصرف کنید.

قرص ناپروکسن را می‌توانید با معده خالی بخورید.

اگر از قرص ناپروکسن با روکش خاص استفاده می‌کنید، تا 2 ساعت بعد از آن از مصرف داروهای کاهش‌دهنده اسید معده یا آنتی‌اسید پرهیز کنید.

درمان دردهای قاعدگی:

در ابتدا، دو عدد قرص ناپروکسن 250 میلی‌گرمی را همزمان بخورید. سپس هر 6 تا 8 ساعت یک عدد دیگر تا زمانی که درد برطرف شود، مصرف کنید.

آرتریت روماتوئید در نوجوانان

برای کودکان: مقدار mg/kg/day 10 در دو نوبت تقسیم شده مصرف می‌شود.

آرتریت روماتوئید، استئوآرتریت و اسپوندیلیت آنکیلوزان

برای بزرگسالان: می‌توانید به صورت خوراکی 500 تا 250 میلی‌گرم دو بار در روز مصرف کنید. همچنین، می‌توانید 250 میلی‌گرم در صبح و 500 میلی‌گرم در شب بخورید. حداکثر دوز مجاز 1500 میلی‌گرم است که فقط برای مدت کوتاهی مجاز است. بهتر است دارو را با معده پر مصرف کنید.

توجه: ناپروکسن ممکن است باعث بروز مشکلاتی در تخمک‌گذاری شود و پریود را به تأخیر بیندازد یا حتی قطع کند. اگر قصد بارداری دارید، بهتر است از مصرف ناپروکسن خودداری کنید. این دارو می‌تواند نوعی ناباروری موقت ایجاد کند.

نحوه‌ی صحیح مصرف ناپروکسن

اکنون انواع مختلفی از قرص‌های ناپروکسن در بازار وجود دارد که معمولاً در نحوه ساخت و روکش متفاوت هستند. به همین خاطر، برای تقسیم، حل کردن یا خرد کردن آن و همچنین برای نحوه مصرف، حتماً بروشور همراه دارو را بخوانید، زیرا برخی از قرص‌ها (مانند آنهایی که دارای روکش مخصوصی هستند) نباید تقسیم یا جویده شوند.

• اگر به مدت طولانی از ناپروکسن استفاده می‌کنید، مقدار و تعداد دفعات مصرف روزانه را از پزشک بپرسید. ممکن است شما نیاز به 500 میلی‌گرم تا 1 گرم داشته باشید که باید در یک یا دو نوبت مصرف شود.
• مقدار مصرف ناپروکسن در کودکان، وابسته به سن آنها می‌باشد.
• در صورت نیاز به مصرف کوتاه‌مدت (مانند کشیدگی تاندون یا درد عضلانی) می‌توانید 250 میلی‌گرم در سه تا چهار نوبت در روز استفاده کنید. در موارد خاص، اگر درد شدید باشد، در نوبت اول دو برابر (500 میلی‌گرم) مصرف کنید.
• اگر ناپروکسن را بدون تجویز پزشک از داروخانه تهیه کرده‌اید، آن را به صورت 250 میلی‌گرم تا سه بار در روز و حداکثر تا سه روز ادامه دهید.
• بهتر است ناپروکسن را با یک لیوان شیر یا بعد از یک وعده غذای سبک مصرف کنید تا عوارض گوارشی کاهش یابد.
• اگر از ناپروکسن با روکش خاص استفاده می‌کنید، هرگونه داروی معده و شربت ضداسید معده را حداقل دو ساعت بعد از مصرف این دارو بخورید.
• اگر یک نوبت مصرف ناپروکسن را فراموش کردید، از مصرف نوبت فراموش شده صرف‌نظر کنید و نوبت بعدی را طبق برنامه خود مصرف کنید. هرگز مقدار دارو را در یک نوبت دو برابر نکنید.

توصیه‌های ناپروکسن

• ممکن است در ابتدا پزشک شما ناپروکسن را با یک دوز کم برای کاهش عوارض گوارشی تجویز کند. اما اگر نیاز به مصرف طولانی‌مدت این دارو دارید، پزشک می‌تواند همراه آن از داروهای محافظ معده استفاده کند تا عوارض را کاهش دهد.

• اگر به مدت طولانی از ناپروکسن استفاده می‌کنید، زیر نظر پزشک خود باشید تا آزمایش‌ها و معاینات دوره‌ای لازم انجام شود.
• اگر مبتلا به آسم هستید،

“`html

ممکن است با مصرف این دارو، علائمی مانند خس خس سینه و مشکلات تنفسی شما بیشتر شود. اگر با این عوارض مواجه شدید، باید دارو را قطع کرده و به پزشک خود مراجعه کنید.

• اگر می‌خواهید عمل جراحی یا درمان دندانپزشکی انجام دهید، حتماً به پزشک خود بگویید که این دارو را مصرف می‌کنید.

مصرف ناپروکسن در دوران بارداری

ناپروکسن در سه ماه آخر بارداری ممکن است به جنین آسیب برساند. قبل از مصرف ناپروکسن در دوران بارداری، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

مصرف ناپروکسن در دوران شیردهی

ناپروکسن می‌تواند از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل شود. بنابراین در دوران شیردهی نباید از این دارو استفاده کنید مگر اینکه پزشک تجویز کند.

عوارض شایع ناپروکسن

• علائم گوارشی مانند سوء هاضمه، سوزش سردل، و درد معده از عوارض شایع داروهای NSAIDs هستند. برای کاهش این علائم، توصیه می‌شود دارو را بعد از غذا مصرف کنید و اگر این عوارض ادامه پیدا کرد، با پزشک خود مشورت نمایید.
• برای بهبود اسهال ناشی از مصرف این دارو، مصرف غذاهای ساده و مایعات کافی توصیه می‌شود.
• اگر دچار یبوست شدید، رژیم غذایی پر از فیبر (میوه‌ها و سبزیجات) و مصرف مایعات کافی پیشنهاد می‌شود.
• احساس تهوع ناشی از این دارو را می‌توان با مصرف وعده‌های غذایی سبک و اجتناب از غذاهای چرب و تند کاهش داد.
• در صورت بروز مشکلات تنفسی یا هر گونه علائم حساسیت به دارو (مانند ورم صورت و دهان) به پزشک خود مراجعه کنید.
• اگر در مدفوع خون یا مدفوع تیره، استفراغ حاوی خون، یا درد شدید شکم مشاهده کردید، مصرف دارو را متوقف کرده و به پزشک مراجعه نمایید.



اثر ناپروکسن بر آزمایش‌های تشخیصی

• ناپروکسن و متابولیت‌های آن ممکن است در آزمایشات ادراری مانند 5-هیدروکسی ایندول استیک اسید (5-HIAA) و 17-هیدروکسی کورتیکواستروئید تداخل ایجاد کنند.
• این دارو ممکن است باعث افزایش زمان خونریزی شود (این وضعیت ممکن است تا چهار روز بعد از قطع دارو ادامه یابد) و غلظت‌های کراتینین و پتاسیم در خون و همچنین BUN و ترانس آمیناز سرم نیز ممکن است بالا برود.

مسمومیت با ناپروکسن و درمان آن

تظاهرات بالینی: خواب آلودگی، سوزش سردل، سوء هاضمه، تهوع و استفراغ.

درمان: بلافاصله معده باید با تحریک استفراغ با شربت ایپکا یا شستشوی معده تخلیه شود. ذغال فعال باید از طریق لوله بینی – معدی به بیمار داده شود. درمان‌های علامتی و حمایتی همچون حمایت تنفسی و تصحیح اختلالات آب و الکترولیت انجام شوند. همچنین معیارهای آزمایشگاهی و علامت‌های حیاتی بیمار به طور دقیق پیگیری شوند. همودیالیز بی‌اثر است.

مصرف ناپروکسن در سالمندان

1- بیماران بالای 60 سال بیشتر به عوارض جانبی دارو، به‌ویژه عوارض گوارشی، حساس هستند.
2- اثر این دارو بر پروستاگلاندین‌های کلیه ممکن است باعث احتباس مایعات و ورم شود. این امر در سالمندان، به‌خصوص در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، قابل توجه است.


تداخلات دارویی ناپروکسن

• مصرف همزمان با داروهای ضدانعقاد و داروهای ترومبولیتیک (مانند مشتقات کومارین، هپارین، استرپتوکیناز، یا اوروکیناز) ممکن است…

“““html

• اثر ضدانعقاد این دارو ممکن است بیشتر شود. زمانی که این دارو با داروهای دیگری که تجمع پلاکتی را مهار می‌کنند مثل کاربنی‌سیلین تزریقی، دکستران، دی‌پیریدامول، پیپراسیلین، سولفین‌پیرازون، تیکارسیلین، اسید والپروییک، آسپیرین، سالیسیلات‌ها و یا سایر داروهای ضدالتهاب مصرف شود، احتمال مشکلات خون‌ریزی دهنده وجود دارد.
• استفاده همزمان با سالیسیلات‌ها، داروهای ضدالتهاب، الکل، کورتیکوتروپین یا استروئیدها ممکن است عوارض گوارشی مثل زخم و خون‌ریزی را افزایش دهد. همچنین آسپیرین ممکن است تأثیر ناپروکسن را کاهش دهد.
• به دلیل تأثیر پروستاگلاندین‌ها بر متابولیسم گلوکز، مصرف همزمان ناپروکسن با انسولین یا داروهای قند خون می‌تواند تأثیر آن‌ها را بیشتر کند.
• این دارو می‌تواند داروهایی که به پروتئین‌ها می‌چسبند را از محل‌های پیوند خود جا به جا کند. اگر با داروهایی چون مشتقات کومارین، فنی توئین، وراپامیل یا نیفدیپین مصرف شود ممکن است مسمومیت ایجاد شود.
• در صورت مصرف با ترکیبات طلا، سایر داروهای ضدالتهاب یا استامینوفن، احتمال مسمومیت کلیوی افزایش می‌یابد.
• ناپروکسن ممکن است کلیرانس کلیوی متوترکسات و لیتیم را کاهش دهد.
• این دارو ممکن است اثر بخشی داروهای پایین‌آورنده فشار خون و مدرها را کم کند. مصرف همزمان آنها همچنین ممکن است خطر مسمومیت کلیوی را افزایش دهد.

اگر یک دوز ناپروکسن را فراموش کردید چه باید کرد؟

اگر یک وعده از دارو را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید. اما اگر به زمان دوز بعدی نزدیک شده‌اید، دوز فراموش شده را رها کنید.

توجه: در دوره مصرف ناپروکسن از الکل پرهیز کنید. الکل در این دوره می‌تواند خطر خونریزی و زخم معده را افزایش دهد.

نکاتی که در مورد مصرف این دارو باید بدانید

• برای اینکه ناپروکسن اثر خود را روی انواع آرتریت نشان دهد، حداقل دو هفته باید صبر کنید.
• مصرف ناپروکسن در افراد زیر ۱۶ سال، مگر در درمان آرتریت نوجوانان، توصیه نمی‌شود.
• این دارو می‌تواند خطر سکته مغزی و قلبی را افزایش دهد، به ویژه اگر به مدت طولانی مصرف شود.
• اگر واکنش افزایش حساسیت یا مسمومیت کبدی اتفاق بیفتد، باید مصرف دارو را قطع کنید.
• این دارو می‌تواند موجب خواب‌آلودگی یا سرگیجه شود، بنابراین تا زمانی که واکنش بدن نسبت به دارو مشخص نشود، از رانندگی و کارهای نیازمند به هشیاری اجتناب کنید.
• از مصرف همزمان ناپروکسن با الکل پرهیز کنید.
• مصرف ناپروکسن باعث می‌شود پوست شما نسبت به نور خورشید حساس‌تر شود، بنابراین حتماً باید هنگام مصرف از ضد آفتاب استفاده کنید.

شرایط نگهداری:

ناپروکسن باید در جای خشک و خنک و دور از دسترس کودکان نگهداری شود.

بیشتر بخوانید: