آشنایی با موارد مصرف پنتوکسی فیلین (2 نکته مهم)

همه چیز در مورد قرص پنتوکسی فیلین

پنتوکسی فیلین (Pentoxifylline) یک نوع داروی گشادکننده عروق است که کمک می‌کند خون بهتر در بدن حرکت کند و اکسیژن را به بافت‌ها و ارگان‌های دیگر برساند. این دارو در بعضی موارد برای درمان ناباروری در مردان نیز استفاده می‌شود. بعضی از عوارض جانبی که ممکن است بعد از مصرف این دارو بروز کند شامل سرگیجه، سردرد، تهوع، استفراغ، نفخ معده و اسهال است.

داروی پنتوکسی فیلین یک نوع مشتق گزانتین است که برای درمان بیماری‌های عروق محیطی به کار می‌رود. با اینکه معمولاً به عنوان یک وازودیلاتور شناخته می‌شود، اثر اصلی آن کاهش چسبندگی و غلظت خون است که احتمالاً به دلیل تأثیر بر شکل‌گیری گلبول‌های قرمز و کاهش چسبندگی پلاکت‌ها است.

پنتوکسی فیلین باعث افزایش جریان خون در بافت‌های آسیب‌دیده و بهبود تأمین اکسیژن در بیماران مبتلا به بیماری‌های عروقی می‌شود، همچنین باعث بهبود اکسیژن‌رسانی به مغز و مایع مغزی نخاعی در اختلالات عروق مغز می‌گردد. این دارو همچنین فعالیت تولید سیتوکین‌ها و فاکتورها مانند TNFالفا را کاهش می‌دهد که این خاصیت آن برای تعدادی از بیماری‌ها در حال بررسی است.

مکانیسم اثر پنتوکسی فیلین

پنتوکسی فیلین جریان خون را از طریق کاهش غلظت خون و افزایش انعطاف‌پذیری گلبول‌های قرمز بهبود می‌بخشد.

فارماکوکینتیک پنتوکسی فیلین

این دارو راحتی از طریق دستگاه گوارش جذب می‌شود، اما پس از جذب، تحت تأثیر کبد قرار می‌گیرد که برخی از مواد تشکیل شده فعال هستند. نیمه عمر آن در خون بین 4 تا 8 ساعت است و برای متابولیت‌هایش ممکن است بین یک تا 6/1 ساعت متغیر باشد. در 24 ساعت، بیشتر دارو از طریق ادرار و عمدتا به شکل متابولیت‌ها دفع می‌شود و کمتر از 4% آن از طریق مدفوع خارج می‌گردد. در افراد مسن و بیمارانی که مشکل کبد دارند، حذف این دارو کم‌تر می‌شود. پنتوکسی فیلین و متابولیت‌های آن در شیر مادر نیز وجود دارند.

مقدار و نحوه مصرف پنتوکسی فیلین

برای درمان بیماری‌های عروق محیطی، دوز معمول mg 400، 3 بار در روز و به صورت خوراکی است. در صورت بروز عوارض جانبی، این دوز به mg 400، 2 بار در روز کاهش می‌یابد. توصیه می‌شود دوزهای تجویزی همراه با غذا مصرف شوند تا از مشکلات گوارشی کم شود. همچنین در بیمارانی با مشکلات کبدی و کلیوی ممکن است نیاز به کاهش دوز باشد. اثرات مثبت دارو معمولاً بعد از 2 تا 8 هفته از شروع درمان نمایان می‌شود.

عوارض جانبی پنتوکسی فیلین

این دارو ممکن است باعث بروز احساس تهوع، مشکلات گوارشی، سرگیجه و سردرد شود. همچنین ممکن است عوارضی مانند گر گرفتگی، درد قفسه سینه، تپش قلب، اختلالات قلبی و واکنش‌های افزایش حساسیت نیز بروز کند. در موارد نادر، خطر خونریزی، به ویژه در افرادی که عوامل خطر خونریزی دارند، وجود دارد.

مصرف بیش از حد این دارو می‌تواند منجر به تب، ضعف، گر گرفتگی، افت فشار خون، خواب‌آلودگی، اضطراب و حتی تشنج شود.

تداخلات دارویی پنتوکسی فیلین

پنتوکسی فیلین می‌تواند اثر داروهای ضد فشار خون را افزایش دهد. دوزهای بالای آن ممکن است فعالیت انسولین را افزایش دهد و باعث پایین آمدن قند خون در بیماران دیابتی شود. همچنین نباید این دارو با Ketorolac همزمان مصرف شود زیرا خطر خونریزی و افزایش زمان پروترومبین وجود دارد. در ترکیب با meloxicam نیز خطر خونریزی افزایش می‌یابد. این دارو همچنین ممکن است سطح تئوفیلین در خون را افزایش دهد.

هشدارها در رابطه با مصرف پنتوکسی فیلین

• منع مصرف در بیمارانی با سابقه حساسیت به پنتوکسی فیلین یا مشتقات گزانتین‌ها.