آشنایی با نحوه زندگی روباه ها (2 نکته مهم)
“`html
روباه ها چگونه حیواناتی هستند؟
روباه ها موجودات پستانداری هستند که هر چیزی می‌خورند و وزن کمی دارند. معمولاً با دیگر اعضای خانواده‌ی سگ‌سانان مانند سگ‌ها و گرگ‌ها اشتباه گرفته می‌شوند. روباه ها به دلیل پاهای بلند و باریک، اندام لاغر، بینی نوک تیز و دم پُرشان شناسایی می‌شوند. این حیوانات اجتماعی هستند و در بسیاری از نقاط جهان زندگی می‌کنند و رژیم غذایی متفاوت و متنوعی دارند.
روباه‌ها در نواحی سرد و بی‌درخت شمال هم یافت می‌شوند. آنها در رنگ‌های مختلفی در سراسر جهان وجود دارند. در بیابان‌های آفریقا و در مناطق خشک خاورمیانه نیز روباه‌ها زندگی می‌کنند. روباه‌های سرخ در اروپا، آفریقا، آسیا و آمریکای شمالی دیده می‌شوند، ولی همه‌ی آنها واقعاً سرخ‌رنگ نیستند.
ویژگی‌های ظاهری روباه‌ها
بیشتر روباه ها اندازه‌ی یک سگ متوسط دارند و به عنوان سگ‌سانان کوچک به حساب می‌آیند. وزن آنها ممکن است بین ۷۰۰ گرم تا ۱۱ کیلوگرم باشد. روباه فنک کوچک‌ترین نوع روباه است که اندازه‌اش از یک گربه بزرگ‌تر نیست. طول این روباه به ۲۳ سانتیمتر و وزنش بین ۱ تا ۱٫۵ کیلوگرم است.
سایر گونه‌های روباه می‌توانند تا ۸۶ سانتیمتر از سر تا دمشان رشد کنند. دم آنها هم معمولاً ۳۰ تا ۵۶ سانتیمتر طول دارد. روباه‌ها معمولاً در جنگل‌ها زندگی می‌کنند، اما گونه‌هایی از آنها در کوه‌ها، چمنزارها و بیابان‌ها هم وجود دارد.
تنوع رنگ روباه‌ها
روباه‌ها می‌توانند به رنگ‌های مختلفی از سرخ، طلایی تا قهوه‌ای تیره باشند. برخی از آنها حتی موی سیاه خالص دارند. روباه سرخ ممکن است به نام روباه نقره‌ای هم شناخته شود، زیرا روی بدنش خطوط سیاه و سرخ دارد. در برخی مناطق، روباه‌ها به خاطر پوست نرم و پرپوششان مورد شکار قرار می‌گیرند.
در بعضی از جاها، آنها را به خاطر پوستشان پرورش می‌دهند. پوست روباه نقره‌ای به خاطر ارزش بالایش بسیار خواهان دارد. در نواحی قطبی، روباه‌ها ممکن است به رنگ سفید یا آبی باشند و در طول سال این رنگ‌ها تغییر می‌کنند تا با محیط اطرافشان هماهنگ شوند. مثلاً روباه سفید در تابستان به رنگ قهوه‌ای درمی‌آید.
در بیابان‌ها و مناطق خشک، روباه‌ها به رنگ‌های محیط اطرافشان درمی‌آیند، مانند بیابان یا علفزار. برخی روباه‌ها در میان صخره‌ها زندگی می‌کنند، مانند روباه خاکستری که معمولاً در سایه‌های جنگل‌ها دیده می‌شود. روباه‌ها حیواناتی باهوش و زیرک هستند. در برخی مناطق ایران، مانند بندر بوشهر، به نام‌های توره و تاته توره هم شناخته می‌شوند. یکی از ویژگی‌های بارز روباه قرمز، انتهای سفید دمش است.
انواع روباه‌ها
-
“““html
- روباه قرمز
- روباه ترکمنی
- روباه قطبی
- شاه روباه
- روباه صحرایی
- روباه شنی
- روباه تیزرو
- روباه رنگ پریده
- روباه تبتی
- روباه دماغه
- روباه توله
- روباه بنگال
محل زندگی روباه ها
روباه ها خانه‌های خود را در زمین با کندن نقب می‌سازند. این نقب‌ها، که به لانه روباه شناخته می‌شوند، محلی خنک برای خوابیدن، پنهان کردن غذا و نگهداری از توله‌ها هستند. در حقیقت، این لانه فضای کافی برای خود روباه و بچه‌هایش دارد و همچنین چندین خروجی دارد تا اگر شکارچی به یکی از ورودی‌ها نزدیک شود، روباه و توله‌هایش بتوانند از دیگر خروجی‌ها فرار کنند.
روباه‌ها موجوداتی اجتماعی هستند و معمولاً در گروه زندگی می‌کنند. هر گروه معمولاً از چندین روباه نر و ماده، برادران، خواهران و فرزندان آنها تشکیل می‌شود. این پستانداران معمولاً در شب از لانه بیرون می‌آیند و به شکار می‌پردازند و در طول روز می‌خوابند. البته زمان فعالیت آنها ممکن است به محل زندگی‌شان بستگی داشته باشد.
اگر محیط زندگی آنها امن باشد و احساس امنیت کنند، ممکن است در طول روز هم به شکار بپردازند. قدرت بینایی روباه‌ها بسیار بالاست و دید آنها تقریباً به اندازه دید گربه‌ها خوب است. آنها همچنین می‌توانند با سرعت‌های بالا تا ۷۲ کیلومتر در ساعت بدوند که این سرعت یکی از سریع‌ترین‌ها در دنیای حیات وحش است.
تغذیه روباه ها
روباه ها همه‌چیز می‌خورند؛ هرچند که معمولاً گوشتخوار هستند، اما اگر لازم باشد، به گیاهخواری هم می‌پردازند. غذایی که مصرف می‌کنند شامل حیوانات کوچکی مثل مارمولک، موش، موش خرما، موش صحرایی، خرگوش و حتی حشرات است. روباه‌هایی که در نزدیکی دریا زندگی می‌کنند، ممکن است به خوردن ماهی و خرچنگ نیز بپردازند. اگر در پیدا کردن غذا به مشکل بربخورند، به سطل‌های زباله و غذاهای دور ریخته شده مراجعه می‌کنند. آنها هر روز چند کیلو غذا می‌خورند و پس از سیر شدن، باقیمانده غذا را در زیر خاک یا برف پنهان می‌کنند.
زاد و ولد روباه ها
در فصل جفت‌گیری، روباه ماده صدایی می‌زند تا به روباه‌های نر بگوید که آماده جفت‌گیری است. بعد از جفت‌گیری، روباه ماده با آوردن شاخه و برگ و علف به لانه، محلی گرم و نرم برای توله‌های آینده‌اش آماده می‌کند.
جالب است که لانه روباه چند اتاقک دارد و یکی از این اتاقک‌ها مخصوص نگهداری توله‌هاست. دوره بارداری تنها ۵۳ روز طول می‌کشد و معمولاً بین دو تا هفت توله به دنیا می‌آید. مسئولیت مراقبت از توله‌ها یک کار خانوادگی است و حتی خواهر و برادرهای بزرگ‌تر هم در نگهداری و تأمین غذا برای خواهر و برادرهای کوچک‌تر کمک می‌کنند.
طول عمر روباه ها
روباه ها در طبیعت عمر کوتاهی دارند و معمولاً فقط سه سال زنده می‌مانند، اما در شرایطی مثل اسارت، می‌توانند بین ۱۰ تا ۱۲ سال زندگی کنند.
بیشتر بخوانید:
سایت رضیم
“`
