آشنایی با گربه های نژاد مین کون و مراقبت از آنها (2 نکته مهم)

معرفی گربه های مین کون

مین کون یکی از بزرگ‌ترین نژادهای گربه است که به عنوان “غول‌های مهربان” معروف میشود. این گربه‌های دوست داشتنی با کودکان و سگ‌ها به خوبی کنار می‌آیند و نسبت به صاحبان و خانواده‌ی خود احساس محبت زیادی دارند. میانگین عمر مین کون بین ۹ تا ۱۵ سال است.

مین کون گربه‌ای شیرین و دوست داشتنی است که کنجکاوی خاصی دارد. او خانواده‌اش را دوست دارد، ولی نیازی به توجه مکرر ندارد. می‌تواند شما را در هر کاری که انجام می‌دهید همراهی کند و اگر از او بخواهید که در آغوش‌تان بنشیند، به راحتی قبول می‌کند.

این نژاد گربه به راحتی با دیگر حیوانات، از جمله سگ‌ها و گربه‌های دیگر، کنار می‌آید. او از دنبال کردن اشیاء و آوردن آن‌ها به شما لذت می‌برد و با قدم زدن در قلاده مشکلی ندارد، بنابراین گزینه‌ی مناسبی برای افرادی است که زیاد سفر می‌کنند و می‌خواهند گربه‌شان را هم با خود ببرند.

مین کون ها برخلاف دیگر گربه‌ها صدای خاصی دارند؛ به جای میو کردن، با یک صدای جیرجیر لطیف با شما ارتباط برقرار می‌کنند. این نژاد بهترین گزینه برای خانواده‌هایی است که می‌خواهند او را دوست داشته باشند و هر هفته خز بلند و زیبایش را شانه کنند. بهتر است او را در خانه تنها نگه دارید تا از بیماری‌ها و خطرات دیگر مانند حیوانات و ماشین‌ها دور بماند.

خلاصه‌ای از خصوصیات گربه مین کون

اندازه: مین کون گربه‌ای بزرگ است. وزن مین کون نر حدود ۶ تا ۸ کیلوگرم و ماده بین ۵ تا ۷ کیلوگرم است.

پوشش: این گربه‌ها دارای موهای بلند و زیبا هستند.

رنگ: مین کون‌ها دارای رنگ‌های مختلفی مانند قرمز، مشکی و سفید هستند. همچنین ممکن است دارای خطوط و نقش‌های خاصی باشند، مانند رنگ‌های کالیکو (ترکیب سفید با خطوط مشکی و نارنجی) یا تورتویس شل (ترکیب سفید، زرد و مشکی).
طول عمر: ۹ تا ۱۵ سال

برخی از این گربه‌ها علاقه خاصی به آب دارند، که ممکن است به دلیل شیوه زندگی اجداد آن‌ها باشد که در گذشته بیشتر در قایق‌ها و نزدیک آب زندگی می‌کردند.

تاریخچه نژاد گربه مین کون

مین کون گربه‌ای بومی در قسمت شمالی قاره آمریکا (شامل ایالت‌های مین، نیوهمشایر و ورمونت) است که به خاطر شکار موش‌ها و حفاظت از مزارع و کشتی‌ها شناخته می‌شود. مین کون نژادی طبیعی است و اطلاعات دقیقی درباره تاریخچه‌اش در دسترس نیست. برخی بر این باورند که وایکینگ‌ها قبل از کشف قاره آمریکا، این گربه‌ها را از طریق اقیانوس به این منطقه آورده‌اند.

برخی دیگر معتقدند که مین کون‌ها از نوادگان گربه‌های مو بلند آنگورا، که ملکه آنتونت قبل از فرارش به آمریکا از فرانسه به آن‌جا فرستاده است، هستند. همچنین نظری وجود دارد که این گربه‌ها نتیجه ترکیب گربه‌های مو بلند وحشی (Bob cat) و گربه‌های خانگی مو کوتاه هستند. خصوصیات خاصی مانند جثه بزرگ و خزهای بلند بر روی گوش‌هایشان می‌تواند نشانه‌ای از این ادعا باشد.

یک افسانه دیگر به نام کاپیتان چارلز کون، یک ملوان انگلیسی، اشاره دارد که در کشتی خود گربه‌های مو بلند را نگه می‌داشت و آن‌ها بعد از پیاده شدن در بندر انگلستان جدید با گربه‌های وحشی آن‌جا ترکیب شدند.

نام این گربه‌ها “مین کون” است. حقیقت هر چه که باشد، یک چیز کاملاً مشخص است: این نژاد نتیجه زاده شدن گربه‌ها و راکون‌ها نیست. هرچند که خز آن‌ها ممکن است راه‌راه طوسی و سفیدی داشته باشد یا دم پشمالو و راه‌راه باشد، از نظر زیست‌شناسی این موضوع غیرممکن است.

از بین تمام نظریات ارائه شده، داستان کاپیتان چارلز کون و وایکینگ‌های قرن 11 به نظر بیشتر قابل قبول می‌رسد. زیرا گربه مین کون شباهت زیادی به گربه جنگلی نروژی دارد که این دو نژاد به جابجایی‌های وایکینگ‌ها بازمی‌گردد.

برای اولین بار در تاریخ، در سال 1861 از گربه‌های مین کون سیاه و سفید با نام “کاپیتان جینکس اسب‌های ارتش دریایی” یاد شده است. گربه‌های مین کون در نمایش‌های اولیه بوستون و نیویورک شرکت کردند و در سال 1895 یک مین کون قهوه‌ای و راه‌راه به نام “کوزی” عنوان “بهترین گربه” نمایش مدیسون اسکوئر را به خود اختصاص داد. متاسفانه با ورود گربه‌های زیبا و هیجان‌انگیز نژاد پرشین در سال 1900، محبوبیت نژاد مین کون کاهش یافت.

خصوصیات فیزیکی مین کون

این گربه‌ها با جثه بزرگ خود از بزرگ‌ترین گربه‌های خانگی در دنیا به شمار می‌روند و به خاطر اندازه بزرگ و اجتماعی بودنشان شناخته شده‌اند. مین کون‌ها معمولاً در سن ۳ تا ۵ سالگی به حداکثر اندازه خود می‌رسند. آن‌ها بدنی عضلانی و استخوان‌بندی درشت دارند. وزن مین کون بالغ معمولاً بین ۴ تا ۸ کیلوگرم است و مین کون نر نسبت به ماده جثه بزرگ‌تری دارد. برخی از آن‌ها حتی ممکن است به ۱۰ کیلوگرم هم برسند.

این گربه بزرگ بدنی مثلثی شکل دارد و چشمان درشت و زیبایش به طرف گوش‌های خزدارش متمایل شده است. گردن آنها بسیار کلفت و استخوان‌بندی درشتی دارند.

مین کون ظاهری تنومند و قوی دارد و پوشش بدنی ناهموار و خزدار با موهای بلند و محافظتی دارد. آن‌ها دارای لایه‌ای زیرین بسیار لطیف هستند که با موی بلند پوشانده شده است. وقتی بچه گربه مین کون بزرگ می‌شود، یک لایه بیرونی و ضخیم که به آن موی محافظتی می‌گویند، رشد می‌کند.

پنجه‌های مین کون بزرگ (بسیار بزرگ!) و خزدار هستند که این ویژگی به آن‌ها کمک می‌کند تا روی برف‌ها به راحتی حرکت کنند. دم بزرگ و پرپشت این گربه‌ها به اندازه طول خودشان است و آن را برای حفظ گرما هنگام خواب دور خود جمع می‌کنند.

آن‌ها به خاطر داشتن پنجه‌های گرد می‌توانند به راحتی روی برف راه بروند. این پنجه‌ها مانند کفش‌های مخصوص برف عمل می‌کنند. مین کون‌ها دارای تنوع رنگی بالایی هستند و تقریباً در هر ترکیب رنگی یافت می‌شوند، اما محبوب‌ترین رنگ آن‌ها قهوه‌ای موج‌دار کلاسیک است.

شخصیت و خلق و خوی مین کون

با وجود جثه بزرگ و ویژگی‌های ظاهری خاص، این گربه‌ها بسیار مهربان و دوستانه هستند. از دیگر ویژگی‌های واضح مین کون‌ها می‌توان به هوش بالا و طبع آرام آن‌ها اشاره کرد. این گربه‌ها از همراهی با انسان‌ها لذت می‌برند و به خوبی می‌دانند چطور آن‌ها را خوشحال کنند.

نباید به خاطر اینکه آن‌ها جثه بزرگ‌تری دارند، به اشتباه فکر کنید که خلق و خویی خشن دارند؛ چون آن‌ها بسیار دوستانه و مهربان هستند. یکی از ویژگی‌های خاصی که این نژاد را به حیواناتی محبوب برای خانواده‌ها تبدیل کرده، رابطه خوب آن‌ها با بچه‌ها و سایر حیوانات است.

گربه مین کون حیوانی باهوش و بازیگوش است که ویژگی‌هایی شبیه به سگ دارد. این نژاد به دوستانه بودن، شخصیت برون‌گرا و خونسرد بودن مشهور است. مین کون‌ها گربه‌هایی وفادار به صاحب خود هستند و به خوبی از حال و وضعیت آن‌ها آگاهند.

این گربه‌ی دوست‌داشتنی وقتی متوجه می‌شود که سرپرستش حالش خوب نیست، او را تنها نمی‌گذارد و همیشه در کنارش می‌ماند.

این گربه‌ها در هر سنی بسیار بازیگوش هستند. البته گربه‌های مین کون نر معمولاً کمی سرسخت‌تر از ماده‌ها هستند. همچنین این گربه‌ها صدای زیادی دارند و این ویژگی منحصر به فردشان به شمار می‌آید. بنابراین، اگر صدای مختلفی از آن‌ها شنیدید، اصلاً جای نگرانی نیست.

تغذیه مین کون

مین کون باید غذایی متناسب با اندازه و سن خود بخورد. به‌خصوص تا ۱۵ ماهگی، غذایش باید پروتئین زیادی داشته باشد. همچنین باید همیشه به آب و غذا دسترسی داشته باشد تا هر زمان که بخواهد بتواند بخورد. دقت کنید که گربه‌های مین کون بزرگ و قوی هستند، اما نباید چاق شوند. این گربه‌ها باید عضلانی و خوش‌فرم باشند تا در آینده دچار بیماری نشوند.

موهای بلند بین انگشتان آن‌ها کمک می‌کند تا پاهایشان گرم بماند و بتوانند بهتر در برف راه بروند.

سلامت و نگهداری از مین کون

به طور کلی، مین کون‌ها نژادی سالم هستند و با شرایط آب و هوایی مختلف سازگارند. اما مین کون‌های نر به دلیل جثه بزرگشان، ممکن است به بیماری دیسپلازی لگن مبتلا شوند.

یکی دیگر از بیماری‌هایی که برخی از آن‌ها ممکن است به آن مبتلا شوند، کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک است که در واقع قلب گربه‌های میانسال تا پیر را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

یک بیماری دیگر که مربوط به این نژاد است، تحلیل نخاعی-عضله‌ای است که ارثی بوده و بر نورون‌های ستون فقرات تأثیر منفی می‌گذارد.

این گربه‌ها احتیاج به تمیز کردن زیادی ندارند. فقط برای زدودن موهای مرده، دو بار در هفته به شانه زدن آن‌ها بپردازید. با اینکه مین کون‌ها گربه‌های صبوری هستند اما دوست ندارند موهایشان هنگام شانه زدن کشیده شود. بنابراین، در شانه زدن به ویژه در نواحی دم و شکم با ملایمت عمل کنید.

صفات رفتاری در گربه نژاد مین کون

مردم به مین کون‌ها لقب‌های مختلفی داده‌اند که به رفتار آن‌ها اشاره دارد. به آن‌ها “غول‌های مهربان” و “سگ‌های دنیای گربه‌ها” می‌گویند. این گربه‌ها بسیار باهوش و دوستانه‌اند و خیلی کنجکاو و شوخ‌طبع هستند. این گربه‌های بزرگ عاشق برقراری ارتباط با انسان‌ها و دیگر حیوانات هستند.

آن‌ها شکارچی‌های خوبی برای موش‌ها هستند چون عاشق دنبال کردن و گرفتن چیزها هستند. حتماً برایشان یک اسباب‌بازی مخصوص داشته باشید. این گربه‌ها نسبت به کودکان یا سایر گربه‌ها خشن نیستند، اما ممکن است گربه دیگر را نپذیرند، بنابراین بهتر است هنگام آشنا کردن آن‌ها مراقب باشید. مین کون‌ها همیشه پذیرای شرایط جدید هستند.

اگر گربه‌ای از این نژاد دیدید که رفتار بد یا تدافعی دارد، احتمالاً به دلیل استرس یا شرایط نامناسبی است که قبل از این داشته است. رفتار تدافعی در این نژاد خیلی نادر است. علت اینکه به آن‌ها “سگ‌های دنیای گربه‌ها” می‌گویند این است که جثه بزرگی دارند، عاشق بازیابی اسباب‌بازی‌ها هستند و به شدت بازیگوش و اجتماعی‌اند. آن‌ها به خانواده‌شان بسیار وفادارند و هر دو جنس این نژاد باهوش و سهولت در تربیت هستند. تنها تفاوت آن‌ها در زمینه‌های خاصی است.

“`html

مین کون نر

بسیاری از افرادی که دارای گربه مین کون هستند، معتقدند که مین کون‌های نر از مین کون‌های ماده بیشتر اجتماعی هستند. این گربه‌ها جثه بزرگ‌تری دارند و معمولاً برای سرگرم کردن صاحبشان تلاش می‌کنند. مین کون‌های نر عاشق جمع‌ها و شوخی‌های دلنشین هستند. آنها خوش‌برخورد بوده و دوست دارند با همه ارتباط برقرار کنند و حتی با غریبه‌ها هم بازی کنند.

مین کون ماده

مین کون‌های ماده بسیار مهربان و دوست‌داشتنی هستند و دوست دارند همیشه در کنار شما باشند. بر خلاف نرها، معمولاً کارهای احمقانه کمتری انجام می‌دهند و رفتار با متانت‌تری دارند. آنها هم اجتماعی هستند و وقتی شما را به خوبی بشناسند، به خوبی با شما دوست می‌شوند و بازیگوشی می‌کنند.

تربیت گربه مین کون

مین کون‌ها به عنوان “سگ‌های دنیای گربه‌ها” شناخته می‌شوند. این لقب نه تنها به خاطر جثه بزرگ و وفاداری آنهاست، بلکه به خاطر هوش بالایشان نیز می‌باشد. شما می‌توانید به آسانی آنها را تربیت کنید تا کارهای مختلفی انجام دهند یا ندهند. آنها به سرعت یاد می‌گیرند و از صرف وقت با صاحب خود لذت می‌برند. نمی‌گوییم که تربیت آنها بسیار راحت است، اما با کمی توجه و تداوم، به زودی گربه‌تان می‌تواند به شما دست دهد.

بیشتر بخوانید: