آشنایی با گل های مرگبار و زیبا+تصاویر (2 نکته مهم)

شاید قبلاً نام گیاهان سمی را شنیده باشید. این گیاهان می‌توانند برای انسان و حیوانات خطرناک باشند و گاهی حتی باعث مرگ می‌شوند. اما امروز می‌خواهیم به گل‌های زیبایی بپردازیم که به رغم ظاهر جذابشان، می‌توانند خطرناک و کشنده باشند. اگر به این موضوع شک دارید، ما را در این ماجراجویی برای آشنایی با این گیاهان خطرناک همراهی کنید.

آشنایی با گل‌های خطرناک

بسیاری از گیاهان گل‌دار در عین زیبایی می‌توانند سمی و کشنده باشند. این گیاهان مواد سمی مانند آلکالوئیدها دارند که می‌تواند به organs داخلی بدن مانند قلب و کبد آسیب برساند. در ادامه، ده گیاه زیبا اما خطرناک را به شما معرفی می‌کنیم.

شاید برایتان عجیب باشد، اما با “درخت خودکشی” نیز آشنا می‌شوید، که گل‌هایش در واقع سلاحی خطرناک شده‌اند. تمامی این گیاهان می‌توانند باعث مرگ دردناک و تدریجی شوند و ممکن است در حیاط خانه شما به آرامی در حال رشد باشند. در ادامه، فهرستی از ده گل خطرناک جهان را برایتان خواهیم آورد:

کالمیا لاتیفولیا (Kalmia Latifolia)

این گیاه با نام برگ بوی کوهستانی نیز شناخته می‌شود. نام علمی آن کالمیا لاتیفولیا است و جزء خانواده بلوبری‌هاست. این گیاه در اواخر بهار گل‌های صورتی و سفیدی می‌دهد که بسیار زیبا به نظر می‌رسند. کالمیا معمولاً در مناطق شرقی ایالات متحده رشد می‌کند و به عنوان گل بومی در این مناطق شناخته می‌شود. اما در پس این زیبایی، سم خطرناک آندرومدوتوکسین قرار دارد که می‌تواند به ضربان و نظم Heart ضربان آسیب بزند.

این سم باعث می‌شود قلب سریع‌تر از حد معمول بتپد و عملکرد آن را مختل کند. در دوزهای بالا، این سم می‌تواند گره سینوسی قلب را تحت تأثیر قرار دهد و منجر به بی‌نظمی در ضربان قلب شود که ممکن است به ایست قلبی منجر شود. همچنین در دوزهای کم ممکن است باعث استفراغ، کند شدن ضربان قلب، فلج یا کما شود.

زنبورهای عسلی که از این گیاه تغذیه می‌کنند نیز می‌توانند این سم را منتقل کنند و باعث بیماری‌ای به نام دیوانه عسل (Mad Honey Disease) شوند. از گیاهان دیگر با سم مشابه می‌توان به گل صدتومانی، پیریس (Pieris) و آگاریستا (Agarista) اشاره کرد.

جاکوبه ولگاریس (Jacobaea Vulgaris)

جاکوبه ولگاریس یا “رگورت” (Ragwort)، گیاهی است که در اکوسیستم انگلستان نقش مهمی دارد. این گیاه غذا برای بسیاری از حشرات محسوب می‌شود و برخی از آنها فقط از این گیاه تغذیه می‌کنند. اما علی‌رغم این مزیت، این گیاه به عنوان خطرناک و سمی برای انسان شناخته شده است.

سازمان بهداشت جهانی تأیید کرده که حداقل هشت نوع آلکالوئید خطرناک در این گیاه وجود دارد که به صورت تدریجی بر کبد تأثیر می‌گذارند و می‌توانند منجر به سیروز کبدی شوند. اگر کبد آسیب ببیند، فرد با مشکلاتی از جمله کاهش هماهنگی، کوری، درد‌های شکمی شدید و زردی چشم‌ها مواجه خواهد شد.

“`html

این گیاه منبع اصلی غذا برای بسیاری از حشرات است و سم آن ممکن است به منابع غذایی انسانی مثل عسل منتقل شود. همچنین در شیر بزهایی که از این گیاه تغذیه کرده‌اند، می‌توان این سم را یافت. بنابراین، هنگام چیدن این گیاه از مزارع باید بسیار مراقب باشید چون دانه‌های آن ممکن است به پوست شما آسیب برسانند.

خربق سفید (Veratrum)

خربق سفید یا وراتروم معمولاً در مناطق کوهستانی و در نیمکره شمالی رشد می‌کند. این گیاه دارای خوشه‌های گل‌های سفیدی است که به زیبایی می‌درخشد. هر قسمتی از این گیاه خطرناک است زیرا تمام بخش‌های آن از ریشه تا گل‌ها سمی و کشنده هستند. سم این گیاه به اندازه‌ای قوی است که خوردن تصادفی آن می‌تواند باعث مرگ شود.

این سم باعث تحریک یون سدیم در بدن می‌شود و می‌تواند به سرعت به قلب آسیب برساند و در نهایت به مرگ منجر شود. اولین علامت مسمومیت با خربق سفید، دردهای شکمی است و بعد از آن نشانه‌های دیگر مانند تشنج و بی‌نظمی در ضربان قلب مشاهده می‌شود. این گیاه به‌عنوان عامل مرگ اسکندر مقدونی نیز شناخته می‌شود. انواع مختلفی از این گیاه وجود دارد و نام‌هایی مانند هلبور سفید آمریکایی، زنبق ذرتی، و خربق آبی را نیز به آن نسبت می‌دهند.

Zantedeschia

Zantedeschia یک گل زیبا و دائمی است که در همه قاره‌ها به جز قطب جنوب رشد می‌کند. معمولاً به آن سوسن کالا (Calla Lily) نیز می‌گویند. گل‌های این گیاه در رنگ‌های مختلفی مانند سفید، نارنجی، قرمز، زرد و حتی بنفش تیره وجود دارند. این گیاه یکی از گونه‌هایی است که میزان کشنده‌ای از اکسالات کلسیم * (Calcium Oxalate) را دارد، که یک ماده شیمیایی به شکل کریستال‌های سوزنی است و می‌تواند وارد بدن شود. حتی مقدار کمی از این ماده کافی است تا منجر به تورم گلو شده و به مسیرهای تنفسی آسیب برساند و آن‌ها را مسدود کند.

Colchicum Autumnale

Colchicum Autumnale در بسیاری از نقاط اروپا و نیوزلند به‌صورت وحشی رشد می‌کند و بومی انگلستان است. هنوز پادزهری برای سم این گیاه پیدا نشده و این سم به اندازه آرسنیک کشنده و خطرناک ارزیابی می‌شود. این سم باعث مختل شدن عملکردهای بدنی می‌شود و موجب لخته شدن خون و آسیب به سیستم عصبی خواهد شد. اگر مقدار کمی از این سم مصرف شود، مرگ شخص ممکن است هفته‌ها طول بکشد، اما در دوزهای بالا مرگ فوری خواهد بود. برخی این گیاه را با بیماری وبا مقایسه می‌کنند.

لابرنوم (Laburnum)

یکی دیگر از گیاهان خطرناک، لابرنوم است که به نام “زنجیر طلایی” نیز شناخته می‌شود. این گیاه حاوی ماده‌ای به نام سایتیزین*(Cytisine) است که…

“`

این ماده در دوزهای پایین خطر جدی ایجاد نکرده و معمولاً به عنوان دارو برای افرادی که می‌خواهند سیگار را ترک کنند، تجویز می‌شود، زیرا روی گیرنده‌های نیکوتین در بدن تاثیر دارد. اما در صورت مصرف دوزهای بالا، خطرناک می‌شود و ممکن است منجر به مرگ گردد. معمولاً این مشکل برای کودکانی پیش می‌آید که گل یا غلاف دانه‌های آن را می‌خورند. سم آن تقریباً بلافاصله بعد از هضم تاثیر خود را نشان می‌دهد و می‌تواند باعث تهوع، تشنج، کما و در نهایت مرگ شود.

Cerbera Odollam

Cerbera odollam که به نام “درخت خودکشی” هم شناخته می‌شود، در مرگ‌های زیادی در نواحی جنوب غربی هند بین سال‌های 1989 تا 1999 نقش داشته و گفته می‌شود که سم این گیاه باعث مرگ 500 نفر در این ده سال شده است. گلیکوزید قدرتمند این گیاه به نام سربرین (Cerberin) یک ساعت بعد از خورده شدن اثر خود را نشان می‌دهد. علائم مسمومیت با این گیاه شامل درد شکم، کما و ایست قلبی است. طبق تحقیقات در هند، در برخی قتل‌ها به استفاده از این ماده شیمیایی اشاره شده که بی‌علامت باعث مرگ افراد شده است. به همین دلیل این گیاه به عنوان قاتلی هوشمند شناخته می‌شود که هیچ مدرکی از خود باقی نمی‌گذارد.

سنگوئیناریا کانادنسیس (Sanguinaria Canadensis)

سنگوئیناریا کانادنسیس که به نام “سرخ بن” هم شناخته می‌شود، در بخش‌های شمالی و بکر آمریکا می‌روید. بومیان آمریکا از این گیاه نه تنها برای زیبایی خود استفاده می‌کردند، بلکه در سقط جنین هم به کار می‌رفت. این گیاه شامل ماده شیمیایی به نام سنگوئینارین (Sanguinarine) و همچنین اسکاروتیک (Escharotic) است که هر دو جزء خطرناک‌ترین سموم شناخته می‌شوند.

برخی از مردم این گیاه را برای درمان سرطان پوست استفاده می‌کردند، اما در واقع این گیاه به دلیل وجود سموم خطرناک باعث آسیب بیشتر به پوست و زخم‌های شدیدتر و در نهایت مرگ بافت پوست می‌شود. همچنین زخم‌های تیره‌ای به نام اسکار (Eschar) باقی می‌گذارند. اگر این گیاه به‌طور تصادفی خورده شود، مواد شیمیایی آن عملکرد آنزیم‌ها را مختل می‌کند که مسئول تحریک سلول‌ها و آزاد کردن سدیم در خون هستند. این امر می‌تواند به مشکلاتی برای قلب و کبد منجر شود و حتی باعث سرطان معده شود.

Adenium Obesum

آدنیوم اوبسوم گیاهی است که بومی آفریقا بوده و در گذشته توسط قبایل این کشور به عنوان سلاحی کشنده استفاده می‌شده است. سم این گیاه می‌تواند با جوشاندن گل‌های آن به مدت دوازده ساعت استخراج شود و این مایع سمی بسیار قوی و کشنده است.

مردان قبایل سومالی برای شکار موجوداتی بزرگ مانند فیل، از این سم استفاده می‌کردند. این گیاه که به نام “رز صحرایی” نیز شناخته می‌شود، دارای ماده‌ای به نام “Ouabain” است که در دوزهای بالا می‌تواند باعث ناتوانی تنفسی فوری شود. به رغم خطرناک بودن این گیاه برای انسان و حیوانات، برخی از مردم هنوز از آن استفاده می‌کنند.

جوندگان آفریقایی نسبت به این سم از خود مقاومت خوبی نشان می‌دهند.

اوئنانته کوراکاتا

شوکران آبی یا اوئنانته (Oenanthe) در دشت‌های مرطوب و نرم رشد می‌کند. این گیاه بسیار سمی است و ظاهری شبیه به کرفس دارد. سم اصلی آن به نام اوئنانتوتوکسین (Oenanthotoxin) در ساقه این گیاه وجود دارد. برگ‌هایاین گیاه ممکن است توسط دام‌های اهلی خورده شوند بدون اینکه مشکلی ایجاد کنند، اما ساقه و به ویژه ریشه آن که سرشار از کربوهیدرات‌هاست، سمّی و بسیار خطرناک هستند.

ریشه‌ی یک شوکران آبی می‌تواند به اندازه‌ای سمی باشد که یک گاو را به کشتن برساند و همچنین به عنوان قاتل انسان شناخته می‌شود. این گیاه یکی از خطرناک‌ترین و مرگبارترین گیاهان در انگلستان است، زیرا به ظاهر شباهت زیادی به گیاهانی همچون کرفس چینی یا جعفری ژاپنی دارد که قابل خوردن هستند و ممکن است به طور تصادفی خورده شود. این گیاه همچنین در تاریخ شناخته شده است، به‌طوری‌که در گذشته، مجرمان محکوم به اعدام را وادار به خوردن شوکران می‌کردند. از این گیاه برای مسموم کردن سقراط، فیلسوف معروف نیز استفاده شد.

باید توجه داشته باشید که ما تنها به برخی از این گل‌های سمی اشاره کردیم و فهرست ما شامل اعضای دیگری نیز می‌باشد. به عنوان مثال، گل “Blood Flower” که شیرابه سمی آن می‌تواند به چشم‌ها آسیب شدیدی برساند. با این حال، فهرست ما در همین جا به پایان می‌رسد. امیدوارم از خواندن این مطلب لذت برده باشید.

آلکالوئید: به ترکیبات شیمیایی‌ای اطلاق می‌شود که حداقل یک اتم نیتروژن در ساختار خود دارند. این ترکیبات معمولاً دارای اثرات خاصی روی بدن هستند.

هلبور: نام دیگر خربق سفید است.

اکسالات کلسیم: ماده‌ای جامد و سفید رنگ است که در برخی گیاهان مانند دیفن باخیا وجود دارد و گیاهان از آن برای دفاع در برابر گیاه‌خواران استفاده می‌کنند.

سایتیزین: یک ماده شیمیایی با فرمول C۱۱H۱۴N۲O است که در برخی گیاهان سمی یافت می‌شود. از آن همچنین در ساخت داروهای ترک سیگار استفاده می‌شود.

سربرین: جزئی از گلیکوزیدهای قلبی است که برای درمان مشکلات قلبی به کار می‌رود.

سنگوئینارین: یک نمک آمونیوم از گروه آلکالوئیدها است که از گروهی از گیاهان استخراج می‌شود.

اسکاروتیک: ماده‌ای است که می‌تواند باعث مرگ بافت و ایجاد زخم شود. این دسته مواد شامل آلکالیس، اسیدها و سنگوئارین می‌شود.

Ouabain: این ماده که در زبان مردم سومالی “وابایو” خوانده می‌شود، از خانواده گلوکوزیدهای قلبی است.

Oenanthotoxin: این ماده سمی است که از شوکران آبی و دیگر گونه‌های مشابه استخراج می‌شود و تأثیر منفی بر روی سیستم عصبی مرکزی دارد.

زومیت