آشنایی با گیاه بنفشه فرنگی و خواص آن (2 نکته مهم)
معرفی گیاه بنفشه فرنگی
بنفشه فرنگی یک گیاه دائمی است که گل‌های خوشبو به رنگ آبی مایل به ارغوانی تیره و سفید در فصل بهار تا تابستان می‌روید. این گل‌ها رنگی و شاداب هستند و برای تهیه خوراکی‌هایی مانند شکلات، چای، کیک و نوشیدنی‌ها استفاده می‌شوند. بنفشه فرنگی از گیاهان دارویی به شمار می‌آید و در درمان بیماری‌های پوستی مانند اگزما و تب خال بسیار موثر است. در این نوشته، ما به بررسی مشخصات و خواص این گیاه می‌پردازیم.
از کاربردهای بنفشه فرنگی می‌توان به کاشت آن به صورت دسته‌ای در لبه‌ها، حاشیه‌ها، نزدیکی گیاهان پیازی بهاری، در درختزارها، باغ‌های صخره‌ای، گلدان‌ها و سبدهای آویز اشاره کرد.
گیاه‌شناسی بنفشه فرنگی
بنفشه فرنگی یکی از انواع بنفشه‌هاست و به نوعی دو رگه از بنفشه سه رنگ و دیگر گونه‌ها محسوب می‌شود. این گونه‌های دو رگه با نام‌های علمی Viola x wittrockiana و viola tricolor hortensis شناخته می‌شوند. نام «پنسی» یا «پانسه» نیز بخشی از نام مشترک سایر انواع بنفشه است که به گل‌های وحشی اروپا برمی‌گردد. گاهی برخی گونه‌های غیرمرتبط نیز با نام پنسی شناخته می‌شوند، مانند Pansy Monkeyflower.
در گذشته از نوع بی‌رنگ بنفشه سه رنگ برای دو رگه کردن آن استفاده می‌شد، اما ویلیام ریچارد که باغبان لیدی ماری الیزابت بنت، دختر ارل تنکرویل بود، از این روش برای تولید بنفشه فرنگی بهره گرفت. بنفشه‌های باغی جدید که توسط ویلیام تامسون در سال 1813 در باکینگهام شایر به‌وجود آمدند، ناشی از دو رگه کردن بنفشه زرد و گونه‌های روسی این گیاه هستند.
بنفشه فرنگی معمولاً گیاهی است که در هوای سرد رشد می‌کند و حتی در زمان گلدهی هم نسبت به سرما مقاوم است. این گیاه در محیط‌های آفتابی یا نیمه آفتابی و در خاک‌هایی که به خوبی آب را دفع می‌کنند، رشد می‌کند. برخی از انواع این گیاه دوساله هستند و در سال دوم گل می‌دهند. این گیاهان دماهای گرم را دوست ندارند و در مناطق گرم به خوبی گل نمی‌دهند.
مشخصات بنفشه فرنگی
بنفشه فرنگی در طب سنتی به نام‌های بنفشه سه رنگ و بنفشه معروف است و یک گیاه از خانواده Violaceae به شمار می‌آید که واریته‌ای از آن نیز برای زینت در گلکاری‌ها کاشته می‌شود. این گیاه می‌تواند یک ساله، دو ساله و در برخی موارد بسته به ارقام مختلف، چند ساله باشد. برخی ارقام این گیاه بدون کرک و برخی دیگر با کرک هستند. در ترکیبات شیمیایی این گیاه یک گلوکوزید زردرنگ به نام ویولاکوئرستین وجود دارد.
گل بنفشه فرنگی دارای دو گلبرگ است که تا حدی روی هم قرار گرفته‌اند و همچنین دو گلبرگ کناری دارد که با گلبرگ پایینی به هم متصل می‌شوند. در تصویر، دو گلبرگ بزرگ که در بالا روی هم قرار گرفته‌اند و دو گلبرگ کناری و گلبرگ پایینی با کنگره ملایم و ریشه گل در مرکز آن را مشاهده می‌کنید.
خواص بنفشه فرنگی
برای استفاده از خواص بنفشه فرنگی، روزانه ۲۰ گرم از آن را در دو لیوان آب سرد به مدت دو ساعت بخیسانید. سپس آن را دو دقیقه بجوشانید و بعد ده دقیقه بگذارید دم بکشد. آب صاف شده را به سه قسمت تقسیم کنید و هر قسمت را یک یا دو ساعت قبل یا بعد از غذا مصرف کنید و این کار را مدتی ادامه دهید. از خواص این گیاه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تحریک کننده است
- خون را تصفیه می‌کند
- لطافت پوست صورت را افزایش می‌دهد
- برای درمان واریس و رماتیسم مفید است
- اگزما، جوش‌های قرمز پوست، کورک، تب خال و دمل را درمان می‌کند.
ریشه این گیاه هم خواص خوبی دارد و اگر آب دم‌کرده آن را بخورید، می‌تواند خاصیت قی‌آور بودن داشته باشد. همچنین به مقدار کم می‌تواند برای درمان اسهال خونی در کودکان استفاده شود.
بیشتر بخوانید:
