آشنایی دقیق با خطرات و عوارض جبران ناپذیر انسولین درمانی (2 نکته مهم)

انسولین درمانی چیست ؟

بدن از انسولین و گلوکاگون استفاده می کند تا از بالا یا پایین رفتن قند خون جلوگیری کند و سلول‌ها انرژی کافی از گلوکز دریافت کنند.

وقتی قند خون پایین می‌آید، لوزالمعده گلوکاگون را ترشح می‌کند تا کبد گلوکز را به خون تزریق کند.

با این حال، افراد دیابتی ممکن است به انسولین اضافی نیاز داشته باشند تا قند خون خود را در حد نرمال نگه دارند.

در این مقاله عوارض و خطرات انسولین درمانی را بررسی کرده و نکاتی برای مصرف ایمن انسولین ارائه می‌دهیم.

عوارض جانبی و خطرات انسولین درمانی

افراد مبتلا به دیابت نوع 1 نیاز به مصرف انسولین دارند. با این حال، انسولین ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند.

انواع و مارک‌های مختلف انسولین در ایالات متحده وجود دارد.

عوارضی که فرد ممکن است تجربه کند بستگی به نوع انسولین مصرفی دارد.

عوارض جانبی رایج عبارتند از:

1. با ایجاد گلوکز در سلول‌ها، ابتدا ممکن است وزن افزایش یابد.
2. قند خون ممکن است به شدت پایین بیفتد یا هیپوگلیسمی رخ دهد.
3. ایجاد بثورات، برآمدگی یا ورم در محل تزریق.
4. احساس اضطراب یا افسردگی.
5. سرفه در هنگام استفاده از انسولین استنشاقی.
6. هیپوگلیسمی در صورت دریافت انسولین.
7. تزریق انسولین می‌تواند باعث جذب بیش از حد گلوکز در بدن شود. بنابراین، مصرف زیاد یا تزریق در زمان نادرست ممکن است قند خون را به شدت کاهش دهد.

اگر قند خون خیلی پایین بیاید، فرد ممکن است علائمی از جمله:

1. سرگیجه
2. مشکل در صحبت کردن
3. خستگی
4. گیجی
5. رنگ پریده شدن پوست
6. تعریق
7. فشردگی عضلات
8. تشنج
9. از دست دادن هوشیاری

سایر عوارض احتمالی انسولین درمانی

مصرف انسولین ممکن است خطر عوارض چشمی را افزایش دهد.

همچنین ممکن است عوارض جانبی جدی‌تری را ایجاد کند، هرچند که این موارد کمتر شایعند.

نکروز چربی ممکن است در افرادی که مرتباً انسولین تزریق می‌کنند ایجاد شود، که باعث بروز یک توده دردناک در زیر پوست می‌شود.

یک مطالعه در سال 2013 اثر انسولین درمانی را با متفورمین مقایسه کرد، که یکی دیگر از روش‌های کاهش قند خون برای دیابت نوع 2 است.

این محققان دریافتند که گروه انسولین درمانی در این مطالعه با افزایش خطرات موارد زیر همراه است:

• حمله قلبی
• سکته مغزی
• عوارض چشمی
• مشکلات کلیوی

یک بررسی دیگر نشان داد که خطرات انسولین درمانی ممکن است بیشتر از مزایای آن برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 باشد.

• نیاز به افزایش دوز و پیچیدگی بیشتر برنامه درمانی با گذشت زمان
• افزایش خطر هیپوگلیسمی شدید
• خطر بالقوه مرگ بیشتر
• افزایش احتمال ابتلا به برخی سرطان‌ها، از جمله سرطان لوزالمعده

چه کسی نیاز به انسولین دارد ؟

دیابت تولید انسولین توسط لوزالمعده و استفاده از این هورمون حیاتی توسط بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد و قند خون را بالا می‌برد.

با این حال، همه افراد مبتلا به دیابت نوع 2 به انسولین نیاز ندارند. در مقابل، افرادی که مبتلا به دیابت نوع 1 هستند باید برای ادامه زندگی از انسولین استفاده کنند.

سه نوع اصلی دیابت وجود دارد:

1. دیابت نوع 1: معمولاً در کودکان رخ می‌دهد زمانی که فرد به اندازه کافی انسولین تولید نمی‌کند. معمولاً

“““html

2. نتیجه حمله سیستم ایمنی بدن به لوزالمعده است.
3. دیابت نوع 2: این نوع دیابت می‌تواند در هر سنی ایجاد شود، اما معمولا از سن 45 سالگی شروع می‌شود. در این حالت، پانکراس انسولین کافی تولید نمی‌کند یا سلول‌های بدن نسبت به انسولین مقاوم می‌شوند.
4. دیابت حاملگی: این نوع دیابت در دوران بارداری رخ می‌دهد و باعث می‌شود که بدن زنان نتواند به‌خوبی به انسولین پاسخ دهد. به‌طور معمول، پس از زایمان این مشکل برطرف می‌شود، اما خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را در آینده افزایش می‌دهد.

دیابت نوع 1 و نوع 2 معمولاً وضعیت‌هایی هستند که تا پایان عمر باقی می‌مانند. طبق گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، بیش از 30 میلیون نفر در ایالات متحده به دیابت مبتلا هستند.

دیابت نوع 2 شایع‌ترین نوع است و 90 تا 95 درصد از افراد مبتلا به دیابت به این نوع دچار هستند.

دستگاه‌های تحویل انسولین

بعضی افراد ممکن است روزانه دو تا چهار بار انسولین تزریق کنند و برای وعده‌های غذایی به انسولین سریع یا کوتاه نیز نیاز داشته باشند.

افراد همچنین می‌توانند برای تزریق انسولین از قلم و دستگاه استنشاقی استفاده کنند.

انواع انسولین

پزشک می‌تواند به شخص در تهیه یک برنامه درمانی مناسب و مؤثر کمک کند. طبق آکادمی پزشکان خانواده آمریکا، انواع مختلفی از انسولین وجود دارد که بیماران می‌توانند آنها را به‌صورت جداگانه یا ترکیبی استفاده کنند.

1. انسولین‌های سریع‌اثر که در طی 15 دقیقه شروع به کار می‌کنند و اثر آن حدود 3-5 ساعت ادامه دارد.
2. انسولین‌های کوتاه‌اثر که 30-60 دقیقه طول می‌کشد تا اثر کند و اثر آن 5-8 ساعت ادامه دارد.
3. انسولین‌های با عملکرد متوسط که 1-3 ساعت طول می‌کشد تا شروع به کار کند و اثر آن 12 تا 16 ساعت ادامه دارد.
4. انسولین‌های طولانی‌اثر که تقریباً 1 ساعت بعد از تزریق شروع به کار می‌کنند و می‌توانند 20 تا 26 ساعت دوام داشته باشند.
5. انسولین‌های پرمیکس که ترکیبی از انسولین سریع‌اثر یا کوتاه‌اثر با انسولین سریع‌اثر هستند.

پزشک یکی از این انسولین‌ها یا ترکیبات را همراه با یک برنامه دقیق درمانی تجویز می‌کند. پیگیری دقیق این موارد می‌تواند عوارض جانبی را کاهش دهد.

انسولین سریع‌اثر مانند:

• انسولین lispro (نام تجاری: Humalog)
• انسولین آسپارت (نام تجاری: NovoLog)
• انسولین glulisine (نام تجاری: Apidra)

انسولین کوتاه‌اثر مانند:

• انسولین رگولار (نام تجاری: Humulin R)

انسولین با اثر متوسط مانند:

• انسولین NPH (نام تجاری: هومولین N)
• انسولین پروتامین lispro (مخلوط با انسولین سریع‌اثر lispro [نام تجاری: Humalog Mix])

انسولین طولانی‌اثر مانند:

• انسولین گلارژین (نام تجاری: Lantus)
• انسولین detemir (نام تجاری: Levemir؛ متوسط تا طولانی‌اثر؛ ممکن است دو بار در روز مورد نیاز باشد)

انسولین بسیار طولانی‌اثر:

“`

مانند:

• انسولین دیگلودک (نام تجاری: Tresiba)
• انسولین گلارژین 300 واحد در میلی لیتر (نام تجاری: Toujeo)

یک نوع انسولین به صورت استنشاقی (نام تجاری: Afrezza) در ایالات متحده موجود است. در بیشتر تحقیقات، نشان داده نشده که انسولین استنشاقی قند خون را به سطح هدف معمولی که کمتر از 7 درصد است، برساند.

علاوه بر این، قبل از شروع درمان و به طور دوره‌ای در طول آن، آزمایش عملکرد ریه ضروری است. به همین دلایل، انسولین استنشاقی به طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار نمی‌گیرد.

بیشتر بخوانید :

نکاتی درباره استفاده امن از انسولین

نظارت بر قند خون برای پیشگیری از عوارض جانبی انسولین برای افراد بسیار مهم است.

انسولین یک داروی تجویزی است و شخص باید درباره موارد زیر با پزشک خود گفتگو کند:

1. انتخاب نوع مناسب انسولین برای خود را
2. عوارض جانبی احتمالی یا تداخلات با داروهای دیگر
3. نحوه استفاده ایمن و مؤثر از انسولین
4. افراد مبتلا به دیابت نوع 2 یا حامله باید با پزشک خود مشورت کنند که آیا استفاده از انسولین برای آن‌ها بهترین گزینه است یا خیر.
5. آن‌ها ممکن است بتوانند از گزینه‌های دیگری برای کنترل قند خون خود مانند داروهای غیرانسولینی، تغییرات در سبک زندگی، و رژیم غذایی استفاده کنند.
6. افرادی که به انسولین نیاز دارند باید به طور مرتب قند خون خود را کنترل کنند. مصرف انسولین زیاد یا کم می‌تواند منجر به عوارض جانبی یا مشکلاتی شود.
7. رعایت برنامه درمانی مهم است. ضروری است که هیچ دوزی را فراموش نکنید و هر دوز را به موقع مصرف کنید.
8. هر کسی که با مصرف انسولین دچار عوارض جانبی می‌شود، باید با پزشک مشورت کند. ممکن است که درمان یا نوع انسولین دیگری برای نیازها و سبک زندگی او مناسب‌تر باشد.
9. پزشک همچنین می‌تواند در مورد چگونگی پیشگیری یا کاهش عوارض جانبی خاص راهنمایی کند.