آیامیتوان از سرطان معده پیشگیری کرد؟ (2 نکته مهم)
“`html
سرطان معده به دلیل رشد غیر قابل کنترل سلول‌های سرطانی در معده ایجاد می‌شود و به آرامی در طول زمان افزایش می‌یابد، ولی متأسفانه در مراحل اولیه علائم چندانی ندارد و به همین دلیل، تشخیص آن سخت است. تاکنون علل قطعی این نوع سرطان به طور دقیق شناسایی نشده است.
دکتر سیدمحمود اسحاق حسینی، که در زمینه گوارش و آندوسکوپی تخصص دارد و عضو هیات علمی دانشگاه تهران است، در مصاحبه‌ای با جام‌جم بیان می‌کند که چند عامل مهم در بروز سرطان معده نقش دارند که مهم‌ترین آنها تغذیه است. افرادی که تغذیه مناسبی ندارند و دچار کمبود کالری هستند، بیشتر از دیگران در معرض این سرطان قرار دارند.
کمبود پروتئین‌ها و ویتامین‌ها، به ویژه ویتامین‌های A و C، مصرف مداوم غذاهای چرب و شور و همچنین غذاهای آماده و فست‌فودها می‌تواند به سرطان معده کمک کند. علاوه بر این، برخی بیماری‌های معده می‌توانند ریسک ابتلا به این سرطان را افزایش دهند.
مراقب هلیکوباکتر باشید
به گفته دکتر حسینی، یکی از مهم‌ترین بیماری‌های معده، عفونت هلیکوباکتری است که می‌تواند منجر به زخم معده و التهاب معده شود و ممکن است یکی از عوامل مؤثر در بروز سرطان معده باشد. اما این به این معنی نیست که هر کسی که به عفونت هلیکوباکتر مبتلا است، حتماً دچار سرطان معده خواهد شد. در واقع، اگر این‌طور بود، باید بیش از 55 درصد مردم جهان به سرطان معده مبتلا می‌شدند، زیرا بیش از نیمی از جمعیت دنیا به این عفونت مبتلا هستند و تنها 3 درصد از این افراد ممکن است به سرطان معده دچار شوند.
بنابراین افرادی که به عفونت هلیکوباکتر پیلوری مبتلا هستند، باید حتماً تحت درمان قرار بگیرند و از پزشک مراقبتی داشته باشند تا از احتمال ابتلا به سرطان معده در آینده جلوگیری شود.
عوامل خطر را بشناسید
به طور کلی، افراد بالای 40 سال، افرادی که مبتلا به پولیپ‌های معده‌اند، کسانی که سیگار و الکل مصرف می‌کنند و افرادی که سابقه فامیلی ابتلا به سرطان یا عمل جراحی معده دارند، بیشتر از سایر افراد در خطر ابتلا به سرطان معده هستند.
البته بیشتر پولیپ‌ها خطرناک نیستند، اما 1 درصد از آنها ممکن است به سرطان تبدیل شوند. همچنین شیوع این سرطان در آقایان و افرادی که گروه خونی A دارند بیشتر گزارش شده است. دکتر اسحاق حسینی می‌گوید که معمولاً این بیماری زمانی تشخیص داده می‌شود که وضعیت بیمار وخیم است، اما گروه‌های در معرض خطر باید تحت معاینه‌های منظم و دوره‌ای پزشک قرار بگیرند، زیرا اگر سرطان در مراحل اولیه شناسایی شود، امکان درمان آن وجود دارد.
آیا میتوان از سرطان معده پیشگیری کرد؟
علائم سرطان معده
کاهش اشتها و وزن، درد معده، علائم سوءهاضمه مانند آروغ زدن و حالت تهوع، احساس پری معده حتی بعد از خوردن مقدار کمی غذا، تهوع و استفراغ، سوزش سر دل و علائم مشابه زخم معده، ورم معده، مدفوع سیاه، کم‌خونی و وجود توده‌ای قابل لمس در بالای شکم از علائم بروز سرطان معده است، اما ممکن است تمامی این علائم در یک بیمار وجود نداشته باشد.
همچنین ممکن است بیمار با این علائم به پزشک مراجعه کند و تشخیص پزشک بیماری‌های خوش‌خیم مانند گاستریت یا ورم معده ساده یا حداکثر زخم گوارشی باشد. با این حال، توصیه می‌شود در صورت مشاهده این علائم، فوراً به مراکز درمانی مراجعه کنید.
آیا سرطان معده قابل پیشگیری است؟
به گفته دکتر اسحاق حسینی، با رعایت یک رژیم غذایی سالم، تأمین ویتامین‌های ضروری، مصرف روزانه میوه و سبزیجات، پرهیز از غذاهای آماده و کاهش مصرف نمک، عدم مصرف دخانیات و الکل، و داشتن تحرک و انجام چکاپ‌های دوره‌ای، میتوان به‌طور قابل توجهی از ابتلا به سرطان معده پیشگیری کرد، ولی هیچ ایمنی 100 درصدی وجود ندارد.
از تشخیص تا درمان
بهترین راه برای تشخیص سرطان معده، آندوسکوپی است، اما عکسبرداری…
“`
تشخیص سرطان معده به کمک روش «دبل کنتراست» می‌تواند به ما در شناسایی این بیماری کمک کند. اگر این سرطان به موقع شناسایی شود، ممکن است قابل درمان باشد، اما هرچه زمان بگذرد و بیماری پیشرفت کند، شانس بهبودی کمتر می‌شود.
دکتر اسحاق حسینی می‌گوید که برداشتن قسمتی از معده که سلول‌های سرطانی دارد، مهم‌ترین روش درمانی است. همچنین، گاهی لازم است از شیمی‌درمانی یا رادیوتراپی هم استفاده شود. ممکن است بیمار به یک یا چند روش درمانی نیاز پیدا کند که این درمان‌ها ممکن است بر بافت‌های سالم بدن نیز تاثیر بگذارند.
به همین دلیل، عوارض جانبی قابل توجهی ممکن است ایجاد شود که مهم‌ترین آنها شامل تهوع، استفراغ، کاهش اشتها و دردهای شکمی است. همچنین، تغذیه بیمار در زمان درمان سرطان معده و پس از آن بسیار مهم است و او باید پروتئین، ویتامین و مواد معدنی کافی دریافت کند.
به علاوه، بعد از عمل جراحی سرطان معده که ممکن است شامل برداشتن کامل یا بخشی از معده باشد، کاهش وزن معمولاً اتفاق می‌افتد. بیماران ممکن است با خوردن غذاهای با حجم زیاد یا شیرین دچار کرامپ، درد شکمی، تهوع، نفخ، اسهال و سرگیجه شوند. اما با کاهش مصرف مایعات و غذاهای شیرین و افزایش تعداد وعده‌های غذایی، میتوان این مشکلات را تا حدی کنترل کرد.
