آیامیدانید ضوابط لازم براي صدور پروانه كسب در اتحاديه هاي صنفي چیست؟

برای به دست آوردن پروانه کسب در هر رشته صنفی، باید شرایط و قوانین زیر را رعایت کنید: ۱) افرادی که بیکار هستند و تحت پوشش قانون بیمه بیکاری قرار دارند، با توجه به تخصصشان. ۲) افرادی که هیچگونه پروانه کسب ندارند.
موضوع بند ۱ ماده ۲۵ قانون نظام صنفی
مصوب ۹/۸/۱۳۷۱ هیئت عالی نظارت
ماده ۱ – هر کسی که میخواهد یک واحد صنفی راهاندازی کند، پیش از اینکه قرارداد اجاره یا خرید محلی را امضا کند، باید برای دریافت مجوز به اتحادیه مربوطه مراجعه کند.
تبصره ۱- در ابتدای هر سال، اتحادیه مرتبط باید نیاز ایجاد واحد صنفی را به کمیسیون نظارت شهر و در شهرهایی که اتحادیه وجود ندارد، به کمیسیون نظارت مرکز شهرستان اعلام کند تا پیشنهاد تصویب شود. کمیسیون موظف است حداکثر طی ۳ ماه نظر خود را اعلام کند.
تبصره ۲- نیاز ایجاد واحد صنفی باید با سیاستهای دولت در زمینه تأمین، تولید و توزیع کالا و خدمات متناسب باشد.
ماده ۲- اتحادیه باید درخواستهای رسیده برای صدور پروانه کسب را به ترتیب تاریخ و شماره در یک دفتر مخصوص ثبت کند و رسید آن را به متقاضی بدهد.
ماده ۳- اتحادیه با رعایت حق تقدم درخواستها، موضوع ماده ۲ را بررسی کرده و نظر خود را به صورت کتبی ظرف ۱۵ روز اعلام میکند. اگر جواب مثبت باشد، متقاضی میتواند برای تهیه مدارک لازم اقدام کند.
اولویتهای دریافت پروانه کسب:
ماده ۴- اولویت دریافت پروانه کسب در هر رشته صنفی با رعایت تمام شرایط به ترتیب زیر است: ۱) بیکاران تحت پوشش بیمه بیکاری بر اساس تخصصشان. ۲) افرادی که هیچ پروانه کسبی ندارند.
ماده ۵ – برای افراد حقوقی و مشارکتهای مدنی، بر اساس تبصره ۱ ذیل ماده ۱۴ قانون نظام صنفی، یک پروانه به نام شرکت و با ذکر نام مدیرعامل درخواستکننده یا یکی از شریکها در مشارکتهای مدنی (که از سوی سایر شریکها به صورت کتبی معرفی شده باشد) در صورت احراز سایر شرایط صادر میشود.
تبصره ۱- اگر شرکت بخواهد در چند محل فعالیت کند، برای مکانهای دیگر پس از صدور پروانه کسب، برای اداره واحد صنفی به فرد معرفیشده از طرف مدیرعامل یا یکی از شریکها، طبق قوانین مربوطه کارت مباشرت صادر خواهد شد.
تبصره ۲- اگر نیاز به فعالیت در محل دیگری غیر از محل قانونی شرکت باشد، پس از تصویب کمیسیون نظارت، یک پروانه کسب به نام شرکت و با ذکر مشخصات نماینده قانونی آن شرکت به معرفی مدیرعامل صادر میشود و برای اداره چند واحد صنفی به افراد معرفیشده از طرف مدیرعامل نیز کارت مباشرت صادر خواهد شد.
تبصره ۳- در مواردی که فردی نمایندگی توزیع کالاهای شرکتی را بر عهده دارد و از نظر قانونی به عنوان یک شخصیت حقوقی شناخته نمیشود، صدور پروانه کسب برای وی مشمول این ماده نمیشود و در صورت احراز شرایط، پروانه کسب به نام او صادر خواهد شد.
ماده ۶- شرایط و مدارک لازم برای اخذ پروانه کسب:
۱- تابعیت جمهوری اسلامی ایران و برای اتباع خارجی، داشتن پروانه کار معتبر از وزارت کار و امور اجتماعی و پروانه اقامت معتبر از وزارت کشور.
۲- ارائه مدارک اثباتکننده برای داشتن حداقل ۵ سال سابقه سکونت برای متقاضیان ساکن تهران.
تبصره – کمیسیونهای نظارت در سایر شهرها میتوانند با توجه به جمعیت و تعداد واحدهای صنفی و شرایط جغرافیایی آن شهر، مدت سکونت را در صورت ضرورت تغییر دهند. رعایت سابقه سکونت برای متقاضیانی که از شهرهای بزرگ به شهرهای کوچک یا همجوار مهاجرت میکنند، الزامی نیست.
۳- ارائه سند مالکیت یا اجارهنامه رسمی.
تبصره – در شهرها و نواحی که اجارهنامه رسمی مرسوم نیست، به تشخیص کمیسیون نظارت، ارائه اجارهنامههای عادی کافی است.
۴- گواهی پایان خدمت نظام وظیفه یا معافیت دائم.
۵- ارائه گواهی عدم سوءپیشینه.
۶- داشتن حداقل سواد خواندن و نوشتن (به استثنای متقاضیانی که سن آنها ۴۵ سال و بالاتر باشد).
۷- گواهی عدم اعتیاد به مواد مخدر از وزارت بهداشت.
درمان و آموزش پزشکی.
8- نیاز به گواهی که نشان دهد محل کسب تجاری است یا از قوانین شهرداری پیروی میکند.
9- دریافت برگ سلامت و بهداشت شخصی و محل کسب از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و زیبایی.
10- موافقت اداره اماکن نیروی انتظامی برای مشاغل خاص بر طبق آیین نامه مربوطه.
11- ارائه مدارکی که نشان دهد فرد صلاحیت فنی لازم را برای مشاغل فنی دارد بر اساس تبصره 2 ماده 35 قانون صنفی.
12- ارائه 6 قطعه عکس جدید.
13- تهیه دو برگ فتوکپی از شناسنامه با عکس.
ماده 7- اگر متقاضی پروانه کسب به رد درخواست خود اعتراض داشته باشد، پس از دریافت نظر کتبی اتحادیه، میتواند ظرف 10 روز اعتراض خود را به کمیسیون نظارت مربوطه تحویل دهد. این کمیسیون موظف است نظر خود را ظرف یک ماه اعلام کند و این نظر قطعی است.
تبصره – اگر اتحادیه در زمان مقرر پاسخی ندهد، متقاضی میتواند اعتراض خود را به کمیسیون نظارت برای بررسی ارائه کند.
ماده 8- اتحادیه باید هر ماه گزارشی کتبی درباره متقاضیان پروانه کسب و اینکه آیا درخواستهای آنها رد یا قبول شده است، به کمیسیون نظارت ارسال کند.
ماده 9- برای صنوفی که بر اساس مصوبه هیئت عالی نظارت رعایت محدوده صنفی برای آنها الزامی است، واحدهای صنفی مربوطه موظف به رعایت این محدودیتها بعد از تأیید متراژ آن توسط کمیسیون نظارت هستند.
تبصره 1- واحدهای صنفی که قبلاً تأسیس شده و دارای پروانه کسب معتبر هستند، شامل این ماده نمیشوند.
تبصره 2- توافق بین واحدهای همجوار برای تغییر و اصلاح محدوده صنفی فاقد اعتبار است.
ماده 10- اتحادیههای صنفی موظفند برای تعویض یا تمدید پروانه کسب واحدهای صنفی، گواهی مربوط به پرداخت مالیات، بیمه، عوارض شهرداری و برای مالیاتها و حق بیمههای قطعی نشده، گواهی مربوط به طرح پرونده در مراجع ذیربط را ارائه دهند و همچنین تأییدیه وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی برای صنوفی که شامل قانون مواد خوراکی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی میباشد، ارائه کنند.
ماده 11- اتحادیه فقط برای افرادی که پروانه کسب دارند، کارت عضویت صادر میکند.
صدور کارت عضویت برای افرادی که فاقد پروانه کسب هستند، ممنوع است.
تبصره – برای صدور کارت عضویت در اتحادیه، پرداخت حق عضویت سالانه الزامی است.
ماده 12- عضویت یک فرد صنفی در شرکتهای تعاونی صنفی به داشتن پروانه کسب معتبر در اتحادیه مربوط بستگی دارد.
ماده 13- اگر یکی از شرایط و مقررات صدور پروانه کسب، طبق تشخیص مراجع ذیربط از یک فرد صنفی سلب شود، اتحادیه موظف است بر اساس اعلام کتبی مراجع قانونی نسبت به ابطال پروانه کسب او اقدام کند.
ماده 14- مبلغ حق عضویت با توجه به هزینههای جاری هر اتحادیه و در چارچوب وظایف پیشبینی شده در قانون نظام صنفی، توسط مجمع امور صنفی مربوط پیشنهاد و به تصویب کمیسیون نظارت میرسد. این مبلغ در صورت نیاز، هر دو سال یکبار قابل تجدید نظر است.
تبصره – در اتحادیههای صنفی که اعضای آن به الدرجات و رستههای مختلف تقسیم شدهاند، این مبلغ ممکن است متفاوت باشد.
ماده 15- خرید و فروش پروانه کسب ممنوع است. اگر دارنده پروانه کسب بخواهد حقوق حاصل از پروانه خود را به فرد دیگری منتقل کند، اتحادیه موظف است با رعایت مقررات مربوط، پروانه قبلی را باطل کند و در صورت دارا بودن شرایط مورد نیاز، پروانه جدیدی به نام فرد منتقلشونده صادر کند.
ماده 16- تغییر محل کسب یا نوع شغل نیاز به اخذ پروانه کسب جدید و تحقق شرایط این آییننامه دارد.
ماده 17- در صورت گم شدن پروانه کسب، صدور المثنی برای مدت باقیمانده اعتبار پروانه کسب بلا مانع است.
ماده 18- دارندگان پروانه کسب میتوانند برای مدیریت واحد صنفی خود، شخصی که شرایط مندرج در ماده 6 این آییننامه را دارد، را معرفی کنند.
تبصره 1- صاحب پروانه کسب و مباشر وی بهطور مشترک تمام مسئولیتهایی که قانوناً به عهده صاحب پروانه کسب است را بر عهده خواهند داشت.
تبصره 2- صاحب پروانه کسب میتواند هر زمان که لازم باشد و با رعایت قوانین و مقررات مربوطه، مباشر خود را عزل یا تغییر دهد.
تبصره 3- صدور کارت مباشرت مستلزم عقد قراردادی بین فرد صنفی و مباشر است و یک نسخه از این قرارداد در پرونده فرد صنفی نگهداری خواهد شد.
تبصره 4- دبیرخانه هیئت عالی نظارت وظیفه تهیه فرم کارت مباشرت را بر عهده دارد تا پس از تصویب هیئت عالی نظارت، برای اجرا در سطح کشور اطلاعرسانی شود.
ماده 19-
دبیرخانه هیئت عالی نظارت برای اینکه پروانههای کسب و کارتهای عضویت اتحادیهها یکسان باشد، اقدام به تهیه الگوی آنها کرده و پس از تصویب توسط هیئت عالی نظارت، این نمونه را به کمیسیونهای نظارت ابلاغ میکند تا در سازمانهای صنفی استفاده شود.
ماده 20- کمیسیونهای نظارت موظف هستند برای هر اتحادیه صنفی بعد از مشورت با اتحادیههای مربوطه و مجمع امور صنفی، موارد زیر را تصویب کرده و علاوه بر قواعد صدور پروانه کسب، به اتحادیه مربوطه ابلاغ کنند و یک نسخه از آن را برای هماهنگی بیشتر به دبیرخانه هیئت عالی نظارت ارسال نمایند:
1- تعیین نوع فعالیتهایی که برای هر اتحادیه نیاز به پروانه کسب دارند، بر اساس نوع تولید، توزیع یا خدماتی که ارائه میدهند.
2- ضوابط خاص هر واحد صنفی در هر اتحادیه برای صدور پروانه کسب که به دلیل شرایط خاص آن اتحادیه لازم باشد.
3- تعیین حداقل فاصله بین دو واحد صنفی مشابه و شرایط استثنایی آن برای صنفهایی که هیئت عالی نظارت نیاز به تعیین حدود صنفی برای آنها را تشخیص داده است.
ماده 21- این آییننامه شامل 21 ماده و 16 تبصره میباشد که در تاریخ 9/8/1371 به تصویب هیئت عالی نظارت بر سازمانهای صنفی کشور رسیده است.
منبع:
imo.org.ir