آیا به روش پارابیوسیس یا انتقال خون از افراد جوان ، می توان عمر جاودانه گرفت ؟! (2 نکته مهم)
“`html
پارابیوسیس چیست ؟
پارابیوسیس یا انتقال خون از افراد جوان روشی است که برخی افراد ثروتمند به دنبال آن هستند تا عمر خود را طولانی کنند.
در این روش، زمانی که خون دو نفر با یکدیگر به اشتراک گذاشته می‌شود، به بهبودی شخص پیر کمک می‌شود!
انسان‌ها همیشه خواهان جاودانگی بوده و در تلاش هستند تا با استفاده از علم، به این خواسته برسند.
استفاده از خون افراد جوان، ایده‌ای است که ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده و به نتایج شگفت‌انگیزی انجامیده است.
آیا پارابیوسیس یا انتقال خون از افراد جوان می‌تواند به جلوگیری از پیری کمک کند؟
آیا با انتقال خون افراد جوان می‌توان عمر جاودانه کسب کرد و پیری را متوقف کرد؟
گروهی از محققان در دانشگاه استنفورد در خون موش‌های جوان موادی را پیدا کردند که می‌تواند به تقویت عملکرد مغز کمک کند. این گروه در مقاله‌ای که در مجله‌ی Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده، توضیح داده‌اند که چگونه خون موش‌های جوان می‌تواند نشانه‌های پیری را در موش‌های پیر معکوس کند. این فرآیند به نام پارابیوسیس شناخته می‌شود.
اکسیر جوانی در خون جوانان است!
در سال ۲۰۱۶، شرکتی به نام امبروژا (Ambrosia) در کالیفرنیا کار خود را آغاز کرد. این شرکت هر لیتر خون افراد جوان را به قیمت هشت‌هزار دلار به مشتریان ثروتمند می‌فروخت. این افراد معتقد بودند که خون جوانان می‌تواند پیری آنها را به تاخیر بیندازد یا حتی آن را معکوس کند و از بروز بیماری‌هایی مانند سرطان، آلزایمر و مشکلات قلبی جلوگیری کند.
اوایل امسال، سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) به مشتریان این شرکت اعلام کرد شواهد علمی کافی برای حمایت از دریافت خون جوانان وجود ندارد؛ بنابراین، شرکت امبروژا تمامی کلینیک‌های خود را تعطیل کرد. با وجود این موارد، به نظر می‌رسد که حقیقتی در این مسئله وجود دارد که دریافت خون جوان می‌تواند به جوان‌سازی افراد کمک کند.
در اوایل دهه‌ی گذشته، آزمایش‌هایی بر روی موش‌ها انجام شد. در این آزمایش‌ها، موش‌هایی از سنین مختلف با استفاده از روش‌های جراحی به هم متصل شدند تا خون آنها با یکدیگر مشترک شود. به این روش «هتروکرونیک پارابیوسیس» گفته می‌شود. پس از این آزمایش‌ها، بهبود قابل توجهی در عملکرد شناختی مغز و ترمیم عضلات و عملکرد کبد در موش‌های پیر مشاهده شد.
با توجه به این تغییرات، ایده‌ای برای استفاده از این فواید در انسان‌ها شکل گرفت؛ البته این کار با خطراتی همراه است که مهمترین آنها خطرات ناشی از انتقال خون می‌باشد.
به‌نظر می‌رسد جوان‌سازی با تزریق خون جوانان تا حدی واقعی باشد.
با این حال، ممکن است در حال حاضر مشکلات و خطرات این کار به حداقل رسیده باشد. آیرینا کانبوی (Irina Conboy)، یکی از پیشگامان آزمایش‌های پارابیوسیس و کارشناس زیست‌فناوری در دانشگاه کالیفرنیا برکلی، موفق شده است از روش پارابیوسیس به نحوی استفاده کند که هیچ یک از خطرات پیشین را به همراه نداشته باشد.
“`
این تحقیق نشان می‌دهد که موش‌های پیر می‌توانند جوان‌تر شوند و موش‌های جوان هم به دلیل استفاده از خون موش‌های پیر با مشکلاتی مواجه می‌شوند که به پیری زودرس آنها منجر می‌شود. یکی از عواملی که باعث این مشکلات می‌شود، پروتئینی به نام فاکتور رشد تغییردهنده‌ی بتا (TGF-beta) است. این پروتئین مسئول کنترل فرایندهای مختلفی مانند تولید و تغییر شکل سلول‌ها و همچنین مرگ آنهاست. با بالا رفتن سن، میزان این پروتئین در خون افزایش می‌یابد و این مسئله به ایجاد مشکلاتی مثل التهاب و سخت شدن بافت‌ها کمک می‌کند.
دکتر کانبوی در یک مطالعه جدید به روشی اشاره می‌کند که می‌تواند سرعت این آسیب‌ها و اثرات منفی را کاهش دهد. او و تیمش ترکیبی از هورمون اوکسی‌توسین و یک آنزیم به نام ALK5 را به موش‌های پیر دادند. این آنزیم به کاهش فعالیت پروتئین TGF-beta کمک می‌کند. مطالعات قبلی نیز نشان داده بودند که این ترکیبات می‌توانند به مبارزه با برخی از نشانه‌های پیری کمک کنند.
این آنزیم با کاهش میزان فاکتور رشد تغییردهنده‌ی بتا در سلول‌ها، می‌تواند تولید سلول‌های جدید در مغز را تحریک کند و سلامت بافت‌های دیگر را بهبود ببخشد. با بالا رفتن سن، سطح هورمون اوکسی‌توسین که به تولید سلول‌های بنیادین کمک می‌کند، کاهش می‌یابد. لازم به ذکر است که برای اثرگذاری بهتر، مقدار زیادی از آنزیم ALK5 باید استفاده می‌شد.
علاوه بر این، زمانی که محققان میزان اوکسی‌توسین را افزایش دادند، فواید آن به دلیل تجمع مواد زائد در خون موش‌های پیر کاهش یافت. ولی وقتی که این دو ماده را با هم ترکیب کردند، موفق شدند مقدار آنزیم ALK5 را به یک‌دهم کاهش دهند و دیگر نیازی به افزایش هورمون اوکسی‌توسین نداشته باشند و از فواید آن بهره مند شوند. پس از هفت روز استفاده از این ترکیب، موش‌های پیر التهاب کمتری در مغز داشتند و سلول‌های بنیادی جدیدی در قسمت‌هایی از مغز که مسئول حافظه و یادگیری هستند، دیده شد.
این تحقیق نشان می‌دهد که عملکرد شناختی مغز در این موش‌های پیر بهبود یافته و کبد آنها سالم‌تر شده و چربی کمتری دارد. همچنین ماهیچه‌های آنها سریع‌تر ترمیم می‌شوند. با توجه به این موارد، می‌توان گفت که در مدت زمان کوتاه با استفاده از روش پارابیوسیس که دکتر کانبوی از آن بهره‌برداری کرده، بدن و مغز این موش‌ها بسیار جوان‌تر به‌نظر می‌رسند.
به طور کلی، این روش ایمن است و مشکلات قبلی در آن وجود ندارد، چون موادی که در این ترکیب استفاده شده‌اند، از سوی سازمان غذا و داروی آمریکا تأیید شده‌اند. اکنون، گروه محققان تحت سرپرستی دکتر کانبوی در حال برنامه‌ریزی برای انجام آزمایش‌های بالینی بر روی ۲۰ داوطلب بالای ۶۵ سال هستند تا نتایج این ترکیب را بررسی کنند و اثرات جوان‌سازی آن را در انسان‌ها ارزیابی نمایند.
با اینکه یافته‌های اخیر خوش‌بینانه تلقی شده، دانشمندان هنوز به این نتایج با احتیاط نگاه می‌کنند. محققان بخش پیری مؤسسه‌ی ملی آمریکا (NIA) اعلام کردند که این دستاورد ممکن است راهی به سوی آینده باشد که تاکنون مسدود بوده است. با این حال، آنها بر این باورند که هنوز برای آزمایش بر روی انسان‌ها خیلی زود است و نگران این هستند که ترکیب این دو ماده (هورمون اوکسی‌توسین و آنزیم ALK5) پیش از این «هم زمان» در انسان‌ها آزمایش نشده است.
در پاسخ به نگرانی‌ها، دکتر کانبوی اعلام کرده که تجویز ترکیبی از داروهای تأییدشده‌ی سازمان غذا و داروی آمریکا یک روال استاندارد در پزشکی است. ممکن است سرمایه‌گذاران و کارآفرینان در سیلیکون‌ولی به سرعت به فروش این اکسیر جوانی پارابیوسیس روی آورند؛ اما این فکر که برمی‌گردد به داستان‌های خون‌آشام‌ها که مردگان دوباره زنده می‌شوند، در میان انسان‌ها جا افتاده است و شاید روزی این روش بتواند به مقابله با پیری کمک کند و روند آن را معکوس نماید.
منبع : پایگاه خبری بهار
