آیا شقاق یا فیشر مقعدی نیاز به درمان دارد؟ (2 نکته مهم)

شقاق مقعد یک نوع ترک کوچک در سطح داخلی مقعد است که می‌تواند خیلی دردناک باشد. این عارضه معمولاً به خاطر زور زدن در زمان اجابت مزاج، یبوست یا اسهال مكرر به وجود می‌آید. این مشکل می‌تواند برای هر دو جنسیت اتفاق بیفتد و بیشتر افراد بین 15 تا 40 سال را تحت تاثیر قرار می‌دهد. تنش در عضلات مقعد یا مشکلات موقتی در خون‌رسانی می‌تواند باعث افزایش خطر ابتلا به شقاق مقعدی شود یا وضعیت آن را بدتر کند.

شقاق مقعدی غیرمعمول ممکن است در افرادی که به بیماری کرون، بیماری‌های مقاربتی (مثل HIV، سیفلیس و هرپس سیمپلکس)، سرطان مقعد، آسیب موضعی یا حتی بیماری سل یا شیمی‌ درمانی دچار شده‌اند، ایجاد شود.

در یک سوم افراد، این عارضه معمولاً در عرض شش هفته بدون درمان خاصی بهبود می‌یابد. اما اگر شقاق بیش از این مدت زمان باقی بماند، به عنوان شقاق مزمن در نظر گرفته می‌شود و نیاز به درمان پزشکی دارد.

افراد مبتلا به این نوع مشکل معمولاً علائم آزاردهنده‌ای نظیر خارش، سوزش، قرمزی و درد و خونریزی از مقعد را هنگام اجابت مزاج تجربه می‌کنند. به دلیل شباهت برخی از علائم شقاق با بواسیر، گاهی اوقات این دو عارضه با هم اشتباه گرفته می‌شوند. شما می‌توانید با مشاهده تصاویر شقاق مقعدی در سایت کلینیک پایتخت و آشنایی با شکل ظاهری این عارضه، به راحتی آن را تشخیص دهید.

روش‌های درمان شقاق مقعدی

در برخی افراد، علائم ناشی از شقاق مقعدی می‌تواند 6 هفته یا بیشتر طول بکشد (یا به اصطلاح شقاق مقعدی مزمن نامیده می‌شود). اگر مراقبت‌های خودجوش و داروها مؤثر نباشند، ممکن است روش‌های جراحی پیشنهاد شود. جراحی اغلب در درمان شقاق مقعد بسیار مؤثر است، اما ممکن است خطر کمی از عوارضی مانند از دست دادن موقت یا دائمی کنترل روده (بی‌اختیاری روده) به همراه داشته باشد. از روش‌های زیر برای درمان شقاق مقعدی استفاده می‌شود:

روش نوین لیزر شقاق

درمان شقاق با لیزر یکی از روش‌های جدید و کم‌تهاجمی است که امروزه تقریباً جایگزین جراحی‌های قدیمی و پرخطر شده‌است. بی‌شک، همه بیماران از اتاق عمل و تیغ جراحی می‌ترسند و ترجیح می‌دهند روش‌های راحت‌تری را برای درمان بیماری خود انتخاب کنند.

عمل لیزر شقاق بدون بیهوشی و به صورت سرپایی انجام می‌شود و زمان عمل کمتر از نیم ساعت است. در این روش، به جای بیهوشی از بی‌حسی موضعی استفاده می‌شود. در طی این عمل، با استفاده از اشعه لیزر، محل زخم ترمیم شده و در صورت لزوم زوائد اضافی حذف می‌شوند. همچنین اگر نیاز به کاهش فشار در ناحیه مقعد باشد، این کار با ایجاد یک برش در عضله به کمک اشعه لیزر انجام می‌شود تا فشار کاهش یابد. بیمار بلافاصله بعد از انجام این درمان مرخص می‌شود و نیازی به استراحت طولانی نیست. اما نکاتی وجود دارد که باید بعد از لیزر رعایت شود تا از بازگشت مجدد بیماری جلوگیری شود.

اسفنکتروتومی شقاق

اسفنکتروتومی جانبی شامل ایجاد یک برش کوچک در عضله اطراف اسفنکتر است تا به کاهش تنش در کانال مقعد کمک کند. این کار به شقاق مقعدی اجازه می‌دهد که بهبود یابد و احتمال ایجاد شقاق بعدی کاهش یابد.

اسفنکتروتومی یک عمل جراحی کوتاه و نسبتاً ساده است که معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود. این بدین معناست که شما در حین عمل خواب خواهید بود، اما معمولاً نیازی نیست شب را در بیمارستان بگذرانید.

فیشرکتومی شقاق

فیشرکتومی مقعدی نوعی عمل جراحی است که ممکن است برای درمان شقاق مقعدی انجام شود. این روش شامل برش‌هایی در ماهیچه‌های اسفنکتر است که کنترل باز شدن مقعد را انجام می‌دهد.

شقاق می‌تواند فقط در پوست بیرونی مقعد ایجاد شود، اما ممکن است به عمق کلی مقعد هم سرایت کند. در طول عمل، نواحی بیرونی دهانه‌های راست روده بریده می‌شوند تا بافت‌های داخلی سفت شوند. این کار به جلوگیری از انقباضات بیش از حد کمک می‌کند. جراحی معمولاً برای شقاق حاد انجام می‌شود که بعد از درمان‌های پزشکی که موفق نبوده‌اند، باقی می‌مانند و غالباً عود می‌کنند یا مزمن می‌شوند.

علائم شایع شقاق چیست؟

شقاق مقعدی معمولاً با توجه به سوابق بیمار و علائمی که به تازگی تجربه کرده است، قابل تشخیص است، هر چند که معاینه نیز لازم است.

درد شدید هنگام اجابت مزاج که معمولاً برای یک تا دو ساعت بعد از آن ادامه دارد، علامت اصلی شقاق مقعدی است. بیماران معمولاً متوجه وجود خون روی دستمال توالت نیز می‌شوند و ممکن است احساس پارگی در حین اجابت مزاج را گزارش کنند. همچنین احساس سوزش و خارش شدید در هنگام اجابت مزاج نیز یکی دیگر از نشانه‌های شقاق مقعدی است.

برای کمک به تشخیص دقیق، حتماً معاینه انجام دهید. شقاق مقعد همیشه در معاینه قابل مشاهده نیست، اما معاینه برای رد سایر علل ضروری است.

“`

درد و خونریزی‌هایی که شبیه هموروئید، آبسه و زخم‌های ویروسی هستند، مسئله‌ای جدی است.

در 90 درصد مواقع، شقاق مقعدی در ناحیه‌ای در وسط و عقب مقعد به وجود می‌آید. معمولاً یک شقاق مزمن مقعدی به صورت زخم دیده می‌شود و ممکن است یک توده کوچک گوشتی در ابتدای آن ایجاد شود که به صورت یک برچسب پوستی دائمی باقی می‌ماند.

چه کارهایی برای بهبود شقاق باید انجام دهیم؟

در ابتدا، تغییر در سبک زندگی برای کاهش علائم ضروری است. به بیماران پیشنهاد می‌شود که میزان فیبر و مایعات را در رژیم غذایی خود افزایش دهند تا حرکات روده نرم باقی بماند.

اهمیت رعایت بهداشت در ناحیه مقعد و خشک نگه‌داشتن آن باید به خوبی توضیح داده شود. نشستن در حمام سیتز (تشت آب گرم) می‌تواند به شل شدن عضلات ناحیه کمک کند. دقت کنید که وان را با آب ولرم پر کنید تا احساس راحتی داشته باشید. اگر تغییرات در سبک زندگی مؤثر نباشد، از ملین‌ها و نرم‌کننده‌های مدفوع می‌توان استفاده کرد. پزشک ممکن است نرم‌کننده‌های مدفوع تجویز کند تا رفتن به دستشویی آسان‌تر شود. همچنین، کرم‌های بی‌حس‌کننده می‌توانند درد هنگام اجابت مزاج را کاهش دهند. برای تسکین ناحیه آسیب‌دیده، از ژل نفتی، اکسید روی، کرم هیدروکورتیزون 1% و محصولاتی مانند Preparation H استفاده کنید. به جای دستمال توالت، از دستمال مرطوب بچه بدون الکل استفاده کنید که روی پوست نواحی حساس ملایم‌تر است.

افرادی که یک بار دچار شقاق می‌شوند، احتمال اینکه دوباره به آن دچار شوند بیشتر است. بنابراین، مهم است که حرکات روده خود را به طور منظم نگه‌دارید. اگر قبلاً شقاق داشته‌اید، ممکن است وسوسه شوید که حرکت روده را متوقف کنید تا از درد اجابت مزاج جلوگیری کنید. اما این کار ایده خوبی نیست، زیرا ممکن است مدفوع سفت شود و وضعیت شقاق را بدتر کند. رژیم غذایی سرشار از فیبر و نوشیدن مقدار زیاد مایعات می‌تواند به راحت‌تر دفع شدن مدفوع کمک کند.

عوارض شایعی که ممکن است برای برخی افراد پیش آید شامل عدم بهبودی شقاق مزمن، فیستول آنورکتال، عفونت و یا آبسه و همچنین تجمع مدفوع به دلیل درد شدید و غیرقابل تحمل در هنگام اجابت مزاج است.