اختلال نوروتیک چیست و چه کسانی از اختلال نوروتیک رنج میبرند؟ (2 نکته مهم)

در پزشکی، اختلالات نوروتیک به مشکلات هیجانی گفته می‌شود که در آن‌ها علائم جسمی و روانی وجود دارد. در این نوع اختلالات، فرد به واقعیت دنیای بیرون پی می‌برد و مانند سایکوزها (اختلالات شدید روانی) ارتباطش با واقعیت قطع نمی‌شود. به عنوان مثال، بیمار می‌تواند حقیقت را تشخیص دهد. هرچند ممکن است علائم برای او مشکل‌ساز باشد، اما رفتار او با دیگران خیلی نامناسب نیست.

اختلال نوروتیک چیست

اختلال نوروتیک در میان واکنش‌های سازگاری و اختلالات شخصیت قرار دارد. وقتی شرایط استرس‌زا مانند تصادف، مرگ عزیزان، از دست دادن کار یا پول پیش می‌آید، حتی افراد با شخصیت‌های پایدار نیز ممکن است دچار مشکلات روانی موقتی شوند. به طور کلی، بعد از چنین شرایطی، افراد معمولاً به سرعت بهبود پیدا می‌کنند و به زندگی عادی خود برمی‌گردند.

افرادی که شخصیت نوروتیک دارند، معمولا زود رنج، غمگین و کم اعتماد به نفس هستند. آن‌ها ارتباط با غریبه‌ها را سخت می‌دانند و نگران بدبیاری‌های احتمالی هستند و از تجربیات تحقیرآمیز به شدت متاثر می‌شوند. این افراد در برابر استرس آسیب‌پذیرند، زیرا به راحتی هر موقعیتی را تهدیدآمیز در نظر می‌گیرند.

آن‌ها به ویژه تمایل دارند که بدترین حالت‌ها را در ذهن خود تصور کنند و فکر می‌کنند چگونه با اتفاقات غیرمحتمل کنار بیایند؛ در نتیجه، بسیاری از استرس آن‌ها از اندیشیدن به موقعیت‌هایی که هرگز رخ نخواهند داد، ناشی می‌شود. اگرچه افراد دیگر نیز ممکن است اندکی به این فکر کنند، اما افراد با شخصیت نوروتیک این کار را به شکل افراطی و غیرطبیعی انجام می‌دهند.

میزان شیوع

اختلالات نوروتیک در جامعه بسیار رایج است و به نظر می‌رسد در شهرها نسبت به مناطق روستایی بیشتر است. مطالعات نشان داده است که بین ۴۰ تا ۸۰ نفر از هر ۱۰۰۰ نفر از مردم، به نوعی مشکلات هیجانی دچار هستند. همچنین در بیمارستان‌های عمومی، حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد از بیمارانی که به کلینیک مراجعه می‌کنند، در واقع مشکلات روانی دارند. این اختلالات بیشتر در دهه‌های سوم و چهارم زندگی مشاهده می‌شود و به ندرت بعد از آن شروع می‌گردد. همچنین این بیماری در زنان نسبت به مردان شیوع بیشتری دارد.

اختلالات اضطراب و ترس:

اضطراب تجربه‌ای نسبتاً شایع است که واکنشی طبیعی به خطر، موقعیت‌های دشوار، تعارضات و ناامیدی‌ها محسوب می‌شود. همه ما شیوه‌های متفاوتی برای مقابله با احساسات اضطرابی خود داریم؛ مانند اجتناب از موقعیت‌های استرس‌زا، نادیده‌گرفتن افکار مزاحم و حتی بروز خشم.

واژه اختلال اضطرابی به نوعی اضطراب دائمی و شدید اشاره دارد که با وجود تمام تلاش‌ها برای کنترل آن، ادامه پیدا می‌کند. این اختلال ممکن است به دنبال یک استرس مشخص به وجود بیاید، اما در بسیاری از موارد، دلایل واضحی برای آن وجود ندارد.

اختلالات نوروتیک معمولاً در دهه‌های سوم و چهارم زندگی آغاز می‌شوند و به ندرت بعد از آن شروع می‌شوند. این اختلال‌ها در زنان نسبت به مردان بسیار شایع‌تر هستند.

انواع بیماران نوروتیک:

خوشه A: گوشه‌گیر و انزواطلب
A_1: اختلال شخصیت پارانویید:

1. آنها همیشه فکر می‌کنند دیگران برایشان بدخواه هستند.
2. احساس می‌کنند که مردم به آنها خیانت می‌کنند.
3. قادر به اعتماد به دیگران نیستند.
4. اگر جواب سلامشان کم‌لطف باشد، نگران می‌شوند و از خود می‌پرسند دلیلش چه بوده است.
5. در موقعیت‌های مثبت، معناهای تحقیرآمیز و تهدیدکننده می‌بینند.
6. کینه و انتقام‌جویی می‌کنند و نمی‌توانند تحقیرها و بی‌اعتنایی‌ها را فراموش کنند.
7. به همسر یا شریک خود به طرز غیرمنطقی مشکوک هستند.
8. اگر کسی به آنها نزدیک شود، از خود می‌پرسند که آن فرد چه هدفی دارد.
9. باور عمیقی به دوری و دوستی دارند و به آن عمل می‌کنند.

A_2: اختلال شخصیت اسکیزویید:

1. افرادی هستند که علاقه‌ای به روابط اجتماعی ندارند.
2. خیلی درون‌گرا هستند.
3. بودن در جمع را نمی‌پسندند.
4. دوستان نزدیکی ندارند.
5. معمولا اعضای خانواده نزدیک‌ترین افراد به آنها هستند.
6. بیشتر فعالیت‌ها را به تنهایی انجام می‌دهند.
7. احساسات و تمایلات جنسی و عاطفی کمی دارند.
8. در آنها هیجانات کمتری دیده می‌شود.
9. عواطفشان سطحی و کم عمق هستند.

A_3: اختلال شخصیت اسکیزوتایپال:

1. بسیاری از چیزها را اشتباه می‌فهمند.
2. رفتار و نگرش‌های عجیب و متفاوتی دارند.
3. افکار خیلی عجیبی دارند.
4. طرز صحبت کردنشان هم متفاوت است.
5. گاهی بیش از اندازه با دیگران صمیمی می‌شوند، حتی وقتی لازم نیست.
6. دوستان نزدیک ندارند.
7. در جمع‌ها دچار اضطراب شدید می‌شوند.
8. به مسائل خرافی اعتقادی دارند.
9. باید حریم شخصی‌شان را محترم شمرد.

گردآوری: مجله اینترنتی رضیم