ارتباط بیماری خطرناک ام اس با استرس (2 نکته مهم)

ام.اس در کمین شماست!مراقب اعصابتان باشید

با این بخش از رضیم همراه باشید تا در مورد ام اس و ارتباط این بیماری با استرس بیشتر بدانید.

رابطه نزدیک ام اس(MS)‬ با استرس و فشارهای روحی و روانی

بدن ما یک سیستم عصبی دارد که به دو قسمت تقسیم می‌شود: سیستم عصبی مرکزی و سیستم عصبی محیطی. سیستم عصبی مرکزی شامل مغز، مخچه و نخاع است و سیستم عصبی محیطی شامل تمام اعصاب دیگر که به بدن اطلاعات می‌فرستند مانند عصب سیاتیک می‌باشد. در این سیستم، سلول‌هایی وجود دارند که اطلاعات عصبی را از مغز به اعضای بدن و بالعکس منتقل می‌کنند. همچنین در مغز هم چنین سلول‌هایی وجود دارد. روی این رشته‌های عصبی یک پوشش به نام میلین وجود دارد، که مانند سوسیس دور آن‌ها پیچیده شده است.

جریان عصبی به صورت پرش از نقاط خالی میلین به قسمت‌های دیگر انجام می‌شود و این پوشش میلین باعث می‌شود جریان عصبی سریع‌تر شود. بیماری ام.اس به التهاب و تخریب بافت میلین در سیستم عصبی مرکزی گفته می‌شود. در تصاویر MRI، این مشکل به صورت لکه‌های سفید رنگ در بخش‌های مختلف مغز و نخاع نشان داده می‌شود. این لکه‌ها ممکن است کوچک یا بزرگ باشند و در نقاط خاصی از مغز بیشتر دیده شوند که پزشک می‌تواند آن‌ها را تشخیص دهد.

عموماً دو گروه از اشخاص دچار بیماری ام.اس می‌شوند:

الف – گروه نخست افرادی هستند فوق‌العاده حساس، زودرنج و عصبی

که با کمترین ناراحتی از حالت عادی خارج شده و تعادل خود را از دست می‌دهند.

یکی از دلایل این بیماری، عصبی شدن افراد است که به دلیل کمبود مواد غذایی، مواد معدنی و ویتامین‌ها در بدن به وجود می‌آید. همچنین وجود مواد زائد در سلول‌ها و بافت‌ها می‌تواند تأثیر داشته باشد. زمانی که شخص در شرایط فیزیولوژیکی دچار مشکل می‌شود، از نظر روحی و روانی هم تحت تأثیر قرار می‌گیرد و به راحتی عصبی می‌شود. وقتی تعادل املاح معدنی در بدن به هم می‌خورد، شخص با کمترین موقعیت ممکن عصبی می‌شود و کار غدد درون‌ریز نیز مختل می‌شود. این مسائل منجر به اختلال در ترشحات طبیعی معده و افزایش اسید معده می‌شود. به طور معمول، معده یک فرد بالغ روزانه حدود دو لیتر اسید کلریدریک ترشح می‌کند که در هضم غذا بسیار مؤثر است.

وقتی فردی عصبی می‌شود، این مقدار به دو برابر حجم طبیعی می‌رسد که به معنای ترشح چهار لیتر اسید معده در روز است. مشکلات در غدد درون‌ریز نیز باعث می‌شود سیستم داخلی بدن به هم بریزد و فرد از تعادل روحی و روانی خارج شود. بنابراین، بهترین راه برای پیشگیری از بیماری ام.اس برای این گروه، جلوگیری از تنش در روابط بین فردی و تلاش در کنترل احساسات خود است. افراد زودرنج و حساس باید سعی کنند رویکرد خود را نسبت به موقعیت‌های اجتماعی تغییر دهند تا فشار روانی کمتری متحمل شوند.

ب – گروه دوم شامل افرادی است که از نظر ژنتیکی طبع سردی دارند

و به وفور از غذاهای سرد (غذاهایی با pH اسیدی) استفاده می‌کنند و علاقه زیادی به خوردن ترشی، سرکه، تمر هندی، ماست، قره‌قروت و امثال آن دارند.

افرادی که این نوع طبع را دارند، اگر نسبت به مصرف غذای روزانه خود دقت نکنند، بیشتر در معرض بیماری ام.اس قرار می‌گیرند. معمولاً در بیماران مبتلا به ام.اس، pH خون به حالت اسیدی تمایل دارد.

“`

اگر این وضعیت به دلیل نوع تغذیه تکرار شود، بیمار ممکن است دچار حملات مداوم شود و به مرور حال او بدتر خواهد شد.

جالب اینجاست که این افراد تمایل زیادی به خوردن غذاهایی دارند که حالت اسیدی دارند، مانند ماست، بستنی، ترشی، تمر هندی و ماهی. این بیماران باید از مصرف غذاهای اسیدی پرهیز کنند تا به این ترتیب از بدتر شدن بیماری‌شان جلوگیری کنند. همچنین برای پیشگیری از این بیماری در دیگر افراد، می‌توان مصرف متعادل غذاها به ویژه اجتناب از غذاهای اسیدی را توصیه کرد.

——————————————————————-

جمع‌آوری شده از مجله اینترنتی رضیم

مرجان امینی