از معنی نام کشورها چه می دانید؟
“`html
نام کشورها از معانی خاصی گرفته شده‌اند که در زمان‌های گذشته نشان‌دهنده ویژگی‌های آن کشور بودند. اما امروز این نام‌ها بیشتر به عنوان یک عنوان شناخته می‌شوند و بسیاری بر این باورند که دیگر معنی خاصی ندارند.
به گزارش جهان، ملایری‌ها معانی نام ۱۱۰ کشور را نوشته‌اند:
آرژانتین: سرزمین نقره (اسپانیایی)؛
آفریقای جنوبی: سرزمین آفتابی و گرم (لاتین، یونانی)؛
آفریقای مرکزی: سرزمین آفتابی (لاتین،یونانی)؛
آلبانی: سرزمین کوه‌نشینان؛
آلمان: سرزمین همه مردان یا قوم ژرمن (فرانسوی – ژرمنی)؛
آنگولا: از واژه نگولا که لقب حکمرانان محلی بود؛
اتریش: شاهنشاهی شرق (ژرمنی)؛
اتیوپی: سرزمین چهره‌های سوخته (یونانی)؛
ازبکستان: سرزمین خودسالارها (سغدی-ترکی-فارسی/دری)؛
اسپانیا: سرزمین خرگوش‌های صحرایی (فنیقی)؛
استرالیا: سرزمین جنوبی (از لاتین)؛
استونی: راه شرقی (ژرمنی)؛
اسرائیل: کسی که با خدا جنگیده (عبری)؛
اسکاتلند: سرزمین اسکات‌ها (در زبان لاتین قوم گائل را گویند) (لاتین).
افغانستان: سرزمین افغان‌ها (فارسی)؛
اکوادور: خط استوا (اسپانیایی)؛
الجزایر: جزیره‌ها (عربی)؛
السالوادور: رهایی‌بخش مقدس (اسپانیایی)؛
امارات متحده عربی: شاهزاده‌نشین‌های متحد عربی (عربی)؛
اندونزی: مجمع‌الجزایر هند (فرانسوی)؛
انگلیس: سرزمین امپراتوری پیر (ژرمنی)؛
اوروگوئه: منطقه شرقی؛
اوکراین: ناحیه مرزی (اسلاوی)؛
ایالات متحده امریکا: نام مرورگر ایتالیایی به نام آمریگو وسپوچی؛
ایتالیا: شاید به معنی ایزد گوساله (یونانی)؛
ایران: سرزمین آریایی‌ها، برگرفته از واژهٔ «آریا» به معنی نجیب و شریف؛
ایرلند: سرزمین قوم ایر (انگلیسی)؛
ایسلند: سرزمین یخ (ایسلندی)؛
باهاما: دریای کم‌عمق یا ریش‌دارها (اسپانیایی).
بحرین: دو دریا (عربی)؛
برزیل: چوب قرمز؛ بریتانیا: سرزمین نقاشی شده‌ها (لاتین)؛
بلژیک: سرزمین قوم بلژ (از اقوام سلتی)، واژه بلژ احتمالاً به معنی زهدان و کیسه بوده؛
بلیز: یا از نام دزدی دریایی به نام والاس و یا از واژه‌ای بومی به معنی آب گل‌آلود؛
بنگلادش: ملت بنگالی (بنگلادشی)؛
بوتان: تبار تبتی؛ بوتسوانا: سرزمین قوم تسوانا؛
بورکینافاسو: سرزمین مردم درستکار (از زبان‌های موره – دیولا)؛
بولیوی: از نام سیمون بولیوار، مبارز رهایی‌بخش آمریکای لاتین؛
پاراگوئه: این سوی رودخانه؛
پاکستان: سرزمین پاکان (فارسی /دری).
پاناما: جایی پر از ماهی (زبان کوئِوا)؛
پرتغال: بندر قوم گال (از اقوام سلتی) (لاتین)؛
پورتوریکو: بندر ثروتمند (اسپانیایی)؛
تاجیکستان: سرزمین تاجیک‌ها (فارسی /دری)؛
تانزانیا: این
“`
تایلند: سرزمین قوم تای؛
ترکمنستان: سرزمین ترک + ایمان = ترکیمان = ترکمان (سرزمین ترک‌هایی که مسلمان شده‌اند)، مربوط به سده‌های آغازین اسلام؛
ترکیه: سرزمین قوی‌ها (ترکی با پسوند عربی)؛
جامائیکا: سرزمین بهاران.
جیبوتی: شاید به پادری بافته از الیاف نخل می‌گفتند (زبان آفار)؛
چاد: دریاچه (زبان بورنو)؛
چین: سرزمین مرکزی (چینی)؛
دانمارک: مرز قوم “دان”؛ دومینیکن: کشور دومینیک مقدس (اسپانیایی)؛
روسیه: کشور روشن‌ها، سپیدان (شاید از ریشه سکایی “راؤش”)؛
روسیه سفید (بلاروس): درخشنده (روس) سفید (روسی)؛
رومانی: سرزمین رومی‌ها؛
زلاند نو: زلاند جدید (زلاند نام یکی از استان‌های هلند به معنای دریاست)؛
ژاپن: سرزمین خورشید تابان (ژاپنی)؛
ساحل عاج: ساحل عاج؛
سریلانکا: جزیره باشکوه (سنسکریت)؛
جزایر سلیمان: از نام حضرت سلیمان؛
سوئد: سرزمین قوم “سوی”؛
سوازیلند: سرزمین قوم سوازی؛
سوئیس: سرزمین مرداب؛
سودان: سیاهان (عربی)؛
سوریه: سرزمین آشور (سامی)؛
سیرالئون: کوه شیر؛
شیلی: پایان خشکی- برف (از زبان بومی آنجا)؛
صحرا: بیابان (عربی)؛
صربستان: سرزمین قوم صرب (یوگسلاوی: سرزمین اسلاوهای جنوب)؛
عراق: شاید از ایراک به معنای ایران کوچک (فارسی)؛
عربستان سعودی: سرزمین بیابانگردان در تملک خاندان خوشبخت. واژه عرب به معنی گذرنده و بیابانگرد است، سعود یعنی خوشبخت؛
فرانسه: سرزمین قوم فرانک (از اقوام سلتی)؛
فلسطین: یکی از اسامی قدیم رود اردن.
فنلاند: سرزمین قوم “فن”؛ فیلیپین: از نام پادشاهی اسپانیایی به نام فیلیپ؛
قرقیزستان: سرزمین چهل قبیله (قرقیزی)؛
قزاقستان: سرزمین کوچگران (قزاقی)؛
قطر: شاید به معنای بارانی (عربی)؛
کاستاریکا: ساحل غنی (اسپانیایی)؛
کانادا: دهکده (زبان سرخپوستی “ایروکوئی”)؛
کلمبیا: سرزمین کلمب (کریستف کلمب) (اسپانیایی)؛
کنیا: کوه سپیدی (زبان کیکویو)؛
کویت: دژ کوچک (هندی-عربی)؛
گرجستان: سرزمین کشاورزان (یونانی)؛
لبنان: سفید (عبری)؛
لهستان: سرزمین قوم “له”؛
لیبریا: سرزمین آزادی.
مجارستان: سرزمین قوم مجار (مجاری)؛
مراکش: مغرب؛ مصر: شهر – آبادی؛
مقدونیه: سرزمین کوه نشین‌ها، بلندنشین‌ها (یونانی)؛
مکزیک: اسپانیای جدید (اسپانیایی)؛
موریتانی: سرزمین قوم مور (لاتین)؛
میکرونزی: مجمع الجزایر کوچک (فراسوی)؛
نروژ: راه شمال؛
نیجر: سیاه (لاتین)؛
نیجریه: سرزمین سیاه (لاتین)؛
نیکاراگوئه دریای نیکارائو (نام مردم آن منطقه) – آگوئه (اسپانیایی)؛
واتیکان: گرفته شده از نام تپه‌ای به نام واتیکان (اتروسکی)؛
ونزوئلا: ونیز کوچک؛
ویتنام: اقوام “ویت” جنوبی (ویتنامی)؛
ویلز: بیگانگان (ژرمنی)؛
هلند: سرزمین چوب (آلمانی)؛
هند: پر آب (فارسی باستان)؛
هندوراس: ژرفناها (اسپانیایی)؛
یمن: خوشبخت
یونان: سرزمین قوم “یون”.
منبع: fardanews.com
