از موارد مصرف قرص سیتالوپرام ۲۰ چه می دانید؟ (2 نکته مهم)

“`html

“““html

سیتالوپرام را می‌توانید با غذا یا بدون غذا و درست طبق دستور پزشکتان مصرف کنید. این دارو معمولاً یک بار در روز در صبح یا بعدازظهر مصرف می‌شود. میزان مصرف دارو بستگی به وضعیت پزشکی شما، واکنش بدنی‌تان به درمان، سن و سال شما، آزمایش‌های انجام شده و داروهای دیگری که ممکن است مصرف کنید، دارد.

ضروری است که درباره تمام داروهایی که مصرف می‌کنید، چه با نسخه و چه بدون نسخه و همچنین مکمل‌های گیاهی، با پزشک خود صحبت کنید. حداکثر میزان مصرف سیتالوپرام 40 میلی‌گرم در روز است.

اگر در حال مصرف شکل مایع سیتالوپرام هستید، باید به احتیاط در میزان مصرف توجه کنید و از قاشق‌های مخصوص برای اندازه‌گیری استفاده کنید، نه قاشق‌های خانگی، چون ممکن است در میزان مصرف اشتباه کنید.

برای کاهش خطر عوارض جانبی، ممکن است پزشک به شما پیشنهاد کند که مصرف دارو را از میزان کم شروع کنید و به تدریج افزایش دهید. دقیقاً به توصیه‌های پزشک عمل کنید. میزان مصرف را بدون مشورت پزشک افزایش ندهید و تعداد وعده‌های مصرفی را تغییر ندهید. افزایش ناگهانی میزان مصرف نمی‌تواند به بهبودی سریع‌تر بیماری شما کمک کند و احتمال بروز عوارض جانبی را بیشتر می‌کند. دارو را به طور منظم مصرف کنید تا بیشترین بهره را از آن ببرید.

خیلی مهم است که حتی اگر حالتان بهتر شده است، همچنان به مصرف دارو ادامه دهید. داروی سیتالوپرام را بدون مشورت با پزشک قطع نکنید، زیرا قطع ناگهانی آن ممکن است شرایط شما را بدتر کند. همچنین در این شرایط ممکن است علائمی مانند نوسانات خلق و خو، سردرد، خستگی و احساساتی مشابه شوک الکتریکی را تجربه کنید. پزشک برای جلوگیری از این علائم، میزان مصرف دارو را به تدریج کاهش می‌دهد. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید و هرگونه تغییر یا بدتر شدن علائم را به او گزارش دهید.

اتخاذ اثر دارو ممکن است بین 1 تا 4 هفته طول بکشد و برای دستیابی به اثر کامل دارو نیز چند هفته زمان نیاز است. اگر وضعیت شما بهبود نیافت یا بدتر شد، حتماً به پزشک اطلاع دهید.

مقدار و نحوه تجویز سیتالوپرام

افسردگی:

• mg 20 روزانه به صورت خوراکی. بعد از حداقل یک هفته، بستگی به نیاز می‌توان دوز را به 40 میلی‌گرم در روز افزایش داد. در برخی موارد ممکن است تا 60 میلی‌گرم در روز نیز تجویز شود.

حملات Panic (با یا بدون ترس از محیط‌های بسته یا شلوغ):

• دوز اولیه روزانه mg 10 است و در صورت نیاز امکان افزایش آن به 20 میلی‌گرم وجود دارد.
• حداکثر دوز مصرفی 60 میلی‌گرم در روز است.

اختلالات وسواسی:

• mg 20 در روز و در صورت عدم پاسخ، افزایش دوز پس از چند هفته.

موارد منع مصرف سیتالوپرام

• حساسیت به دارو یا هر کدام از اجزای تشکیل‌دهنده آن.
• مصرف همزمان با مهارکننده‌های MAO.
• تشنج‌های کنترل‌نشده.

موارد احتیاط هنگام مصرف سیتالوپرام

در بیمارانی که سابقه صرع، مشکلات قلبی دارند، کسانی که TCA مصرف می‌کنند، دچار مشکلات خونریزی دهنده هستند و بیماران دیابتی باید با احتیاط مصرف شود. دوز سیتالوپرام در بیماران مسن و کسانی که اختلال عملکرد کبدی دارند باید به حد پایین دامنه درمانی دارو محدود شود. همچنین کاهش دوز دارو باید به صورت تدریجی انجام شود تا خطر علائم قطع استفاده کاهش یابد. در بیمارانی که به مدت 8 هفته و یا بیشتر از این دارو استفاده کرده‌اند، این دارو باید به تدریج و در طی 4 هفته قطع شود.

“`

این دارو در کسانی که به مدت طولانی از آن استفاده کرده‌اند، باید به تدریج و در مدت زمانی حدود 6 ماه قطع شود. همچنین، اسالوپرام نباید کمتر از 2 هفته پس از مصرف داروهای MAOIs مصرف شود.

مصرف سیتولوپرام در دوران بارداری و شیردهی

این دارو در زمره داروهای گروه C در دوران بارداری قرار دارد. داروهای ضد افسردگی ممکن است باعث مشکلات ریوی خطرناک در جنین شوند، اما قطع ناگهانی دارو در این دوران می‌تواند باعث عود مجدد مشکلات روحی شود. بنابراین، زنانی که قصد باردار شدن دارند یا باردار هستند، بهتر است بدون مشورت پزشک مصرف دارو را متوقف نکنند. مقدار کمی از این دارو و متابولیت‌های آن به شیر مادر منتقل می‌شود، بنابراین مصرف آن در دوران شیردهی فقط با تجویز پزشک مجاز است.

عوارض جانبی سیتولوپرام

• تهوع و استفراغ
• مشکلات گوارشی مانند یبوست و اسهال
• خشکی دهان و کاهش اشتها که ممکن است به کاهش وزن منجر گردد
• اضطراب و بی‌قراری
• خستگی و سردرد
• لرزش دست
• عوارض حرکتی غیر ارادی
• مشکلات جنسی

تداخلات دارویی سیتولوپرام

• سیتالوپرام می‌تواند با انواع داروهای دیگر تداخل کند، عمدتاً به خاطر تأثیرات آن در سیستم آنزیمی سیتوکروم P450. مصرف همزمان این دارو با داروهای مهارکننده MAO و داروهای ضد افسردگی سه‌حلقه‌ای می‌تواند باعث بروز سندرم سروتونین شود.
• این دارو می‌تواند اثرات داروی وارفارین (یک داروی ضدانعقاد) را تقویت کند و همچنین ممکن است اثرات داروهای ضد صرع را کاهش دهد به‌خاطر اینکه ممکن است آستانه تشنج را پایین بیاورد.
• سیتالوپرام می‌تواند غلظت خونی ترفنادین را افزایش دهد، که به نوبه خود می‌تواند خطر مشکلات قلبی را بالا ببرد. همچنین، کاربامازپین ممکن است غلظت سیتالوپرام را در برخی بیماران کاهش دهد.

ترکیب داروهای مهارکننده سروتونین مانند سیتالوپرام با داروهای اکسیداز تک آمین مانند:

• سیلیجیلین
• فنلزین
• ترانیل سیپرومین
• ایزوکربوکسازید
• تریپتوفان

می‌تواند منجر به بروز مشکلاتی نظیر سرگیجه، لرزش در بدن، و افزایش فشار خون شود. بنابراین، مهم است که در صورت تغییر در روند درمان و داروها، حداقل 14 روز فاصله بین قطع یک دارو و شروع داروی جدید وجود داشته باشد. مصرف این دارو به همراه آسپرین و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی ممکن است باعث خون‌ریزی در ناحیه فوقانی دستگاه گوارش گردد.

نکات مهم درباره سیتالوپرام

1. اثرات این دارو ممکن است در چند هفته اول به‌طور مطلوب احساس نشود و حتی ممکن است برخی افکار منفی را تشدید کند، بنابراین بهتر است در هفته‌های اول با پزشک در ارتباط باشید.
2. این دارو بر قند خون تأثیر می‌گذارد، بنابراین افرادی که دیابت دارند باید به‌طور مرتب سطح قند خون خود را کنترل کنند.
3. احساس بی‌قراری، لرزش بدن، و عصبی شدن در روزهای ابتدایی مصرف دارو طبیعی است و به‌تدریج بهبود می‌یابد.
4. اگرچه در بسیاری از موارد درمان‌های دارویی ضرورت دارند، گاهی تغییر سبک زندگی و استفاده از روش‌های جدید می‌تواند به کنترل بیماری کمک کند. لینک‌های زیر می‌توانند در این زمینه مفید باشند.

بیشتر بخوانید:

گردآوری توسط بخش سلامت

مجله رضیم

سایت رضیم