از موارد مصرف و عوارض داروی روکامیکس بیشتر بدانید (2 نکته مهم)

معرفی داروی روکامیکس

داروی روکامیکس (ROCAMIX) یک نوع مسکن به نام پیروکسیکام است که می‌تواند به طور موقتی درد را کاهش دهد. این دارو جزو دسته داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی قرار دارد و در اشکال مختلف مانند کپسول، آمپول، ژل و شیاف در دسترس مردم قرار دارد. روکامیکس همانند قرص ایندومتاسین عمل کرده و در کاهش دردهای شدید موثر است.

در بیماری‌های آرتروزی، این دارو به تسکین التهاب کمک می‌کند. از روکامیکس برای درمان انواع دردها مانند سردرد، دندان درد، پا درد و… استفاده می‌شود. پیروکسیکام با کنترل آنزیمی به نام سیکلواکسیژناز، تولید پروستاگلاندین‌ها را کاهش می‌دهد و به این ترتیب می‌تواند درد را کاهش دهد.

این دارو همچنین برای کاهش دردهای مفاصل، استخوان‌ها و عضلات مفید است. علاوه بر این، روکامیکس در کنترل بیماری نقرس و دردهای قاعدگی نیز کاربرد دارد. این دارو به شدت به پروتئین‌ها متصل می‌شود و در کبد تبدیل می‌شود و سپس از طریق ادرار دفع می‌گردد.

نام ژنریک: پیروکسیکام

اشکال دارویی:

• کپسول :10 میلی گرم
• آمپول :20 میلی گرم/ میلی لیتر
• شیاف :20 میلی گرم
• ژل موضعی :w/w %0.5 (با نام تجاری Geldene)

فارماکولوژی روکامیکس

اثر مسکن و کاهش دمای بدن روکامیکس :مکانیسم دقیق عملکرد این دارو مشخص نیست اما به نظر می‌رسد که پیروکسیکام تولید پروستاگلاندین‌ها را مهار می‌کند.

فارماکوکینتیک روکامیکس

• پخش: به مقدار زیادی به پروتئین‌ها متصل می‌شود.
• متابولیسم: در کبد تجزیه می‌شود.
• دفع: از طریق ادرار خارج می‌شود.

طریقه مصرف اشکال مختلف داروی روکامیکس

• کپسول روکامیکس را بعد از غذا با یک لیوان آب مصرف کنید و حداقل برای ده دقیقه دراز نکشید.
• برای استفاده از ژل روکامیکس، مقداری به اندازه یک لایه نازک بر روی پوست خود بمالید و بعد از ماساژ، دستان خود را با آب و صابون بشویید.
• آمپول روکامیکس را باید به همان مقداری که پزشک تجویز کرده است، تزریق کنید.
• برای تسکین درد، روزانه یک عدد شیاف روکامیکس استفاده می‌شود.

مقدار و نحوه مصرف روکامیکس

بهتر است میزان مصرف هر دارویی با مشورت پزشک تعیین شود. روکامیکس معمولاً به صورت کپسول‌های 10 میلی‌گرمی توزیع می‌شود و مقدار مصرف آن برای بزرگسالان، روزی یک یا دو کپسول است. می‌توانید دو کپسول را همزمان یا با فاصله 12 ساعت از هم مصرف کنید. نحوه مصرف این دارو برای بیماران مبتلا به آرتریت به شکل زیر است:

آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت:

• بزرگسالان: میزان 20 میلی‌گرم یک بار در روز به صورت خوراکی مصرف می‌شود. در صورت نیاز، می‌توان دارو را در مقادیر کوچک‌تر تقسیم کرد.

آرتریت روماتوئید در جوانان:

• کودکان با وزن 55-46 کیلوگرم: روزانه 15 میلی‌گرم به صورت خوراکی.
• کودکان با وزن 31 کیلوگرم: روزانه 10 میلی‌گرم.

“`html

کودکان با وزن 30-15 کیلوگرم: روزانه 5 میلی‌گرم به صورت خوراکی.

توجه: اگر این دارو را برای درمان آرتریت مصرف می‌کنید، باید دوره درمان را کامل کنید. برای دستیابی به نتیجه‌ی بهتر، ممکن است حداقل ۲ هفته زمان نیاز باشد.

توجه: اگر فراموش کردید روکامیکس را در زمان مقرر مصرف کنید، هر وقت یاد شما آمد آن را بخورید، اما اگر زمان دوز بعدی دارو نزدیک است، دو برابر نکنید. دوز فراموش شده را مصرف نکنید و فقط همان دوز مربوط به این زمان را استفاده کنید.

مصرف روکامیکس در بارداری

مصرف این دارو در سه ماهه سوم بارداری کاملاً ممنوع است و جزء داروهای گروه X به حساب می‌آید، زیرا ممکن است باعث مرگ یا نقص عضو جنین شود.

مصرف روکامیکس در دوران شیردهی

در دوران شیردهی، افراد سالمند، افرادی که فشار خون بالا دارند و کسانی که شرایطی برای احتباس مایعات دارند، باید با احتیاط این دارو را مصرف کنند.

اثر روکامیکس بر آزمایش‌های تشخیصی

این دارو ممکن است زمان خونریزی را طولانی کند (این اثر ممکن است تا دو هفته پس از قطع دارو ادامه داشته باشد). همچنین ممکن است غلظت سرمی اوره خون (BUN)، کراتینین و پتاسیم یا زمان پروترومبین را افزایش دهد. در بیماران دیابتی، این دارو ممکن است غلظت گلوکز سرم، هموگلوبین و هماتوکریت را کاهش دهد و همچنین نتایج آزمون عملکرد کبد را (غلیظی آلکالین فسفاتاز، لاکتیک دهیدروژناز یا ترانس آمیناز) افزایش دهد.

این دارو همچنین ممکن است شمارش گلبول‌های سفید، گرانولوسیت‌ها و پلاکت‌ها را کاهش دهد.

عوارض جانبی روکامیکس

عوارض گوارشی شامل تهوع، اسهال، زخم و خونریزی، واکنش‌های آلرژیک مثل آنژیوادم، برونکواسپاسم و بثورات جلدی، همچنین سردرد، گیجی و سرگیجه از عوارض جانبی این دارو هستند. تزریق عضلانی این دارو نیز دردناک بوده و ممکن است به بافت‌های اطراف آسیب برساند.
1. تهوع
2. بی اشتهایی
3. اسهال
4. یبوست
5. زردی
6. نفخ
7. خشکی دهان
8. زخم‌های پیتیک

عوارض کلیوی و قلبی و عروقی شامل:
1. تاکیکاردی
2. ادم محیطی
3. تپش قلب
4. مسمومیت کلیوی

واکنش‌های حساسیتی و آلرژیک مانند:

• پورپورا
• راش
• خارش

تداخل دارویی روکامیکس

استفاده از روکامیکس به همراه داروهای مهار کننده آنزیم ACE ممکن است تأثیرات ضد فشار خون آنها را تضعیف کند و خطر نارسایی کلیوی و افزایش پتاسیم خون را بالا ببرد. داروهای ضد میکروبی از نوع کینولون نیز می‌توانند خطر تشنج را افزایش دهند.

اثر داروهای پایین آورنده قند خون (سولفونیل اوره) ممکن است با این دارو افزایش یابد. همچنین مصرف همزمان این دارو با سیکلوسپورین ممکن است خطر مسمومیت کلیوی را بالا ببرد.

مسمومیت با روکامیکس و درمان آن

درمان: باید فوراً محتویات معده با استفراغ به کمک شربت ایپکا یا شستشوی معده تخلیه شود. ذغال فعال باید به صورت لوله بینی – معدی (NG-Tube) تجویز شود. اقدامات حمایتی و علائم نیز باید انجام شود.

“`

(حمایت تنفسی و تصحیح عدم تعادل مایعات و الکترولیتها) باید انجام شوند و همچنین باید نتایج آزمایشات و علائم حیاتی بیمار به دقت زیر نظر گرفته شوند.

مراقبت ها و توصیه های پرستاری در مصرف روکامیکس

• از تزریق وریدی (درون رگ) داروی پیروکسیکام خودداری کنید. برای جلوگیری از آسیب به بافت، تزریق عضلانی روکامیکس باید به صورت عمقی در عضله گلوتئال انجام شود.
• برای مشاهده اثرات ضد روماتیسمی دارو حداقل به 7 روز زمان نیاز است.
• نشانه های پاسخ به درمان شامل کاهش درد در حرکت و استراحت، کاهش درد شبانه، بهبود خشکی و تورم مفاصل، و افزایش دامنه حرکت در تمام مفاصل هستند.
• عوارض جانبی روکامیکس ممکن است تا 7 روز بعد از شروع درمان ظاهر شوند.

نکات قابل توصیه در مورد روکامیکس

1. روکامیکس باید در مقدار توصیه شده مصرف شود.
2. اگر از این دارو برای درمان آرتریت استفاده می کنید، دوره درمان با این دارو باید به طور کامل انجام شود. برای نتیجه مطلوب، ممکن است حداقل 2 هفته زمان نیاز باشد.
3. اگر یک نوبت مصرف دارو را فراموش کردید و درمان شما شامل یک یا دو قرص در روز است، می‌توانید آن نوبت را طی یک یا دو ساعت بعد از یادآوری مصرف کنید. اگر بیش از دو قرص در روز مصرف می‌کنید، به محض یادآوری باید آن نوبت را مصرف کنید، مگر اینکه تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی رسیده باشد. مقدار مصرف بعدی نباید دو برابر شود.
4. بهتر است روکامیکس را همراه با غذا مصرف کنید تا تحریک گوارشی کاهش یابد.
5. اگر برای مدت طولانی از این دارو استفاده می‌کنید، به پزشک مراجعه کنید تا پیشرفت درمان بررسی شود.
6. ممکن است به نور حساسیت داشته باشید.
7. اگر قبل یا همزمان با بروز بثورات پوستی علائمی شبیه آنفولانزا (لرز، تب یا درد عضلانی) مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید.

نحوۀ نگهداری روکامیکس

این دارو باید دور از نور و در دمای کمتر از 30 درجه سانتی‌گراد نگهداری شود و از یخ‌زدن آن جلوگیری شود.

بیشتر بخوانید:

گردآوری توسط بخش سلامت

مجله رضیم