از موارد مصرف و عوارض قرص فلووکسامین بیشتر بدانید (2 نکته مهم)

معرفی قرص فلووکسامین

فلووکسامین (Fluvoxamine) یکی از داروهای ضد افسردگی است که برای درمان شرایطی مانند ترس و وسواس فکری نیز استفاده می‌شود. از عوارض جانبی این دارو می‌توان به حالت تهوع و اسهال اشاره کرد. فلووکسامین اولین دارویی است که از سوی اداره مواد غذایی و دارویی ایالات متحده برای درمان اختلال وسواسی جبری در کودکان مورد تأیید قرار گرفته است.

این دارو معمولاً برای درمان افسردگی، اختلال وسواسی جبری، اختلال هراس، فوبیای اجتماعی و اختلال استرس پس از سانحه تجویز می‌شود. فلووکسامین به صورت قرص‌های خوراکی با دوزهای ۵۰ و ۱۰۰ میلی‌گرم موجود است.

مکانیسم اثر فلووکسامین

اثر ضد وسواس: نحوه دقیق عملکرد این دارو هنوز به طور کامل مشخص نیست. فلووکسامین به عنوان یک مهارکننده انتخابی قوی جذب سروتونین عمل می‌کند و به بهبود رفتار وسواسی کمک می‌کند.

فارماکوکینتیک فلووکسامین

• جذب: مقدار جذب دارو ۵۳ درصد است.
• پخش: حجم پخش متوسط حدود ۲۵ لیتر به ازای هر کیلوگرم است. تقریباً ۸۰ درصد این دارو به پروتئین‌های موجود در خون، به ویژه آلبومین، متصل می‌شود.
• متابولیسم: فلووکسامین در کبد به طور گسترده متابولیزه می‌شود و عمدتاً از طریق فرایندهای اکسیداتیو و دآمیناسیون مورد تجزیه قرار می‌گیرد.
• دفع: بیشتر متابولیت‌های فلووکسامین از طریق ادرار دفع می‌شوند.

پیش از مصرف فلووکسامین

قبل از استفاده از فلووکسامین، برای اطمینان از ایمنی مصرف آن، لطفاً موارد زیر را به پزشک خود بگویید:

• اگر به فلووکسامین یا داروهای مشابه حساسیت دارید.
• اگر بیماری کبدی دارید.
• اگر بیماری کلیوی دارید.
• اگر گلوکوم دارید.
• اگر بیمار قلبی هستید.
• اگر سابقه سکته مغزی دارید.
• اگر فشار خون شما بالا است.
• اگر مشکلاتی در لخته شدن خون دارید.
• اگر به اختلال دوقطبی مبتلا هستید.
• اگر سطح سدیم خون شما پایین است.
• اگر اعتیاد دارید یا سابقه‌ی اعتیاد دارید.
• اگر صرع و تشنج دارید.
• اگر داروهایی مانند متادون، ترامادول یا سرترالین مصرف می‌کنید.
• اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید.
• اگر در حال شیردهی هستید و به نوزاد شیر می‌دهید.

مقدار و موارد مصرف فلووکسامین

دوز و میزان مصرف قرص فلووکسامین برای درمان وسواس در بزرگسالان :

• دوز اولیه: ۵۰ میلی‌گرم به صورت خوراکی یکبار در روز و قبل از خواب.
• دوز اولیه برای مصرف طولانی مدت: کپسول فلووکسامین ۱۰۰ میلی‌گرم یکبار در روز و قبل از خواب.

این مقدار می‌تواند تا حداکثر ۳۰۰ میلی‌گرم در روز افزایش یابد. این افزایش می‌تواند هر ۴ تا ۷ روز یکبار و تحت نظر پزشک انجام شود. در صورتی که دوز روزانه بیشتر از ۱۰۰ میلی‌گرم باشد، باید به چند وعده تقسیم شود. به عنوان مثال، اگر پزشک ۳۰۰ میلی‌گرم فلووکسامین تجویز کرده باشد، باید سه بار در روز و هر بار ۱۰۰ میلی‌گرم مصرف شود.

“`html
میزان و دوز مصرف فلووکسامین در کودکان :

• کودکان 8 الی 11 ساله: درمان با 25 میلی‌گرم فلووکسامین به‌صورت خوراکی و یکبار در روز آغاز می‌شود و در صورت نیاز پزشک، می‌توان تا 200 میلی‌گرم در روز افزایش داد.
• نوجوانان 11 الی 17 ساله: درمان با 25 میلی‌گرم به‌صورت خوراکی شروع می‌شود و می‌تواند تا 300 میلی‌گرم در روز افزایش یابد.

مصرف فلووکسامین در دوران بارداری و شیردهی

استفاده از این دارو در دوران بارداری می‌تواند باعث بروز مشکلات جدی (مثل اختلالات در ریه‌های جنین) شود. اگر در دوران بارداری فلووکسامین را قطع کنید، ممکن است بیماری شما وخیم‌تر شود و به جنین آسیب برساند. بنابراین، تنها پزشک می‌تواند تصمیم بگیرد که آیا شما باید این دارو را مصرف کنید یا نه. همچنین، در این دوران بهتر است که اقدام به بارداری نکنید و از روش‌های مطمئن جلوگیری از بارداری استفاده کنید.

در دوران شیردهی: این دارو می‌تواند از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل شود و برای سلامتی او مضر باشد. در این دوران نباید فلووکسامین مصرف کنید و اگر نیاز به مصرف آن دارید، باید شیر دادن به نوزاد را قطع کنید. همیشه طبق نظر پزشک عمل کنید.

عوارض جانبی فلووکسامین

• عوارض سیستم عصبی: سردرد،‌ بی‌حالی، خواب‌آلودگی، بی‌خوابی، عصبانیت، سرگیجه، لرزش، اضطراب، افزایش تنش عضلانی، افسردگی، و تحریک‌پذیری سیستم عصبی.
• عوارض قلبی-عروقی: ضربان قلب نامنظم، گشادی عروق، و لرزش.
• مشکلات چشمی: کاهش بینایی.
• عوارض گوارشی: تهوع، اسهال، یبوست، سوء‌هاضمه، کم‌اشتهایی، استفراغ، نفخ، خشکی دهان، اختلال بلع، و طعم نامطلوب در دهان.
• مسائل ادراری-جنسی: کاهش میل جنسی، خروج غیرطبیعی منی، تکرر ادرار، و مشکلات جنسی.
• مشکلات متابولیک: کاهش سطح سدیم خون.
• عوارض تنفسی: عفونت‌های تنفسی فوقانی و تنگی نفس.
• عوارض پوستی: تعریق بالا.
• سایر عوارض: علائم شبیه آنفلوانزا، لرز، و مشکلات دندانی.

مسمومیت با فلووکسامین و درمان آن

نشانه‌های مسمومیت: خواب‌آلودگی، استفراغ، اسهال، سرگیجه، بیهوشی، ضربان قلب سریع یا کند، فشار خون پایین، اختلالات الکتریکی قلب، مشکلات کبدی، و تشنج. مشکلات تنفسی نیز ممکن است با از دست دادن هوشیاری یا استفراغ ایجاد شود.

روش درمان: درمان‌های حمایتی است. حفظ راه هوایی، نظارت بر علائم حیاتی و فعالیت‌های قلبی مهم است. استفاده از ذغال فعال ممکن است به اندازه‌ی استفراغ یا شستشوی معده مؤثر باشد. از آنجایی که جذب دارو ممکن است در مصرف زیاد به تأخیر بیفتد، باید اقداماتی انجام شود تا جذب آن تا 24 ساعت بعد از مصرف به حداقل برسد. دیالیز به نظر نمی‌رسد مؤثر باشد.

اگر مصرف فلووکسامین را فراموش کردید چطور عمل کنید؟

اگر یک نوبت داروی خود را فراموش کرده‌اید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید و زمان مصرف بعدی را بر اساس زمان جدید تنظیم کنید. اگر زمان مصرف بعدی نزدیک است، دوز فراموش‌شده را نادیده بگیرید.

“““html

اگر بیش از حد فلووکسامین مصرف کردم، چه باید بکنم؟

اگر به اشتباه یا به صورت عمدی مقدار زیادی فلووکسامین مصرف کرده‌اید، سریعاً با اورژانس تماس بگیرید. مصرف بیش از حد این دارو می‌تواند عوارض خطرناک و حتی مرگ به دنبال داشته باشد. استفاده از این دارو به عنوان یک روش خودکشی یا جلب توجه نیز مناسبت ندارد.

تداخل دارویی فلووکسامین

1. فلووکسامین می‌تواند باعث کاهش سرعت حذف داروهایی مانند بنزودیازپین‌ها، تئوفیلین و وارفارین شود. مصرف همزمان این داروها باید با احتیاط انجام شود. به‌ویژه، دیازپام نباید به همراه فلووکسامین مصرف شود.
2. این دارو ممکن است سطح برخی داروها مانند کاربامازپین، کلوزاپین، متادون، متوپرولول، پروپرانولول و داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای را افزایش دهد. در صورت نیاز به تجویز همزمان این داروها، باید احتیاط کنید و بیمار را از نظر عوارض جانبی به دقت زیر نظر داشته باشید. ممکن است نیاز باشد مقدار مصرف داروها تنظیم شود. همچنین دیازپام ممکن است باعث کاهش ضربان قلب شود، بنابراین پیگیری ضربان قلب ضروری است.
3. چون لیتیم و تریپتوفان می‌توانند اثر فلووکسامین را تقویت کنند، باید با احتیاط مصرف شوند. همچنین مهارکننده‌های MAO ممکن است باعث ایجاد واکنش‌های شدید مانند دلیریوم و اغما شوند و بهتر است مصرف همزمان آنها اجتناب شود.
4. مصرف همزمان پیموزاید و تیوریدازین ممکن است منجر به مشکلات قلبی مانند آریتمی و حتی مرگ ناگهانی شود.
5. مصرف همزمان سوماتریپتان ممکن است باعث ضعف، افزایش رفلکس‌ها و عدم هماهنگی شود.
6. مصرف همزمان ترامادول ممکن است منجر به بروز سندرم سروتونین شود.
7. سیگار کشیدن می‌تواند اثر دارو را کاهش دهد.

اثر فلووکسامین بر آزمایش‌های تشخیصی

ممکن است سطح سدیم در خون را کاهش دهد.

ملاحظات خاص درباره فلووکسامین

1- پس از قطع مصرف یک مهارکننده MAO، باید حداقل 14 روز منتظر بمانید تا فلووکسامین مصرف شود و بالعکس.
2- تغییرات در خلق و خوی بیمار باید ثبت شود. تمایل به خودکشی باید مورد بررسی قرار گیرد و تنها مقدار لازم دارو در دسترس باشد.
3- در بیماران با مشکلات کبدی، سابقه مانیا یا تشنج و شرایطی که بر بدن تأثیر می‌گذارد، باید با احتیاط دارو تجویز شود.
4- این دارو برای درمان افسردگی تأیید شده نیست و باید از مصرف آن در کودکان و نوجوانان زیر 18 سال خودداری شود.

نکات توصیه‌شده برای بیماران هنگام مصرف فلووکسامین

1- از انجام فعالیت‌های خطرناک تا زمانی که اثرات CNS دارو مشخص نشود، خودداری کنید.
2- از مصرف محصولات الکلی پرهیز کنید.
3- سیگار کشیدن ممکن است اثر دارو را کاهش دهد.
4- اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.
5- در صورت بروز بثورات پوستی، کهیر یا واکنش‌های آلرژیک آنها را به پزشک اطلاع دهید.
6- برای مشاهده اثرات کامل ضدافسردگی دارو ممکن است چند هفته طول بکشد، بنابراین مصرف دارو را با شروع بهبودی قطع نکنید.
7- قبل از مصرف هر داروی بدون نسخه، با پزشک مشورت کنید.
8- در سالمندان: در افراد مسن‌تر، کارایی دارو حدود 50 درصد کم‌تر از افراد جوان‌تر است. باید با احتیاط تجویز شود و مقدار آن به تدریج افزایش یابد.
9- در کودکان: ایمنی و اثربخشی دارو در کودکان زیر 18 سال تأیید نشده است.

بیشتر بخوانید:

تدوین شده توسط بخش سلامت

مجله رضیم