اسبک یا هیپوکامپ مغز چیست و چه عملکردی دارد ؟ (2 نکته مهم)
“`html
اسبک یا هیپوکامپ
اَسبَک یا هیپوکامپوس (هیپوکام یا هیپوکامپ) (hippocampus) قسمتی از سیستم لیمبیک در مغز است که مسئول یادگیری می‌باشد. اسبک یک ساختار عصبی به صورت خمیده است که در کف شاخ میانی بطن‌های طرفی مغز قرار دارد.
هیپوکامپ مغز چیست و چه کارکردی دارد؟
هیپوکامپ نامی است که از کلمه‌ای یونانی گرفته شده و به معنای اسب دریایی است. این قسمت از مغز به این دلیل به این نام خوانده می‌شود که شباهت زیادی به اسب دریایی دارد. هیپوکامپ در هر دو طرف مغز وجود دارد.
عملکرد هیپوکامپ
هیپوکامپ دو کارکرد اصلی دارد:
- حافظهٔ بلندمدت
- و درک فضایی
مغز دو نوع حافظهٔ بلندمدت در هیپوکامپ ذخیره می‌کند:
- حافظهٔ خودزیست‌نامه‌ای که به رویدادهای مهم مثل روز تولد، عروسی و فارغ‌التحصیلی ارتباط دارد.
- و حافظهٔ اخباری، که به دانش شما دربارهٔ واقعیت‌ها مربوط می‌شود.
- علاوه بر این، هیپوکامپ به‌عنوان یک نقشه فضایی کمک می‌کند تا مسیرها را پیدا کنیم.
بنابراین اگر هنگام رانندگی مرتباً راه را گم می‌کنید، می‌توانید هیپوکامپ خود را سرزنش کنید! آسیب‌هایی که به هیپوکامپ وارد می‌شود ممکن است بر اثر بیماری آلزایمر یا کمبود اکسیژن باشد.
بیماری صرع نیز می‌تواند به هیپوکامپ آسیب برساند. افرادی که هیپوکامپشان آسیب می‌بیند، در یادگیری اطلاعات جدید با مشکل مواجه می‌شوند که به آن یادزدودگی پیش‌گستر می‌گویند.
این آسیب همچنین ممکن است خاطرات قدیمی‌تر را از بین ببرد (که به یادزدودگی پس‌گستر معروف است).
با این حال، اگر هیپوکامپ شما آسیب دیده باشد، هنوز هم می‌توانید کارهای حرکتی جدید را یاد بگیرید. این به این دلیل است که حافظه‌های بلندمدت (خاطرات دور) در بخش‌های مختلف مغز ذخیره می‌شوند و به همین دلیل ممکن است که بیمار مبتلا به فراموشی نتواند برخی از مهم‌ترین رویدادهای زندگی خود را به خاطر بیاورد، اما همچنان قادر به نواختن گیتار باشد.
هیپوکامپ همچنین به سلامت روان مرتبط است. تحقیقاتی که بر روی بیماران مبتلا به افسردگی صورت گرفته نشان می‌دهند که این افراد در مقایسه با دیگران، هیپوکامپ کوچک‌تری دارند (تقریباً ۱۰ درصد کوچکتر).
کاهش واقعی در اندازهٔ هیپوکامپ به دفعات حوادث افسرده‌کننده و مدت زمان افسردگی بستگی دارد. در نتیجه، هیپوکامپ کوچکتر ممکن است باعث شود که افراد مبتلا به افسردگی قادر به یادگیری اطلاعات جدید نشوند (که به حافظهٔ اخباری مربوط می‌شود).
نقشه فضایی در مغز: هیپوکامپ و سلول‌های شبکه‌ای
نحوه‌ای که حیوانات راهشان را…
“`
این تحقیقات سرنخ‌هایی درباره‌ی چگونگی شکل‌گیری، ذخیره‌سازی و بازیابی خاطرات در مغز به ما می‌دهد. یکی از دانشمندان در زمینه‌ی نوروساینس به نام جان اوکیف، در دهه‌ی ۱۹۷۰ نقشه‌های شناختی را کشف کرد.
او با پژوهش‌هایش در سال ۲۰۱۴ توانست جایزه‌ی نوبل را دریافت کند. جان اوکیف در ابتدا به دنبال کشف نقشه‌های مغزی نبود. او زمانی که از دانشگاه مک‌گیل کانادا به دانشگاه کالج لندن آمد، به موضوعات مرتبط با حافظه علاقه‌مند شد. به ویژه او می‌خواست بفهمد که کارهای ویلیام بیچر اسکویل، جراح اعصاب، و برندا میلنر، عصب‌روانشناس، چگونه هستند.
بیشتر بخوانید:
