اصول کاشت استرلیتزیا یا پرنده بهشتی (2 نکته مهم)
“`html
معرفی گل استرلیتزیا یا پرنده بهشتی
استرلیتزیا یا پرنده بهشتی یکی از زیباترین گل‌ها است که به خاطر شباهتش به پرنده‌ها، به نام مرغ بهشتی نیز شناخته می‌شود. این گیاه بومی جنوب آفریقاست و تنها ۵ گونه دارد که همه‌ی آن‌ها همیشه سبز و دائمی هستند و نسبت به سرما حساس‌اند. برای رشد در مناطق معتدل، نیاز به شرایط گلخانه‌ای دارند. ارتفاع این گونه حدود یک متر است و دارای برگ‌های سبز نسبتاً روشنی است که بر روی دمبرگ‌هایی به بلندی ۴۵ سانتیمتر قرار دارند. برگ‌های این گیاه به صورت بادبزنی شکل می‌گیرند. گل آن در انتهای ساقه‌ای به طول تقریباً یک متر رشد می‌کند و شامل یک برک سبز با لبه‌های قرمز رنگ است که مانند قایق می‌باشد و گل‌های دو رنگی از درون آن خارج می‌شوند که گل آبی و کاسه گل زرد یا نارنجی دارند. وقتی گل کاملاً باز می‌شود، شبیه پرنده‌ای در حال پرواز به نظر می‌رسد. هر بوته‌ی پرنده بهشتی می‌تواند تا ۱۰ شاخه گل تولید کند.
نیازهای اکولوژیک گل استرلیتزیا یا پرنده بهشتی
نور: نور و حرارت دو عامل کلیدی در پرورش استرلیتزیا هستند. این گیاه به نور زیاد احتیاج دارد (حداقل ۶ ساعت نور کامل در روز). در آپارتمان، بهتر است آن را در جایی با نور زیاد و فیلتر شده قرار دهید. در زمستان می‌تواند نور مستقیم را تحمل کند اما هرگز در تابستان آن را در نور مستقیم قرار ندهید، زیرا ممکن است به سرعت خشک شود.
دما: این گیاه به سرما حساس بوده و در مناطق معتدل باید در گلخانه نگهداری شود. دمای مناسب برای آن در شب حدود ۱۰ تا ۱۳ درجه سانتیگراد و در روز ۲۰ تا ۲۲ درجه سانتیگراد است. دمای مناسب برای رشد گیاه بین ۱۶ تا ۱۹ درجه سانتیگراد است و دماهای کمتر از ۳- و بالاتر از ۳۰+ را تحمل نخواهد کرد و از بین می‌رود.
آبیاری: در هوای معتدل، باید هفته‌ای دو بار آبیاری شود اما در دوران استراحت گیاه که از اواسط تیر تا اواخر مرداد است، باید آبیاری را کاملاً قطع یا به ندرت انجام داد. خاک گلدان باید همیشه مرطوب باشد و نباید بگذارید خشک شود. هر زمان که خاک در حال خشک شدن بود، با یک لیوان آب آن را مرطوب کنید.
خاک: برای پرورش پرنده بهشتی، خاک مغذی که شامل یک قسمت خاک باغچه، یک قسمت شن درشت یا پرلیت و یک قسمت خاک پیت مرطوب یا هوموس باشد، مناسب است. خاک باید قوی ( دارای کود حیوانی، پودر گوشت و غیره) و کمی ماسه‌ای باشد. برای اینکه گیاه زود به گل برود، باید در مرداد ماه خاک را به عمق ۸۰ سانتیمتر شخم زده و به آن کود حیوانی اضافه کنید. اسیدیته مناسب برای این گیاه در حدود ۷ تا ۸ است.
کوددهی: گیاه در اوایل تابستان به کود زیادی نیاز دارد. کود دامی و کمپوست باید به آب آبیاری اضافه شود و این کار را حدود یک بار در ماه در طول تابستان انجام دهید. کود دامی باید به مقدار ۴ تا ۵ کیلوگرم در هر متر مربع هنگام آماده سازی خاک اضافه گردد. همچنین مصرف کود حاوی N-P-K با نسبت ۵-۱-۳ و ۳ گرم نیترات پتاسیم در هر لیتر آب با فاصله ۱۰ روز بسیار مؤثر است. این کار باید به مدت ۳ ماه به طور منظم انجام شود.
روش کاشت و تکثیر استرلیتزیا یا پرنده بهشتی
برای کاشت پرنده بهشتی در زمین، باید چاله‌هایی به ابعاد ۶۰ در ۶۰ سانتیمتر حفر کنید و آن‌ها را با خاک و کود دامی پر کنید. تراکم کاشت حدود ۲ گیاه در هر متر مربع، بیشترین عملکرد را در سال اول تولید می‌کند. گیاهان تا استقرار کامل، زمان زیادی را نیاز دارند. ریشه‌ی این گیاه بسیار توسعه یافته است و باید مراقب بود که هنگام کاشت محدود نشود. حذف پاجوش‌ها و کاشت آن‌ها باید در اواخر بهار یا اوایل تابستان انجام شود.
یکی از روش‌های تکثیر این گیاه کشت بذر آن است، اما برای به دست آوردن بذر، باید به تلقیح مصنوعی اقدام کرد. معمولاً هر گل آذین دارای حدود ۵۰ دانه است.
“““html
عمل کشت گیاه معمولاً در بهار و در دمای ۱۸ تا ۲۱ درجه سانتیگراد انجام می‌شود. رشد دانه‌ها معمولاً نامنظم بوده و بین ۳ تا ۵ ماه طول می‌کشد.
برای تکثیر پرنده بهشتی، باید از گیاهان قوی و پررشد استفاده کنیم. در نمونه‌های بالغ، بوته‌های کوچکی کنار گیاه اصلی رشد می‌کنند. در بهار یا تابستان، این نهال‌های جوان را با مقداری ریشه از پایه اصلی جدا کرده و در گلدان دیگری می‌کاریم. به این ترتیب، پرنده بهشتی تکثیر می‌شود.
در سال اول، گیاه ضعیف است و بهتر است آن را به گلدان منتقل کرده و در گلخانه نگهداری کنیم. اما در سال دوم یا سوم می‌توانیم آن را به مکان دلخواه منتقل کنیم. این گیاهان جدید در سال چهارم شروع به تولید پاجوش کرده و در سال ششم یا هفتم گل می‌دهند.
روش دیگری برای تکثیر، تقسیم بوته است که می‌توان از بهار تا تابستان انجام داد. این بوته‌ها به کندی رشد می‌کنند و پس از دو یا سه سال گل می‌دهند و دو سال بعد از تکثیر، پاجوش تولید می‌کنند. ما به خانواده‌هایی که علاقه‌مند به تکثیر هستند، روش تقسیم بوته را پیشنهاد می‌کنیم، چون این کار ساده‌تر و راحت‌تر است.
گلدهی استرلیتزیا یا پرنده بهشتی
پرنده بهشتی بعد از سه سال شروع به گلدهی می‌کند. بستگی به محیط، نوع خاک، مراقبت ها و گونه گیاه، تعداد سنبله‌های گل می‌تواند بین ۱ تا ۴ در هر گیاه باشد.
گلدهی در پرنده بهشتی معمولاً فصلی است. در کالیفرنیا، از شهریور تا اردیبهشت بین ماه‌های مهر تا آذر گل می‌دهد. در آفریقای جنوبی از زمستان تا بهار و در اسرائیل نیز یک دوره گلدهی دیگر بین اسفند تا فروردین و بار دیگر در شهریور اتفاق می‌افتد. در ایران، این گیاه در فصل زمستان تا بهار گل می‌دهد. تحقیقات نشان داده‌اند که با افزایش سن گیاه، تعداد گل‌ها نیز بیشتر می‌شود و در طول سال نوساناتی دارد. مطالعه‌ای بر روی گیاهان چهار ساله نشان داده که گلدهی در سال‌های چهارم تا ششم، وقتی میانگین ۱۴.۱ برگ تولید کرده‌اند، آغاز می‌شود. گیاهان در زمان گلدهی به ازای هر شاخساره تا ۴ برگ تولید کرده‌اند. در سال‌های هفتم تا نهم، گیاهان ۲ تا ۴ انشعاب دارند. یک گل آذین در محصول گل حدود ۵۴ هفته بعد از ظهور برگ‌ها ظاهر شده و در هفته ۷۲.۸ شکوفا می‌شود.
بیماری و آفات استرلیتزیا یا پرنده بهشتی
استرلیتزیا یا پرنده بهشتی تقریباً یک گیاه بدون آفت است. آفات حشره‌ای که می‌توانند به این گیاه آسیب بزنند شامل سپردار، شپشک آرد آلود، مگس سفید و شته‌ها هستند. این آفات می‌توانند با حشره کش‌های سیستمیک کنترل شوند.
بیماری‌هایی که ممکن است به این گیاه آسیب برسانند شامل پژمردگی باکتریایی و فساد ریشه هستند. فساد ریشه یک بیماری قارچی است که می‌تواند از طریق بذر منتقل شود. برای کنترل این بیماری، می‌توان بذرها را به مدت یک روز در آب با دمای اتاق خیساند و سپس به مدت ۳۰ دقیقه در آب گرم (۵۷ درجه سانتیگراد) قرار داد. سپس بعد از سرد شدن و خشک شدن، بذرها را در بستر کشت استریل شده بکارید.
بیشتر بخوانید:
سایت رضیم
“`
