اصول کاشت و تکثیر گل قرنفل (2 نکته مهم)
معرفی گل قرنفل
قرنفل یکی از گلهای قدیمی و خوشبو است که برای مرزهای باغ‌ها مناسب می‌باشد. به گلهای قرنفل، صورتی‌ها (pinks) نیز گفته می‌شود. این گیاه به نام میخک شاعر (Dianthus barbatus) نیز شناخته می‌شود و عطر آن شبیه به دارچین یا ادویه‌ی معطر میخک است.
نام قرنفل از واژه‌ی هندی “کرن پهول” به معنای «گل گوش» نشأت گرفته و در عربی به شکل قرنفل درآمده است. واژه “کرن” به معنای گوش و “پهول” به معنای گل است. در گذشته، زنان هندی این گل را در سوراخ گوشواره‌هایشان نگه می‌داشتند تا سوراخ بسته نشود و اصطلاح “کرن پهول” بعدها به معنای عام گوشواره نیز به کار رفت.
گیاه‌شناسی قرنفل
قرنفل با نام علمی “Dianthus barbatus” به صورت یک بوته متراکم رشد می‌کند و گلبرگ‌های آن در رنگ‌های بنفش، قرمز مایل به زرد و سفید دیده می‌شود. این گیاه به عنوان یک گیاه زینتی در باغ‌ها کشت می‌شود و گاهی اوقات قرنفل و میخک را یکی می‌پندارند.
قرنفل دو ساله است، ولی یک نوع یک ساله از آن نیز وجود دارد. برخی از نوع‌های زودگل دو ساله می‌توانند به عنوان یک ساله پرورش یابند. در مناطق سرد سیری، قرنفل به عنوان دو ساله و در مناطق معتدل یا با برداشت گلها به عنوان چند ساله عمل می‌کند. بر خلاف میخک، برگ‌های قرنفل پهن و کوتاه و سبز رنگ است. گلها معمولاً شامل دو رنگ یا بیشتر بوده و حاشیه‌های گلبرگ‌ها دانه‌دار است، و رنگ گلبرگ‌ها در مرکز گل متفاوت می‌باشد.
گل قرنفل در رنگ‌های سفید، صورتی، بنفش، قرمز، زرد، ارغوانی و غیره وجود دارد و بعضی اوقات به صورت دو رنگ نیز دیده می‌شود. همچنین گلها می‌توانند کم پر یا پرپر باشند. گلها در انتهای ساقه به صورت یک چتر فشرده قرار دارند که با برگ‌های مشابه احاطه شده‌اند، به‌طوری‌که قبل از باز شدن گلها حالت فرچه‌ای دارند.
انواع گل قرنفل
تقریباً یک نوع از گیاه قرنفل برای هر فضا و منطقه‌ای از باغ وجود دارد:
۱- نوع رایج یک‌ساله این گیاه، قرنفل چینی است.
۲- انواع چند ساله قرنفل‌ها شامل: (D. plumarius) و (D. armeria) است. برگ‌های همه این گیاهان آبی خاکستری دارند و به رنگ‌های متنوع تبدیل می‌شوند.
۳- (D. barbatus): معمول‌ترین نوع قرنفل و گیاهی دو ساله است که دارای گلهای دوتایی و تکی است و می‌تواند از بذر خود دوباره سبز شود.
۴- (D. x allwoodii): این نوع بالاترین دوام را دارد و دوره گلدهی آن حداقل هشت هفته ادامه دارد. گلهای این نوع معمولاً دوتایی بوده و طول گیاه بلند است و برای گل شاخه بریده مناسب می‌باشد.
شرایط نگهداری قرنفل
نور مناسب قرنفل :
این گیاه به مکان آفتابی و خاک نسبتاً قلیائی و سبک نیاز دارد. برای افزایش دوره گلدهی، گلهای خشک را مرتباً بچینید. حداقل دمایی که قرنفل می‌تواند تحمل کند، ۱۵- درجه سانتیگراد است.
گلدهی قرنفل :
در اواسط بهار یا کمی زودتر، توده‌ای از گلها ظاهر می‌شود ولی به ندرت گلهای تکی دیده می‌شود. فصل گلدهی نسبتاً کوتاه است. بنابراین برای جبران این مدت، نشاها را در زمان‌های مختلف تهیه کرده و با فاصله ۱۵ روز منتقل می‌کنند.
فتوپریود (میزان نور دریافتی) در مقایسه با سرما تأثیر کمی بر گلدهی قرنفل دارد و این آن را از دیگر گیاهان که برای گلدهی به روزهای بلندو سرما نیاز دارند، متمایز می‌کند. برای گلدهی به سرما نیاز دارد و باید ۱۲ تا ۱۵ هفته در دمای بالای ۳۵ درجه سانتیگراد باشد و سپس برای برطرف کردن نیاز سرمایی، ۱۲ هفته در دمای ۴ تا ۷ درجه سانتیگراد قرار گیرد تا گیاه به خوبی وارد بهار شود.
“`html
آبیاری قرنفل :
قرنفل به آبیاری منظم و متوسط احتیاج دارد. بهترین زمان برای آبیاری این گیاه زمانی است که سطح خاک خشک شود. اگر بیش از حد به این گیاه آب بدهید و آب در خاک زیر آن بماند، ممکن است ساقه گیاه پوسیده شود، برگ‌ها زرد شوند و گیاه از بین برود. از طرف دیگر، اگر گیاه به اندازه کافی آبیاری نشود، در ابتدا گلدهی کم می‌شود، رشد آن کاهش می‌یابد، برگ‌ها خشک می‌شوند و گیاه کوچک باقی می‌ماند.
دمای مناسب قرنفل :
قرنفل در شب به دمای خنک حدود ۱۵ درجه نیاز دارد تا بتواند گل بدهد. به طور کلی، اگر بذرهای این گیاه را در سال جاری بکارید، گلدهی گیاهانی که از این بذرها رشد کرده‌اند، پس از پاییز و زمستان در سال آینده اتفاق می‌افتد. این گیاهان برای گلدهی به یک دوره سرما احتیاج دارند. معمولاً قرنفل‌ها در اواخر بهار و اوایل تابستان گل می‌دهند و در گرمای تابستان از بین نمی‌روند، اما تعداد گلها کم می‌شود. بنابراین اگر در منطقه‌ای گرم زندگی می‌کنید، بهتر است گیاه را در جایی بکارید که از بعدازظهر به بعد سایه داشته باشد. قرنفل می‌تواند در زمستان دمای تا ۲۳- درجه سانتیگراد را تحمل کند.
خاک مناسب قرنفل :
خاکی که خوب زهکشی شود و حاوی مواد ارگانیک مثل خاک برگ یا کود پوسیده باشد، به رشد و گلدهی این گیاه کمک خواهد کرد. بنابراین می‌توانید از مخلوطی از خاک معمولی و خاک برگ یا مخلوط خاک برگ، کوکوپیت و پرلایت استفاده کنید. برای کوددهی هم می‌توانید از کود کامل با فرمول ۱۰-۱۰-۱۰ هر سه تا چهار هفته یکبار استفاده نمایید.
کاشت و تکثیر گل قرنفل
ساده‌ترین روش تکثیر این گیاه از طریق کاشت بذر است. اگر شرایط مکانی مناسب باشد، بذرها هر سال به طور طبیعی در پای گیاه می‌ریزند و می‌توانید برای سال‌های طولانی از زیبایی این گیاهان در باغ یا باغچه‌تان لذت ببرید.
زمان کاشت بذر گل قرنفل
در کل، برای کاشت بذرهای قرنفل اگر آنها را در اواخر بهار یا تابستان بکارید، گلدهی گیاه به سال آینده منتقل می‌شود. همچنین می‌توانید جوانه‌های آماده این گیاه را از نهالستان‌ها در اوایل پاییز خریداری کنید، اما این گیاهان نیز در سال آینده گل خواهند داد. اما جوانه‌هایی که در اوایل بهار پیشنهاد می‌شوند، در همان سال قادر به گلدهی خواهند بود.
گیاهانی که نیاز سرمایی آنها برطرف شده، می‌توانند حدود ۶ تا ۷ هفته بعد از این دوره و وقتی که دما به ۱۸ درجه برسد، گل بدهند، در حالی که آنهایی که این سرمای لازم را دریافت نکرده‌اند، دیرتر گل می‌دهند و کیفیت گلدهی آنها کمتر خواهد بود.
برای کاشت بذرها، آنها را در خاکی سبک و نرم مانند خاک برگ بکارید. روی بذرها را با لایه‌ای به ضخامت ۰٫۳ میلیمتر بپوشانید. کاشت بذرها در عمق زیاد مانع جوانه‌زنی آنها می‌شود. دمای مناسب برای جوانه‌زنی بذرها ۲۰ تا ۱۸ درجه سانتیگراد است.
وقتی گیاهان جوان ۴ تا ۶ برگ داشتند، می‌توانید آنها را جابجا کنید و در مکان دیگری بکارید. زمانیکه قصد دارید گیاه را در باغچه بکارید، بهتر است بین هر دو گیاه ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتر فاصله در نظر بگیرید.
بیماری ها و آفات گل قرنفل
“`
این گیاه خیلی به آفات حساس نیست، اما اگر در شرایط بدی قرار بگیرد، ممکن است با مشکلاتی مثل شته، کنه‌های تارعنکبوتی و شپشک روبرو شود. این آفات در زمان‌هایی که گیاه خوب رشد نمی‌کند، می‌توانند باعث دردسر شوند.
بیماری نشیمن فوزاریومی یکی از بیماری‌های این گیاه است که می‌تواند باعث پژمردگی و خمیدگی برگ‌ها، پژمرده شدن کل گیاه و حتی نابودی آن شود. به طور کلی، این گیاه به پوسیدگی طوقه حساس است. اگر بیش از حد به گیاه آب بدهید یا خاک به خوبی زهکشی نشود و آب در خاک باقی بماند، ممکن است گیاه از بین برود.
بیماری‌های قارچی از جمله سفیدک پودری و بیماری زنگ (که لکه‌های ریز نارنجی-قرمز روی برگ‌ها و ساقه‌ها ایجاد می‌کند) نیز از بیماری‌های دیگر این گیاه هستند. این بیماری‌ها به ویژه در نور کم و وقتی که برگ‌ها در شب خیس هستند، شیوع پیدا می‌کنند.
خواص قرنفل
۱- برای درمان سردرد مفید است.
۲- به تنگی نفس کمک می‌کند.
۳- ضعف اعصاب را کاهش می‌دهد.
۴- معده و دستگاه گوارش را تقویت می‌کند.
۵- از بروز سرطان جلوگیری کرده و در درمان آن مؤثر است.
۶- نوشیدن یک فنجان چای قرنفل (میخک) بعد از غذا به کاهش گاز و درد معده کمک می‌کند.
۷- برای دندان درد و گوش درد، یک قطره از اسانس آن را روی دندان بمالید یا در گوش بچکانید.
۸- حالت تهوع و استفراغ را از بین می‌برد؛ برای این منظور ۲ قطره از اسانس را در یک لیوان بریزید و بنوشید.
۹- جویدن قرنفل بوی بد دهان را از بین می‌برد اما مواظب باشید که با زبان تماس نگیرد چون ممکن است باعث سوزش آن شود.
۱۰- برای کاهش دردهای رماتیسمی، ۳ تا ۴ قطره روغن قرنفل را با ۵ گرم روغن بادام مخلوط کنید و روی نواحی دردناک بمالید.
بیشتر بخوانید:
