اطلاعاتی کامل درباره بیماری صرع (2 نکته مهم)

صرع یکی از بیماری‌های مغزی است که در آن سلول‌های عصبی یا نورون‌ها، پیام‌های غیرعادی دریافت می‌کنند.

بیماری صرع

در بیماری صرع، نحوه فعالیت طبیعی نورون‌ها به هم می‌ریزد و این می‌تواند منجر به احساسات عجیب، تشنج، گرفتگی‌های عضلانی و از دست دادن هوشیاری شود.

در زمان حملات تشنج، نورون‌ها ممکن است بیش از 500 بار در ثانیه پیام‌های عصبی ارسال کنند.
برای برخی افراد، این حملات فقط گاهی اوقات رخ می‌دهد، اما برای دیگران ممکن است صدها بار در روز اتفاق بیفتد.

حدود 25 تا 30 درصد از کسانی که دچار صرع هستند، با وجود مصرف دارو، هنوز هم دچار تشنج می‌شوند. پزشکان به این نوع صرع، صرع مقاوم می‌گویند.

انواع صرع
– تشنج پیچیده جزئی : مشکلاتی در توجه و یا کنترل خلق و خو.

– تشنج سمت چپ : اضطراب و ناامیدی به دلیل مشکلات در درک و بیان احساسات.

– تشنج سمت راست : مشکلات اجتماعی و رفتارهای غیرمناسب.

– تشنج جلوی مغز : به هم ریختگی و عمل بدون توجه به عواقب.

هوش مصروعین
صرع مسری نیست و به دلیل مشکلات روانی یا عقب ماندگی ذهنی ایجاد نمی‌شود. برخی افراد با عقب ماندگی ذهنی، ممکن است تشنج داشته باشند، اما این به این معنا نیست که هر کسی که صرع دارد، عقب مانده ذهنی است.
بسیاری از افرادی که صرع دارند، هوش عادی یا حتی بالایی دارند.

افراد مشهور مبتلا به صرع
– نویسنده معروف روس، داستایوفسکی.

– فیلسوف بزرگ، سقراط.

– ناپلئون بناپارت.

– مخترع دینامیک، آلفرد نوبل.

– نقاش فرانسوی، ون گوک.

– نویسنده روس، لئو تولستوی.

تشنج و تاثیر آن بر مغز
تشنج‌ها به طور عمومی اثر منفی روی مغز ندارند.
اگر تشنج شدید باشد، ممکن است مغز صدمه ببیند.
کودکانی که دلیل خاصی برای تشنج آن‌ها پیدا نشده، حدود 68 تا 92 درصد بعد از 20 سال بهبود می‌یابند.
معمولاً با گذشت زمان و مصرف دارو یا جراحی، تعداد تشنج‌ها کم شده یا متوقف می‌شود.

علل بیماری صرع
– اختلال در کاری که مغز انجام می‌دهد، عدم تعادل در انتقال‌دهنده‌های عصبی و یا ترکیبی از این عوامل. برخی از افراد مبتلا به صرع، سطح بالایی از تحریک‌کننده‌های عصبی دارند که فعالیت عصبی را افزایش می‌دهد. در حالی که در برخی، این تحریک‌کننده‌ها کم است و فعالیت نورون‌ها را کاهش می‌دهد.

– بعد از جراحی سر، سکته یا مشکلاتی که اتصالات غیرعادی ایجاد می‌کنند.

– غشای سلولی که دور نورون‌ها را گرفته، در ایجاد صرع نقش دارد.

– مشکلاتی در حرکت مولکول‌ها در داخل و خارج از غشا، تاخیر در تغذیه و تعمیرات لازم برای سلول.

– اختلالات ژنتیکی.

– بیماری‌هایی مانند سرطان مغز، اعتیاد به الکل و بیماری آلزایمر.

– حملات قلبی و سکته که باعث کمبود اکسیژن در مغز می‌شود.
حدود 32 درصد از موارد صرع به بیماری‌های عروقی مغز مربوط است که اکسیژن را به سلول‌های مغز نمی‌رسانند.

– بیماری‌های عفونی مانند مننژیت، ایدز، آنسفالیت ویروسی، هیدروسفالی و دیگر بیماری‌ها.

– افراد مبتلا به سلیاک که به گلوتن گندم حساسیت دارند، یا عفونت‌های مغزی هم می‌توانند به صرع مبتلا شوند.

– صرع ممکن است با مشکلات متابولیسمی، فلج مغزی و اوتیسم همراه باشد.

– عفونت‌های مادرزادی، تغذیه نادرست و کمبود اکسیژن.

– تماس با مواد سمی مانند سرب و مونوکسید کربن.

– مصرف مواد مخدر و داروهای ضدافسردگی به مقدار زیاد.

– کمبود خواب، مصرف الکل، استرس و تغییرات هورمونی.

– در بعضی موارد، تماشای نورهای رقصان یا صفحه کامپیوتر ممکن است موجب صرع شود.

– سیگار کشیدن نیز یکی از علل صرع است زیرا نیکوتین بر روی گیرنده‌های نورونی تأثیر می‌گذارد.

تشنج, بیماری روانی, بیماری صرع

جلوگیری از صرع
– در ماشین، کمربند را ببندید و هنگام موتورسواری کلاه کاسکت بگذارید تا از ضربات سر و صرع جلوگیری کنید.

– به میزان کافی خواب داشته باشید.

– به تغذیه خود توجه کنید.

– زنان باردار باید مراقب فشار خون خود باشند.

“`

خون‌تان را نگه دارید و از عفونت‌هایی که در دوران بارداری پیش می‌آید، جلوگیری کنید تا به مغز جنین آسیب نرسد.

– بیماری‌های قلبی و عروقی، فشار خون بالا، عفونت و مشکلات دیگر می‌تواند در بزرگسالی و پیری باعث صرع شود.

– غربالگری ژنتیک و تشخیص قبل از تولد یکی از روش‌های جلوگیری از صرع است.

درمان صرع
برای بسیاری از کسانی که دچار صرع هستند، کافی است با تجویز یک دارو، تشنج کنترل شود.
استفاده از ترکیب داروها معمولاً عوارض جانبی مانند خستگی و کاهش اشتها دارد.
ترکیب داروها زمانی تجویز می‌شود که یک دارو نتواند تشنج را کنترل کند.
زنان باردار باید مراقب فشار خون خود باشند و از عفونت‌ها جلوگیری کنند تا به مغز جنین آسیبی نرسد.

جراحی
زمانی که حملات تشنج با دارو کنترل نمی‌شود، پزشک ممکن است جراحی را پیشنهاد کند. پزشکان نوع تشنج و ناحیه مغز درگیر را در نظر می‌گیرند.

پزشکان از جراحی بر روی برخی نواحی مغز که مربوط به گفتار، زبان، شنوایی یا دیگر توانایی‌های مهم است، خودداری می‌کنند.
پس از انجام جراحی، فرد باید به مدت دو سال دارو مصرف کند.

تغذیه
برخی تحقیقات نشان داده‌اند که کودکانی که از رژیم غذایی چرب و کم کربوهیدرات (رژیم کتوژنیک) استفاده می‌کنند، کمتر دچار تشنج می‌شوند.

اما این رژیم ممکن است عوارض جانبی مانند تأخیر در رشد، افزایش اسید اوریک خون و ایجاد سنگ کلیه داشته باشد.
محققان هنوز مطمئن نیستند که آیا این رژیم برای همه افراد دچار صرع مفید است یا نه.
یک رژیم غذایی صحیح و مصرف ویتامین‌ها، مخصوصاً اسید فولیک، می‌تواند به کاهش نقص‌های هنگام تولد و صرع مادرزادی کمک کند.
ملاتونین نیز یک مکمل غیر ویتامینی است که ممکن است در کاهش تشنج در برخی افراد موثر باشد.

توصیه‌ها
– همیشه با دید مثبت به زندگی نگاه کنید. اگر فرزندتان دچار بیماری است، سعی کنید او را نسبت به بیماری‌اش امیدوار کنید.

– سعی کنید در تمام کارها، مستقل باشید.

– اطلاعات و آگاهی کافی درباره بیماری خود کسب کنید.

– شما و بیمار با هم زندگی می‌کنید، پس باید با هم هماهنگ باشید.

– از خدمات مشاوره‌ای نیز بهره‌مند شوید.

– از تجربیات دیگر بیماران استفاده کنید.

– اعتماد به نفس خود را افزایش دهید.

– ورزش کنید.

– شیوه درست نفس کشیدن را یاد بگیرید.

– با دوستان و خانواده‌تان روابط صمیمی برقرار کنید.

– تا زمانی که تشنج‌ها تحت کنترل شما در نیامده، از رانندگی پرهیز کنید.
منبع:tebyan.net