اطلاعات دارویی کامل در مورد قرص پرفنازین (2 نکته مهم)
موارد مصرف و عوارض پرفنازین
پرفنازین (Perphenazine) که تحت نام تجاری Trilafon نیز شناخته می‌شود، یک داروی ضد روانپریشی است که معمولاً به صورت قرص و برای خوردن تجویز می‌گردد. این دارو به دلیل خاصیت قوی و تأثیرات آن، باید فقط با تجویز پزشک مصرف شود و نباید آن را به صورت خودسرانه و یا به دیگران توصیه کرد. مصرف نادرست پرفنازین می‌تواند عوارض بسیار خطرناکی مانند ایست تنفسی و کما را به همراه داشته باشد. اگر نیاز به قطع مصرف این دارو باشد، این کار باید با نظارت پزشک انجام شود.
پرفنازین یک داروی ضد سایکوز است و برای کاهش علائماسکیزوفرنی و اختلالات دیگر روانی تجویز می‌شود. اختلالات روانی مثل اسکیزوفرنی باعث بروز مشکلاتی در افکار و باورها می‌شوند و ممکن است رفتارهای پرخاشگرانه‌ای را به وجود آورند که این رفتارها می‌توانند به خود یا دیگران آسیب برسانند. داروهایی مانند پرفنازین با تنظیم مواد شیمیایی مغز (دوپامین)، به کنترل برخی از این رفتارهای پرخاشگرانه و توهم‌ها در بیماران کمک می‌کنند.
مکانیسم اثر پرفنازین
- این دارو گیرنده های مزولیمبیک دوپامین را تحت تأثیر قرار داده و اثرات آن را مهار می‌کند.
- دارای اثرات آنتی کولینرژیک متوسط، اثرات آرام‌بخش ضعیف تا متوسط و تأثیرات قوی بر حرکات غیر ارادی و همچنین فعالیت‌های ضد انگل قوی است.
فارماکوکینتیک پرفنازین
پرفنازین به سرعت اما به صورت ناقص بعد از مصرف خوراکی جذب می‌شود و تحت تأثیر کبد متابولیزه می‌گردد و غیر فعال می‌شود. ترکیبات به دست آمده و مقدار کمی از داروی اصلی عمدتاً از طریق ادرار و مقداری نیز از طریق صفرا دفع می‌شوند. این دارو به شدت به پروتئین‌های پلاسما متصل می‌شود.
مقدار و روش مصرف داروی پرفنازین
- قبل از شروع درمان با این دارو، لطفاً بروشور دارویی را به دقت مطالعه کنید؛ این بروشور به شما کمک می‌کند اطلاعات جامعی درباره دارو و عوارض جانبی آن پیدا کنید.
- دوز و مقدار مصرف پرفنازین ممکن است برای هر فرد متفاوت باشد؛ دارو را دقیقاً طبق تجویز پزشک مصرف کنید. معمولاً پزشک برای بیماران ۳-۱ قرص در روز تجویز می‌کند و معمولاً درمان با دوز کمتر آغاز می‌شود و به تدریج افزایش می‌یابد.
- سعی کنید داروی خود را هر روز در همان زمان و سر یک ساعت مشخص مصرف کنید.
- اگر فراموش کردید دوز خود را در زمان مشخص مصرف کنید و به زودی یادآوری کردید، می‌توانید دارو را مصرف کنید؛ ولی اگر زمان نزدیک به دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش شده خودداری کنید و دو دوز را با هم مصرف نکنید.
موارد منع مصرف داروی پرفنازین
- به تاریخ انقضای دارو توجه داشته باشید و اگر تاریخ انقضا تمام شده است، از دارو استفاده نکنید.
- هرگز پرفنازین را به دیگری حتی با علائم مشابه خودتان ندهید.
- اگر در حال استفاده از دارویی هستید که ممکن است با پرفنازین تداخل داشته باشد، قبل از مصرف با پزشک مشورت کنید.
مصرف پرفنازین در دوران بارداری و شیردهی
در دوران بارداری و شیردهی، هیچ دارویی را بدون مشورت با پزشک مصرف نکنید. داروها ممکن است آثار منفی بر روی جنین یا خود شما بگذارند. پرفنازین باید تنها در صورت ضرورت و با تجویز پزشک مصرف شود.
عوارض جانبی پرفنازین
استفاده طولانی‌مدت ممکن است منجر به بروز دیسکینزی دیررس شود.
خواب آلودگی، سستی، کابوس شبانه، بی خوابی، نوسان خلق و خو، افسردگی، خشکی دهان، یبوست، احتباس ادرار، تاری دید و گرفتگی بینی از عوارض رایج این دارو هستند.
تأثیر پرفنازین بر رانندگی و کار با ماشین‌آلات
پرفنازین ممکن است باعث سرگیجه، تاری دید و خواب آلودگی شما شود و بر توانایی رانندگی‌تان تأثیر بگذارد. بنابراین در هنگام استفاده از این دارو، پیش از رانندگی یا کار با ماشین‌آلات، بهتر است از هوشیاری خود مطمئن شوید.
تداخلات دارویی پرفنازین
تداخل دارویی می‌تواند بر عملکرد داروها تأثیر بگذارد و احتمال بروز عوارض جانبی جدی را افزایش دهد. لیستی از تمام داروهایی که مصرف می‌کنید (از جمله داروهای تجویزی و غیر تجویزی و حتی داروهای گیاهی) تهیه کنید و آن را با پزشک و داروساز خود در میان بگذارید. همچنین، تغییر دوز دارو یا قطع مصرف آن را بدون مشورت با پزشک انجام ندهید.
برخی داروها با پرفنازین تداخل دارند، از جمله: داروهای درمان پارکینسون (مانند بروموکریپتین، لوودوپا، پرگولید)، گوانتیدین و داروهای حاوی آنزیم‌های کبدی که پرفنازین را از بدنتان خارج می‌کنند (از جمله آمیودارون، دولوکستین، فلوکستین و پاروکستین).
بسیاری از داروها می‌توانند بر ریتم قلب (طولانی شدن زمان QT) تأثیر بگذارند، مانند: آمیودارون، دوفتیلید، پیموزاید، پروکائین آمید، کینیدین، سوتالول و آنتی بیوتیک‌های ماکرولید (مثل اریترومایسین).
برخی از داروها می‌توانند خطر عوارض جانبی پرفنازین (مثل تنفس کند، خواب آلودگی شدید و سرگیجه) را افزایش دهند. اگر الکل، ماری‌جوانا، داروهای خواب‌آور و ضد اضطراب (مثل دیازپام و زولپیدم)، آنتی‌هیستامین‌ها (مثل ستیریزین و دیفن هیدرامین)، شل‌کننده‌های عضلانی و داروهای ضد درد و مسکن (مثل کدئین) مصرف می‌کنید، حتماً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
همچنین، برچسب تمام داروهای خود (مثل داروهای آلرژی یا سرفه و سرماخوردگی) را بررسی کنید؛ زیرا برخی از آن‌ها حاوی موادی هستند که باعث خواب‌آلودگی می‌شوند. از داروساز خود در مورد استفاده از این داروها سؤال کنید تا مطمئن شوید که می‌توانید این داروها را به طور ایمن مصرف کنید.
موارد احتیاط ویژه هنگام مصرف داروی پرفنازین
برخی داروها در شرایط خاصی نمی‌توانند تجویز شوند و برخی دیگر در صورتی که نیاز به درمان اضافی وجود داشته باشد، تجویز می‌شوند. بنابراین بهتر است قبل از مصرف این دارو، پزشک شما از موارد زیر مطلع باشد:
- اگر باردار هستید یا به نوزاد خود شیر می‌دهید.
- اگر بیماری قلبی یا فشار خون پایین دارید.
- اگر مشکلات تنفسی مانند آسم یا آمفیزم دارید.
- اگر دچار فئوکرموسیتوم (تومور غده آدرنال) هستید.
- اگر اختلالات مغز استخوان دارید.
- اگر به سرطان سینه مبتلا هستید.
- اگر ضربان قلبتان نامنظم است.
- اگر در گذشته به مواد مخدر یا الکل اعتیاد داشته‌اید.
- اگر مشکل عصبی مثل افسردگی دارید.
- اگر هر یک از مشکلات زیر را دارید: صرع، جنون، بیماری پارکینسون یا میاستنی گراویس (بیماری که باعث ضعف عضلانی می‌شود).
“`html
عوارض جانبی داروی پرفنازین
همه داروها ممکن است عوارض جانبی داشته باشند. اما بسیاری از افراد هیچ عارضه‌ای را تجربه نمی‌کنند. برخی از عوارض بعد از چند وقت از بین می‌روند. اگر عوارضی طولانی مدت بروز کرد، حتماً به پزشک اطلاع دهید:
- احساس سرگیجه، خواب آلودگی و تاری دید: در این صورت از رانندگی و کار با ابزار پرهیز کنید.
- افزایش غیرطبیعی وزن
- خستگی
- خشکی دهان
- سفتی و اسپاسم عضلات، لرزش و حرکت غیرعادی دست و پا: این موارد به ندرت پیش می‌آید، اما اگر آزاردهنده شد، با پزشک مشورت کنید.
نکته مهم: اگر شما دچار علائمی مانند سفتی عضلات، تب بسیار بالا، گیجی ، ضربان قلب سریع و تعریق شدید، باید فوراً با پزشک تماس بگیرید. این علائم می‌تواند نشانه‌ای از یک بیماری نادر به نام سندرم نورولپتیک بدخیم (neuroleptic malignant syndrome) باشد.
اگر علائم دیگری دارید که فکر می‌کنید به دلیل استفاده از پرفنازین است، با پزشک مشورت کنید.
مصرف بیش از حد داروی پرفنازین (مسمومیت دارویی)
- هرگز بیش از دوز تجویز شده پزشک پرفنازین مصرف نکنید.
- اگر احساس کردید کسی دچار مسمومیت شده و علائمی مثل تنفس آهسته، کما، تشنج، تنگی نفس، غش و ضعف دارد، فوراً با اورژانس تماس بگیرید.
توصیه‌های دارویی پرفنازین
1. دوره درمان با این دارو باید کامل شود و نباید بیش از دوز تجویز شده مصرف گردد.
2. برای مشاهده اثرات درمانی مناسب، ممکن است چند هفته زمان نیاز باشد.
3. اگر یک نوبت مصرف دارو فراموش شد، اگر درمان شما یک بار در روز باشد، بلافاصله در همان روز باید مصرف شود. در غیر این صورت، از مصرف نوبت فراموش شده خودداری شود. اگر درمان شما چند بار در روز است، به محض یادآوری در یک ساعت، آن نوبت باید مصرف شود. در غیر این صورت، از مصرف نوبت فراموش شده و دو برابر کردن مقدار مصرف بعدی پرهیز کنید.
4. قبل از قطع مصرف دارو حتماً با پزشک مشورت کنید. قطع مصرف باید به تدریج انجام شود.
5. از مصرف الکل و سایر داروهای مضعف CNS همزمان با این دارو پرهیز کنید.
6. اگر به هر نوع عمل جراحی یا درمان اضطراری نیاز دارید، پزشک را از مصرف این دارو مطلع کنید.
7. هنگام رانندگی یا کار با ماشین‌آلاتی که نیاز به تمرکز دارند، باید احتیاط کنید.
8. هنگام برخاستن ناگهانی از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط شود.
9. در هنگام ورزش در هوای گرم یا هنگام استحمام با آب گرم، به دلیل احتمال بروز شوک حرارتی باید احتیاط کنید.
10. این دارو ممکن است باعث خشکی دهان شود. اگر خشکی دهان بیش از دو هفته ادامه داشت، به پزشک مراجعه کنید.
11. احتمال بروز حساسیت به نور با مصرف این دارو وجود دارد. بنابراین ممکن است به استفاده از عینک و لباس محافظ نیاز داشته باشید.
شرایط نگهداری داروی پرفنازین
- دارو را از دسترس کودکان دور نگه دارید.
- دارو را در محیطی خشک و خنک و دور از نور و گرما نگهداری کنید.
داروهای هم‌گروه پرفنازین
- کلروپرومازین
- فلوفنازین
- پروکلروپرازین
- تری فلوپرازین
سایت رضیم
“`
