اطلاعات کامل در رابطه با داروی گالانتامین  (2 نکته مهم)

معرفی داروی گالانتامین

گالانتامین (Galantamine) برای کمک به درمان زوال عقل در بیماری آلزایمر استفاده می‌شود. این دارو از افت ماده شیمیایی به نام استیل کولین در مغز جلوگیری می‌کند و برای موارد خفیف تا متوسط این بیماری مناسب است.

نام‌های تجاری: Acumor , Lotprosin , Reminyl , Zeebral , Elmino , Gatalin , Galantex , Galsya

طرز کار گالانتامین

چگونه گالانتامین دقیقاً کار می‌کند مشخص نیست. این دارو مانع فعالیت یک آنزیم به نام استیل کولین استراز می‌شود و به این ترتیب به افزایش سطح استیل کولین در مغز کمک می‌کند که می‌تواند باعث بهبود عملکرد شناختی شود.

چگونگی جذب و تاثیر گالانتامین

این دارو به سرعت و به خوبی جذب می‌شود و حدود 90% قابلیت دسترسی زیستی دارد. بعد از یک ساعت، مقدار دارو به حداکثر سطح خود می‌رسد. در افراد مسن، مقدار دارو 30 تا 40% بیشتر از جوان‌ترها است.
این دارو عمدتاً در خون پخش می‌شود و اتصال آن به پروتئین‌ها کم است.
این دارو در کبد توسط آنزیم‌های خاص متابولیزه می‌شود و درمان همزمان با داروهایی که این آنزیم‌ها را مهار می‌کنند می‌تواند مقدار گالانتامین را افزایش دهد.
دارو از طریق ادرار به شکل اصلی و متابولیت‌ها دفع می‌شود و نیمه عمر آن حدود 7 ساعت است.

نکاتی که قبل از مصرف گالانتامین باید در نظر گرفته شود

برخی از داروها مناسب همه افراد نیستند. بنابراین قبل از مصرف گالانتامین، بهتر است پزشک شما از موارد زیر آگاه باشد:

• اگر باردار هستید یا به نوزاد خود شیر می‌دهید.
• اگر بیماری کلیوی یا کبدی دارید.
• اگر مبتلا به بیماری قلبی هستید.
• اگر مشکل تنفسی مانند آسم دارید.
• اگر در دفع ادرار مشکل دارید یا یبوست شدید دارید یا اخیراً عمل جراحی در ناحیه معده یا روده داشته‌اید.
• اگر سابقه زخم معده یا اثنی عشر دارید.
• اگر دچار تشنج هستید.
• اگر در حال حاضر داروی خاصی مصرف می‌کنید، فارغ از اینکه این دارو تجویزشده باشد یا خیر، شامل داروهای گیاهی و مکمل‌ها.
• اگر به داروی دیگری حساسیت دارید.

مقدار مصرف گالانتامین

دمانس خفیف تا متوسط از نوع آلزایمر.
بزرگسالان: شروع با 4 میلی گرم دوبار در روز، ترجیحاً با وعده‌های غذایی صبحانه و عصرانه. اگر پس از 4 هفته مقدار دارو به خوبی تحمل شد، می‌توان مقدار را به 8 میلی گرم دو بار در روز افزایش داد. بعد از 4 هفته دیگر، می‌توان دوز 12 میلی‌گرم دو بار در روز را امتحان کرد. مقدار مصرف روزانه معمولاً بین 16 تا 24 میلی گرم در دو دوز تقسیم شده است؛ اگر از فرم ER استفاده شود، 8 میلی گرم یک بار در روز با صبحانه، و پس از 4 هفته می‌توان به 16 میلی‌گرم یک بار در روز افزایش داد. در صورت تحمل خوب، می‌توان بعد از 4 هفته دیگر، مقدار را به 24 میلی گرم یک بار در روز افزایش داد.

مقدار مصرف در نارسایی کلیه و کبد: در نارسایی

“`html

اگر عملکرد کبد متوسط باشد (نمره چایلد-پیغ 7 تا 9)، دوز روزانه نباید بیشتر از 16 میلی‌گرم باشد.
دوز 16 میلی‌گرم در روز برای هر دو نوع فرمولاسیون (معمولی و ER) تنظیم شده است. در نارسایی شدید کبد (نمره چایلد-پیغ 10 تا 15)، مصرف این دارو توصیه نمی‌شود. همچنین در نارسایی متوسط کلیه، مقدار مصرف نباید بیشتر از 16 میلی‌گرم در روز باشد. اگر میزان کلیرانس کراتینین کمتر از 9 میلی‌لیتر در دقیقه باشد، مصرف دارو توصیه نمی‌شود.

مصرف گالانتامین در بارداری و شیردهی

گروه C (داروهای این گروه تنها باید با تجویز پزشک مصرف شوند. خطرات استفاده از این داروها هنوز برطرف نشده و یا مطالعات انسانی درباره آنها انجام نشده است. پزشک تنها در زمانی که احساس کند مزایای مصرف آنها از مضرات آنها بیشتر است، این داروها را تجویز می‌کند.)

مصرف در دوران شیردهی: انتقال دارو به شیر مادر مشخص نیست و هیچ دلیلی برای استفاده از آن در دوران شیردهی وجود ندارد.

مسمومیت با گالانتامین و درمان آن

علائم بالینی: علائم این مسمومیت مشابه با دیگر داروهای کولینرژیک است و می‌تواند شامل درگیری سیستم عصبی مرکزی، سیستم عصبی پاراسمپاتیک و محل اتصال عصبی به عضله شود. علاوه بر ضعف عضلانی یا انقباضات، ممکن است علائم دیگری مانند حالت تهوع شدید، استفراغ، کرامپ گوارشی، آبریزش دهان، اشک ریزی، دفع ادرار و مدفوع، تعریق، ضربان قلب کند، افت فشار خون، اختلال تنفسی، کلاپس و تشنج نیز ظاهر شود. ضعف عضلانی ممکن است افزایش یافته و در صورت درگیری عضلات تنفسی، می‌تواند منجر به مرگ شود.

درمان: درمان بر اساس ارائه اقدامات حمایتی و علامتی است. آتروپین به‌صورت وریدی می‌تواند به عنوان درمان این مسمومیت استفاده شود. دوز شروعی بین 0.5 تا 1 میلی‌گرم پیشنهاد می‌شود و دوزهای بعدی بسته به پاسخ بیمار به درمان تعیین می‌شود. میزان حذف این دارو با دیالیز مشخص نیست.

اثر گالانتامین بر آزمایش‌های تشخیصی

این دارو می‌تواند سطح هموگلوبین و هماتوکریت را کاهش دهد.

هشدارها در رابطه با مصرف گالانتامین

• درصورتی که علائم حساسیت استیونس جانسون بروز کند، مصرف دارو فوراً باید متوقف شود و اقدامات لازم انجام شود.
• در صورت کاهش وزن شدید بعد از مصرف دارو، یا در صورت وجود نارسایی کبد، انسداد مجاری ادراری، اختلالات قلبی-عروقی، نارسایی شدید کلیوی، سابقه حملات تشنج، یا زخم گوارشی، با احتیاط مصرف شود.

نکات قابل توصیه در رابطه با گالانتامین

• این دارو را همراه با صبحانه و شام مصرف کنید.
• نوشیدن آب و مایعات بدون کافئین در طول دوره مصرف دارو ضروری است.
• این دارو با الکل تداخل دارد.
• اگر علائم التهاب شدید پوست، دهان یا چشم را مشاهده کردید، مصرف دارو را قطع و فوری به پزشک مراجعه کنید.

عوارض جانبی گالانتامین

• اعصاب مرکزی: افسردگی، گیجی، خستگی، سردرد، بی‌خوابی، خواب‌آلودگی، غش، لرزش
• قلبی-عروقی: ضربان قلب کند
• چشم، گوش، حلق، بینی: رینیت
• دستگاه گوارش: درد شکمی، اسهال، بی‌اشتهایی، سوء هاضمه، تهوع، استفراغ.
• ادراری-تناسلی: هماچوری، عفونت مجرای ادرار.

“““html

• ادراری
• خون: آنمی
• متابولیک: کاهش وزن

تداخل های دارویی گالانتامین

• اگر این دارو با داروهای آنتی کولینرژیک مصرف شود، ممکن است اثرات هر دو دارو را کاهش دهد.
• استفاده همزمان این دارو با داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی ممکن است عوارض گوارشی بیشتری به همراه داشته باشد.
• استفاده از سوکسینیل کولین و داروهای کولینرژیک مانند بتانکول با گالانتامین ممکن است اثر این داروها را تقویت کند.
• اریترومایسین یا کتوکونازول ممکن است متابولیسم گالانتامین را کاهش دهند و غلظت آن در خون را افزایش دهند.
• داروهایی مانند آمی تریپتیلین، فلوکستین و فلووکسامین ممکن است میزان پاکسازی گالانتامین را کاهش دهند.
• ترکیبات آنتی کولینرژیک ممکن است اثر این دارو را متوقف کنند.
• استفاده همزمان این دارو با بتانکول و سوکسینیل کولین ممکن است اثرات مشترکی به همراه داشته باشد.
• سایمتیدین، اریترومایسین، کتوکونازول و پاروکستین ممکن است میزان جذب گالانتامین را افزایش دهند.

ملاحظات اختصاصی حین مصرف گالانتامین

1. برادیکاردی و بلاک قلبی ممکن است در بیماران با یا بدون مشکلات قلبی گزارش شود. بنابراین، همه بیماران باید برای عوارض جانبی و تأثیر بر قلب مورد بررسی قرار گیرند.
2. برای کاهش خطر تهوع و استفراغ، دارو با غذا و همراه ضد تهوع مصرف شود و بیمار باید مایعات کافی بنوشد.
3. اگر دارو برای چند روز قطع شود، باید با کمترین دوز دوباره شروع شود و دوز به تدریج و با فاصله‌های 4 هفته‌ای یا بیشتر افزایش یابد.
4. محلول خوراکی و قرص‌های معمولی از نظر جذب یکسان هستند.
5. به دلیل اینکه ممکن است میزان ترشح اسید معده افزایش یابد، بیماران، خصوصاً کسانی که ریسک زخم‌های گوارشی دارند، باید به دقت از نظر علائم خونریزی بررسی شوند.

نحوه نگه‌داری داروی گالانتامین

• همه داروها را در جایی دور از دسترس کودکان نگه‌دارید.
• دارو را در مکانی خنک، خشک و دور از گرما و نور مستقیم نگه‌دارید.
• اگر به شما داروی مایع تجویزشده است، روی بطری آن را بخوانید که چه مدت بعد از باز شدن می‌توانید آن را نگه‌دارید و بعد از آن زمان، از دارو استفاده نکنید.

بیشتر بخوانید:

گردآوری توسط بخش سلامت

مجله رضیم