انواع قرص مسکن : ۲۰ قرص مسکن قوی برای درمان انواع دردها (2 نکته مهم)

“`html

قویترین قرص های مسکن

قرص های مسکن داروهای بسیار مهمی در پزشکی هستند که برای کاهش درد و کنترل آن استفاده می‌شوند. این مسکن‌ها به روش‌های مختلف بر روی اعصاب غیردرمانی و مرکزی تأثیر می‌گذارند.

استامینوفن یکی از مهم‌ترین و پرمصرف‌ترین مسکن‌ها است که نه تنها برای کاهش درد بلکه برای کاهش تب نیز مؤثر است.

گروه مهم دیگری از مسکن‌ها، اپیوییدها هستند که شامل مورفین و سایر مشتقات تریاک می‌شوند. برای هر نوع و شدت درد، نوع خاصی از مسکن توصیه می‌شود.

درد نشان‌دهنده‌های مهمی دارد و کیفیت زندگی افراد را تحت تأثیر قرار می‌دهد و ممکن است عملکرد روزمره آنها را مختل کند. افراد معمولاً با شروع احساس درد از مسکن‌ها استفاده می‌کنند، اما باید بدانیم که برای هر نوع درد چه مسکنی مناسب‌ است.

انواع قرص های مسکن

1. استامینوفن کدئین

استامینوفن کدئین یک مسکن قوی است که برای کاهش دردهای خفیف تا نسبتاً شدید استفاده می‌شود. این دارو ترکیبی از استامینوفن و کدئین است.

استامینوفن یک مسکن بدون دردی است که در کاهش تب و درد مؤثر است و کدئین به سیستم اعصاب مرکزی اثر می‌گذارد و درد را کاهش می‌دهد.

استفاده طولانی‌مدت و دوزهای بالا از استامینوفن می‌تواند اثرات داروهای ضدانعقاد مانند وارفارین و هپارین را افزایش دهد که ممکن است به خونریزی منجر شود.

عوارض جانبی استامینوفن کدئین

داروهای ضدغشی و باربیتورات‌ها ممکن است اثرات سمی استامینوفن بر روی کبد را افزایش دهند.

استفاده از این دارو همراه با NSAIDهای دیگر مانند ایبوپروفن می‌تواند عوارض جانبی را تشدید کند.

1. تهوع و استفراغ
2. یبوست
3. احساس سبکی سر
4. سرگیجه و خواب آلودگی
5. درد خفیف معده

2. مسکن غیر استروئیدی آسپیرین

آسپیرین یک داروی معروف است که بدون نسخه پزشک می‌توان آن را تهیه کرد. آسپیرین یک مسکن غیر استروئیدی است که برای کاهش دردهای خفیف تا متوسط مانند سردرد و دردهای دندانی و دردهای دوران قاعدگی مصرف می‌شود.

آسپیرین همچنین برای کاهش التهاب روماتیسمی موثر بوده و به درمان علائم آرتریت کمک می‌کند اما بیماری را درمان نمی‌کند و فقط تسکین دهنده است. این دارو همچنین برای پیشگیری از لخته شدن خون و کاهش خطر حمله قلبی و مغزی استفاده می‌شود.

نکته مهم درباره آسپیرین این است که هرچند آسپیرین برای کاهش تب مؤثر است، اما هرگز نباید به کودکی که تب دارد داده شود به خاطر خطر بروز «سندرم ری» که در برخی موارد ممکن است به مرگ کودک منجر شود.

3. مسکنی قوی به نام ژلوفن

ژلوفن یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است که برای درمان و کاهش دردها و التهابات ناشی از روماتیسم مفاصل و پوکی استخوان، تب و دردهای خفیف تا متوسط و درمان دردهای قاعدگی استفاده می‌شود.

داروی ژلوفن شکل ژله‌ای دارد و تنها فرق آن با ایبوپروفن، شکل ظاهری آن است. هر دو دارو از دسته مسکن‌های ضدالتهابی غیر استروئیدی هستند و به علت مشابهت‌هایشان، کاربردهای یکسانی نیز دارند.

“““html

مهم ترین کارایی داروی ژلوفن کاهش درد است. این دارو با کم کردن فعالیت مواد شیمیایی خاص به نام پروستاگالاندین (که در زمان بیماری ترشح می‌شوند) به کاهش حساسیت گیرنده‌های درد به محرک‌ها مانند فشار یا مواد شیمیایی کمک می‌کند و در نتیجه، از انتقال سیگنال‌های درد جلوگیری می‌کند.

عوارض قرص مسکن ژلوفن

داروهای شیمیایی می‌توانند درد و علائم بیماری را کاهش دهند، ولی عوارض جانبی نیز دارند که بعضی از آن‌ها ممکن است خطرناک باشند. داروی ژلوفن یا ایبوپروفن نیز از این قاعده مستثنی نیست و ممکن است برای برخی از افراد عوارضی ایجاد کند.

عوارض شایعی مانند اسهال، حالت تهوع و استفراغ، سوء هاضمه و درد شکم، جزو عوارض این مسکن‌ها و داروهای ضد التهاب محسوب می‌شود.

4. ایبوپروفن یکی از قرص های مسکن

ایبوپروفن داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است که برای تسکین علائم آرتریت (التهاب مفصل)، قاعدگی دردناک، حملات نقرس و آسیب‌های ورزشی و همچنین به عنوان تب‌بر و ضد درد، به ویژه در مواردی که التهاب وجود دارد، استفاده می‌شود.

ایبوپروفن معمولاً در دوز ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم به صورت بدون نسخه در اکثر کشورها عرضه می‌شود. مدت تأثیر آن به میزان دوز مصرفی بستگی دارد و بین ۴ تا ۸ ساعت متغیر است.

میزان مصرف این دارو بر اساس شدت درد و وزن فرد تعیین می‌شود؛ معمولاً در بزرگسالان ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی‌گرم هر ۴ تا ۶ ساعت، و حداکثر ۸۰۰ تا ۱۲۰۰ میلی‌گرم در روز مجاز است. با تجویز پزشک، ممکن است مصرف روزانه تا ۳۲۰۰ میلی‌گرم افزایش یابد.

عوارض جانبی قرص مسکن ایبوپروفن

مصرف طولانی مدت ایبوپروفن مانند سایر داروهای ضد التهاب می‌تواند خطر حمله قلبی را افزایش دهد. بعضی از تحقیقات نشان می‌دهد که ایبوپروفن ممکن است باعث مشکلات باروری در مردان شود.

در ایران، ایبوپروفن به شکل قرص‌های 200 و 400 میلی‌گرمی موجود است و در برخی کشورها مانند اسپانیا و مکزیک قرص‌های با دوز بالاتر نیز عرضه می‌شود.

در آلمان، کپسول‌های 600mg و 800mg تنها با نسخه پزشک در دسترس هستند، در حالی که قرص‌های 400mg نیازی به نسخه ندارند. در ایالات متحده نیز از سال 1984 این دارو بدون نسخه عرضه می‌شود.

5. متوکاربامول از داروهای مسکن

متوکاربامول داروی مسکن برای دردهای عضلانی است که در درمان دردهای حاد عضلانی، کمردرد و بیماری کزاز به کار می‌رود.

این دارو در دو دوز ۵۰۰ میلی‌گرم و ۱۰۰۰ میلی‌گرم عرضه می‌شود و معمولاً به عنوان یک درمان مکمل همراه با resting و فیزیوتراپی برای کاهش اسپاسم عضلانی استفاده می‌شود. متوکاربامول بر روی سیستم عصبی مرکزی تأثیر می‌گذارد و به طور مستقیم بر روی عضلات اسکلتی اثر ندارد. اثر شل‌کنندگی آن ممکن است به دلیل تضعیف سیستم عصبی مرکزی باشد.

تداخل دارویی متوکاربامول

ترکیب متوکاربامول با سایر داروهای مضعف CNS مانند الکل، داروهای مخدر و داروهای ضد افسردگی ممکن است منجر به افزایش اثرات مضعف CNS شود. در صورت مصرف همزمان، باید از مصرف بیش از حد آن‌ها خودداری کرد.

مصرف متوکاربامول توسط بیمارانی که به میاستنی گراویس مبتلا هستند و داروهای ضد کولین استراز مصرف می‌کنند، ممکن است منجر به بروز ضعف شدید شود. همچنین، عملکرد این دارو با الکل نیز مختل می‌شود.

عوارض جانبی مسکن متوکاربامول

برخی از عوارض جانبی این دارو که در حین مصرف باید مراقب آن‌ها بود عبارتند از:

“““html

:

• آلرژی، ضعف در سیستم عصبی، احساس سرگیجه، خواب آلودگی، ناتوانی عمومی، تشنج، کاهش ضربان قلب (برادی‌کاردی) و وابستگی روانی به دارو و اسهال.
• استفاده همزمان از قرص متوکاربامول با داروهای مضعف CNS منجر به افزایش اثرات دارو می‌شود.
• اعصاب مرکزی: خواب آلودگی، سرگیجه، احساس عدم تعادل، سردرد، سرگیجه واقعی، ناپایداری مختصر عضلانی، غش، و حملات تشنجی.
• قلبی-عروقی: کاهش فشارخون، برادی‌کاردی.
• چشم و بینی: تاری دید، نیستاگموس، دوبینی، التهاب ملتحمه با احتقان بینی.
• سیستم گوارش: احساس تهوع، انسداد روده به صورت فلجی، طعم فلزی در دهان، کاهش اشتها.
• پس از تزریق عضلانی یا وریدی: آنافیلاکسی، ترومبوفلبیت، پوسته پوسته شدن و درد در محل تزریق، همولیز، افزایش هموگلوبین و گلبول‌های قرمز در ادرار، حملات تشنجی.

6. درمان درد با پانادول

قرص پانادول (Panadol) یک داروی ضد درد و ضد التهاب است که برای درمان مشکلاتی مانند آسم، کاهش درد در بدن و پایین آوردن تب در بزرگسالان و کودکان مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو همچنین برای جلوگیری از حملات قلبی و سکته مغزی مورد استفاده قرار می‌گیرد، زیرا به عنوان یک رقیق کننده خون عمل می‌کند.

موارد مصرف قرص پانادول

1. کاهش سردرد و سرماخوردگی: سردردهایی که به دنبال بیماری‌هایی مانند سرماخوردگی به وجود می‌آیند، معمولاً خفیف هستند و با مصرف این دارو به راحتی برطرف می‌شوند. همچنین، این دارو در درمان دندان درد، کمردرد، دردهای روماتیسمی و قاعدگی دردناک نیز بسیار موثر است.
2. کاهش تب در کودکان: از قدیم الایام، آسپرین برای کاهش تب در کودکان استفاده می‌شود. پانادول نیز مانند آسپرین عمل کرده و بر هیپوتالاموس (بخشی از مغز که دما را تنظیم می‌کند) تأثیر می‌گذارد تا دمای بدن را کاهش دهد. چون طعم داروی استامینوفن خوب نیست، کودکان معمولاً از خوردن آن امتناع می‌کنند، به همین دلیل برای آنها پزشکان معمولاً شربت یا سوسپانسیون تجویز می‌کنند. در کل، بیشترین کاربرد این دارو برای کاهش تب در کودکان و نوزادان است.
3. پانادول در بارداری: اگرچه مصرف قرص پانادول برای زنان باردار ایمن است، اما باید توجه داشت که این دارو شیمیایی است و نباید بدون مشورت پزشک و به‌صورت خودسر مصرف شود.

7. ناپروکسن از قوی ترین قرص های مسکن

ناپروکسن یک مسکن قوی است که در دسته داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) قرار دارد. این دارو با کاهش هورمون‌هایی که باعث التهاب و درد می‌شوند، عمل می‌کند.

ناپروکسن با جلوگیری از تولید این مواد، سطح آنها را در بافت‌های بدن کاهش می‌دهد و در نتیجه التهاب و درد کاهش می‌یابد.

عوارض مصرف ناپروکسن

هر دارویی که پزشک برای شما تجویز کند، همان‌طور که
“““html

مصرف ناپروکسن می‌تواند فوایدی داشته باشد، اما ممکن است عوارض ناخواسته‌ای نیز به همراه داشته باشد.

ناپروکسن ممکن است خطر سکته قلبی یا سکته مغزی را افزایش دهد. هرچه مدت زمان مصرف این دارو بیشتر باشد، احتمال بروز این عارضه نیز افزایش می‌یابد.

بهتر است این دارو را قبل و بعد از جراحی بای‌پس قلبی مصرف نکنید. اگر بعد از مصرف این دارو علائم قلبی از جمله درد در قفسه سینه، ضعف، تنگی نفس، مشکلات دید یا تعادل، و اختلال در گفتار را تجربه کردید، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.

یکی دیگر از عوارض احتمالی ناپروکسن مشکلات گوارشی، مثل زخم معده است که ممکن است باعث خون‌ریزی شود. این عارضه می‌تواند به‌طور ناگهانی و بدون هیچ علامت خاصی بروز کند.

احتمال بروز این عارضه با افزایش سن بیشتر می‌شود. اگر علائمی مانند مدفوع قرمز یا سیاه یا استفراغ خونی داشتید، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.

8. استیل‌سالیسیلیک اسید

استیل‌سالیسیلیک اسید که بیشتر با نام تجاری آسپیرین شناخته می‌شود، یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است که معمولاً برای کاهش درد و تب استفاده می‌شود. این دارو بدون نسخه پزشک قابل تهیه است.

آسپیرین یکی از محبوب‌ترین داروها در دنیاست و روزانه ۵۰ میلیون قرص آسپیرین در جهان مصرف می‌شود. در بریتانیا، هر فرد به‌طور متوسط سالانه ۷۰ قرص از این دارو را مصرف می‌کند، چه به‌صورت تنها و چه همراه با مسکن‌های دیگر، کافئین یا ویتامین «ث».

آسپیرین نه تنها درد را تسکین می‌دهد بلکه تب را کاهش می‌دهد و ضد التهاب هم هست، با این حال می‌تواند منجر به زخم‌های گوارشی و همچنین جلوگیری از لخته شدن خون شود.

9. قرص مسکن اندورفین

اندورفین‌ها یا مسکن‌های طبیعی هستند که در بدن ترشح می‌شوند و کار اصلی‌شان کاهش درد است.

اندورفین‌ها، که به عنوان مرفین طبیعی بدن شناخته می‌شوند، عملکردی مشابه با مخدرها مثل مرفین دارند. تولید این مواد در زمان فعالیت بدنی، هیجان، احساس درد، خوردن غذاهای تند، فعالیت جنسی و احساس عشق انجام می‌شود.

10. داروی مسکن ای‌سی‌ای

اِی. سی. اِی (ACA) یا آکسار نام تجاری یک داروی تب بر و ضد درد است که از ترکیب استامینوفن، آسپرین و کافئین ساخته شده است.

مقدار مصرف ای‌سی‌ای

1. برای بزرگسالان، هر ۴ ساعت یک قرص و در صورت نیاز حداکثر ۸ قرص در روز
2. برای کودکان ۲–۴ سال، یک سوم قرص هر ۴–۶ ساعت
3. برای کودکان ۴–۹ سال، نصف قرص هر ۴–۶ ساعت
4. برای کودکان ۹–۱۲ سال، یک قرص هر ۴–۶ ساعت

استفاده از این دارو به مدت ۱۰ روز متوالی برای بزرگسالان و ۶ روز برای کودکان، جز با تجویز پزشک، توصیه نمی‌شود.

11. ایندومتاسین از قرص های مسکن قوی

ایندومتاسین مسکن غیرمخدری است که برای تسکین آرتریت‌ها یا…

“““html

التهاب و درد مفاصل درمان می‌شود.

ایندومتاسین یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است که به طور معمول برای کاهش تب، درد، سفتی و تورم کاربرد دارد. این دارو با جلوگیری از تولید پروستاگلاندین‌ها، مولکول‌هایی که باعث این مشکلات می‌شوند، عمل می‌کند. ایندومتاسین با نام‌های تجاری مختلفی در بازار موجود است.

این دارو را باید همیشه همراه غذا، بلافاصله بعد از غذا یا با آنتی‌اسید مصرف کنید تا به معده‌تان آسیب کمتری برسد و دچار سوزش معده نشوید. قبل از استفاده از سوسپانسیون آن، بطری دارو را به خوبی تکان دهید.

برای اینکه از تحریک و آسیب به مری جلوگیری شود، بعد از مصرف قرص و کپسول ایندومتاسین، 15 تا 30 دقیقه دراز نکشید.

12. دیکلوفناک قویترین مسکن

دیکلوفناک یکی از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است که به طور معمول برای کنترل درد استفاده می‌شود. دیکلوفناک برای کاهش درد، تحریک، تورم و خشکی مفاصل در بیماری‌های آرتریت، نقرس و دیگر بیماری‌های روماتیسمی و همچنین برای درمان انواع دردها مانند سردرد، درد عضلانی، درد قاعدگی، و درد بعد از جراحی و زایمان نیز کاربرد دارد.

دیکلوفناک جزو داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) قرار دارد و معمولاً در دو شکل ترکیب شده با سدیم و پتاسیم عرضه می‌شود.

تداخل‌های دارویی دیکلوفناک

اگر دیکلوفناک به همراه مهارکننده‌های آنزیم تبدیل‌کننده آنژیوتانسین (ACE) مصرف شود، تأثیر داروهای ضد فشار خون را کاهش می‌دهد و ممکن است خطر نارسایی کلیوی و افزایش پتاسیم خون را بالا ببرد.

استفاده از داروهای ضد میکروبی از گروه کینولون‌ها مانند سیپروفلوکساسین به همراه دیکلوفناک، می‌تواند خطر تشنج را افزایش دهد. همچنین، خطر آسیب به کلیه در صورت مصرف همزمان سیکلوسپورین و دیکلوفناک افزایش می‌یابد.

استفاده از این دارو می‌تواند دفع لیتیوم و احتمالاً متوترکسات را کاهش دهد و به سمّی شدن آنها منجر شود. عوارض گوارشی مانند تهوع، اسهال و گاهی خون‌ریزی یا زخم ممکن است رخ دهد.

13. کاهش سریع درد با پیروکسیکام

پیروکسیکام یک مسکن است که اصلی‌ترین کاربردش کاهش یا توقف درد است. این دارو اثرات ضد التهابی دارد و برای درمان آرتروز استفاده می‌شود. همچنین می‌تواند دردهای ناشی از بسیاری از مشکلات مانند درد دندان، سردرد و… را تسکین دهد.

پیروکسیکام برای کاهش تب و درد در بیماری‌های مختلفی مانند استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، درد قاعدگی، نقرس، و دردهای بدنی دیگر به کار می‌رود.

عوارض جانبی پیروکسیکام

عوارض گوارشی مانند ته nausea، بی‌اشتهایی، اسهال، زردی، یبوست، نفخ، خشکی دهان، زخم پپتیک، عوارض کلیوی، عوارض قلبی عروقی مانند تند شدن ضربان قلب، ایجاد ورم، تپش قلب و واکنش‌های آلرژیک مانند پورپورا، راش، خارش، عوارض خونی و خواب آلودگی ممکن است بروز کند. استفاده مکرر از این کپسول می‌تواند فرد را مستعد بیماری‌های پوستی مانند TEN و سندرم استیون جانسون کند.

14. قرص مسکن حب جدوار

حب جدوار یک داروی ضد درد قوی با اثرات تقویتی است.

درد، نشانه‌ای از اختلالات و آسیب‌های بدن است. اما گاهی برخی از دردها به قدری شدید و غیر قابل تحمل هستند که می‌توانند به طور جدی بر عملکرد بدن و زندگی روزمره تأثیر منفی بگذارند و درمان علت بیماری را دشوار سازند.

بنابراین، برای کنترل این نوع دردها…

“`

بسیاری از افراد به مسکن‌ها نیاز دارند. اما متاسفانه اکثر داروهای قوی مسکن مانند مورفین و پتیدین به شدت اعتیادآور هستند و ممکن است عوارض جدی مانند تشنج، فراموشی موقتی و هذیان را به همراه داشته باشند.

مسکن‌های ضعیف‌تر هم معمولاً به اندازه‌ی مسکن‌های قوی موثر نیستند. بنابراین، نیاز به یک مسکن گیاهی کم عارضه و قوی مانند حب جدوار احساس می‌شود.

حب جدوار یک داروی گیاهی است که شامل ۱۵ کپسول ۵۰۰ میلی‌گرمی بوده و از گیاه جدوار تهیه می‌شود. مواد موثره این گیاه به خوبی در ساخت این دارو به کار رفته‌اند.

به دلیل اثرات خوب گیاه جدوار در تسکین درد و تقویت بدن، حب جدوار در موارد مختلف بسیار مؤثر است. همچنین به دلیل اثرات ضد باکتری و ضد قارچی این گیاه، این دارو هیچ گونه نگهدارنده‌ای ندارد. بنابراین، آسیب‌های ناشی از مواد نگهدارنده در این دارو وجود ندارد.

15. متادون از داروهای مسکن

متادون یک داروی مخدر صنعتی است که معمولاً برای کنترل اعتیاد به هروئین و دیگر مواد مخدر استفاده می‌شود.

همچنین، متادون برای تسکین دردهای مزمن و سرفه‌های غیر ارادی تجویز می‌شود.

• این دارو مانند سایر مخدرها موجب ایجاد عادت می‌شود. به طوری که فرد نسبت به اثرات روانی مانند سرخوشی سریع‌تر وابسته می‌شود و نسبت به اثرات جسمانی مانند کاهش تنفس دیرتر.
• استفاده طولانی مدت از متادون ممکن است باعث بروز توهم و اختلالات روانی، عدم اعتماد به نفس، پوسیدگی دندان‌ها و در مواردی تمایل به خودکشی شود. در این موارد، ممکن است به همراه متادون داروهای آنتی سایکوتیک تجویز شود.
• افرادی که برای اولین بار متادون مصرف می‌کنند ممکن است احساس بیماری یا یبوست کنند.
• مصرف متادون می‌تواند موجب چرب شدن کبد شود.
• اگر مقدار زیادی از متادون مصرف شود، اثر تسکین‌دهنده‌اش بیشتر می‌شود و فرد دچار خواب آلودگی خواهد شد. مصرف بیشتر می‌تواند منجر به کما یا مشکلات تنفسی شود.
• زنانی که به طور مداوم از متادون یا سایر مخدرها استفاده می‌کنند، ممکن است عادت ماهانه خود را از دست بدهند. این در صورتی است که زمانی که مصرف را قطع کنند، سیستم بدن به حالت طبیعی برگشت و پریود می‌شوند که در این صورت امکان بارداری هم وجود دارد.

16. قرص کتوپروفن

کتوپروفن یک داروی رایج برای درد است. این دارو جزو ضد التهاب‌های غیر استروئیدی محسوب می‌شود و با مهار آنزیم‌های خاصی از تولید مواد شیمیایی در بدن جلوگیری می‌کند که باعث درد و التهاب می‌شوند.

کتوپروفن دارویی ضد التهابی غیر استروئیدی است که به ویژه برای درمان درد و التهاب ناشی از بیماری‌هایی مانند آرتریت روماتوئید و استئوآرتریت (آرتروز) در بزرگسالان استفاده می‌شود.

موارد مصرف کتوپروفن

1. سردردهای عروقی (مانند میگرن)
2. مشکلات قاعدگی
3. حملات حاد نقرس

17. استامینوفن یکی از قوی ترین مسکن ها

به طور معمول استامینوفن اولین انتخاب برای درمان درد است.

استامینوفن یکی از داروهایی است که برای کاهش درد استفاده می‌شود. در حال حاضر، این دارو معروف‌ترین دارویی است که مردم برای کاهش دردهای خود به آن مراجعه می‌کنند.

استامینوفن در انواع و شکل‌های مختلفی در داروخانه‌ها وجود دارد. رایج‌ترین انواع آن شامل استامینوفن ساده، استامینوفن کدئین‌دار و استامینوفن کافئین‌دار است.

استامینوفن یکی از پرمصرف‌ترین و می‌توان گفت دارویی با عوارض کم برای کاهش تب محسوب می‌شود و بیشتر برای دردهای خفیف و متوسط استفاده می‌شود. اما برای دردهای ناشی از التهاب مناسب نیست.

باید بدانید که کم‌عارضه بودن به معنی بدون عوارض بودن نیست. زیرا مصرف زیاد یا طولانی‌مدت این دارو می‌تواند آسیب‌های جدی به کبد وارد کند.

۱۸. قرص بوپرنورفین، ضددرد قوی

بوپرنورفین به عنوان یک مسکن قوی در کلینیک‌های ترک اعتیاد به کار می‌رود و به‌عنوان جایگزینی برای مواد مخدر استفاده می‌شود.

توجه داشته باشید که نخستین دوز بوپرنورفین باید حداقل 24 ساعت بعد از آخرین دوز متادون و حداقل 6 ساعت بعد از آخرین دوز هروئین مصرف شود.

عوارض جانبی بوپرنورفین

با مصرف این دارو ممکن است عوارضی از جمله سردرد، سرگیجه، تهوع، احساس خوشحالی، یبوست، احتباس ادرار و مشکلات تنفسی پیش بیاید. در دوزهای بالا و به‌ندرت ممکن است تشنج نیز رخ دهد. این دارو اعتیادآور است و خشکی گلو از دیگر عوارض شایع آن می‌باشد.

۱۹. قرص پروپاستامول

پروپاستامول یک پیش‌داروی استامینوفن است و برای کاهش تب و تسکین درد استفاده می‌شود. همچنین برای مراقبت‌های پس از عمل جراحی به‌صورت تزریق وریدی استفاده می‌شود. در بدن، پروپاستامول به استامینوفن تبدیل می‌شود.

۲۰. ترامادول از قوی‌ترین قرص‌های مسکن

ترامادول یک داروی ضد درد از خانواده اپیوئیدهاست که برای تسکین دردهای متوسط تا شدید تجویز می‌شود و در ترک اعتیاد مصرف می‌شود. این دارو در سال 1981 در رومانی ساخته شده است. دانشمندان می‌گویند مصرف طولانی‌مدت آن می‌تواند باعث عفونت‌های شدید معده و در مواردی باعث سرطان معده یا سایر مشکلات گوارشی شود.

نحوه عملکرد ترامادول به دو صورت است. اول اینکه مانند دیگر داروهای اوپیویید عمل می‌کند و به گیرنده‌های مو (μ) متصل می‌شود. اما خاصیت اتصال آن به این گیرنده‌ها بسیار ضعیف است. ماده‌ای که از آن به وجود می‌آید، به نام او-دسمتیل‌ترامادول، خاصیت چسبندگی بیشتری به گیرنده‌های مو دارد و اثر قوی‌تری بر تسکین درد دارد. به همین دلیل اثر ترامادول در تسکین درد تقریباً ۱۰ برابر ضعیف‌تر از مرفین است.

در مرحله دوم، ترامادول باعث جلوگیری از بازجذب نورآدرنالین و سروتونین می‌شود و این باعث می‌شود غلظت این دو ماده در سیناپس افزایش یابد، که به‌نوعی احساس هوشیاری و انرژی بیشتری به فرد می‌دهد. برخلاف مرفین، ترامادول نمی‌گذارد فرد حس خواب‌آلودگی کند و در برخی موارد حالاتی مشابه به MDMA (XTC) ناشی از مصرف آن مشاهده می‌شود. همچنین، ممکن است با مصرف ۱۰۰ میلی‌گرم ترامادول، سطح دارو در خون در دو ساعت به حداکثر برسد.

حدود ۲۰ درصد ترامادول به پروتئین‌های خون متصل می‌شود، ۳۰ درصد آن به‌صورت تغییر نیافته و ۶۰ درصد از طریق متابولیت‌های تجزیه‌شده در کبد از طریق ادرار خارج می‌شود. نیمه عمر این دارو ۴ تا ۶ ساعت است. معمولاً ترامادول برای تسکین درد به مدت کمتر از ۵ روز و در دوزهای ۵۰ تا ۱۰۰ میلی‌گرم هر ۸ ساعت تجویز می‌شود. این دارو همچنین برای درمان سندروم پای بی‌قرار تجویز می‌شود. تحقیقات جدیدی در حال انجام است که اثر ترامادول در درمان افسردگی ماژور را بررسی می‌کند.

بیشتر بخوانید :

سایت رضیم