با جاذبه ی زیبا و گردشگری تالاب میانکاله آشنا شوید (+ تصاویر)

دیدنی‌های میانکاله

میانکاله یک شبه جزیره در دریای خزر است که تنها ۴۵ کیلومتر با بهشهر فاصله دارد. این منطقه حفاظت شده در قسمت جنوب شرقی دریای مازندران قرار دارد و مساحتی بیش از ۶۸ هزار هکتار (کمی کمتر از دشت لار) دارد.

میانکاله در سال ۴۸ به عنوان یک منطقه حفاظت شده شناخته شده و در سال ۵۴ به عنوان یک تالاب بین‌المللی معرفی گردیده است. همچنین در سال ۵۵ به عنوان ذخیره‌گاه زیست کره یونسکو ثبت شده است.

بارش سالانه در این منطقه به طور میانگین ۷۰۰ میلی‌متر و دمای متوسط آن حدود ۱۷ درجه است. آب تالاب میانکاله شور بوده و از رودخانه‌های قره سو و چندین رودخانه فصلی تامین می‌شود.

میانکاله فقط یک لبه ۶۰ کیلومتری از خشکی نیست. اینجا جایی است که اگر بخواهید همه چیزش را ببینید شاید نیاز باشد ۲ تا ۳ روز وقت بگذارید. میانکاله برای حیات وحش طراحی شده و پر از شنزارهای ساحلی، باتلاق‌های اراضی، آبگیرها، مرداب جنگلی با درختچه‌های گز، جنگل انارستان، بوته‌های تمشک و زمین‌های پست و گره افتاده است.

پرنده‌نگری در میانکاله

میانکاله جایی برای پرنده‌هاست. این منطقه به خاطر پرندگانی که دارد بین مردم معروف است. بیش از ۲۰۰ گونه پرنده مهاجر و بومی که بیشتر آن‌ها مهاجرند. به دلیل تعداد زیادی از پرندگان (حدود ۵۰۰ هزار قطعه) در این ناحیه، میانکاله تبدیل به یک محل مناسب برای رصد پرندگان شده است. فقط کافیست یک دوربین دوچشمی بگیرید و ساعت‌ها محو تماشای پرندگان در آسمان شوید.

پرندگان در میکانه قشلاق خود را می‌گذرانند. آن‌ها از سیبری می‌آیند و پاییز و زمستان را در شمال کشور می‌گذرانند. برای دیدن پرندگان، از درختان انار و تمشک‌های شیرین عبور کنید و به تالاب بروید. در آنجا چکمه‌هایتان را بپوشید و از میان نی‌زارها عبور کنید تا به زمین‌های باتلاقی برسید. کم‌کم حس می‌کنید که در زمین فرو می‌روید. نگران نباشید اینجا عمق زیادی ندارد. ادامه دهید تا به آب برسید.

در اینجا دیگر سرزمین پرندگان است. پرندگان هستند که حکمرانی می‌کنند. هر طرف که نگاه کنید، گونه‌ای پرنده را خواهید دید؛ از فلامینگو تا اردک، آپچلیک و انواع غاز.

بسیاری گفته‌اند به میانکاله بروید و پرنده‌ها را ببینید، اما در اینجا می‌گوییم که پرنده‌های میانکاله فقط بخشی از زیبایی‌های طبیعتی است که در انتظار شماست.

انار ترش میانکاله

میانکاله سرزمین انار ترش است. این منطقه پر از درختان اناری است که نه به دست انسان، بلکه به صورت طبیعی رشد کرده‌اند. البته به دلیل خاک شور منطقه، انارهای میانکاله طعمی شیرین مانند انار ساوه یا مِی خوش شیراز ندارند، اما ترشی آن به طرز شگفت‌انگیزی خوشمزه است و می‌تواند طعم خوبی به فسنجان شما بدهد.

زمانی که وارد میانکاله می‌شوید، در دو طرف خود انبوهی از درختان انار و بوته‌های تمشک را خواهید دید. در زمستان انتظار نداشته باشید که از انار خبری باشد، اما اگر در مهر به آنجا بروید، مطمئنا ترشی انار، لب و لچتان را به اندازه کافی جمع می‌کند.

علاوه بر انار ترش و تمشک شیرین، ۱۷۹ گونه گیاهی نیز در این منطقه ثبت شده که شامل : ازگیل، تنگرس، سیاه تل، ولیک، سپیدار، گز، داغداغان، اوجا، دم اسب، علف هفت بند، علف شور، جگن و نی.

اسب میانکاله

این منطقه همچنین زیستگاه اسب‌های سرخ مو است. این اسب‌ها که به صورت نیمه وحشی هستند، حدود ۱۵۰ سال پیش توسط روس‌ها به اینجا آورده شدند.

ساحل، کویر و آفرود

به کوچکی میانکاله در نقشه نگاه نکنید. این سرزمین ۶۸۰ کیلومتر مربع وسعت دارد. اینجا فقط آب و پرنده نیست. مکان‌هایی دارد که اگر شما را به آنجا ببرند، صبح با دوستانتان تماس می‌زنید و می‌گویید شما را به جایی برده‌اند که هرگز فراموش نخواهید کرد.

“““html

کویر.

ساحل میانکاله با سایر سواحل شمال کشور فرق دارد. اینجا بسیار تمیز است چون هنوز از دست انسان‌ها در امان مانده. اگر به دنبال سواحلی بکر و خالی از زباله هستید، نباید میانکاله را از دست بدهید.

رسیدن به این ساحل کار دشواری نیست و مسیری مستقیم دارد. کافی است ماشین را به جاده خاکی بزنید و از در محیط بانی به سمت شمال رانندگی کنید. قبل از رسیدن به ساحل، تپه‌های شنی هست که برای آفرود بسیار مناسبند.

این تپه‌های شنی توسط یک ردیف درختان به عرض ۱۰۰ متر از ساحل جدا شده‌اند. در حاشیه جنوبی ساحل، جاده نسبتاً سنگلاخی وجود دارد که شما را به سمت شرق و کلبه‌های ماهیگیران می‌برد. در گذشته‌ای نه چندان دور، می‌توانستید کشتی به گل نشسته‌ای به نام پژواک را در همین ساحل ببینید.

مناظر طبیعی

اگر هنگام طلوع خورشید به میانکاله بروید، احتمالاً احساس می‌کنید که در حال خواب هستید. منظره‌ای مه‌آلود و پر از صدای پرندگان شما را احاطه کرده است. کنار بوته‌ها، جاندارانی وجود دارد که چندان با مزاحمت‌های انسان آشنا نیستند. گاهی به دسته‌ای از قرقاول‌ها نزدیک می‌شوید یا کنجکاوی چند روباه و شغال را می‌بینید.

مجوز ورود به میانکاله

برای بازدید از میانکاله نیاز به مجوز دارید. اگر از طریق تورهای گردشگری می‌روید، آژانس مربوطه کارهای مجوز را انجام می‌دهد. اما اگر خودتان می‌روید، حتماً به مجوز نیاز دارید. گرفتن مجوز کار دشواری نیست. فقط باید در ساعات اداری به سازمان حفاظت از محیط زیست در بهشهر یا مازندران مراجعه کنید.

شماره تماس روابط عمومی محیط زیست بهشهر:

۰۱۱-۳۴۵۲۶۴۱۴

شماره تماس روابط عمومی محیط زیست مازندران:

۵ – ۳۳۳۵۸۸۱۳ – ۰۱۱

اقامت در میانکاله

واقعیت این است که میانکاله هیچ اقامتگاهی یا هتلی ندارد. بهتر است برای اقامت در یکی از شهرهای نزدیک مانند ساری یا گرگان هتل رزرو کنید یا شب را در یک سوئیت اجاره‌ای بگذرانید.

بهترین زمان سفر و بازدید از میانکاله

برای بازدید از میانکاله باید هدف خود را مشخص کنید. اگر می‌خواهید پرنده‌های میانکاله را ببینید، بهترین زمان زمستان است. چون اینجا مکان پناهگاه پرندگان در فصل سرد از سرزمین‌های سیبری است. همچنین اگر به فکر خوردن تمشک‌های شیرین هستید، بهترین زمان سفر به میانکاله همین زمستان است.

اما اگر به انار ترش علاقه دارید، باید اواسط مهر را برای سفر به میانکاله انتخاب کنید.

حالا چگونه به میانکاله برویم

برای رفتن به میانکاله از هر جایی که هستید، باید خود را به ساری برسانید. از ساری می‌توانید هر مسیری که راحت است را انتخاب کنید. با این حال، دو مسیر زیر پیشنهاد می‌شود:

می‌توانید از مسیر نکا، بهشهر، بندر امیرآباد و میانکاله بروید. (مسیر اول) یا می‌توانید مسیر سورک (جاده فرودگاه ساری)، دشت ناز، گوهرباران، بندر امیرآباد و میانکاله را انتخاب کنید. (مسیر دوم)

مزیت مسیر دوم این است که می‌توانید در راه از مزارع زیبا، پارک دشت ناز و تالاب زاغمرز هم بازدید کنید. برای رفتن از تهران به میانکاله، باید از جاده فیروزکوه خود را به ساری برسانید و باقی مسیر شبیه به مسیرهای قبلی است.

لطفاً برای سفر به طبیعت، نکات زیر را رعایت کنید:

حتماً کیسه‌ها…

“`

لطفاً به هنگام بازدید از طبیعت زباله‌های بزرگ با خود ببرید و به معنای واقعی هیچ چیزی از طبیعت برندارید و هیچ چیزی هم در آن رها نکنید. اگر همه افراد این کار را کنند، چیزی از طبیعت باقی نخواهد ماند. (همان‌طور که بسیاری از مکان‌ها تا به حال آسیب دیده‌اند.)

زباله‌هایی مثل پوست میوه، پوست تخمه و زباله‌های قابل تجزیه دیگر، هنوز هم زباله محسوب می‌شوند و نباید در طبیعت ترک شوند. تصور کنید که گروه زیادی از مردم زباله‌های ارگانیک خود را در طبیعت بگذارند. طبیعت به سرعت نمی‌تواند این همه زباله‌ی ارگانیک را بازیافت کند.
هنگام پیاده‌روی در طبیعت یا کمپینگ، در صورت امکان حتماً یک کیسه بزرگ پلاستیکی با خود داشته باشید و سعی کنید زباله‌ها را از روی زمین جمع‌آوری کنید. اگر همه این کار را انجام دهند، به طور چشمگیری می‌توانیم کاهش زباله‌ها در طبیعت را مشاهده کنیم.

لطفاً در طبیعت به سکوت احترام بگذارید و آرامش فضای طبیعی را با صدای بلند موسیقی یا برگزاری جشن و میهمانی به هم نزنید. این احترام به اکوسیستم و گردشگران دیگر است که برای لذت بردن از سکوت به طبیعت آمده‌اند.
لطفاً در گروه‌های خیلی بزرگ به طبیعت نروید. برای سفر به طبیعت یک گروه کوچک با دو یا سه ماشین کافی است، زیرا ورود ناگهانی یک جمعیت بزرگ به یک مکان طبیعی باعث تخریب بیشتر می‌شود.

لطفاً هنگام کمپ زدن و ماندن در شب در طبیعت، آرامش مکان را با نورها و صدای بلند موسیقی برهم نزنید. روشنایی کمپ و سر و صدا را به حداقل برسانید و به طبیعت و دیگر گردشگران احترام بگذارید.

لطفاً تا آنجا که ممکن است در طبیعت آتش روشن نکنید. اگر مجبور شدید این کار را بکنید، آتش را کوچک و کنترل‌شده نگه دارید و از کمترین مقدار هیزم استفاده کنید. حتماً قبل از ترک کمپ، با آب کافی مطمئن شوید که آتش به طور کامل خاموش شده است.
لطفاً هرگز از وسط مرتع‌های سبز و زیبا با ماشین عبور نکنید. واقعاً نیازی نیست همیشه به شیوه‌ای چشم‌اندازهای زیبا را کشف کنیم! بسیاری از اوقات تماشای دور از آن و گرفتن عکس از آن‌ها لذت بیشتری دارد.

لطفاً به‌ویژه زمانی که جاده شلوغ است، با احتیاط رانندگی کنید. نیازی نیست همیشه با سرعت بالایی رانندگی کنید، نیازی به تلاش برای سبقت گرفتن از ماشین جلویی ندارید و نیازی نیست هر سال ثابت کنیم که بعد از رانندگان کشورهای دیگر، ما بدترین رانندگان جهان هستیم! (بهبود این وضعیت هم دست خود ماست…)