با روش کاشت بلوط آشنا شوید (2 نکته مهم)

چطور میتوان بلوط کاشت؟
بلوط زاگرس یکی از مهمترین نوعهای بلوط در غرب ایران است و جنگلهای بلوط یکی از بزرگترین بخشهای جنگلهای زاگرس به حساب میآید. این جنگلها در طبقه جنگلهای نیمه خشک قرار دارند. اگر در اواخر تابستان از کنار درختان بلوط عبور کرده باشید، ممکن است بخواهید دانههای بلوطی که روی زمین افتادهاند، جمعآوری کرده و آنها را بکارید.
کاشت بلوط به دو روش مختلف امکانپذیر است: یکی در گلدان و دیگری در طبیعت. کاشت مستقیم بلوط در جنگل معمولاً نتایج بهتری دارد، به شرطی که بتوانید نهالهای تازه کاشته شده را از چرا و آسیبهای دیگر محافظت کنید. در حالی که کاشت بلوط در گلدان به شما این امکان را میدهد که نهالها را مراقبت کنید، اما آسیب به ریشه هنگام انتقال به زمین اصلی میتواند یک مشکل باشد.
انتخاب دانههای بلوط
برای شروع، باید بزرگترین و سالمترین دانههای بلوط را انتخاب کنید. بهترین دانهها دانههایی هستند که بهتازگی از درخت افتاده و رنگ سبز درخشان دارند. دانههایی که قهوهای شدهاند، نباید کاشته شوند زیرا این دانهها قدیمی و فاقد توانایی جوانهزنی هستند. همچنین دانههای سوراخدار را باید دور ریخت. قبل از اینکه تصمیم به کاشت دانههای بلوط بگیرید، چند دانه را بشکنید تا مطمئن شوید داخل آنها سالم و سفید است. این کار به شما اطمینان میدهد که دانهها برای کاشت مناسب هستند.
تست شناوری برای جدا کردن دانههای ناسالم بلوط
دانههای بلوط را در سطل آبی بریزید و اجازه دهید برای یک تا دو دقیقه در آب بمانند. دانههایی که روی آب شناور میمانند، باید جدا شده و دور ریخته شوند.
نگهداری از بذر بلوط
مهمترین مرحله بعد از جمعآوری بذر بلوط، نگهداری صحیح آن است. بذرها نباید در محیط خشک و خارج از خانه قرار بگیرند، زیرا خشک شدن بذرها میتواند توانایی جوانهزنی آنها را از بین ببرد.
روشهای کاشت دانههای بلوط
حالا که دانههای سالم بلوط را انتخاب کردهاید، باید آنها را بکارید. میتوانید قبل از کاشت، کلاهک دانهها را بردارید چون در زیر خاک به آن نیاز ندارند. دانههای بلوط را میتوان مستقیماً در زمین کاشت. توجه داشته باشید که بلوطها گیاهان بومی هستند و هر دانه باید در منطقهای که اجدادش زندگی میکردند کشت شود. بنابراین نمیتوانید دانههای بلوط را از محل اجدادیشان جدا کرده و در جای دیگر بکارید.
الف) کاشت دانههای بلوط در گلدان
برای کاشت بذرهای بلوط، ابتدا آنها را به مدت ۴ تا ۶ ساعت در آب معمولی نگهداری کنید. سپس بذرها را با محلولهای قارچکش مانند کاپتال ضدعفونی کنید. برای این روش میتوانید از گلدانهای پلاستیکی ۱۷ سانتیمتری استفاده کنید. در پایین گلدان چند سوراخ کوچک ایجاد کنید. مخلوطی از خاک برگ، رس و ماسه را تا سهچهارم ارتفاع گلدان بریزید و در حین پر کردن، گلدان را به آرامی به زمین بکوبید تا خاک متراکم شود.
دو دانه بلوط را در یک گلدان با نوک تیز به سمت پایین قرار دهید و حدود ۳ تا ۵ سانتیمتر خاک روی آن بریزید و کمی با دست فشار دهید. گلدانها را در جای سفت و محکم کنار باغچه یا بستر موزاییک قرار دهید تا ریشهها در خاک حرکت نکنند و در صورت نگهداری در داخل خانه یا گلخانه، گلدان باید در جایی قرار گیرد که نور کافی از پشت پنجره دریافت کند.
مهم ترین مرحله آبیاری مناسب بعد از کاشت بلوط است و باید تا زمانی که خاک کاملاً مرطوب شود و آب از سوراخ های زیر گلدان بیرون بیاید، ادامه یابد. در هفته اول پس از کاشت، خاک گلدان باید مرطوب باشد. اگر نهال بلوط را در فضای باز قرار دهید، در فصول سرد می تواند به طور طبیعی از بارش برف و باران آب بگیرد، مگر در سال های خشکی که بارندگی کم است و همچنین در تابستان های گرم و خشک، که باید هر دو هفته یک بار آبیاری شود. در گرمای شدید تابستان، در سال اول گیاه نیاز به آبیاری هفته ای یک بار دارد. اگر گلدان بلوط را در گلخانه یا داخل خانه نگهداری می کنید، در ماه اول هفته ای یک بار و بعد از آن هر دو هفته یک بار آبیاری کنید. توجه داشته باشید که زیاد آبیاری کردن می تواند باعث پوسیدگی و از بین رفتن بذر بلوط شود.
ب) کاشت دانههای بلوط در طبیعت
پس از انتخاب و نگهداری از بذر بلوط، می توانید اقدام به کاشت در زمین کنید. بهتر است محل کاشت بلوط در جایی سایهدار و با خاک نرم باشد. چالهای دایرهای به قطر ۲۵ سانتیمتر حفر کنید و بذر بلوط را در عمق ۷ تا ۸ سانتیمتری سطح خاک قرار دهید، زیرا کاشت در این عمق باعث میشود زندهمانی بیشتری داشته باشد. ۴ تا ۶ بذر بلوط را در هر چاله بگذارید و سپس چاله را با خاک پر کرده و آبیاری کنید.
زمانی که دانه ها جوانه زده و به سطح خاک بیایند، لحظه خوشایندی خواهد بود. اما وقتی ارتفاع جوانهها به حدود ۱۰ سانتیمتر برسد، باید بین آنها انتخاب کنید و جوانههای ضعیفتر و کوچکتر را حذف کنید و تنها ۲ یا ۳ جوانه قوی را نگه دارید. این کار را سال بعد نیز تکرار کنید تا در نهایت تنها یک بلوط قوی و سالم باقی بماند. اگرچه ممکن است حذف کردن این جوانهها احساس ناراحتی برای شما ایجاد کند، ولی مطمئن باشید که کار درستی انجام میدهید. بلوط باقی مانده که به درختی قوی و زیبا تبدیل میشود، از شما برای این فرصت رشد بیرقیب تشکر خواهد کرد. این همان فرایند انتخاب طبیعی است که در آن موجودات ضعیف از بین میروند و تنها قویترینها بقای خود را حفظ میکنند. این کار شما به طبیعت در حفظ موجودات برتر کمک میکند.
نیازهای اکولوژیک بلوط
آبیاری مناسب میتواند شانس رشد جوانههای بلوط و تبدیل آنها به درخت را افزایش دهد. این آبیاری به ویژه در دو یا سه سال اول زندگی بلوط بسیار ضروری است. دانه هایی که در خاکهای شنی یا شنی رسی کاشته میشوند، در تابستان اول به هفتهای یک بار، در تابستان دوم به هر دو هفته یک بار و نهایتاً در سالهای کم بارش باید هر ماه یک بار آبیاری شوند. رطوبت خاک همیشه باید کنترل شود. بلوطها پس از رشد کامل ریشه اصلی به آبیاری نیاز نخواهند داشت. تا آن زمان و برای کمک به رشد بهتر ریشه، میتوانید دور تنه درخت را گود کنید و به صورت حوضچهای درآورید تا آب کافی به درخت برسد. دیوارههای این حوضچه باید محکم ساخته شوند تا ترک نخورند و آب هدر نرود.
استفاده از کود در سالهای اول زندگی بلوط میتواند به ریشههای حساس آسیب برساند. در این سن بهتر است از کودهای سبکی که مخصوص چمن هستند برای تغذیه بلوط استفاده کنید. سطح خاک بلوط را در اوایل بهار با این نوع کود بپوشانید. کود استفاده شده نباید حاوی هیچگونه علفکش باشد. پس از کوددهی، آبیاری به جذب مواد غذایی توسط سیستم ریشه کمک میکند.
اگر ممکن است، منطقهای که بلوط در آن کاشته میشود باید محصور باشد تا نهالها از خطر چریدن در امان بمانند و همچنین ساعتهایی از روز سایهدار باشد تا نهال بلوط در برابر نور شدید آفتاب محفاظت شود.
روش هرس بلوط
رشد طبیعی بلوط به صورت ایجاد شاخههای فرعی و جانبی است.
“`html
برای این که درخت بتواند به خوبی رشد کرده و شکل زیبایی پیدا کند، باید شاخههای فرعی آن را که انرژی درخت را مصرف میکنند، هرس کنیم. تنها شاخههایی که زاویهای بین ۴۵ تا ۶۵ درجه با تنه اصلی درخت دارند، قابل نگهداری هستند.
حفاظت و نگهداری از بلوط
درختان بلوط مانند سایر گیاهان، در دوران جوانی و حتی در زمان بزرگسالی ممکن است با خطراتی از سوی حیوانات مختلف روبرو شوند. درختان جوان بلوط به خصوص حساستر هستند و باید از آنها در برابر این حیوانات شامل خرگوشها (اگر در منطقه خرگوشی باشد)، بزها، گاوها، گوسفندها و حتی حشرات محافظت کنیم.
برای جلوگیری از ورود حیوانات بزرگتر، میتوانیم از حصارهای موقتی فیزیکی یا فنسهایی که دور درخت بلوط میزنیم، استفاده کنیم. همچنین میتوانیم از شاخههای هرس شده درختان برای درست کردن موانع استفاده کنیم. در مورد حشرات، میتوان از سموم آفتکش استفاده کرد، اما بهتر است راهکارهایی طبیعی و سازگار با محیط زیست را انتخاب کنیم، زیرا سموم شیمیایی باعث آلودگی محیط زیست و مقاومت حشرات میشوند. استفاده از روشهای بیولوژیک و حمایت از دشمنان طبیعی آفات، میتواند در حفاظت از گیاهان، به ویژه درختان بلوط، بسیار موثر باشد.
بیشتر بخوانید:
سایت رضیم
“`