با موارد مصرف داروی تروسپیوم کلراید آشنا شوید (2 نکته مهم)

معرفی داروی تروسپیوم کلراید

تروسپیوم کلراید (Trospium Chloride) یک نوع دارو است که برای درمان مشکلات ادراری مانند تکرر ادرار و بی‌اختیاری ادراری استفاده می‌شود. این دارو می‌تواند به آرامش عضلات مثانه کمک کند و گرفتگی‌ها را کاهش دهد.

نحوه عمل و جذب تروسپیوم کلراید

وقتی تروسپیوم کلراید به صورت خوراکی مصرف می‌شود، بیشترین غلظت آن در خون بعد از 4 تا 6 ساعت به دست می‌آید. وقتی این دارو همراه با غذاهای چرب مصرف شود، کارایی آن کمتر می‌شود. بیشتر تروسپیوم کلراید از طریق ادرار دفع می‌شود و حدود 10 درصد آن به فرم دیگری از دارو نمایش داده می‌شود. زمان خروج آن از بدن بین 10 تا 20 ساعت است. اگر کسی مشکلات کلیوی جدی داشته باشد، زمان خروج این دارو ممکن است بیشتر شود. همچنین تروسپیوم می‌تواند از جفت عبور کند و در شیر مادر هم پیدا می‌شود.

میزان مصرف تروسپیوم کلراید

عموماً دوز مصرفی این دارو 20 میلی‌گرم، دو بار در روز و قبل از غذاست. برای افراد بالای 75 سال، ممکن است دوز کمتری 20 میلی‌گرم یک بار در روز توصیه شود. نیاز به ادامه درمان باید هر 3 تا 6 ماه بررسی شود. همچنین این دارو به صورت تزریق عضلانی و وریدی یا شیاف هم قابل استفاده است.

عوارض جانبی تروسپیوم کلراید

• افزایش فعالیت مرکزی: سردرد، بی‌قراری، عدم توانایی در درک زمان و مکان، توهم، خواب‌آلودگی، خواب نا آرام، سرگیجه و گیجی (بخصوص در افراد مسن)
• مشکلات قلبی: تپش قلب، ضربان سریع قلب بعد از دوزهای بالای دارو، درد قفسه سینه، و در دوزهای پایین ممکن است ضربان قلب کند شود.
• مشکلات پوستی: افزایش دما و قرمزی پوست
• مشکلات چشمی: حساسیت به نور (با مصرف یک میلی‌گرم)، تاری دید، و گشادی مردمک (با مصرف دو میلی‌گرم)
• مشکلات گوارشی: خشکی دهان، تشنگی، یبوست، تهوع و استفراغ
• مشکلات ادراری و تناسلی: احتباس ادرار و مشکلات جنسی
• مشکلات خونی: افزایش گلبول‌های سفید
• سایر عوارض: واکنش‌های شدید آلرژیک مانند آنافیلاکسی و کهیر

نکات دارویی درباره تروسپیوم کلراید

• برای کسانی که مشکلات کبدی یا کلیوی خفیف تا متوسط دارند، باید با احتیاط مورد استفاده قرار گیرد و در بیماران با مشکلات کلیوی شدید، مصرف آن توصیه نمی‌شود.
• تحقیقات نشان می‌دهند که این دارو می‌تواند از جفت عبور کند و در شیر مادر مشاهده می‌شود؛ بنابراین در زمان بارداری و شیردهی باید احتیاط کرد.

تداخلات دارویی با تروسپیوم کلراید

اگر همزمان با داروهای دیگر که اثرات مشابه دارند مصرف شود، ممکن است عوارض بیشتری ایجاد کند. به عنوان مثال، آمانتادین می‌تواند عوارض آنتی کولینرژیک را افزایش دهد و باید با احتیاط مصرف شود.

روش‌های درمان تکرر ادرار

تمرینات کگل (Kegel)
“`

انجام منظم تمرینات کگل می‌تواند به شما در درمان تکرر ادرار کمک کند. این تمرینات که به آنها تمرینات کف لگن نیز گفته می‌شود، با تقویت عضلات مثانه و ناحیه لگن، به کاهش تکرر ادرار به‌خصوص در خانم‌ها کمک می‌کند.

• اول، در یک مکان آرام بنشینید یا دراز بکشید و تلاش کنید که عضلات کگل خود را پیدا کنید. این عضلات زمانی که می‌خواهید جریان ادرار را متوقف کنید، فعال می‌شوند.
• به هنگام ادرار یا دفع مدفوع وقتی کمی فشار می‌آورید، متوجه می‌شوید که قسمت خاصی از لگن منقبض می‌شود که همان عضلات کگل شما هستند.
• به مدت 5 ثانیه این ماهیچه‌ها را منقبض کرده و سپس آزاد کنید.
• این تمرین را بین 10 تا 20 بار در هر جلسه تکرار کنید.
• حداقل سه بار در روز این تمرین را انجام دهید تا بهبودی را تجربه کنید.

سرکه سیب

سرکه سیب نیز یک روش خانگی مفید برای درمان تکرر ادرار است. این سرکه خواص ضدباکتری و ضدقارچی دارد که به مقابله با عفونت‌هایی که ممکن است باعث تکرر ادرار شوند، کمک می‌کند. همچنین می‌تواند دردهای ناشی از عفونت‌های دستگاه ادراری را کاهش دهد.

سرکه سیب حاوی آنزیم‌ها، پتاسیم و مواد معدنی مؤثر نیز هست که به تعادل طبیعی pH بدن کمک می‌کند.

• یک قاشق غذاخوری سرکه سیب را با یک قاشق چای‌خوری عسل خام در یک لیوان آب گرم مخلوط کنید و دو بار در روز بنوشید.
• همچنین می‌توانید 1 تا 2 فنجان سرکه سیب را به آب حمام اضافه کنید و به مدت 15 تا 20 دقیقه در آن بمانید. این روش را یک‌بار در روز امتحان کنید.

کمپرس گرم

برای کاهش درد ناشی از ادرار بیش‌ازحد، کمپرس گرم می‌تواند بسیار مؤثر باشد. این کمپرس می‌تواند فشار بر روی مثانه را کاهش دهد و به آرام شدن عضلات کمک کند و در نتیجه درد را تسکین می‌دهد.

• یک بطری آب گرم را درون یک حوله بپیچید.
• سپس دراز بکشید و آن را زیر مثانه خود قرار دهید.
• زمانی که احساس گرما کاهش یابد، آن را کنار بگذارید.
• در صورت نیاز این روش را مجدداً انجام دهید.
• می‌توانید از پد گرم نیز استفاده کنید.

ماست

سالم نگه‌داشتن مثانه یک روش پیشگیری برای تکرر ادرار است. برای حفظ سلامتی مثانه، می‌توانید ماست را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.
ماست باعث افزایش رشد باکتری‌های مفید در دستگاه ادراری می‌شود و تعادل باکتری‌های سالم در روده شما را بهبود می‌بخشد. همچنین به بهبود عفونت‌های دستگاه ادراری و سلامت کلیه‌ها و هم به بهبود هضم کمک می‌کند. از ماست می‌توان به‌عنوان یک گزینه ساده و مؤثر برای درمان تکرر ادرار استفاده کرد.

توجه: توجه داشته باشید که از ماست‌های طعم‌دار استفاده نکنید، زیرا حاوی شیرین‌کننده‌ها و مواد مصنوعی هستند، بهترین گزینه ماست طبیعی است.

• پروبیوتیک‌ها می‌توانند در جلوگیری از عفونت‌های مجاری ادراری در خانم‌ها مؤثر باشند.
• شما باید روزانه یک یا دو کاسه ماست بخورید.
• علاوه بر ماست، می‌توانید از دیگر مواد غذایی مانند کیمچی، کلم و ترشی هم برای درمان تکرر ادرار استفاده کنید.

طب سوزنی

طب سوزنی به کنترل مشکل هیپوفیز مثانه کمک زیادی می‌کند. در این روش، پزشکان با استفاده از سوزن‌های نازک و یک‌بارمصرف در نقاط مشخصی از بدن، به درمان مشکلات می‌پردازند.

طب سوزنی ممکن است به کاهش تعداد ادرار، مشکلات بی‌اختیاری و دیگر دلایل مربوطه کمک کند. اما شواهد کافی برای نشان دادن تأثیر فقط طب سوزنی یا ترکیب آن با داروهای دیگر برای درمان تکرر ادرار هنوز وجود ندارد.

بیوفیدبک

بیوفیدبک هم به‌عنوان یک راه‌حل جایگزین برای درمان تکرر ادرار شناخته می‌شود. در این روش شما به حس‌گرهای الکتریکی متصل می‌شوید که کمک می‌کنند تا تغییرات بدن خود را حس کنید، مانند تقویت عضلات شکم و لگن. با این کار، زمانی که دچار اضطراب می‌شوید، می‌توانید آن را کنترل کنید.

یک تحقیق که در سال 2016 در مجله ارولوژی کودکان منتشر شد، نشان داد که بیوفیدبک می‌تواند به‌عنوان اولین گزینه برای درمان در نظر گرفته شود، مخصوصاً زمانی که روش‌های استاندارد برای کودکان دچار تکرر ادرار مؤثر نباشند.

رژیم غذایی مناسب

برخی از غذاها می‌توانند مثانه را بیش‌ازحد فعال کنند و باعث بروز ادرار شوند. بنابراین بهتر است از مصرف این غذاها پرهیز کنید.

غذاها و نوشیدنی‌های که می‌توانند مثانه را تحریک کنند، شامل نوشیدنی‌های کافئین‌دار، مرکبات و میوه‌ها، نوشیدنی‌های گازدار، غذاهای تند، شیرین‌کننده‌های مصنوعی، شیر و محصولات لبنی، قند و غذاهای چرب هستند.

• به‌طور معمول، آب کلم بروکلی به‌عنوان یک گزینه سالم برای مثانه توصیه می‌شود، اما اگر مثانه‌تان بیش‌ازحد فعال است، بهتر است از آن پرهیز کنید.
• مصرف الکل خود را نیز محدود کنید، چون این ماده می‌تواند باعث تکرر ادرار شود.
• هرگز مصرف مایعات را به‌طور کامل محدود نکنید.

مصرف درست مایعات

اگر شما دچار تکرر ادرار هستید، این به‌معنای این نیست که باید مایعات خود را کمتر کنید. در واقع باید به‌خوبی مایعات بنوشید تا بدنتان هیدراته بماند، اما می‌توانید از پزشک خود بپرسید که چقدر مایع برای بدن شما مناسب است.

اگر به‌اندازه کافی مایعات بنوشید، به محافظت از مثانه‌تان کمک می‌کنید. کمبود مایعات ممکن است باعث یبوست مزمن و سردرد شود. بنابراین برای درمان تکرر ادرار نیازی به کاهش مصرف مایعات نیست.

نکات پایانی

• به‌جای اینکه در یک زمان مقدار زیادی مایع بنوشید، سعی کنید آن را در طول روز تقسیم کنید.
• اگر در حال ورزش هستید، از بردن یک بطری بزرگ پرهیز کنید.
• زمانی که نیاز به ادرار دارید، باید به‌سرعت آن را تخلیه کنید چون نگه‌داشتن آن خطر عفونت را بالا می‌برد.
• لباس‌های تنگ نپوشید.
• باید بیماری‌های مزمن مانند دیابت را تحت کنترل داشته باشید، چون این بیماری‌ها می‌توانند به علائم بیش‌فعالی مثانه دامن بزنند.
• اگر وزن اضافی دارید، سعی کنید کمی وزن کم کنید، زیرا اضافه‌وزن ممکن است به مثانه‌تان فشار بیاورد.
• از کشیدن سیگار خودداری کنید. سیگار کشیدن نه‌تنها به مثانه آسیب می‌زند بلکه خطر ابتلا به سرطان مثانه را هم افزایش می‌دهد.

بیشتر بخوانید:

گردآوری توسط بخش سلامت

مجله رضیم