بلندترین آسمان خراش جهان چطور ساخته شد؟
شاید تا حالا نام برج خلیفه به گوشتان خورده باشد. این آسمان‌خراش در سال 2004 در دبی ساخته شد و در سال 2009 به ارتفاع 828 متر رسید که بیشتر از 60 درصد از رکورد قبلی بلندتر است. اما آیا تا حالا فکر کرده‌اید چه نوآوری‌هایی باعث شدند تا بشر بتواند چنین بنای بلندی بسازد؟ با ما همراه باشید تا به این سوال پاسخ دهیم!
چرا ساخت ساختمان‌های بلند سخت است؟
در تاریخ معماری، ساخت ساختمان‌هایی که قادر به تحمل وزن خود باشند، به خصوص وقتی که ارتفاع آن‌ها افزایش می‌یابد، بسیار دشوار بوده است. به همین خاطر، سازه‌های بلند معمولاً نیاز به پایه‌های بزرگ و ضخیم دارند تا وزن زیاد را تحمل کنند. اما ساخت پایه‌های بزرگ بسیار پرهزینه است. ورود فولاد به صنعت ساخت و ساز در اوایل قرن بیستم باعث شد وزن ساختمان‌ها به طور چشمگیری کاهش یابد و این امر یک دلیل برای افزایش ارتفاع سازه‌ها بود. اما تولید اسکلت‌های فولادی نیازمند کارگرهای زیادی بود که معمولاً در شرایط سخت کار می‌کردند. همچنین این اسکلت‌ها فضای زیادی را در داخل ساختمان‌ها اشغال می‌کردند. بنابراین مهندسان متوجه شدند که برای بلندتر کردن ساختمان‌ها، باید به طور جدی در طراحی آن‌ها تجدید نظر کنند.
ایده‌ای خلاقانه برای ساخت آسمان‌خراش
برای حل این مشکلات که مانع از ساخت بناهای بلند می‌شد، فضل الرحمن خان، مهندس بنگلادشی-آمریکایی، ایده‌ای را مطرح کرد. او پیشنهاد داد که وزن ساختمان به یک ساختار مقاوم و قابل اعتماد در خارج از بنا منتقل شود. به عبارت دیگر، او یک شبکه داخلی از تیرهای فولادی را با یک اسکلت خارجی از فولاد و بتن جایگزین کرد. با این کار، ساختمان در برابر باد مقاوم‌تر می‌شود. خان این ایده را به عنوان “سیستم لوله‌ای” معرفی کرد و ساختمان‌هایی با قاب‌های فولادی خارجی که توسط بتن تقویت شده بودند و به تیرهای افقی متصل بودند، در صنعت ساخت و ساز ظاهر شدند.
این ایده خلاقانه به واقع امکان ساخت ساختمان‌های بلندی مثل برج خلیفه را فراهم کرده است.
