بهترین راه درمان نیمه دررفتگی و بیثباتی مچ پا (2 نکته مهم)

دررفتگی و نیمه دررفتگی و بیثباتی مچ پا: علت، علائم و درمان آن با فیزیوتراپی
- مچ پا بسیار محکم است و به همین دلیل در رفتگی آن به ندرت اتفاق میافتد. وقتی فشار زیادی به مفصل پاشنه پا وارد شود، استخوانهای نزدیک به هم جدا میشوند و این باعث دررفتگی مچ پا میشود.
- دررفتگی مچ پا معمولا به خاطر کشیدگی، شکستگی مچ پا یا پارگی رباطها پیش میآید. دررفتگی میتواند در هر جهتی باشد و بسیار دردناک است.
- دررفتگی مچ پا میتواند بالا، پایین یا جلو باشد. اگر تمام رباطهای یک طرف آسیب ببینند، مچ پا در میرود. درمان فیزیوتراپی وقتی شروع میشود که پزشک تشخیص داده باشد.
علل دررفتگی و بیثباتی مچ پا
یکی از دلایل رایج در رفتگی مچ پا، پیچ خوردن ناگهانی آن است. ورزشکارانی که در ورزشهای تماسی شرکت میکنند و روی زمینهای ناهموار میدوند، بیشتر در معرض خطر دررفتگی مچ پا هستند. همچنین افرادی که قبلاً آسیب مچ پا داشتهاند و کسانی که به آرتریت مبتلا هستند، بیشتر در خطر در رفتگی مچ پا قرار دارند.
علائم مچ پای دررفته یا دررفتگی مچ پا شامل موارد زیر است:
- درد شدید به طور ناگهانی.
- ناتوانی در استفاده از مچ پا.
- مچ پا ممکن است به نظر کج بیاید یا تغییر شکل دهد، زیرا اتصال استخوانها قطع شده است.
- حساسیت به لمس.
- ورم.
- در صورت آسیب عصبی، پا ممکن است بیحس یا دچار سوزش شود.
- اگر جریان خون کم شود، پا ممکن است سرد شده یا رنگ آن آبی یا سفید شود.
درمان دررفتگی و بیثباتی مچ پا
- سرما درمانی
سرما درمانی میتواند درد را کم کند و از خونریزی و ورم مچ پا جلوگیری کند. با استفاده از سرما، دررفتگی مچ پا سریعتر بهبود مییابد و احتمال ایجاد هماتوما و ورم کمتر میشود.
- درمان با حرارت
درمان با حرارت شامل استفاده از پد حرارتی یا نور مادون قرمز است. این روش به کاهش درد کمک میکند. اغلب برای دردهای طول کشیده و مزمن توصیه میشود. درمان با حرارت معمولاً به بهبود جریان خون کمک میکند. اما در ۲ تا ۳ هفته اول بعد از آسیب مچ پا که باعث دررفتگی شده، باید از این روش خودداری کرد.
- بریسها و گچ برای مچ پاهای دررفته
بلافاصله بعد از جا انداختن مچ پا، آن را در بریس یا گچ قرار میدهند. بریس یا گچ باید به مدت ۴ تا ۶ هفته استفاده شود و بعد از ۲ تا ۴ هفته، وضعیت مچ پا دوباره بررسی میشود.
- NSAIDها
بعد از آسیب، مفاصل و رباطها دچار التهاب میشوند. این التهاب با داروهای ضد التهاب (NSAID) درمان میشود. این داروها گاهی بعد از شکستگی و زخمی شدن برای کاهش التهاب استفاده میشوند.
- آرام بخشهای عضلانی
دررفتگی مچ پا و مشکلات آن میتواند باعث اسپاسم در عضلات ساق و کف پا شود. این اسپاسم مداوم میتواند درد ناشی از دررفتگی مچ پا را بیشتر کند. اسپاسمهای عضلانی با آرام بخشهای عضلانی درمان میشود.
فیزیوتراپی جهت درمان دررفتگی و بیثباتی مچ پا
توصیه میشود که بیمار بعد از بهبودی، برای تقویت بیشتر پا و بهبود شرایط، فیزیوتراپی انجام دهد. به خاطر بی حرکتی طولانی مدت، عضلات ساق و کف پا ممکن است ضعیف شوند و فیزیوتراپی به تقویت دوباره این عضلات کمک میکند.
این موضوع به برگشت حرکات مفصل مربوط میشود. مفصل مچ پا بعد از مدتی بیتحرکی، به دلیل قرار گرفتن در بریس و گچ، سفت و سخت شده است.
درمان دستی و استئوپاتی
درمان دستی و استئوپاتی شامل روشهایی مانند ماساژ، تحرک، سوزن خشک، کشش و درمان با مغناطیس است. همچنین کایروپراکتیک میتواند به بهبود حرکات و عملکرد مچ پا بعد از دررفتگی کمک کند. معمولاً کایروپراکتیک پس از کسب اجازه از متخصص فیزیوتراپی شروع میشود.
ماساژ درمانی
ماساژ درمانی میتواند به طرق مختلف در بهبود مچ پا بعد از دوره بیتحرکی کمک کند. ابتدا، با ماساژ ملایم در اطراف مچ پا، ساق پا و ماهیچههای شین میتوان التهاب اطراف مچ را کاهش داد. پس از کاهش درد، میتوان از روشهای عمیقتری برای شل کردن عضلات ساق پا و شین و همچنین افزایش دامنه حرکات استفاده کرد.
تحریک الکتریکی عصب (TENS)
تحریک الکتریکی عصب (TENS) یک روش درمانی فیزیوتراپی است که با ارسال پالسهای الکتریکی به فیبرهای عصبی زیر پوست کار میکند.
این روش کمک میکند تا سیگنالهای درد به مغز نرسند و درد مچ را کاهش دهند. همچنین این روش با تولید اندورفینهای طبیعی که مسکنهای طبیعی بدن هستند، به کاهش درد کمک میکند.
درمان با لیزر سرد
درمان با لیزر سرد (یا لیزر کم توان) یک روش کاملاً بیخطر و مؤثر برای درمان آسیبها و دردهای مزمن مچ پا است. در این درمان، نور قرمز و ماوراء بنفش بر روی مچ تابیده میشود تا به ترمیم بافتهای مچ کمک کند و التهاب و درد را کاهش دهد.
شاک ویو تراپی
شاک ویو تراپی یک روش فیزیوتراپی است که به بهبود بافت نرم مچ پا و آسیبهای استخوانی بعد از دررفتگی کمک میکند و درد ناشی از دررفتگی را تسکین میدهد. این روش با افزایش جریان خون به بهبود سریعتر استخوان و عضلات مچ پا کمک میکند و باعث بازسازی بافت آسیب دیده میشود.
تحریک مغناطیسی عملکردی (FMS)
تحریک مغناطیسی عملکردی (FMS) یک روش جدید برای بهبود بافت استخوان بعد از دررفتگی مچ پا است که با ایجاد میدان الکتریکی در محل دررفتگی، به ترمیم آن کمک میکند و همچنین با ایجاد میدان مغناطیسی به سلولهای استخوان و عضلات مچ پا، خون رسانی و اکسیژن رسانی را افزایش میدهد.
میکرو واس درمانی (Micro-Vas)
میکرو واس درمانی (Micro-Vas) با ایجاد بلاککنندههای عصبی، انتقال سیگنالهای درد را کاهش میدهد و ترشح اندورفینها را تحریک میکند.
فرم الکتریکی امواج دستگاه میکرو واس با افزایش خون رسانی و اکسیژن رسانی به بافتهای استخوان، به ترمیم و رشد بافت استخوان در محل شکستگی کمک میکند.
ورزش برای توانبخشی مچ پای دررفته
حرکات درمانی زمانی شروع میشود که شکستگی و دررفتگی مچ پا بهبود یافته باشد. این حرکات شامل یکسری حرکات کششی و تقویتی است. اگر شکستگی ساده باشد، پزشک ممکن است تمریناتی را معرفی کند که میتوانید در خانه انجام دهید.
- حرکت کششی با حوله
- کشش ساق پا به حالت ایستاده
- کشش سولوس در حالت ایستاده
- کشش آشیلها
- حرکت بالا گرفتن پاشنه
- حرکت استپ آپ
- مقاومت در برگشت مچ پا
همچنین بخوانید: