بیماری‌های ناشی از شنا در استخر : از پیشگیری تا درمان (2 نکته مهم)
“`html
بیماری های خطرناکی که در استخر منتظر شما هستند
تابستان امسال هوا از همیشه گرم تر شده و تحمل چنین هوای داغی قطعا برای همه سخت و دشوار است.
در این شرایط، معمولاً رفتن به استخر یکی از برنامه‌های پرطرفدار مردم می‌شود. اما با توجه به اینکه تعداد استخرها در هر شهری نمی‌تواند جوابگوی جمعیت باشد، ممکن است به زودی با افزایش بیماری‌های مختلف مرتبط با استخر مواجه شویم.
اگر نمی‌خواهید لذت شنا و خنک شدن به بیماری‌های پوستی و چشمی تبدیل شود، پیشنهاد می‌کنیم این مقاله را از رضیم بخوانید.
مرض استخری چیست؟
بیماری‌های مرتبط با تفریحات آبی معمولاً از طریق بلع، تنفس و تماس پوست با آب آلوده استخرها، چشمه‌ها، دریاچه‌ها، رودخانه‌ها و دریاها به بدن منتقل می‌شوند. این بیماری‌ها شامل عفونت‌های پوست، گوش، چشم و مشکلات گوارشی مانند اسهال هستند.
بر اساس آمار، شایع‌ترین بیماری‌های ناشی از شنا در استخرهای عمومی عبارتند از: عفونت‌های پوستی، به ویژه انواع حساسیت‌ها و عفونت‌های قارچی. پس از این بیماری‌ها، ناراحتی‌های معده و گوش نیز از مشکلات شایع شده در استخرهای آلوده محسوب می‌شوند.
متخصصان می‌گویند که استفاده از مواد ضدعفونی کننده مناسب و رعایت بهداشت توسط شناگران، کلید جلوگیری از آلودگی استخرها است.
راه هایی برای جلوگیری از بیماری های ناشی از استخر
چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌های ناشی از تفریحات آبی هستند؟
کارشناسان می‌گویند: «کودکان، زنان باردار و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند کسانی که تحت درمان شیمی‌درمانی هستند، باید بسیار احتیاط کنند، زیرا ممکن است مشکلات جدی‌تری برای آنها پیش بیاید. بنابراین لازم است که قبل از رفتن به استخر با پزشک خود مشورت کنند.»
طرز ورود میکرو‌ها به آب استخر
میکروب‌ها معمولاً از طریق مدفوع شناگران به آب استخر وارد می‌شوند. برخی شناگران ممکن است دچار اسهال باشند یا مشکلات دیگری مانند قاعدگی (در خانم‌ها) داشته باشند.
بنابراین همیشه خطر آلودگی آب وجود دارد و برای جلوگیری از انتقال بیماری‌ها، بهترین کار این است که این افراد شناسایی شوند و اجازه شنا به آنها داده نشود؛ هرچند که شناسایی کامل آنها ممکن نیست.
همچنین، برای چنین افرادی دشوار است که از ترشح مواد آلوده جلوگیری کنند. شناگران باید مراقب باشند که آب استخر را نبلعند و همه کسانی که شنا می‌کنند، باید بعد از بروز مشکل یا استفاده از توالت بهداشت شخصی را رعایت کنند.
هنگام رفتن به استخر، وسایل لازم را با خود ببرید
- کرم ضد آفتاب (ضد آب): یک کرم ضد آفتاب با SPF 25 یا بالاتر به شما کمک می‌کند تا از پوست خود در برابر اشعه UV محافظت کنید. یادتان باشد که کرم ضد آفتاب را حداقل 15 دقیقه قبل از رفتن به بیرون بزنید و بعد از شنا هم دوباره استفاده کنید. حدود 30 گرم کرم کافی است که تمام قسمت‌های در معرض آفتاب را پوشش دهد.
- مرطوب‌کننده لب: بهترین راه برای محافظت از لب‌ها در برابر آفتاب، استفاده از محصولات مرطوب‌کننده‌ای است که SPF 15 یا بیشتر دارند.
- کلاه لبه‌دار بزرگ: علاوه بر استفاده از کرم ضد آفتاب برای صورت، پیشنهاد می‌شود از کلاه نیز استفاده کنید تا موهایتان را در برابر آفتاب محافظت کنید و از آسیب‌های محیطی جلوگیری کنید.
“““html
- انتخاب کلاه مناسب: برای جلوگیری از آسیب و شکنندگی لایه‌های بیرونی موهایتان، کلاهی راحت و با لبه‌های بزرگ انتخاب کنید تا از گردن شما هم محافظت کند. در صورت امکان، بهتر است در سایه بمانید.
- اسپری ضد آفتاب برای موها: یکی از راه‌های محافظت از موها در برابر نور خورشید، استفاده از اسپری مخصوص محافظت از مو است. این اسپری باید قبل، بعد و در زمان قرار گرفتن در معرض نور خورشید استفاده شود.
- پماد برای جوش‌ها: گاهی اوقات این مشکل به دلیل قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید رخ می‌دهد. بنابراین، داروی لازم برای این مواقع را همیشه در دسترس داشته باشید.
شنا و چشم‌ها
هرچند شنا معمولاً به عنوان ورزشی خطرناک برای چشم‌ها شناخته نمی‌شود (برخلاف ورزش‌هایی مانند فوتبال و تنیس)، اما بعد از شنا، به خصوص در استخر، ممکن است دچار قرمزی و سوزش چشم شوید.
آیا باید نگران این موضوع بود؟
خیر؛ زیرا قرمزی چشم بعد از شنا در استخر آسیب دائمی ایجاد نمی‌کند. کلر به عنوان ماده杀بی در آب استخر برای از بین بردن باکتری‌ها استفاده می‌شود و خود به تنهایی مشکل‌ساز نیست.
مشکل هنگامی پیش می‌آید که کلر با نیتروژن یا آمونیاک موجود در آب ترکیب می‌شود و ماده‌ای به نام کلرامین ایجاد می‌کند. این کلرامین عامل اصلی قرمزی و التهاب چشم می‌شود. تماس عروق سطحی چشم با کلرامین باعث این مشکل می‌شود.
کلرامین همچنین لایه‌ای موقتی روی قرنیه ایجاد می‌کند که منجر به التهاب و خشکی و قرمزی چشم می‌شود. این وضعیت به نام التهاب قرنیه (کراتیت) شناخته می‌شود.
بسیاری از افراد فکر می‌کنند درمان این مشکل استفاده از قطره‌های مخصوص است که قرمزی چشم را کاهش می‌دهند. اما درمان درست استفاده از اشک مصنوعی است. اشک مصنوعی لایه‌ای روی قرنیه می‌سازد و به آن کمک می‌کند تا بهبود یابد.
داروهایی که قرمزی چشم را کم می‌کنند، با منقبض کردن رگ‌های خونی این کار را انجام می‌دهند و اگر مصرف آنها قطع شود، مشکل ممکن است بدتر شود. اگر سوزش و قرمزی چشم زیاد باشد یا تکرار شود، یک راه دیگر استفاده از عینک شناست.
بسیاری بر این گمان‌اند که قرمزی چشم به دلیل زیاد بودن کلر آب استخر است؛ در حالی که واقعیت این است که این مشکل معمولاً به دلیل کمبود کلر در آب است. بویی که شناگران احساس می‌کنند به خاطر کم بودن کلر است.
مولکول‌های آزاد کلر با نیتروژن و آمونیاک ترکیب می‌شوند و کلرامین شکل می‌گیرد. افزایش کلر در آب نه تنها باعث جلوگیری از رشد باکتری‌ها می‌شود، بلکه مانع از ایجاد کلرامین و مشکلی که به دنبال آن می‌آید، نیز می‌شود.
اگر کلر آب کافی نباشد، احتمال ابتلا به عفونت چشم به دلیل باکتری‌های موجود در آب افزایش می‌یابد. عفونت چشمی معمولاً با قرمزی، التهاب و درد همراه است. اگر بعد از شنا، قرمزی چشم فراتر از یک التهاب خفیف باشد و با ترشح همراه گردد، باید به چشم‌پزشک مراجعه کنید.
شنا و پوست
آفتاب‌سوختگی یکی از شایع‌ترین مشکلاتی است که ممکن است با آن مواجه شوید. همچنین موها به دلیل تماس طولانی با آب و تبخیر آن به واسطه تابش آفتاب، خشک می‌شوند و ممکن است رنگشان هم تغییر کند.
به علاوه، برخی در استخر، دریاچه یا دریا و حتی آب شور شنا می‌کنند و هر ماده‌ای در این آب‌ها ممکن است برای پوست مشکل‌ساز شود؛ مانند آلودگی‌ها، داروها، مواد شیمیایی، میکروب‌ها و جلبک‌ها که هر کدام ممکن است عوارض خاصی ایجاد کنند.
برای مثال، در استخرها به دلیل استفاده از سولفات مس برای کنترل جلبک‌ها، ممکن است موهای روشن و سفید به رنگ سبز درآیند. همچنین، کلر می‌تواند باعث سوزش چشم‌ها و خشکی پوست و مو شود. عفونت قارچی پا نیز معمولاً مشاهده می‌شود.
با تماس طولانی پوست با لباس شنا، ممکن است دچار خارش و قرمزی شدید شود که این موضوع می‌تواند به عفونت منجر گردد.
“`
و می‌تواند به عفونت‌های ثانویه منجر شود. اگر ساییدگی‌هایی که به خاطر برخورد با کناره‌های سخت استخر یا سنگ‌ها ایجاد می‌شوند، درمان نشوند، احتمال ایجاد عفونت پوستی وجود دارد.
بنابراین، حتماً بعد از شنا، دوش بگیرید و برای کنترل خشکی پوست، کرم یا محلول مرطوب‌کننده به تمام بدن بزنید. همچنین موهایتان را با شامپو بشویید و در صورت نیاز، نرم‌کننده بزنید و سپس از لباس‌های تمیز و خشک استفاده کنید.
به بریدگی‌ها و ساییدگی‌های غیر عادی روی پوست‌تان دقت کنید. اگر موهایتان به رنگ سبز درآمد، با آرایشگر مشورت کنید تا حالتی به موهایتان بدهد. اگر دچار آفتاب‌سوختگی یا ناراحتی پوستی شدید، حتماً با پزشک متخصص پوست مشورت کنید.
در کل، بعضی از مشکلات پوستی متداول در شناگران به شرح زیر است:
خشکی پوست شناگران
این یک مشکل رایج است که به دلیل از بین رفتن تدریجی چربی محافظ پوست رخ می‌دهد. این وضعیت باعث می‌شود پوست خشک و دچار پوسته‌پوسته‌شدن و خارش شود.
دوش‌های داغ و طولانی‌مدت که شناگران انجام می‌دهند و همچنین نشستن در جکوزی‌های گرم می‌تواند این مشکل را بدتر کند. برای جلوگیری از خشکی بیش از حد پوست، می‌توانید مدت زمان دوش گرفتن را کاهش دهید و از دوش سریع با آب ولرم استفاده کنید و از صابون‌های ملایم‌تری بهره ببرید.
همچنین پس از خشک کردن بدنتان با حوله، بهتر است از یک نرم‌کننده روغنی استفاده کنید. وازلین یا روغن معدنی گزینه‌های خوب و ارزان برای مرطوب کردن پوست هستند. در مواردی که خشکی پوست به اگزما و حساسیت تبدیل شود، نیاز به استفاده از داروهای ترکیبی حاوی کورتون است.
التهاب پوست به دلیل پوشیدن لباس شنا
ممکن است بعد از یک روز استفاده طولانی از یک مایوی تنگ و مرطوب، این مشکل پیش بیاید.
این حالت، یک التهاب عفونی و عمیق است که ممکن است موجب ایجاد توده‌های ملتهب و سفت زیر پوست در ناحیه باسن شود. برای درمان این مشکل، مصرف یک دوره آنتی‌بیوتیک تحت نظر پزشک ضروری است.
التهاب فولیکول در حوضچه آب داغ
این مشکل ناشی از باکتری‌ای به نام پسودوموناست و معمولاً در کسانی که از جکوزی‌ها، استخرهای آب گردان یا آب معدنی استفاده می‌کنند، دیده می‌شود.
در این افراد، در نواحی تماس با آب داغ، ضایعات پوستی به شکل دانه‌های قرمز یا چرکی ظاهر می‌شود که معمولاً در طول ۷ تا ۱۰ روز به خودی خود بهبود پیدا می‌کند. بعد از استفاده از جکوزی، ممکن است برجستگی‌های حساس روی پاشنه پای کودکان نیز دیده شود که درمانش معمولاً به صورت حمایتی و با داروهای ضدخارش خوراکی انجام می‌شود.
اگر علایم تب و لرز یا بزرگ شدن غده‌های لنفی گردن یا زیر بغل وجود داشته باشد، درمان با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی مورد نیاز است و میزان کلر مناسب در آب می‌تواند پیشگیری از این مشکل را facilite کند.
آلرژی به وسایل شنا
برخی از ضایعات پوستی مختص به استفاده از وسایل شنا هستند؛ به عنوان مثال، حساسیت به عینک شنا یا ماسک غواصی می‌تواند باعث قرمزی، خارش و گاهی ضایعات ترشحی در محل تماس شود.
حساسیت پوست نسبت به گیره بینی، گوشی‌ها و دیگر وسایل شنا نیز ممکن است بروز کند. انجام آزمایش پوستی می‌تواند در تأیید تشخیص آلرژی کمک کند. درمان این موارد حاد و شدید می‌تواند شامل استفاده از کورتون موضعی یا خوراکی و آنتی‌هیستامین باشد.
به افراد حساس توصیه می‌شود که از مواد آلرژن دوری کنند؛ مثلاً استفاده از عینک‌های شنا بدون لاتکس برای آنها توصیه می‌شود.
خارش شناگران یا التهاب لارو
این وضعیت یک واکنش آلرژیک به نوعی کرم لارو است که با خارش و دانه‌های قرمز موقتی همراه می‌شود و بعد از شنا به صورت لکه‌ها و دانه‌های برجسته ظاهر می‌شود. این ضایعات معمولاً طی چند روز ناپدید می‌شوند و در صورت کوچک بودن ضایعات، نیازی به درمان نیست.
قارچ کف پا
این قارچ بر روی کف پا و کناره‌های پاشنه و پنجه پا رشد کرده و می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند.
“`html
چون معمولاً شناگران با پای برهنه در استخر راه می‌روند، بیماری‌ها به راحتی منتقل می‌شوند. علائم این بیماری ممکن است شامل لکه‌های قرمز یا قهوه‌ای همراه با پوسته‌پوسته شدن و گاهی تاول باشد.
برای درمان این مشکل، می‌توان از کرم‌های ضد قارچ استفاده کرد. اگر PH آب استخر خیلی قلیایی یا خیلی اسیدی باشد، ممکن است باعث گلودرد، تحریک و سوزش پوست و چشم‌ها شود. باید PH آب استخر حدود ۴/۷ نگه داشته شود. گاهی اوقات شنا در استخر باعث می‌شود موهای روشن رنگ خود را از دست بدهند و سبز شوند.
این مشکل به دلیل زیاد بودن مس در آب استخر است که ممکن است به علت اسیدی بودن آب باشد؛ این امر سبب می‌شود مس موجود در لوله‌ها حل شده و رنگ موهای روشن و رنگ‌شده تغییر کند.
گوش‌درد شناگران
گوش‌درد شناگران یک عفونت شایع است که به لاله گوش یا مجرای گوش بیرونی مربوط می‌شود و می‌تواند باعث خارش، قرمزی یا التهاب گوش شود. به این ترتیب، گوش هنگام حرکت یا لمس، بسیار دردناک خواهد شد و ممکن است چرکی از آن خارج شود.
عامل اصلی این عفونت معمولاً میکروب پسودومونا است. این میکروب در خاک و آب وجود دارد و با چشم‌های غیرمسلح قابل دیدن نیست. این بیماری در همه سنین وجود دارد، اما بیشتر کودکان و نوجوانان به آن مبتلا می‌شوند.
آب آلوده‌ای که به گوش شناگران وارد می‌شود، می‌تواند عامل اصلی این بیماری باشد. گوش‌درد شناگران عموماً چند روز بعد از ورود آب یا جسم آلوده به گوش، ظاهر می‌شود.
این گوش‌درد مشابه گوش‌دردهای شایعی که در کودکی ایجاد می‌شود، نیست. اگر می‌توانید لاله گوشتان را بدون درد و ناراحتی حرکت دهید، احتمالاً به این بیماری مبتلا نیستید.
برای جلوگیری از این بیماری، این ۴ توصیه را در نظر بگیرید:
- گوش‌ها را بعد از شنا خشک کنید. اگر آب از گوش خارج نشد، از چند قطره شستشودهنده الکلی مخصوص گوش استفاده کنید.
- از مدیریت استخر بخواهید که در مورد کنترل PH آب توضیح دهد. استخرهایی که PH و کلر آنها به خوبی کنترل شده است، کمتر باعث گوش‌درد شناگران می‌شوند.
- به علائم گوشه‌چشمی داشته باشید و از شنا در مکان‌هایی که به دلیل آلودگی بسته شده‌اند، پرهیز کنید.
- از وارد کردن اشیایی مثل انگشت یا گوش پاک‌کن به گوش خود پرهیز کنید؛ زیرا این کار ممکن است باعث خراشیدگی مجرای گوش شود و راهی برای عفونت باز کند. اگر فکر می‌کنید به گوش‌درد شناگران مبتلا شده‌اید، حتماً با پزشک مشورت کنید.
شنا و سینوزیت
سینوزیت یک عفونت شایع است که به ویژه در بین شناگران نیمه‌حرفه‌ای و حرفه‌ای دیده می‌شود. یکی از دلایل اصلی این عارضه تماس زیاد بینی و سینوس‌ها با کلر است که باعث حساسیت بیشتر به عفونت‌های سینوس بعدی می‌شود.
- استفاده از بینی‌بندها می‌تواند مفید باشد، اما کافی نیست. شستشوی بینی با محلول نمکی بعد از هر جلسه شنا هم مؤثر است.
- برای افزایش سیستم ایمنی بدن، تحرک داشته باشید.
- استخرهای خلوت و مطمئن را برای شنا انتخاب کنید.
- اگر پوست‌تان چرب است یا به علت لوازم آرایشی دچار چربی شده، از تماس پوست با آب استخر حاوی کلر خودداری کنید، زیرا این مسئله ممکن است حساسیت پوستی ایجاد کند.
- قبل از ورود به استخر، سونا یا جکوزی، حتماً چند دقیقه دوش بگیرید.
- از کلاه و عینک مخصوص شنا استفاده کنید تا به چشم‌ها و موهایتان آسیبی نرسد.
- تنها از وسایل شخصی خود استفاده کنید. هر شناگر باید مایو، حوله، کلاه و دمپایی مخصوص به خود را داشته باشد.
- قبل از پوشیدن لباس‌ها و بعد از خروج از استخر، حتماً دوش بگیرید و بدن و سرتان را با صابون و شامپو بشویید تا کلر روی پوست و مو باقی نماند.
- اگر به بیماری پوستی، ناراحتی گوش یا هر بیماری دیگری دچار هستید، بهتر است به هیچ وجه به استخر نروید تا بیماری شما به دیگران منتقل نشود و بهبودی شما نیز به تأخیر نیفتد.
- در استخر شنا نکنید، بلکه ترجیحاً در عرض حرکت کنید.
- در آب، با دوستان و همراهانتان زیاد صحبت نکنید.
“““html
معیارهای استخر سالم
وقتی به استخری می‌روید، به ۱۱ نکته زیر دقت کنید:
- آب استخر باید تمیز و شفاف باشد؛ خطوط کف استخر باید به وضوح دیده شوند.
- کاشی‌های استخر نباید لغزنده و چسبناک باشند.
- باید از هیچ بوی ناخوشایندی در استخر احساس نشود. استخرهایی که به خوبی کلر زده شده‌اند، بوی کمی دارند و بوی شدید شیمیایی نشان دهنده وجود مشکل در آب است.
- پمپ و تصفیه‌کننده آب استخر باید به خوبی کار کند و صدای آن شنیده شود.
- اگر اسهال دارید، از شنا کردن خودداری کنید.
- هرگز آب را نبلعید یا اجازه ندهید به دهان‌تان برود.
- قبل و بعد از شنا، حتماً دوش بگیرید.
- همیشه به بچه‌ها در استخر توجه کنید؛ زیرا خطر غرق شدن همیشه وجود دارد.
- هرگز از لوازم کمکی مانند تیوب‌های بادی به جای جلیقه نجات استفاده نکنید.
- به نظافت اطراف استخر توجه کنید؛ زیرا بیماری‌ها می‌توانند از طریق تماس با سطوح و وسایل آلوده منتشر شوند.
- پوشک اطفال را در مکان‌های مخصوص و دور از استخر تعویض کنید و دستان خود را به طور کامل بشویید.
همچنین بخوانید:
وقتی به استخری می‌روید، خوب است ۵ سؤال زیر را از کارکنان و مربیان بپرسید:
- پرسنل استخر چه آموزش‌هایی برای ارائه خدمات بهتر دیده‌اند؟
- آیا هر دو روز یک‌بار، مقدار کلر و اسیدیته آب استخر کنترل می‌شود؟
- آیا در زمان‌های شلوغی استخرها، این موارد به دقت بررسی می‌شود؟
- آیا در زمان شلوغی استخرها، تعداد پرسنل آموزش‌دیده کافی وجود دارد؟
- آخرین باری که بازرسان بهداشتی به استخر سرکشی کرده‌اند، چه زمانی بوده است؟
مراقبت های پیش از شنا
روغن نارگیل
کلر می‌تواند باعث شود که موها رنگ سبز بگیرند. برای جلوگیری از این مسئله، می‌توانید موهایتان را به روغن نارگیل یا زیتون بمالید.
این کار با ایجاد یک لایه محافظ، رطوبت موها را حفظ کرده و مانع از نفوذ مواد شیمیایی به موها می‌شود و از تغییر رنگ موهای بلوند و رنگ شده جلوگیری می‌کند.
دوش گرفتن
همیشه قبل از ورود به آب استخر حتماً دوش بگیرید. این کار نه تنها موهای شما را مرطوب می‌کند، بلکه سطح بالایی پوست را نیز هیدراته می‌کند و تأثیر مواد شیمیایی موجود در آب را که باعث خشکی موها می‌شوند، کاهش می‌دهد.
لوسیون‌های خنثی‌کننده کلر
اگر پوست شما به کلر حساس است، بعد از شنا احتمال خارش آن بیشتر می‌شود. بنابراین قبل از شنا، از یک لوسیون خنثی‌کننده کلر برای پوست بدن استفاده کنید. بعد از هر بار دوش گرفتن پس از شنا، پوست خود را با یک کرم مناسب ماساژ دهید.
کرم محافظ
کلر و نمک موجود در آب استخر و دریا می‌توانند باعث آفتاب سوختگی و آسیب به پوست شوند. نیازی نیست شنا کردن را متوقف کنید، فقط کافیست هر نیم ساعت یک بار برای دو دقیقه از آب بیرون بیایید و از کرم ضدآفتاب استفاده کنید.
هیدراته
“““html
بمانید
همیشه یک بطری آب با خود داشته باشید و هنگام شنا به آرامی بنوشید. همچنین در روزهای گرم می‌توانید از نوشیدنی‌های خنک غیر الکلی هم استفاده کنید تا در تابستان بدنتان خنک بماند و آب بدنتان تأمین شود.
کلاه شنا
هرگز فراموش نکنید که هنگام شنا کلاه شنا بپوشید. این کار از آسیب‌های ناشی از کلر به موهایتان جلوگیری می‌کند.
نکات مراقبتی پس از شنا
شستن موها
پس از شنا، حتماً دوباره دوش بگیرید و موهایتان را با شامپو بشویید تا همه مواد شیمیایی از روی موها پاک شود.
سرکه سیب
اضافه کردن سرکه سیب به آب در آخرین مرحله شستشوی موها کمک می‌کند تا هیچ‌گونه مواد شیمیایی بر روی موها باقی نماند. این یک روش کاملاً طبیعی و موثر است.
سایت رضیم
“`
